Mutlu olamayışımızın sebebi mutluluğun ihtimali mi?

quote:

Orijinalden alıntı: gandalff

büyük, küçük.. eğer ulaştığın bir hedefin olmuşsa, şimdi bir an için geçmişe dönüp onu düşün.
diyeceğin şey şu:" iyi olmuş be bunu yaptığım, güzel şeydi."

büyük bir aydınlanma yaşamadın elbette ki. çook önemli bir şeyi başardığında yaşayacaksın çünkü o aydınlanmayı.. her şeye daha bir fonksiyonel bakacaksın, pek çok şeyi idrak edeceksin. -hayalleriyle kendini uyuşturuyorsun, burada kısaca sana gerçeği anlatmaya çalışacağım-

yapılan deneyde, fakir bir aile babasının mutluluğunu her gün puanlamasını istemişler. adamın ortalaması senelik 10 üzerinden 6 çıkmış.
bir de kendisine piyango ikramiyesi çıkan bir gönüllüyü takip etmişler. ilk bir ay bu insan hep 10-9 civarı puanlamış yaşamını, ve geçmişi kendisine sorulduğunda geçmişim 4 ila 5'likti demiş.
bir sene sonra peki ne olsa beğenirsin? ikramiye kazanan şahıs artık günlerini 6-5 arası puanlamaya başlamış. kendisine bu kez geçmiş yaşamıyla şimdiki arasında bir mutluluk farkı olup olmadığı sorulduğunda adam tereddütsüzce, hemen hemen aynı olduğu yanıtını vermiş.

sadece bu deneye dayanarak kesin böyle işte demiyorum. gerçekten öyle, hepimiz gözlemliyoruz, bu deney sadece bu gözlemimizi onaylayan bir örnek.

istediğin kadar mutlu ol, istediğin kadar şey başar, yaşa, düşün, her ne olursa, sen her zaman sen olarak kalacaksın. ne hislerinde ne de zihninde, kalıcı bir zıplama olmayacak, ne yaparsan yap bir süre sonra yine normal hissedeceksin. ve bu kötü bir şey de değil.

elbette etrafındaki insanlar iyiyse, veya sen onları iyi idare ediyorsan, huzur ortalaman yükselir. düşünür, çalışırsan zekâ aktiviten artar. ama sen hep sensin. aydınlanmış farklı bir varlığa dönüşeceğin falan da yok.

bunu hayal edip durmak, masturbasyon yapmaktan farksız. geleceğini plânlayıp bugünkü yapacaklarını saptamak güzel bir şey ancak bunun hayaliyle tatmin olmak çok zararlı.

peki neden zararlı? sen bunu hayal ettiğinde mutlu oluyor, ya da kendini iyi hissediyorsun. beyin ilginçtir, sana başka bir olaydan söz edeyim, bir golf oyuncusu ettiği bir seyahatte kaçırılarak esir düşürülür. 4 yıl boyunca parmaklıklar ardında tutsak hayatı yaşar. sonunda kaçıp kurtulur, bir sene sonra yine golfe başladığında performansı düşmemiş hatta %40 gibi olağanüstü miktarda artış göstermiştir.

neden mi? çünkü bu adam esirken, akli dengesini korumak için sürekli olarak zihninde golf oynamıştır. zihnimiz hayal ettiğimiz şeylerce değişime uğrar, sanki onu gerçekten yaşamış gibi oluruz. birisi giysisiz bir kadın hayal ettiğinde ereksiyon olabilir en basit biçimde.

sen kardeşim, hayal ettiğinde zihnin bunu gerçek sanıyor. hiçbir şey başarmadığın hâlde hayalinde, çok müthiş bir yaşantı ya da zihin yapısına sahip oluyorsun. böylece beynin tatmin olma ve mutluluk hormonu salgılıyor. oysa ki bu hormon bir şey becerildi mi salgılanmalı. bu hormon en son hissetmen gereken şeyi ilk hissetmeni sağlayarak tüm motivasyonunu sonlandırıyor. böylece içinden pek bir şey yapmak, çalışmak falan gelmiyor.

bu dediklerimi değerlendirerek, ne yapman gerektiğini kendin bul.