Hayatta acımasız olursan ayakta kalırsın

Bu adamı dinleyin söylediklerinin hepsi %100 gibi korkunç bir oranla gerçek. İstisnalar dahi yok.

6. sevgilinizi hayatınızın merkezi yapmayın. giderse çok kötü sonuçlar doğurabiliyor.
7. çok sevmeyin. sıkılıyorlar.

Bunlara yaparsaniz cenazenizde iyi seylerden bahsetmezler.



Dogru ve ahlakli davranirsaniz her zaman kazanirsiniz.Gorunurde kaybediyor olsaniz bile.



Kimseyi menfaat vs. icin ezemem.

29 yaşındayım. Hemen hepsini tecrube ettim. İyilik yapmaktan, iyi olmaya çalışmaktan sırtımda koca bir kambur olmuş, bunu yeni fark ettim. Son 6 aydır bana çok değiştin diyorlar. Evet değiştim ve bu işinize gelmiyor...

Kanki arada editle boyle seyler dhlilerin hosuna gider

8.Bu iki bilgiyi tecrübe etmeden ne kadar görürsen gör,tecrübesiz olmuyor maalesef :D

Bunları yapacak imkanım bile yok tüm gün evde oturuyorum Arada iş ilanlarına bakıyorum gidip 1-2 ay çalışayım harçlık çıksın diyorum ama doğru düzgün iş yok. Neyse ki sorumluluğumda yok gebersem ne yaparlar diyeceğim birileri yok.

Sonuna kadar haklısın, ben hiç kimseye borç vermiyorum. Çünkü işin içine para mevzusu girerse, anneniz ve babanızla bile bozuşabilirsiniz. Artık iyilik yapmayı da bıraktım. Bir çıkarım olmadığı sürece asla iyilik yapmıyorum

Hocam inan seni çok iyi anlıyorum. Yıllarca ben de bu şekilde yaşadım. Ne kırıldığım kaldı, ne dağıldığım. Hiç birisi beni değiştiremedi, ben karakterimi korudum. Herkesin sevdiği, güvendiği ve yardıma koşan kişi oldum. Ancak ne zaman askere gittim gerçeklerle o zaman yüzleştim. Bu hayatta yalnız olduğumu, bu güne kadar verdiğim emeklerin hiçe sayıldığını burada gördüm. İnsanlar ben gittiğim anda bir parazit gibi kendilerine yeni birer konak buldular ve unutuldum. Askerlik bana bu yönde çok şey öğretti. Yıllardır kendime anlatamadığım bir şeyi 6 ayda suratıma vurdu! Bunun için kimseye sitem etmedim, trip atmadım. Ancak döndüğümde insanlara artık benden faydalanamayacaklarını çok sert bir beden diliyle gösterdim. Burada biraz da olsa gaddar olabilmeyi öğrendim.

Tutup da pisliğin teki olmadım tabi ki yine. Yine hak yemiyorum, kimseyi aşağılayıp küçümsemiyorum, kötülük etmiyorum. Ama iyi olmak için de çaba sarf etmiyorum. Yıllar beni "hissizleştirdi". Ben de zor günler geçirdim, ben de çok zor durumlarda kaldım. Her seferinde de tek başıma ayağa kalktım. Bu hayatta teksiniz, bunu unutmayın. Seni senin kadar düşünebilen tek canlı varsa bu sadece anne olabilir. Onun dışında hepsi yalan, hepsi menfaat, maddi veya duygusal menfaatler çemberinde senden faydalanır insanlar, anlamazsın. Kardeşler dahil, baba dahil.

Şimdi çevremdeki olumsuzlukları görüyorum fakat umursamıyorum. Hiç bir şeye sinirlenemiyorum veya aşırı mutlu olamıyorum. Düz çizgi şeklinde bir duygusal yapım oldu. Bu iyi mi kötü bilmiyorum ama kesin olarak diyebilirim ki yorucu değil. Biraz yüzünü kendine dön, diğer insanları, çevrende olanı biteni, insanların konuştuklarını bir kenara bırak, iyi geleceğini göreceksin.

Bak sever misin bilmem ama Bob Marley'in harika bir sözü var bununla ilgili. Diyor ki;

“Asla başka insanlar üzülmesin diye kendini üzme. Unutma, sen kaldırabiliyorsan, onlar da kaldırabilir.”