Kız arkadaşım yok diye kafaya takmaya başladım (2. sayfa)

Tamam hocam

Diğer bölümlerde takıl. Ben iibf okurken mühendislik bölümünden bi ton öğrenci geliyordu bizim fakülteye.  

Gurme bilgi: En güzel kızlar iletişim bölümündeydi.  

Hocam ne diye takilacagim kampüslerde, toplantılar filan oluyor belki öyle giderim

Bir de çevremde ki kızlara yanaşmıyorum fazla zaten dedikodu çok oluyor

Yurtta kalıyorsan diğer bölümlerdeki erkeklerle arkadaş olup onların ortamına gireceksin.

Yurtta kalmıyorsan yurtta kalan arkadaşın vasıtasıyla diğer bölümlerdeki ortama gireceksin.

Diğer bölümlerdeki derslere girmende sıkıntı yoksa derslere girip ortam yapabilirsin.

Ağır oldu bu..

22'yim okul biticek hala olmadı, olucak gibi de değil. Ben de daha yeni takmaya başladım, moraller bozuk. 

Edit: Çocukça bile olmadı bu arada, hayatım boyunca hiç olmadı.

Benim okul yeni başlıyor hocam en azından sizden şanslıyım sanırım:D

Milli oldun mu ?

Cinsel tecrübem olmadı.

Neden sordunuz?

Sadece merak ettim, peki evlenmeden düşünüyor musunuz ?

yaş 25. same shit.

en son lisede.

sorun bizde. bugün bulunduğum ortam itibariyle bunu çok net anladım. aleni olan şeyden kaçmanın lüzumu yok.

Öylesiniz hocam, benim gibi sosyal anksiyeteyle uğraşmıyorsanız çok da zorlanacağınızı düşünmüyorum zaten. Benim bir de fizik vasat spora beslenmeye vs. daha yeni başladım, sosyal anksiyeten dolayı spor salonuna gitmek bile eziyet oluyor. Bir de fikirlerin hobilerin uyuşacağı birini bulmak için çok denemek lazım o da benim için imkansız bir şey gibi. Umudumu yitirmeye başladım açıkçası. Belki yüksek lisansa gittiğimde falan bir şansım olur diye düşünüyorum.

Birkaç kere şansı teptim. Çekiniyorum sanırım, ilişki mevzularinda da bu geçerli

Sosyal anksiyete baş edilmeyecek bir şey değil diye düşünüyorum, burada yapabildiğinize göre toplumda fa yaparsınız

Kızlar bu yaşlarda maalesef piyasacıysan gelir anca. 25e kadar kızlar erkekleri seçer 25indne sonra erkekler kızları. rahat ol vaktin gelecek

makine fakültesi di mi, geç kardeşim sen de şöyle ...

Hocam cevabınızı yeni gördüm kusura bakmayın, yani aslında anksiyetenin seviyesi de fark ediyor biraz. Baş edilmeyecek bir şey değil fakat zaten hayatta çok geride kaldığım için bir de yavaşlatan bir şey olunca umutsuzluk sarıyor açıkçası. 1 aydır ilaç alıyorum psikiyatriste gitmeye başladım hafiften toparlıyorum gibi. Ayrıca burayla toplum çok farklı hocam biriyle gerçekte konuşurken hem yüz yüze oluyorsunuz o farklı geriyor hem de bir şeyi söylerken düşünmeye zamanınız olmuyor.