Ölmek için doğmak

Rabbin Âdemoğulları’ndan -onların sırtlarından- zürriyetlerini alıp bunları kendileri hakkındaki şu sözleşmeye şahit tutmuştu: "Ben sizin rabbiniz değil miyim? "Elbette öyle! Tanıklık ederiz" dediler."

Daha doğmadan önce bizim böyle tereddütsüz bir şahitlik yapmamız ve bunu unutmamızın gerekliliğinin sebepleri üzerine düşünmek daha anlamlı geliyor bana.

bu tümce, daha doğmadan önce, ölmek olgusuna erişmek için doğduğumuzu ifade eder. bu ise bizim doğmadan önce de var olduğumuzu ve ölmek için doğduğumuz anlamına gelir. bu bir anlamdır, doğru değil.

Ölmek için doğmak kimse için bir anlam ifade etmez. Yaşadığın sürece kendine ne katabildiysen belki bu bir anlam ifade edebilir.

İntihar edenlere sorabilseydik ölmek için doğdum demeleri daha muhtemeldi. Yani bir anlam ifade ediyor. Ölüm olgusu insan yaşamını, tüm toplumsal sistemlerini belirleyecek kadar güçlü. Ölüm insanlık tarihinin ciddi bir problematiğidir ölümlülerin elinden her şey alabileceğine inanıldığı için; kendimize katılanlar da dahil olmak üzere.

her canlı doğuyor ama hepsi ölecek, bu pencereden bakınca her şey anlamsızmış gibi görünüyor. Aslında geçici de olsa yaptığımız etkiler evrenin kaderini -bana göre- doğrudan etkiliyor.

Ölmek için doğmanın anlamı.. insan hayatını planlı yaşamaz, günübirlik olur, hadi en fazla 5 yıl-10 yıl sonrasını planlarsın. "50 yıl sonra öleceğim hmm" gibi bir düşünce ile aksiyona geçmez. Konuyu varoluşçuluğa çekersek daha sağlıklı olur. insan varoluşu ne kadar güçlü ise o kadar yere sağlam basar. varoluşta bir "aksama" olursa karamsarlık olur bu da insanı basit manadaki nihilizme sevk eder. soyut durum biraz