Nerdeyse hiç arkadaşım yok (edinmeyi denememe rağmen her seferinde başarısız oluyorum, insanları çevremde tutamıyorum) bunu kişiliğimin sıkıcı ve garip olmasına bağlıyorum. Babaneminde ciddi kişilik sıkıntıları var, dürtülerini kontrol edememe, patavatsız saçma sapan konuşma gibi şeyleri var(arkadaşı yok). Halamında ciddi psikolojik sıkıntıları var (depresyon, kaygı bozukluğu ve bi kaç bişey daha var sanırım, antidepresanlar falan kullanıyor) ve onunda hiç arkadaşı yok, bu yüzden psikoloğa gidip duruyor ve sürekli çok yanlız olduğunu, arkadaş edinemediğini veya edindiği arkadaşları çevresinde tutamadığını söyleyip duruyormuş. Aynı şekil okulda kardeşimide arkadaşları dışlıyormuş. Arkadaşlarıyla anlaşamıyormuş. Yaşıtlarına göre çok çocuksu kalıyor ve uyum sağlayamıyormuş. Şimdi halam, babanem, kardeşim ve benim aynı durumda olmamızın tek açıklaması bu kişilik özelliklerinin genetik olduğunu göstermez mi ? Hepimizde ortak olarak alınganlık ve hassaslık sıkıntısı da var. İnsanların en ufak tersliğine hepimiz aşırı alınıyoruz. Ve eğer bu genetikse, sizce psikiyatri yada psikolog yardımıyla bunu çözebilirmiyim ? < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 27 Ocak 2022; 18:32:50 > |
Bildirim