DOĞUŞTAN VAROLAN FİKİRLER VAR MIDIR?

quote:

Orijinalden alıntı: iZCi_500

Bilgiler kalıtım yoluyla geçseydi avantajlı olurdu gibi görünse de hayatı yanlış bilgilerle donanmış olan bir insanın çocuğu ne yapardı o zaman? (Buradaki yanlış bilgi toplumun normlarına ve genel geçer kurallarına aykırılık oluşturacak bilgilerdir)

Bilgi ve fikir geçmese de bizi biz yapan insani davranış şekilleri geçiyordur öyle sanıyorum ki. Özellikle duygusal yönde bir aktarım olduğunu düşünüyorum. Korkmak, sevinmek, ağlamak gibi duygulara sahip olmak için kursa gitmemiz gerekmiyor. Kişiye has bazı duygular da babadan veya anneden çocuğa aktarılabilir. Babaya veya anneye çekmiş lafları bunun bir göstergesi olabilir.

Ayrıca diller üzerine bir örnek vermek isterim. Dillerin kökeni açıklanırken bazı görüşler öne sürülür. Kimileri diller dini kökenlidir derken kimileri ise dilin doğal ses oluşumlarının zamanla şekillenmesi olduğunu belirtir. Burada doğuştan fikir veya bilgi olur mu derken aklıma Mısır firavunlarından birisi olan Psammetichus geldi. Bu firavun yeni doğan bir bebeğin çevresindeki hiç bir dili duymadan Tanrı'dan gelen orijinal doğal dili konuşabileceğini düşünerek bir deney yapıyor. Milattan önce 600 lü yıllar. Firavun çocuğu dilsiz bir çobanın yanına veriyor. Çocuk iki sene bu çobanla birlikte kalıyor. Firavun çocuğu konuşturmaya çalıştığında çocuğun ağzından "bekos" kelimesi çıkıyor. Firavun bu kelimenin Tanrı'dan gelen orijinal dil olduğunu düşünüyor ve kelimenin kökenine göz atıyor. Sonuç olarak kelimenin Frikya dilinde "ekmek" (bread) anlamına geldiğini öğreniyor ve bu dilin orijinal dil olduğunu düşünmeye başlıyor. Çocuk bu dili hiç bir insandan almamış olmasına rağmen bu konuda farklı görüşler belirtilmiştir. Örneğin bu çocuk sadece keçileri duymuştur. Ancak bekos kelimesindeki -kos eki atıldığında geriye be kalıyor. Uzunca ve tekrar bir şekilde sürekli okununca be bee bee gibi sesler çıkıyor. Bunun da keçilerin çıkardığı seslerin değişik bir versiyonu olabileceği düşünülüyor. Bee koss...

Aslında bazı mekanizmalar insanda var ama sonradan doluyor. Dil yetisi buna bir örnektir. Belli bir süre dil öğrenmeyen bir çocuğun -ki bunun kritik bir dönemi vardır - sonrasında dil öğrenmekte oldukça zorlandığı hatta bunun bazı durumlarda imkansız olduğu bilim adamlarınca tespit edilmiştir. Beyin, dili üretebilecek bir kapasiteye ve mekanizmaya sahiptir ancak zamanında -en uygun zamanda- gerekli veriler yüklenmez ise sorun yaşanıyor.

Bu felsefik bir soru diye bu kadar uzattım. Kimileri de doğuştan pek çok özellikle geldiğimizi düşünebilir. Tartışmaya açıktır.

quote:

Orijinalden alıntı: iZCi_500

Bilgiler kalıtım yoluyla geçseydi avantajlı olurdu gibi görünse de hayatı yanlış bilgilerle donanmış olan bir insanın çocuğu ne yapardı o zaman? (Buradaki yanlış bilgi toplumun normlarına ve genel geçer kurallarına aykırılık oluşturacak bilgilerdir)

Bilgi ve fikir geçmese de bizi biz yapan insani davranış şekilleri geçiyordur öyle sanıyorum ki. Özellikle duygusal yönde bir aktarım olduğunu düşünüyorum. Korkmak, sevinmek, ağlamak gibi duygulara sahip olmak için kursa gitmemiz gerekmiyor. Kişiye has bazı duygular da babadan veya anneden çocuğa aktarılabilir. Babaya veya anneye çekmiş lafları bunun bir göstergesi olabilir.

Ayrıca diller üzerine bir örnek vermek isterim. Dillerin kökeni açıklanırken bazı görüşler öne sürülür. Kimileri diller dini kökenlidir derken kimileri ise dilin doğal ses oluşumlarının zamanla şekillenmesi olduğunu belirtir. Burada doğuştan fikir veya bilgi olur mu derken aklıma Mısır firavunlarından birisi olan Psammetichus geldi. Bu firavun yeni doğan bir bebeğin çevresindeki hiç bir dili duymadan Tanrı'dan gelen orijinal doğal dili konuşabileceğini düşünerek bir deney yapıyor. Milattan önce 600 lü yıllar. Firavun çocuğu dilsiz bir çobanın yanına veriyor. Çocuk iki sene bu çobanla birlikte kalıyor. Firavun çocuğu konuşturmaya çalıştığında çocuğun ağzından "bekos" kelimesi çıkıyor. Firavun bu kelimenin Tanrı'dan gelen orijinal dil olduğunu düşünüyor ve kelimenin kökenine göz atıyor. Sonuç olarak kelimenin Frikya dilinde "ekmek" (bread) anlamına geldiğini öğreniyor ve bu dilin orijinal dil olduğunu düşünmeye başlıyor. Çocuk bu dili hiç bir insandan almamış olmasına rağmen bu konuda farklı görüşler belirtilmiştir. Örneğin bu çocuk sadece keçileri duymuştur. Ancak bekos kelimesindeki -kos eki atıldığında geriye be kalıyor. Uzunca ve tekrar bir şekilde sürekli okununca be bee bee gibi sesler çıkıyor. Bunun da keçilerin çıkardığı seslerin değişik bir versiyonu olabileceği düşünülüyor. Bee koss...

Aslında bazı mekanizmalar insanda var ama sonradan doluyor. Dil yetisi buna bir örnektir. Belli bir süre dil öğrenmeyen bir çocuğun -ki bunun kritik bir dönemi vardır - sonrasında dil öğrenmekte oldukça zorlandığı hatta bunun bazı durumlarda imkansız olduğu bilim adamlarınca tespit edilmiştir. Beyin, dili üretebilecek bir kapasiteye ve mekanizmaya sahiptir ancak zamanında -en uygun zamanda- gerekli veriler yüklenmez ise sorun yaşanıyor.

Bu felsefik bir soru diye bu kadar uzattım. Kimileri de doğuştan pek çok özellikle geldiğimizi düşünebilir. Tartışmaya açıktır.

quote:

Orijinalden alıntı: iZCi_500

Bilgiler kalıtım yoluyla geçseydi avantajlı olurdu gibi görünse de hayatı yanlış bilgilerle donanmış olan bir insanın çocuğu ne yapardı o zaman? (Buradaki yanlış bilgi toplumun normlarına ve genel geçer kurallarına aykırılık oluşturacak bilgilerdir)

Bilgi ve fikir geçmese de bizi biz yapan insani davranış şekilleri geçiyordur öyle sanıyorum ki. Özellikle duygusal yönde bir aktarım olduğunu düşünüyorum. Korkmak, sevinmek, ağlamak gibi duygulara sahip olmak için kursa gitmemiz gerekmiyor. Kişiye has bazı duygular da babadan veya anneden çocuğa aktarılabilir. Babaya veya anneye çekmiş lafları bunun bir göstergesi olabilir.

Ayrıca diller üzerine bir örnek vermek isterim. Dillerin kökeni açıklanırken bazı görüşler öne sürülür. Kimileri diller dini kökenlidir derken kimileri ise dilin doğal ses oluşumlarının zamanla şekillenmesi olduğunu belirtir. Burada doğuştan fikir veya bilgi olur mu derken aklıma Mısır firavunlarından birisi olan Psammetichus geldi. Bu firavun yeni doğan bir bebeğin çevresindeki hiç bir dili duymadan Tanrı'dan gelen orijinal doğal dili konuşabileceğini düşünerek bir deney yapıyor. Milattan önce 600 lü yıllar. Firavun çocuğu dilsiz bir çobanın yanına veriyor. Çocuk iki sene bu çobanla birlikte kalıyor. Firavun çocuğu konuşturmaya çalıştığında çocuğun ağzından "bekos" kelimesi çıkıyor. Firavun bu kelimenin Tanrı'dan gelen orijinal dil olduğunu düşünüyor ve kelimenin kökenine göz atıyor. Sonuç olarak kelimenin Frikya dilinde "ekmek" (bread) anlamına geldiğini öğreniyor ve bu dilin orijinal dil olduğunu düşünmeye başlıyor. Çocuk bu dili hiç bir insandan almamış olmasına rağmen bu konuda farklı görüşler belirtilmiştir. Örneğin bu çocuk sadece keçileri duymuştur. Ancak bekos kelimesindeki -kos eki atıldığında geriye be kalıyor. Uzunca ve tekrar bir şekilde sürekli okununca be bee bee gibi sesler çıkıyor. Bunun da keçilerin çıkardığı seslerin değişik bir versiyonu olabileceği düşünülüyor. Bee koss...

Aslında bazı mekanizmalar insanda var ama sonradan doluyor. Dil yetisi buna bir örnektir. Belli bir süre dil öğrenmeyen bir çocuğun -ki bunun kritik bir dönemi vardır - sonrasında dil öğrenmekte oldukça zorlandığı hatta bunun bazı durumlarda imkansız olduğu bilim adamlarınca tespit edilmiştir. Beyin, dili üretebilecek bir kapasiteye ve mekanizmaya sahiptir ancak zamanında -en uygun zamanda- gerekli veriler yüklenmez ise sorun yaşanıyor.

Bu felsefik bir soru diye bu kadar uzattım. Kimileri de doğuştan pek çok özellikle geldiğimizi düşünebilir. Tartışmaya açıktır.