Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Kültür ve Bilim
  • Kültür, Güncel ve Tarih
  • Güncel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Nüfus Planlaması ve ardındaki gerçekler

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
2
Cevap
0
Favori
1.589
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • ....

    Nüfus artışının doğal kaynakların tükenmesine ve ekonomik gelişmenin durmasına yol
    açacağı savına karşı, nüfus artarken ekonomik gelişme ile birlikte teknolojik gelişmenin
    olması, gelişen teknolojinin yeni doğal kaynakların bulunmasına yol açacağı ve uzun
    dönemde bu kaynakları artıracağı ortaya atılmıştır. Ancak neo-Malthuscular, gelişmekte
    olan ülkelerde, yüksek nüfus artışının doğal kaynaklar üzerinde yaratacağı olumsuz
    baskıların sermaye birikimi ve teknolojik gelişme yoluyla telafi edilemediği taktirde, bu
    kaynakların ekonomik gelişmeye sınırlamalar getireceğini ileri sürmektedirler.73
    Buna karşın tarımdaki üretkenliğin artması sonucu bugün dünyada yeterli miktarda
    hububat üretimi yapılmaktadır. Günde her bir kişi için 3000 kalorilik hububat
    üretilmektedir. Günlük minimum kalori ihtiyacının 2200-2500 kalori olduğu göz önüne
    alındığı zaman, neo-Malthuscuların ileri sürdüğü gibi doğal kaynakların yetersiz
    olmasından dolayı kıtlık tehlikesi yoktur.74
    Bugün dünya nüfusunun ihtiyaçlarını karşılayabilecek doğal ve ekonomik kaynaklar
    vardır. Ancak milyonlarca insan açlık ve yoksulluk yaşamaktadır. Bunun sebebi
    72 Asoka Bandarge, a.g.e, s.84.
    73 Devlet Planlama Teşkilatı, VII. Beş Yıllık Kalkınma Planın Nüfus Özel İhtisas Komisyonu Raporu, (Ankara, DPT Yayınları,
    2001), s:7
    74 Betsy Hartmann, a.g.e, s. 15.
    kaynakların sınırlı, insanların çok fazla olması değil, az sayıdaki insanın kaynakların
    çoğunluğunu kontrol etmesidir.75
    1990’lardan sonra neo-Malthuscular çevre kirliliğinin, doğanın tahrip edilmesinin ve
    çarpık kentleşmenin nedeninin nüfusun fazla olmasından kaynaklandığını ileri sürdüler. Bu
    bakış açısına göre, hızlı nüfus artışı ve yüksek tüketim talebi yalnızca sınırlı kaynakların
    aşırı kullanımına yol açmakla kalmayıp, çevreye zararlı teknoloji atıklarına, kirletici çevre
    kullanımına ve ticari istismarlara da yol açmaktadır. Öte yandan nüfus artışına bağlı olarak
    hızlı kentleşme ile birlikte kentlerde daha yoğun bir çevre kirlenmesi ortaya çıktığı da ileri
    sürülmektedir. Buna bağlı olarak tahrip edilmiş çevrenin yaşam kalitesini olumsuz
    etkilediği ve bu olumsuz koşulların ortadan kaldırılması için yatırım maliyetlerinin
    yükseldiği belirtilmektedir.76
    Bu yaklaşımda, çevre kirliliğinin nedeni nüfusun fazla olmasına bağlanmaktadır. Oysa
    dünya nüfusunun % 22’sini oluşturan endüstrileşmiş ülkeler, dünyadaki enerjinin % 70’ini,
    metalin % 75’ini, odunun % 85’ini ve gıdanın % 60’ının tüketmektedir. Atmosferin
    bozulmasına neden olan karbondioksit gazının oluşumunun dörtte üçünden bu ülkeler
    sorumludur. Sonuçta neo-Malthuscuların ileri sürdüğü gibi çevre kirliliğinin nedeni yoksul
    kadınların çok çocuk doğurması değildir.77
    1992 yılında UNFPA, yok olan ormanların %79’unun yok olmasının sebebinin hızlı nüfus
    artışı olduğunu açıklamıştır. Aynı dönemde bir başka Birleşmiş Milletler kuruluşu (United
    Nations Research Institute for Social Development) ormanların yok olmasının
    sorumlusunun, büyük kısmı göçle oraya yerleştirilmiş topraksız yoksul insanlar değil,
    onları ormanlık bölgelerde yaşamaya zorlayan koşullar olduğunu açıkladı.78
    75 a.g.e, s. 17.
    76 Devlet Planlama Teşkilatı, a.g.e, (2001), s. 16.
    77 Betsy Hartmann, a.g.e, s. 23.
    78 a.g.e, s. 26-27.
    Ayrıca Brezilya’da 1960’larda Birleşik Devletler Uluslararası kalkınma Ajansı (AID),
    Dünya Bankası ve ABD ordusunun, Brezilya ordusuna verdiği maddi ve teknik yardımla
    yapılan otobanlar Amazon yağmur ormanlarının yok olmasına neden olmuştur. 79
    Çevre kirliliği, yoksulluk, azgelişmişlik gibi sorunları nüfus patlamasıyla açıklayan bu
    yaklaşım, Batı ve Kuzey Amerika’daki ülkelerin III. Dünya ülkelerindeki hızlı nüfus
    artışından duyduğu endişeyi yansıtmaktadır. Buna paralel olarak aynı dönemde gelişmiş
    ülkelerde nüfus artış hızının düşük olması kaygı yaratıyordu. Bugün de bir yandan
    Kuzeyde kadınların doğurması teşvik edilmekte, öte yandan Güneyde sınırlandırmalar
    getirilmektedir. Örneğin Japon hükümeti Kahire konferansından sonra III. Dünya
    ülkelerinde uyguladığı nüfus kontrol programlarına üç milyar dolar bağış yaparken
    Japonya’da doğumları teşvik etmektedir.80



    ABD’nin öncülüğünde III. Dünya ülkelerinde nüfus kontrol programlarının geliştirilmesi
    ve uygulanması için kaynak aktarımı dahil her türlü destek sağlanarak dünyada güçlü bir
    nüfus kontrol kültürü oluşturuldu. Bu kültür Batı merkezli, kar odaklı, ırkçı ve cinsiyetçi
    bir bakış açısına sahiptir ve Batılı beyaz üst sınıf erkeğin, III. Dünya ülkelerindeki yoksul
    kadınların bedenine saldırısıdır.







  • “Nüfus planlaması fertlerin istedikleri sayıda ve istedikleri zaman çocuk sahibi
    olmaları demektir. Bu husus, gebeliği önleyici tedbirlerle sağlanır. Tıbbi zaruretler
    dışında gebelik sona erdirilemez veya sterilizasyon veya kastrasyon ameliyatı
    yapılamaz”.

    Türkiye’nin Siyasi Yönleriyle Nüfus Politikaları

    TBMM’de 1922 yılında Atatürk tarafından yapılan bir konuşmada politik
    nedenlerden dolayı ülkenin nüfusunu artırma yönünden bir politika izlendiği görülmekte
    ve bu politikanın dayanak noktalarını şunlar oluşturmaktadır;

    • Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı nedeniyle erkek nüfus miktarının azalması,
    • Avrupa ülkelerinin Birinci Dünya Savaşının insan kırımı üzerindeki olumsuz
    etkilerini gidermek üzere hızlı nüfus artış politikaları izlemeleri,
    • O tarihlerde Türkiye’de ölüm oranlarının yüksek olmaları nedeniyle nüfustaki
    azalmanın doğumlardaki artışla önlenmeye çalışması,
    • Fazla nüfusun bir ülke içindeki siyasi ve askeri güç sağladığı ve yeni kurulan
    Türkiye Cumhuriyetinin özgürlüğünü devam ettirmesinin bir şartı olduğu
    düşünceleri sayılabilir.
    • Bu dönemde hızlı nüfus artışını sağlamak için bir takım önlemler alınmıştır;

    İlk kez 1929 yılında beş çocuktan fazla ailelerin yol vergisinden muaf tutulduğunu
    görüyoruz. Bundan başka, 1930 yılında altı veya daha fazla çocuklu ailelere bir madalya
    verilmesi kabul edilmiştir. Ayrıca, ülkede çocuk kaybını önlemek amacıyla 1936 yılında
    TC Kanunlarına çocuk aldırma işlemlerini ağır cezaya çarptıran müeyyideler getirilmiştir.
    Türkiye’nin Nüfus Projeksiyonları ve Nüfus Politikaları 485
    October 2003 Vol:11 No:2 Kastamonu Education Journal

    Başlangıçtan 1950-60 yılları da dahil olmak üzere nüfus politikalarında bir
    değişiklik olmamıştır. 1950 yılında iktidara yeni gelen hükümet nüfusun fazlalaşmasını
    isteyen bir politik tutum izlemiş fakat artışı sağlayacak her hangi etkili politika
    uygulamasına geçmemiştir.
    1960’larda Türkiye’de nüfus politikası alanında önemli sayılabilecek bazı gelişmeler
    olmuştur. 1963-67 yıllarında uygulamaya konulan I. Beş Yıllık Kalkınma Planında yeni
    bir nüfus politikası oluşmaya başlamıştır. Bu yeni politika, ekonomik kalkınmaya
    olumsuz olarak etkilemesini önlemeye yönelik bir amaç taşımaktadır. Bunun için
    gebeliği önleyici araçların ithalini ve satılmasını önleyen kanunların değiştirilmesi,
    isteyenlere bilgi verilmesini ve başlatılacak programları uygulayacak kişilerin eğitilmesi
    düşünülmüştür. Nüfus planlaması alanındaki hizmetleri yürütmek için 1965 yılında
    Sağlık Bakanlığına bağlı Nüfus Planlaması Genel Müdürlüğü kurulmuştur. Nüfus
    Planlaması Kanunu ile “kişilere istediği zaman, istediği sayıda çocuk sahibi olma
    özgürlüğü tanınmıştır. 1968’de uygulamasına geçilen II. Beş Yıllık Kalkınma Planında
    politika “aile planlaması” olarak değişmiştir.
    1973’ten sonra uygulanan III. Beş Yıllık Kalkınma Planında hızlı nüfus artışı uzun
    dönemde çözümlenmesi gereken sorun olarak ele alınmakta, ancak konuya ilişkin her
    hangi bir politika ve önleme rastlanmamaktadır. 1980 sonrası dönemlerde dış destek ile birlikte bu yönde zaman zaman politikalar ve uygulamalara rastlanmaktadır.




    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız