İki yazarda yurtdışında iyi biliniyor ama ülkemizde "H.P. Lovecraft'ın kitapları var mı?" dediğimde "O ne bilgisayar kitabımı" cevabını veren var
İki yazarında tüm öyküleri Dost Yayınei tarafından çevrilmiş her biri 3er cilt şeklinde.
Edgar Allan Poe'nun hikaye tarzı değişiyor. Bir bakıyorsun komik bir hikaye, bir bakıyorsun ders veren, bir bakıyorsun hüzünlü. Ama genelde gotik hikayeler yazarı diye geçiyor.
H.P. Lovecraft ise korku-gerilim yazarı. 10 sayfada sizin tırsmanızı sağlayabiliyor. Yanılmıyorsam Poe'dan ilham almıştı.
Neyse ya okuyan varmıdır onu merak ettim
Okuyan ve tavsiye eden var.
quote:
Orijinalden alıntı: Kinslayer
Okuyan ve tavsiye eden var.
Poe nun tüm öyküleri 5 cilt halinde ithaki yayınevi tarafında da basıldı, ayrıca birçok yayınevinin çeşitli baskıları da var, şiirleri de ayrıca yayınlanmıştır. Kanımca Amerikan edebiyatının en iyi 5’ nin içinde olduğunu söyleyebilirim, Baudelaire onun için “Çağımızın en güçlü yazarı” demiştir. Ölümü ise hala tartışmalıdır, günümüz araştırmacıları bir tren yolculuğu başlangıcında rahatsızlanıp endokardit nedeniyle öldüğünü, bir kısmı ise beyin tıkanıklığı nedeniyle öldüğünü söyler. 20-30 yıl önce sınırlı çeviri şartlarında “Morg Sokağı Cinayeti” ile Türkiye’de tanındı, zamanla tüm eserleri çevrildi, “Kuzgun”, “Kızıl Ölümün Maskesi” eserleri etkileyicidir
KUZGUN Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan, Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden, Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan; "Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan, Başka kim gelir bu zaman?"
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık gecesiydi, Örüyordu döşemeye hayalini kül ve duman, Işısın istedim şafak çaresini arayarak Bana kalan o acının kaybolup gitmiş Lenore'dan, Meleklerin çağırdığı eşsiz, sevgili Lenore'dan, Adı artık anılmayan.
İpekli, kararsız, hazin hışırtısı mor perdenin Korkulara saldı beni, daha önce duyulmayan; Yatışsın diye yüreğim ayağa kalkarak dedim: "Bir ziyaretçidir mutlak usulca kapıyı çalan, Gecikmiş bir ziyaretçi usulca kapıyı çalan; Başka kim olur bu zaman?"
Kan geldi yüzüme birden daha fazla çekinmeden "Özür diliyorum" dedim, "kimseniz, Bay ya da Bayan Dalmış, rüyadaydım sanki, öyle yavaş vurdunuz ki, Öyle yavaş çaldınız ki kalıverdim anlamadan." Yalnız karanlığı gördüm uzanıp da anlamadan Kapıyı açtığım zaman.
Gözlerimi karanlığa dikip başladım bakmaya, Şaşkınlık ve korku yüklü rüyalar geçti aklımdan; Sessizlik durgundu ama, kıpırtı yoktu havada, Fısıltıyla bir kelime, "Lenore" geldi uzaklardan, Sonra yankıdı fısıltım, geri döndü uzaklardan; Yalnız bu sözdü duyulan.
Duydum vuruşu yeniden, daha hızlı eskisinden, İçimde yanan ruhumla odama döndüğüm zaman. İrkilip dedim: "Muhakkak pancurda bir şey olacak; Gidip bakmalı bir kere, nedir hızlı hızlı vuran; Yatışsın da şu yüreğim anlayayım nedir vuran; Başkası değil rüzgârdan..."
Çırpınarak girdi birden o eski kutsal günlerden Bugüne kalmış bir Kuzgun pancuru açtığım zaman. Bana aldırmadı bile, pek ince bir hareketle Süzüldü kapıya doğru hızla uçarak yanımdan, Kondu Pallas'ın büstüne hızla geçerek yanımdan, Kaldı orda oynamadan.
Gururlu, sert havasına kara kuşun alışınca Hiçbir belirti kalmadı o hazin şaşkınlığımdan; "Gerçi yolunmuş sorgucun" dedim, "ama korkmuyorsun Gelmekten, kocamış Kuzgun, Gecelerin kıyısından; Söyle, nasıl çağırırlar seni Ölüm kıyısından?" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Sözümü anlamasına bu kuşun şaşırdım ama Hiçbir şey çıkaramadım bana verdiği cevaptan, İlgisiz bir cevap sanki; şunu kabul etmeli ki Kapısında böyle bir kuş kolay kolay görmez insan, Böyle heykelin üstünde kolay kolay görmez insan; Adı "Hiçbir zaman" olan.
Durgun büstte otururken içini dökmüştü birden O kelimeleri değil, abanoz kanatlı hayvan. Sözü bu kadarla kaldı, yerinden kıpırdamadı, Sustu, sonra ben konuştum: "Dostlarım kaçtı yanımdan Umutlarım gibi yarın sen de kaçarsın yanımdan." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Birdenbire irkilip de o bozulan sessizlikte "Anlaşılıyor ki" dedim, "bu sözler aklında kalan; İnsaf bilmez felâketin kovaladığı sahibin Sana bunları bırakmış, tekrarlıyorsun durmadan. Umutlarına yakılmış bir ağıt gibi durmadan: Hiç -ama hiç- hiçbir zaman."
Çekip gitti beni o gün yaslı kılan garip hüzün; Bir koltuk çektim kapıya, karşımdaydı artık hayvan, Sonra gömüldüm mindere, sonra daldım hayallere, Sonra Kuzgun'u düşündüm, geçmiş yüzyıllardan kalan Ne demek istediğini böyle kulağımda kalan. Çatlak çatlak: "Hiçbir zaman."
Oturup düşündüm öyle, söylemeden, tek söz bile Ateşli gözleri şimdi göğsümün içini yakan Durup o Kuzgun'a baktım, mindere gömüldü başım, Kadife kaplı mindere, üzerine ışık vuran, Elleri Lenore'un artık mor mindere, ışık vuran, Değmeyecek hiçbir zaman!
Sanki ağırlaştı hava, çınlayan adımlarıyla Melek geçti, ellerinde görünmeyen bir buhurdan. "Aptal," dedim, "dön hayata; Tanrın sana acımış da Meleklerini yollamış kurtul diye o anıdan; İç bu iksiri de unut, kurtul artık o anıdan." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
"Geldin bir kere nasılsa, cehennemlerden mi yoksa? Ey kutsal yaratık" dedim, "uğursuz kuş ya da şeytan! Bu çorak ülkede teksin, yine de çıkıyor sesin, Korkuların hortladığı evimde, n'olur anlatsan Acılarımın ilâcı oralarda mı, anlatsan..." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
"Şu yukarda dönen gökle Tanrı'yı seversen söyle; Ey kutsal yaratık" dedim, "uğursuz kuş ya da şeytan! Azalt biraz kederimi, söyle ruhum cennette mi Buluşacak o Lenore'la, adı meleklerce konan, O sevgili, eşsiz kızla, adı meleklerce konan?" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Kalkıp haykırdım: "Getirsin ayrılışı bu sözlerin! Rüzgârlara dön yeniden, ölüm kıyısına uzan! Hatıra bırakma sakın, bir tüyün bile kalmasın! Dağıtma yalnızlığımı! Bırak beni, git kapımdan! Yüreğimden çek gaganı, çıkar artık, git kapımdan!" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Oda kapımın üstünde, Pallas'ın solgun büstünde Oturmakta, oturmakta Kuzgun hiç kıpırdamadan; Hayal kuran bir iblisin gözleriyle derin derin Bakarken yansıyor koyu gölgesi o tahtalardan, O gölgede yüzen ruhum kurtulup da tahtalardan Kalkmayacak - hiçbir zaman!
Edgar Allan POE
Çeviri : Ülkü TAMER
Poe nun pek tanınmadığı ülkemizde Lovecraft’ın bilgisayar yazarı sanılması doğal Bir keresinde Lautreamont’ nun “Maldoror’un Şarkıları” nı sorduğumda kitapçıdakiler gülüşmüş, “Bizde şarkı kitabı yok demişlerdi”, “Homeros’un son kitabı geldi” diyen kitapçı bile gördüm
Lovecraft’ tı da okudum ama bende hep şaşkınlık yaratmıştır, etkileyicidir ama eserleri daha devam etmesi lazım derken birden bitiverir, bu kadar mı sorusunu hep şaşkınlıkla sormuşumdur. Cthulhu Mitosu’su ünlüdür
Poe nun tüm öyküleri 5 cilt halinde ithaki yayınevi tarafında da basıldı, ayrıca birçok yayınevinin çeşitli baskıları da var, şiirleri de ayrıca yayınlanmıştır. Kanımca Amerikan edebiyatının en iyi 5’ nin içinde olduğunu söyleyebilirim, Baudelaire onun için “Çağımızın en güçlü yazarı” demiştir. Ölümü ise hala tartışmalıdır, günümüz araştırmacıları bir tren yolculuğu başlangıcında rahatsızlanıp endokardit nedeniyle öldüğünü, bir kısmı ise beyin tıkanıklığı nedeniyle öldüğünü söyler. 20-30 yıl önce sınırlı çeviri şartlarında “Morg Sokağı Cinayeti” ile Türkiye’de tanındı, zamanla tüm eserleri çevrildi, “Kuzgun”, “Kızıl Ölümün Maskesi” eserleri etkileyicidir
KUZGUN Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan, Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden, Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan; "Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan, Başka kim gelir bu zaman?"
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık gecesiydi, Örüyordu döşemeye hayalini kül ve duman, Işısın istedim şafak çaresini arayarak Bana kalan o acının kaybolup gitmiş Lenore'dan, Meleklerin çağırdığı eşsiz, sevgili Lenore'dan, Adı artık anılmayan.
İpekli, kararsız, hazin hışırtısı mor perdenin Korkulara saldı beni, daha önce duyulmayan; Yatışsın diye yüreğim ayağa kalkarak dedim: "Bir ziyaretçidir mutlak usulca kapıyı çalan, Gecikmiş bir ziyaretçi usulca kapıyı çalan; Başka kim olur bu zaman?"
Kan geldi yüzüme birden daha fazla çekinmeden "Özür diliyorum" dedim, "kimseniz, Bay ya da Bayan Dalmış, rüyadaydım sanki, öyle yavaş vurdunuz ki, Öyle yavaş çaldınız ki kalıverdim anlamadan." Yalnız karanlığı gördüm uzanıp da anlamadan Kapıyı açtığım zaman.
Gözlerimi karanlığa dikip başladım bakmaya, Şaşkınlık ve korku yüklü rüyalar geçti aklımdan; Sessizlik durgundu ama, kıpırtı yoktu havada, Fısıltıyla bir kelime, "Lenore" geldi uzaklardan, Sonra yankıdı fısıltım, geri döndü uzaklardan; Yalnız bu sözdü duyulan.
Duydum vuruşu yeniden, daha hızlı eskisinden, İçimde yanan ruhumla odama döndüğüm zaman. İrkilip dedim: "Muhakkak pancurda bir şey olacak; Gidip bakmalı bir kere, nedir hızlı hızlı vuran; Yatışsın da şu yüreğim anlayayım nedir vuran; Başkası değil rüzgârdan..."
Çırpınarak girdi birden o eski kutsal günlerden Bugüne kalmış bir Kuzgun pancuru açtığım zaman. Bana aldırmadı bile, pek ince bir hareketle Süzüldü kapıya doğru hızla uçarak yanımdan, Kondu Pallas'ın büstüne hızla geçerek yanımdan, Kaldı orda oynamadan.
Gururlu, sert havasına kara kuşun alışınca Hiçbir belirti kalmadı o hazin şaşkınlığımdan; "Gerçi yolunmuş sorgucun" dedim, "ama korkmuyorsun Gelmekten, kocamış Kuzgun, Gecelerin kıyısından; Söyle, nasıl çağırırlar seni Ölüm kıyısından?" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Sözümü anlamasına bu kuşun şaşırdım ama Hiçbir şey çıkaramadım bana verdiği cevaptan, İlgisiz bir cevap sanki; şunu kabul etmeli ki Kapısında böyle bir kuş kolay kolay görmez insan, Böyle heykelin üstünde kolay kolay görmez insan; Adı "Hiçbir zaman" olan.
Durgun büstte otururken içini dökmüştü birden O kelimeleri değil, abanoz kanatlı hayvan. Sözü bu kadarla kaldı, yerinden kıpırdamadı, Sustu, sonra ben konuştum: "Dostlarım kaçtı yanımdan Umutlarım gibi yarın sen de kaçarsın yanımdan." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Birdenbire irkilip de o bozulan sessizlikte "Anlaşılıyor ki" dedim, "bu sözler aklında kalan; İnsaf bilmez felâketin kovaladığı sahibin Sana bunları bırakmış, tekrarlıyorsun durmadan. Umutlarına yakılmış bir ağıt gibi durmadan: Hiç -ama hiç- hiçbir zaman."
Çekip gitti beni o gün yaslı kılan garip hüzün; Bir koltuk çektim kapıya, karşımdaydı artık hayvan, Sonra gömüldüm mindere, sonra daldım hayallere, Sonra Kuzgun'u düşündüm, geçmiş yüzyıllardan kalan Ne demek istediğini böyle kulağımda kalan. Çatlak çatlak: "Hiçbir zaman."
Oturup düşündüm öyle, söylemeden, tek söz bile Ateşli gözleri şimdi göğsümün içini yakan Durup o Kuzgun'a baktım, mindere gömüldü başım, Kadife kaplı mindere, üzerine ışık vuran, Elleri Lenore'un artık mor mindere, ışık vuran, Değmeyecek hiçbir zaman!
Sanki ağırlaştı hava, çınlayan adımlarıyla Melek geçti, ellerinde görünmeyen bir buhurdan. "Aptal," dedim, "dön hayata; Tanrın sana acımış da Meleklerini yollamış kurtul diye o anıdan; İç bu iksiri de unut, kurtul artık o anıdan." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
"Geldin bir kere nasılsa, cehennemlerden mi yoksa? Ey kutsal yaratık" dedim, "uğursuz kuş ya da şeytan! Bu çorak ülkede teksin, yine de çıkıyor sesin, Korkuların hortladığı evimde, n'olur anlatsan Acılarımın ilâcı oralarda mı, anlatsan..." Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
"Şu yukarda dönen gökle Tanrı'yı seversen söyle; Ey kutsal yaratık" dedim, "uğursuz kuş ya da şeytan! Azalt biraz kederimi, söyle ruhum cennette mi Buluşacak o Lenore'la, adı meleklerce konan, O sevgili, eşsiz kızla, adı meleklerce konan?" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Kalkıp haykırdım: "Getirsin ayrılışı bu sözlerin! Rüzgârlara dön yeniden, ölüm kıyısına uzan! Hatıra bırakma sakın, bir tüyün bile kalmasın! Dağıtma yalnızlığımı! Bırak beni, git kapımdan! Yüreğimden çek gaganı, çıkar artık, git kapımdan!" Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Oda kapımın üstünde, Pallas'ın solgun büstünde Oturmakta, oturmakta Kuzgun hiç kıpırdamadan; Hayal kuran bir iblisin gözleriyle derin derin Bakarken yansıyor koyu gölgesi o tahtalardan, O gölgede yüzen ruhum kurtulup da tahtalardan Kalkmayacak - hiçbir zaman!
Edgar Allan POE
Çeviri : Ülkü TAMER
Poe nun pek tanınmadığı ülkemizde Lovecraft’ın bilgisayar yazarı sanılması doğal Bir keresinde Lautreamont’ nun “Maldoror’un Şarkıları” nı sorduğumda kitapçıdakiler gülüşmüş, “Bizde şarkı kitabı yok demişlerdi”, “Homeros’un son kitabı geldi” diyen kitapçı bile gördüm
Lovecraft’ tı da okudum ama bende hep şaşkınlık yaratmıştır, etkileyicidir ama eserleri daha devam etmesi lazım derken birden bitiverir, bu kadar mı sorusunu hep şaşkınlıkla sormuşumdur. Cthulhu Mitosu’su ünlüdür
dost kitabevinin çıkarttığı Toplu Eserleri var 3 cilt halinde onda Cthulhu'nun Çağrısı var mı? yoksa ayrı bir kitap mı o?
quote:
Orijinalden alıntı: mertblade
dost kitabevinin çıkarttığı Toplu Eserleri var 3 cilt halinde onda Cthulhu'nun Çağrısı var mı? yoksa ayrı bir kitap mı o?
Alıntıları Göster
Bu yazarların sağlam bir çevirisini bulmak gerçekten çok zor.
quote:
Orijinalden alıntı: mertblade
dost kitabevinin çıkarttığı Toplu Eserleri var 3 cilt halinde onda Cthulhu'nun Çağrısı var mı? yoksa ayrı bir kitap mı o?
Cthulhu'nun çağrısında 7-8 öyküsü var sadece. Aynıları 3 ciltlik toplu eserler kitabında var. Sakın benim gibi 4ünüde alıp sonra birini geri vermekle uğraşmayın
quote:
Orijinalden alıntı: Sekobro
quote:
Orijinalden alıntı: mertblade
dost kitabevinin çıkarttığı Toplu Eserleri var 3 cilt halinde onda Cthulhu'nun Çağrısı var mı? yoksa ayrı bir kitap mı o?
Cthulhu'nun çağrısında 7-8 öyküsü var sadece. Aynıları 3 ciltlik toplu eserler kitabında var. Sakın benim gibi 4ünüde alıp sonra birini geri vermekle uğraşmayın
ahahhaha tamamdır teşekkürler.
quote:
Orijinalden alıntı: DMUKKS
Bu yazarların sağlam bir çevirisini bulmak gerçekten çok zor.
Her iki çevirmen de (Dost KÖRPE, Hasan Fehmi NEMLİ) oldukça iyi çevirmenlerdir, yalnız kişisel olarak Dost Körpe çevirilerini daha iyi bulurum
quote:
Orijinalden alıntı: as74
quote:
Orijinalden alıntı: DMUKKS
Bu yazarların sağlam bir çevirisini bulmak gerçekten çok zor.
Her iki çevirmen de (Dost KÖRPE, Hasan Fehmi NEMLİ) oldukça iyi çevirmenlerdir, yalnız kişisel olarak Dost Körpe çevirilerini daha iyi bulurum
Alıntıları Göster
Bu Lovecraft'ı kaç yıldır merak ediyorum ben de.
quote:
Orijinalden alıntı: Jack Rabbit Slims
Bu Lovecraft'ı kaç yıldır merak ediyorum ben de.
Alıntıları Göster
poe çok iyi yazardır bir kaç öyküsünü okudum lovercraft'ı henüz okumadım ancak aşırı tırtırıcı olduğunu duydum.
quote:
Orijinalden alıntı: oguz_19811981
poe çok iyi yazardır bir kaç öyküsünü okudum lovercraft'ı henüz okumadım ancak aşırı tırtırıcı olduğunu duydum.
Alıntıları Göster
Poenun tüm öykülerini okudum neredeyse. Şeytanla Asla Başının Üzerine Bahse Girmeydi sanırım bir de Berenice hala unutamadığım hikayelerindendir...
Lovecraftı Poe kadar sevmedim açıkcası. Cthulhu mitosu fena değil. Yine de Cthulhu da çok sarmadı açıkcası. Lovecraftın Ktulunun çağrısı adlı kitabında bulunan şu müzikli hikayeyi çok sevmiştim. Karışık yazdım bu arada kusra bakmayın. Okuyalı bir hayli oluyor.
quote:
Orijinalden alıntı: Aelin-uial
Poenun tüm öykülerini okudum neredeyse. Şeytanla Asla Başının Üzerine Bahse Girmeydi sanırım bir de Berenice hala unutamadığım hikayelerindendir...
Lovecraftı Poe kadar sevmedim açıkcası. Cthulhu mitosu fena değil. Yine de Cthulhu da çok sarmadı açıkcası. Lovecraftın Ktulunun çağrısı adlı kitabında bulunan şu müzikli hikayeyi çok sevmiştim. Karışık yazdım bu arada kusra bakmayın. Okuyalı bir hayli oluyor.
Alıntıları Göster
Lovecraftı ilk defa duydum :S ama bi ingiliz dili edebiyatı ögrencisi olarak Adger Allan Poe hikayeleri okuduk.Hikayelerinin incelenmesi zordur, zor bi yazar.Hikayelerini çok severim ama ders dışında okumak daha eglenceli, konu onları incelemeye gelince bayagı bir terletiyor insanı :) Diliniz varsa mutlaka orijinal dilinde okumayı tercih ediniz.
quote:
Orijinalden alıntı: yurtik
Lovecraftı ilk defa duydum :S ama bi ingiliz dili edebiyatı ögrencisi olarak Adger Allan Poe hikayeleri okuduk.Hikayelerinin incelenmesi zordur, zor bi yazar.Hikayelerini çok severim ama ders dışında okumak daha eglenceli, konu onları incelemeye gelince bayagı bir terletiyor insanı :) Diliniz varsa mutlaka orijinal dilinde okumayı tercih ediniz.
Alıntıları Göster
Lovecraft seçtiği dalla ve ilginç yaşamıyla hep belli kapalı bir kitlenin ilgisine mazhar oldu. Fakat asla gözardı edilmemesi gereken, yaratıcılığı takdiri hak eden bir yazar.
quote:
Orijinalden alıntı: Kinslayer
Lovecraft seçtiği dalla ve ilginç yaşamıyla hep belli kapalı bir kitlenin ilgisine mazhar oldu. Fakat asla gözardı edilmemesi gereken, yaratıcılığı takdiri hak eden bir yazar.
Alıntıları Göster
Cthulhu'nun Çağrısı'nı yakın bir zamanda alıp okumayı düşünüyorum.
quote:
Orijinalden alıntı: Rodin
Cthulhu'nun Çağrısı'nı yakın bir zamanda alıp okumayı düşünüyorum.
Alıntıları Göster
Edgar Allan Poe tanıdığım en çok acı çeken yazardır, o kadar acı çeken bir yazarın kötü yazmasını bekleyemezsin zaten, bence tereddütsüz oku
quote:
Orijinalden alıntı: photo sir
Edgar Allan Poe tanıdığım en çok acı çeken yazardır, o kadar acı çeken bir yazarın kötü yazmasını bekleyemezsin zaten, bence tereddütsüz oku
Alıntıları Göster
evde kızıl ölümün maskesini buldum var mı okuyan nasıl kitap?
quote:
Orijinalden alıntı: unforg1ven
evde kızıl ölümün maskesini buldum var mı okuyan nasıl kitap?
Alıntıları Göster
Poe iyidir, okuyun.
quote:
Orijinalden alıntı: noctis in dies
Poe iyidir, okuyun.
Alıntıları Göster
"H.P. Lovecraft'ın kitapları var mı?" dediğimde "O ne bilgisayar kitabımı" cevabını veren var....
quote:
Orijinalden alıntı: Guest-63EBFC49B
"H.P. Lovecraft'ın kitapları var mı?" dediğimde "O ne bilgisayar kitabımı" cevabını veren var....
Alıntıları Göster
buyrun arkadaşlar! buradan da yakın;
"Yaşamım boyunca, istisnasız hepsi de budalaca işler yapan dar omuzlu insanlar gördüm ve çoğu türdeşlerini şaşkına çevirip ruhları türlü şekilde baştan çıkarırlardı. Eylemlerine gerekçe olarak "ün"ü gösterirler. Onları görünce herkes gibi gülmek istedim ben de; ama böylesine tuhaf bir öykünme olanaksızdı benim için. Keskin ağızlı bir bıçak aldım, dudaklarımın birleştiği yerlerde etimde yaralar açtım. Amacıma ulaştığımı sandım bir an. Kendi elimle yara açtığım bu ağıza baktım aynada! Bir yanılgıydı! İki yaradan akan kan, gerçekten başkalarının gülüşü olup olmadığını anlamama engel oluyordu aslında. Ama, bir süre karşılaştırma yaptıktan sonra, gülüşümün insanların gülüşüne benzemediğini gördüm, yani gülmüyordum ben, gülüşüm yoktu benim. Çirkin suratlı, gözleri karanlık gözevlerine gömülmüş insanlar gördüm; kayanın sertliğini, dökme çeliğin katılığını, köpekbalığının kan dökücülüğünü, gençliğin küstahlığını, canilerin mantıksız öfkesini, ikiyüzlülerin ihanetlerini, en olağanüstü oyuncuları, rahiplerin kişilik gücünü ve dışardan bakınca en içe kapalı, dünyaların ve göklerin en soğuk yaratıklarını aşıp geride bırakmışlardı; ahlakçılar bitkin düşmüştü, yüreklerindekini görmeye, tanrının amansız öfkesini başlarına yağdırmaya çalışırken. Hepsini bir arada gördüm; kimi zaman, belki de bir cehennem cini tarafından kışkırtılmış, dondurucu bir sessizlikte gözlerine hem yakıcı hem kinli bir pişmanlık acısı sıvanmış durumda, annesine daha şimdiden başkaldıran bir çocuk benzeri en sıkı yumruklarını havaya kaldırdıklarını, bağırlarının gizlediği o alabildiğine adaletsiz ve dehşet yüklü, tutkulu ve düşman düşüncelerini ortaya çıkarma yürekliliğini gösteremediklerini ve bağışlayıcı tanrıyı merhametten kederlendirdiklerini gördüm; kimi zaman, günün her anında, yediden yetmişe insanlara, soluk alan her şeye, kendilerine ve tanrıya karşı mantıksız ve akıl almaz lanetler yağdırırlarken, kadınları ve çocukları kötü yola düşürürlerken, vücudun edep yerlerini kirletirlerken gördüm onları. O zaman, sularını yükseltir deniz, tekneleri dipsiz derinliklerinde yutar; kasırgalar ve depremler yerle bir ederdi evleri; veba, türlü türlü hastalıklar kırıp geçirirdi ailelerini. Ama insanlar anlamaz bunları. Yeryüzündeki davranışları yüzünden utançtan kızarırken, sararırken de gördüm onları; ama pek ender. Kasırgaların kız kardeşi fırtınalar; güzelliğini kabul etmediğim mavi gökkubbe; yüreğimin imgesi ikiyüzlü deniz; bağrı gizemli dünya; öteki gezegenlerin halkları; bütün evren; onu cömertçe yaratan tanrı, sana yakarıyorum: İyi bir insan göster bana!.. Lütfun on katına çıkarsın doğal güçlerimi; çünkü, bu canavarı görünce şaşkınlıktan ölebilirim: Daha azı için bile ölünebilir."
-les chants de maldoror-
quote:
Orijinalden alıntı: Guest-63EBFC49B
buyrun arkadaşlar! buradan da yakın;
"Yaşamım boyunca, istisnasız hepsi de budalaca işler yapan dar omuzlu insanlar gördüm ve çoğu türdeşlerini şaşkına çevirip ruhları türlü şekilde baştan çıkarırlardı. Eylemlerine gerekçe olarak "ün"ü gösterirler. Onları görünce herkes gibi gülmek istedim ben de; ama böylesine tuhaf bir öykünme olanaksızdı benim için. Keskin ağızlı bir bıçak aldım, dudaklarımın birleştiği yerlerde etimde yaralar açtım. Amacıma ulaştığımı sandım bir an. Kendi elimle yara açtığım bu ağıza baktım aynada! Bir yanılgıydı! İki yaradan akan kan, gerçekten başkalarının gülüşü olup olmadığını anlamama engel oluyordu aslında. Ama, bir süre karşılaştırma yaptıktan sonra, gülüşümün insanların gülüşüne benzemediğini gördüm, yani gülmüyordum ben, gülüşüm yoktu benim. Çirkin suratlı, gözleri karanlık gözevlerine gömülmüş insanlar gördüm; kayanın sertliğini, dökme çeliğin katılığını, köpekbalığının kan dökücülüğünü, gençliğin küstahlığını, canilerin mantıksız öfkesini, ikiyüzlülerin ihanetlerini, en olağanüstü oyuncuları, rahiplerin kişilik gücünü ve dışardan bakınca en içe kapalı, dünyaların ve göklerin en soğuk yaratıklarını aşıp geride bırakmışlardı; ahlakçılar bitkin düşmüştü, yüreklerindekini görmeye, tanrının amansız öfkesini başlarına yağdırmaya çalışırken. Hepsini bir arada gördüm; kimi zaman, belki de bir cehennem cini tarafından kışkırtılmış, dondurucu bir sessizlikte gözlerine hem yakıcı hem kinli bir pişmanlık acısı sıvanmış durumda, annesine daha şimdiden başkaldıran bir çocuk benzeri en sıkı yumruklarını havaya kaldırdıklarını, bağırlarının gizlediği o alabildiğine adaletsiz ve dehşet yüklü, tutkulu ve düşman düşüncelerini ortaya çıkarma yürekliliğini gösteremediklerini ve bağışlayıcı tanrıyı merhametten kederlendirdiklerini gördüm; kimi zaman, günün her anında, yediden yetmişe insanlara, soluk alan her şeye, kendilerine ve tanrıya karşı mantıksız ve akıl almaz lanetler yağdırırlarken, kadınları ve çocukları kötü yola düşürürlerken, vücudun edep yerlerini kirletirlerken gördüm onları. O zaman, sularını yükseltir deniz, tekneleri dipsiz derinliklerinde yutar; kasırgalar ve depremler yerle bir ederdi evleri; veba, türlü türlü hastalıklar kırıp geçirirdi ailelerini. Ama insanlar anlamaz bunları. Yeryüzündeki davranışları yüzünden utançtan kızarırken, sararırken de gördüm onları; ama pek ender. Kasırgaların kız kardeşi fırtınalar; güzelliğini kabul etmediğim mavi gökkubbe; yüreğimin imgesi ikiyüzlü deniz; bağrı gizemli dünya; öteki gezegenlerin halkları; bütün evren; onu cömertçe yaratan tanrı, sana yakarıyorum: İyi bir insan göster bana!.. Lütfun on katına çıkarsın doğal güçlerimi; çünkü, bu canavarı görünce şaşkınlıktan ölebilirim: Daha azı için bile ölünebilir."
-les chants de maldoror-
Alıntıları Göster
Dün izledeğim Supernatural bölümü H.P. Lovecraft ile ilgiliydi, bugün de bu konuyu gördüm. Madem iki günde iki kere karşıma çıktı başlayayım bir yerden okumaya.