Bizim mahallede şimdi orman dediğimiz küçük ağaçlık bir alan vardı yolun kenarında şimdi açıkgöz müteahhitler ev yaptı oraya da neyse ben orada ki dut ağacının en üstüne saklanmıştım neyse herkes ebe yaptı adamlar beni arıyor en son adamlar dağıldı benim haberim yok evine gitmiş herkes neyse saat 11.16 suları aşağıya indim ebe ebe ebe dedim bakkalcı bana tip tip baktı falan etrafıma baktım kimsecikler yok ılık bir ağustos akşamı rüzgar hafiften esiyor sokaklar tütsü gibi kokar sene 2003 ben dedim ki kendime bu yıldızlara bir daha böyle bakmak nasip olmayacak çünkü zaman değişecek ama yıldızlar kalacak değişen gene biz olacağız.. ulan neyse nasıl olduysa bir anda ilham perim geldi bende hafiften eve yol almaya başladım bakkalcı da dükkanı kapatmaya başladı.. böyle de güzel bir anımdır ya sizin var mı böyle anılarınız?