olgunluk

herkese merhaba.20 yaşına bu ay girecek bir kızım. normalde insanlara özel şeylerimi anlatmam ama artık bu durumdan çok sıkıldım ve durumu tecrübe etmiş birinden akıl almak istiyorum.

sağlık sorunlarından dolayı üniye hazırlanamadım. bu sene az buz hazırlandım ve neresi gelirse artık gideceğim. çünkü geleceğim üzerinde daha başka planlarım var. neyse ana konuya gelelim. ailem tarafından hiç olgun biri olarak görülmüyorum oysa aksine evde tüm işleri yapan, olgunca düşünen, sorumluluk sahibi bir insanim. evime 1 saatlik uzaklıkta olan (kadıköy) yerde bile saat 9a kadar durduğum için telefonda arayıp arkadaşlarımın yanında tüm hevesimin içine etiller. normalde asla muhafazakar bir aile değiller. kıyafetime karışmazlar ki öyle açık saçık giyinen biri de değilimdir. nerede oturup kalkacağını bilen biriyim. velhasılkelam bu tip olaylar çok olmaya başladı ve ben artık bu evde çocuk gibi görülmekten bıktım. annem zaten sürekli ne yapsam karışıyor o öyle yapılmaz bırak onu falan diye. arkadaşımda yok doğru düzgün zaten. yalnız yalnız takılıyorum çok bunaldım. işe gireceğim ve büyük ihtimal pazartesi başlıyorum. normalde işe girince düzelir derler ama sanmiyorum. sürekli akıl vermeye çalışacaklar. zaten hep yapıyorlar sanki 5 yaşında çocukmuşum gibi. artık kendi hayatım olsun istiyorum. sen en iyisini bilirsin desinler istiyorum. annemin beni bi rahat bırakmasını istiyorum. bunca zamandır her dediklerini sorgusuz sualsiz yaptım ama 16 yaşındaki kardeşim onları gram takmamasına rağmen sanki o benden büyükmüş gibi davranıyorlar. neyse şimdiden yazanlara teşekkür ederim iyi forumlar dilerim herkese.

karşı çıkıyorum zaten ama baskılamaya çalışıyorlar. zaten kendimi bildim bileli aileme karşı savunurken istemsiz şekilde ağlarım. o yüzden de güçsüz görüyorlar ama asla ağlak birisi değilimdir. her fırsatta hakkımı savunurum. bence en iyi takmamak diye düşünüyorum. çünkü kardeşim öyle yapıyor ve ailemde hiçbir şey demiyor.

Sevgili kardeşim

Öncelikle burası Amerika değil ki yaşın 16-18 olunca ailen sana "daha sana para yok git hayatını kur" deyip "biz senin hayatına karışamayız" desin.

Bu ülkede yaşı 50 olduğu halde annesinin babasının sözünden çıkmayan insanlar dolu, evine alacağı beyaz eşyayı bile ailesine (kendi anne babasına) danışmadan alamazlar.

Evlendiği ve evini ayırdığı halde hemen her gün anne babalarına giderler ya da anne babaları hemen her gün onlardadır

Asla kendileri olamazlar, fikirleri de yoktur. Ufacık şeylere kendileri karar verince "özgürüm" sanarlar ama bu sadece fare kapanındaki peynirdir

Bu sebeple kendi çocukları olduğunda da anne babalarından ne görürlerse onu uygularlar zira başka bir muamele de bilmezler eğer o çevreden hiç uzaklaşamamışlar ise

Tüm bunları reddedip başka bir yaklaşım sergileyenlerin çocukları da bambaşka olur hiç o çevreye benzemez, bu yaklaşımı sergileyen anne baba da bir başka olur

Bu farklı yaklaşımı sergiledikleri için aile/çevre içinde alay konusu olurlar "özenti" de denir "bu aileyle/çevreyle alakaları bile yok yaşayış olarak" denir

En kötü semtte bile iyi hayat sürenler vardır, farklı olanlar vardır, bulunduğu yere benzemeyenler vardır.

Lüks araca binip camdan dışarı çöp atan vardır

Eski araca binip çevresine saygılı olan da vardır

Yani hayattaki bizlere yapıştırılan etiketler aslında çoğu içi boş laflardan ibarettir

Din ile paranın kimde olacağı asla belli olmaz

Bu gibi konuların erkeği kızı yoktur herkes hemen hemen aynı şeylerle mücadele ediyor

Özgürlüğünü kazanacağın vakitler gelecek

Ancak evliliği bir kaçış, bir özgürlük kapısı olarak görüp yanlıs evlilikler yapmamak lazım

Özgürlüğü kazanmanın en önemli yanı maddi özgürlüğü yakalamaktır

Maddi özgürlüğün olduktan sonra gönlünden geçenleri yapman daha kolaylaşır

Zamanla da başka ev kiralayıp veya ev satın alıp tamamen ayrılabilirsin

Başta karşı çıkar gibi gözükürler ama canını sıkmayasın bunlar geçici

Ekonomik özgürlüklerden sonra psikolojik özgürlükler de gelir

Benim sana tavsiyem şudur kardeşim

Genç iken yani özellikle senin yaşlarında ne biriktirir isen tüm bunlar senin için kardır

Yani para kazandığında elbette gönlünce harca ama banka hesabında para tut veya altın hesabı yap nasıl istersen öyle yap

Ancak her zaman bir birikimin olsun

Günü geldiğinde

Eğer yeterince birikimin var ise

Psikolojik olarak yıpratmamış isen kendini boş ilişkilerde

Yeterince kendini geliştirmiş isen

Daima mutlu olacaksın

Anne babanda ya da ailende ya da çevrende gördüğün olumsuzlukları ders olarak kabul edip bunları kendi yaşatında veya ailende yapmayacaksın

Yaşadığın hayat esasen bir ders

Her anımız ders alarak geçiyor

Her gün yeni şeyler öğreniyoruz

Ailen/çevren ile temasın belirli bir düzeyde olursa daha mutlu bir hayat sürersin

Saygılarımla kardeşim

Not

Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisini sana referans olarak gönderiyorum kardeşim

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Maslow%27un_ihtiyaclar_piramidi.png/1024px-Maslow%27un_ihtiyaclar_piramidi.png

gerçekten ne kadar teşekkür etsem azdır. yazdıklarınızı teker teker defalarca okudum. dediğiniz gibi annem ve babam kendi ailelerine evlenene kadar hep hesap vermişler(29 yaşına kadar). babam genelde benim gibi olmasınlar çocuklar gezsin tozsunlar kafasında ama annem hala o baskılama mentalinden çıkamamış. yani bir yandan da anlayabiliyorum onları. bu zamana kadar olumlu yaklaşmaya çalışmıştım. ama yaşım büyüdükçe daha da titizlenmelerini anlayamadığım için foruma yazma gereği duydum. sizin yazdıklarınızla birlikte olanları düşününce kafamda daha da iyi oturdu her şey. hiyerarşi piramidini biliyorum psikojiyle çok içli dışlıyımdır

en neticede beni dikkate alıp yazdıklarınız için tekrardan çok teşekkür ederim. işe başlayıp olanları gözlemleyeceğim. iyi forumlar dilerim

Ben sana teşekkür ederim kardeşim. Her zaman yazabilirsin ama mesajlarında @violinconcerto bu şekilde bizleri de etiketlersen (kime haber vermek istiyorsan onun kullanıcı adı ile) bildirim düşer yazılarınızı okuyabiliriz, kaçırmamış oluruz.

Her zaman sohbet edebiliriz sen bu konuyu kaybetme buradan yaz başka konularda da veya çok özel şeylerse özelden de yazabilirsin daima fikirleşiriz, dertleşiriz kardeşim. Kendini yalnız hissetmeyesin.

Saygılarımla

Anladım

Rica ederim her zaman, ne demek