Hayatta acımasız olursan ayakta kalırsın (4. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: acaluka

Hocam inan seni çok iyi anlıyorum. Yıllarca ben de bu şekilde yaşadım. Ne kırıldığım kaldı, ne dağıldığım. Hiç birisi beni değiştiremedi, ben karakterimi korudum. Herkesin sevdiği, güvendiği ve yardıma koşan kişi oldum. Ancak ne zaman askere gittim gerçeklerle o zaman yüzleştim. Bu hayatta yalnız olduğumu, bu güne kadar verdiğim emeklerin hiçe sayıldığını burada gördüm. İnsanlar ben gittiğim anda bir parazit gibi kendilerine yeni birer konak buldular ve unutuldum. Askerlik bana bu yönde çok şey öğretti. Yıllardır kendime anlatamadığım bir şeyi 6 ayda suratıma vurdu! Bunun için kimseye sitem etmedim, trip atmadım. Ancak döndüğümde insanlara artık benden faydalanamayacaklarını çok sert bir beden diliyle gösterdim. Burada biraz da olsa gaddar olabilmeyi öğrendim.

Tutup da pisliğin teki olmadım tabi ki yine. Yine hak yemiyorum, kimseyi aşağılayıp küçümsemiyorum, kötülük etmiyorum. Ama iyi olmak için de çaba sarf etmiyorum. Yıllar beni "hissizleştirdi". Ben de zor günler geçirdim, ben de çok zor durumlarda kaldım. Her seferinde de tek başıma ayağa kalktım. Bu hayatta teksiniz, bunu unutmayın. Seni senin kadar düşünebilen tek canlı varsa bu sadece anne olabilir. Onun dışında hepsi yalan, hepsi menfaat, maddi veya duygusal menfaatler çemberinde senden faydalanır insanlar, anlamazsın. Kardeşler dahil, baba dahil.

Şimdi çevremdeki olumsuzlukları görüyorum fakat umursamıyorum. Hiç bir şeye sinirlenemiyorum veya aşırı mutlu olamıyorum. Düz çizgi şeklinde bir duygusal yapım oldu. Bu iyi mi kötü bilmiyorum ama kesin olarak diyebilirim ki yorucu değil. Biraz yüzünü kendine dön, diğer insanları, çevrende olanı biteni, insanların konuştuklarını bir kenara bırak, iyi geleceğini göreceksin.

Bak sever misin bilmem ama Bob Marley'in harika bir sözü var bununla ilgili. Diyor ki;

“Asla başka insanlar üzülmesin diye kendini üzme. Unutma, sen kaldırabiliyorsan, onlar da kaldırabilir.”