Hayatımı kendi ellerimle bitirdim ve son şansım

4 senedir üniversite okuyorum hala 2.sınıftayım.4 senede yapmadığım soytarılık kalmadı. Soytarılıktan kastım öyle serserilik falan değil. Bağımlılıklar diyelim. Bu sene son kez ailem bana şans tanıdı okumam için. Ben ise kendime biraz güvenemiyorum çünkü beynimin artık eskisi gibi çalıştığını düşünmüyorum. Xeplion(paliperidone palmitat) gibi ağır bir ilacı kullanıyorum. Prozac, buspon kullanıyorum. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğum var. Küçüklükten beri okulla aram iyi olmadı, hep kaçtım okuldan. Ama bir şekilde 2017 ygs lysde 40bine girdim ve fena olmayan bir yerde, günümüzün mesleği sayılabilecek bölümlerden birine girdim. Valla napcam bilmiyorum babam aradı bir sürü şey anlattı düşün taşın dedi çünkü maddi durumumuz da şu an iyi değil. Çabalamak istiyorum. Belki doğru bir psikiyatristte doğru tedavi ve ilaçlar sayesinde götürebilirim işi. Ama ben şu an nasıl bir haldeyim diye sorarsanız evin içinde dolaşıp duruyorum ve sürekli bir şeyler düşünüyorum. Eskiden pc başından kalkmazdım ama şimdi pc başına oturup bir şeyler yapamıyorum. Kitap okuyorum yüzde 50sini anlamıyorum. Günde 1 paketten fazla sigara içiyorum, kendime kıymayı düşünüyorum ama sonra ailem napar o aklıma geliyor. Cidden çok zor durumdayım.

Yok. Kumarı 4 sene önce ufak meblağlarla oynuyordum sonra bıraktım. Öğrenci halimle kumara para mı yetişir. Bir keresinden 4 kişi herkes 50 lira atmıştı 200 lira ile blackjack girmiştik. 2 milyar yapmıştık. Sonra bi güzel yedik parayı