Amerekida bir doktor öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilerini öğretirken onlara bu konuyu anlatır. Hasta ne konuşuyor ne de söylenenleri anlıyor.Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor.Zaman yada yer kavramı yok.Yalnız adı söylendiğinde tepki veriyor.Son altı aydır onun yanındayım ne görünüşü için bir çaba sarf ediyor,nede bakım yapılırken yardımcı oluyor.Onu hep başkaları besliyor,yıkıyor ve giydiriyor.dişleri yok,yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor.Gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içerisinde.Yürüyemiyor .Uykusu sürekli düzensiz.Gece yarısı uyanıp çığlıklarla herkesi uyandırıyor.Çoğu zaman mutlu ve sevecen fakat bazen sebep yokken sinirleniyor,biri gelip onu yatıştırana kadarda feryat figan bağırıyor. Doktor bu olayı okuduktan sonra öğrencilerine dönüp böyle birinin bakımını üslenmek isteyip istemediklerini sorar.Öğrenciler bunu yapamayacaklarını söylerler.Bir kişi bile bunu yapmak istemez.Bunun üzerine doktor kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onlarında zevkle yapması gerektiğini söyler.Öğrenciler bu durum üzerine çok şaşırırlar.Bunun üzerine doktor hastasının fotoğrafını dolaştırmaya başlar.Fotoğraftaki kişi doktorun altı aylık kızıdır. --------------------------------------------------------------------------------------- Lütfen buraya kadar olan kısmı baştan başlayarak tekrar okuyun. --------------------------------------------------------------------------------------- Doktor,amerikan tıp birliği dergisindeki makalesinde gülünç bir yanlış anlamanın insana nasıl tamamen farklı bir perspektif kazandıracağını anlatmaktadır.
güzel
çok güzel!
gercekten cok guzel
bomba bi yazı moruk cok saLam :))
daha önce de okumuştum gerçekten insanı ters köşeye yatırıyor süper