Şampiyonlarla Hikaye Yazmaca (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: RuneForce

Hava açıktı,gökyüzünde tek damla bulut bile yoktu. Kuşlar neşeyle şakıyor; Güneş , bütün gezegeni bir anne sıcaklığıyla kucaklıyordu. "Ne kadar güzel." dedi Lux. "Gökyüzü masmavi. Kuşlar,kelebekler,çiçekler...Yaşamak...Çok güzel." Gülümsedi. Küçüklüğünden beri ilkbaharı çok seviyordu. Her ilkbahar kırlarda dolaşmaya çıkardı.Tıpkı bugün yaptığı gibi. Bütün çiçekleri tek tek koklardı.Çimenlere uzanır, hayal kurardı.Cennet'in hayalini kurardı.Cennet'te olabilmeyi ne kadar çok isterdi.Orada her yer çiçeklerle kaplıydı. Asla solmayan çiçekler...İlkbaharın dışında çok sevdiği diğer bir şey de gökkuşağıydı. Ama gökküşağın oluşması için yağmur gerekiyordu. Yağmuru hiç sevmezdi. Her yağmur yağışında sanki gökyüzü yerine kendi ruhu bulutlarla kaplanırdı.Canı sıkılır, içinden hiçbir şey yapmak gelmezdi. Derin bir nefes aldı,çiçeklerin havada bıraktığı tüm kokuları içine çekmek istercesine. "Çok güzel." diye yineledi tekrar. Xin gülümsedi. "Bence de.Ama ben daha güzel olan bir şey biliyorum." dedi. "Nedir o?" diye sordu heyecanla. Xin, Lux'un ellerini tuttu, gözlerinin içine baktı.Bir bakış... Lux her şeyi anlamıştı. Kıpkırmızı oldu. "Şeyy...Ben..." "Evet?" dedi Xin. "Ben..." diye devam etti Lux. "Seni Seviyorum." Sonra Xin'in yanağına sevgi dolu bir öpücük kondurarak koşmaya başladı. Utancından kaçıyordu. Xin onu kovaladı. Sonunda Lux'u yakaladı ve "Ben de seni seviyorum." diye karşılık verdi. Lux gülümsedi. Artık ilkbahardan sonra sevdiği bir şey daha vardı. "XinZhao..." "Evet?" "Daha önce kimseye böyle bir şey söylemedim...Bir daha söyleyebilir miyim?" Xin gülümsedi. "Seni Seviyorum." dedi Lux tekrar...

Romantik havamdayım bulaşmayın

quote:

Orijinalden alıntı: RuneForce

Hava açıktı,gökyüzünde tek damla bulut bile yoktu. Kuşlar neşeyle şakıyor; Güneş , bütün gezegeni bir anne sıcaklığıyla kucaklıyordu. "Ne kadar güzel." dedi Lux. "Gökyüzü masmavi. Kuşlar,kelebekler,çiçekler...Yaşamak...Çok güzel." Gülümsedi. Küçüklüğünden beri ilkbaharı çok seviyordu. Her ilkbahar kırlarda dolaşmaya çıkardı.Tıpkı bugün yaptığı gibi. Bütün çiçekleri tek tek koklardı.Çimenlere uzanır, hayal kurardı.Cennet'in hayalini kurardı.Cennet'te olabilmeyi ne kadar çok isterdi.Orada her yer çiçeklerle kaplıydı. Asla solmayan çiçekler...İlkbaharın dışında çok sevdiği diğer bir şey de gökkuşağıydı. Ama gökküşağın oluşması için yağmur gerekiyordu. Yağmuru hiç sevmezdi. Her yağmur yağışında sanki gökyüzü yerine kendi ruhu bulutlarla kaplanırdı.Canı sıkılır, içinden hiçbir şey yapmak gelmezdi. Derin bir nefes aldı,çiçeklerin havada bıraktığı tüm kokuları içine çekmek istercesine. "Çok güzel." diye yineledi tekrar. Xin gülümsedi. "Bence de.Ama ben daha güzel olan bir şey biliyorum." dedi. "Nedir o?" diye sordu heyecanla. Xin, Lux'un ellerini tuttu, gözlerinin içine baktı.Bir bakış... Lux her şeyi anlamıştı. Kıpkırmızı oldu. "Şeyy...Ben..." "Evet?" dedi Xin. "Ben..." diye devam etti Lux. "Seni Seviyorum." Sonra Xin'in yanağına sevgi dolu bir öpücük kondurarak koşmaya başladı. Utancından kaçıyordu. Xin onu kovaladı. Sonunda Lux'u yakaladı ve "Ben de seni seviyorum." diye karşılık verdi. Lux gülümsedi. Artık ilkbahardan sonra sevdiği bir şey daha vardı. "XinZhao..." "Evet?" "Daha önce kimseye böyle bir şey söylemedim...Bir daha söyleyebilir miyim?" Xin gülümsedi. "Seni Seviyorum." dedi Lux tekrar...

Romantik havamdayım bulaşmayın

quote:

Orijinalden alıntı: Blitxkrieg

quote: Orijinalden alıntı: RuneForce Hava açıktı,gökyüzünde tek damla bulut bile yoktu. Kuşlar neşeyle şakıyor; Güneş , bütün gezegeni bir anne sıcaklığıyla kucaklıyordu. "Ne kadar güzel." dedi Lux. "Gökyüzü masmavi. Kuşlar,kelebekler,çiçekler...Yaşamak...Çok güzel." Gülümsedi. Küçüklüğünden beri ilkbaharı çok seviyordu. Her ilkbahar kırlarda dolaşmaya çıkardı.Tıpkı bugün yaptığı gibi. Bütün çiçekleri tek tek koklardı.Çimenlere uzanır, hayal kurardı.Cennet'in hayalini kurardı.Cennet'te olabilmeyi ne kadar çok isterdi.Orada her yer çiçeklerle kaplıydı. Asla solmayan çiçekler...İlkbaharın dışında çok sevdiği diğer bir şey de gökkuşağıydı. Ama gökküşağın oluşması için yağmur gerekiyordu. Yağmuru hiç sevmezdi. Her yağmur yağışında sanki gökyüzü yerine kendi ruhu bulutlarla kaplanırdı.Canı sıkılır, içinden hiçbir şey yapmak gelmezdi. Derin bir nefes aldı,çiçeklerin havada bıraktığı tüm kokuları içine çekmek istercesine. "Çok güzel." diye yineledi tekrar. Xin gülümsedi. "Bence de.Ama ben daha güzel olan bir şey biliyorum." dedi. "Nedir o?" diye sordu heyecanla. Xin, Lux'un ellerini tuttu, gözlerinin içine baktı.Bir bakış... Lux her şeyi anlamıştı. Kıpkırmızı oldu. "Şeyy...Ben..." "Evet?" dedi Xin. "Ben..." diye devam etti Lux. "Seni Seviyorum." Sonra Xin'in yanağına sevgi dolu bir öpücük kondurarak koşmaya başladı. Utancından kaçıyordu. Xin onu kovaladı. Sonunda Lux'u yakaladı ve "Ben de seni seviyorum." diye karşılık verdi. Lux gülümsedi. Artık ilkbahardan sonra sevdiği bir şey daha vardı. "XinZhao..." "Evet?" "Daha önce kimseye böyle bir şey söylemedim...Bir daha söyleyebilir miyim?" Xin gülümsedi. "Seni Seviyorum." dedi Lux tekrar... Romantik havamdayım bulaşmayın

Bu arada Jarvan Lux' a deliler gibi aşıkdı. Jarvan da o ilkbahar günü arkadaşı Garenle birlik de pikniğe gitmişlerdi. Jarvan uzaktaki sarı saçlı güzel kızı önce tanıyamadı ama sonra tanıyabilmişti. Lux tu. Yüzünde birden anlamsız bir gülümsemeyle ona doğru yürüdü. Ta ki yanında Xin i görene kadar. Aynı kalede yaşamalarına rağmen ondan nefret ediyordu. Bunun sebebi Lux un Xin e olan duygularıydı. Lux un yanında Xin i görünce bir demacia domatesi gibi sinirden kıpkırmızı oldu. Garende Xinden hoşlanmazdı çünkü Lux onun kız kardeşiydi. Jarvan , Xin inin orada olduğunu Garene gösterdi. Oda birden parladı ve onu hırpalamak için yanına gitmeleri gerektiğini söyledi. Jarvan bu teklifi reddedemezdi. Kılıçlarını aldıkları gibi çiftin yanına koştular.

Vs vs vs Talep olursa pembe diziye dönüştürürüm valla

quote:

Orijinalden alıntı: Gurcellonline
Bu nasil? Bunu biraz degistirebilirim. Ama biraz daha materyal lazim senaryoda cok kopma yasanirsa anlatimi cok zor olut diye dusunuyorum. Ashe ile giris yapacam ama Ashe icin Anivia ile beraber bir senaryo dusunuyorum. Bir nevi kadin dayanismasi gibi dusunun :D

quote:

Orijinalden alıntı: gsliyim

quote: Orijinalden alıntı: Gurcellonline Bu nasil? Bunu biraz degistirebilirim. Ama biraz daha materyal lazim senaryoda cok kopma yasanirsa anlatimi cok zor olut diye dusunuyorum. Ashe ile giris yapacam ama Ashe icin Anivia ile beraber bir senaryo dusunuyorum. Bir nevi kadin dayanismasi gibi dusunun :D

Ashe ile Anivia için aklıma ufak tefek şeyler geldi

Ashe karanlık taraftan gelen düşmanları haklarken (minionları) Kötü taraftaki Düşmanlardan birinin (Herhangi bi champ) Devasa bir yumurtaya Deliler gibi Saldırı yaptığını görür.Ashe düşmana saldırır düşman kaçar veya ölür orası sana kalmış. Ashe yumurtaya yaklaşıp yavaşça dokunduğunda Yumurtadan Işıklar saçılıp yavaşça çatlayarak içinden Anivia çıkar.Ashe şaşırır aralarındaki dialogları ayarlayabilirsin VEYA Ashe o düşman championla savaşırken yumurtadan ışıklar saçılıp çatlarken Ashe şaşkınlığından dolayı dövüşmeyi bırakıp yumurtayı izler.Düşman champ Ashe yumurtayı izlemesinden faydalanıp ölümcül bi vuruş yapar ve Ashe yere düşer tam o sırada Anivia ortaya çıkmıştır Ve Düşman Champ son darbeyi indirirken araya Wall atar ve Vuruşu duvara yapmış olur sonra o champı öldürürler felan o şekilde bi dostluk başlayabilir.Bunlar olurken Anivia Diğer tarafta olanları asheye anlatıp bütün iyi champları İonia merkezinde toplamaya çalışabilirler (böyle olursa devamını getirmek kolay olur gibi ama yazar sensin)


Not:Bu yazdığım hikaye değil sadece benim senaryo için fikirlerim şimdi hafif hikayemsi anlattım sanırım okuyan bune felan der diye not düşeyim

quote:

Orijinalden alıntı: healheal

kimseden alıntı yapmıom benim saf kardeşim ve gürsel abi kim onuda tanımıom .

quote:

Orijinalden alıntı: Gurcellonline

Karanlik cagin baslmasiyla tum dunya boyut degistirmeye baslamisdi. Karanlik guc her yerde ortaya cikip hayatlari ve ruhlari caliyordu. Demacia adinda bir sehir bu karanlik guce henuz yenilmemis ve var gucu ile savasiyordu. Savascilari ve buyuculeri hem aydinlik icin savasiyordu hemde aydinligin en guclu tarafini temsil ediyorlardi. Adaleti ve gucu ile bilinen Prens Garen adindaki savasci butun karanlik buyulerin meydana getirdigi yaratiklarla basacikabiliyordu ve en yakin dostu olan jarvan onun hep yanindaydi. Sehrin girisinde karanligin butun yaratiklarini alt eden ikili, ordulari ile beraber zaferin tadini cikartirken Guzelligi ile destanlasan isigin gucunu temsil eden Prenses Lux kardesi garene yardim etmesi icin en yakin hizmetkari ve korumasi olan Xin i savasa gonderdi.
Savaslar sehrin onunde tum gucu ve siddetiyle surerken garen in gozune bir hareketlilik carpti. Ordularinin biraz ilerisinde karanligin icerisinde bir siyah dalga ile yaklasan birsey vardi. Tipki bir mancinikdan firlatilan devasa bir kayanin uzerlerine geldigi gibi savas meydaninin tam ortasina dogru geliyordu. Prens kilicini goge kaldirip , ordularina geri cekilmelerini emretti. Biranda herkes geri cekilmeye basladi ama daha meydandan uzaklasmadan Prens Garen, jarvan ve ordunun ileri gelenlerininde icinde bulundugu onlarca kisi o simsiyah topun meydana dusmesi ile etrafa savruldular. Guclu Prens Garen sersemlemesine ragmen en cabuk ayaga kalkanlardan oldu. Ortalik toztoprak icinde simsiyah lekelere burunmusdu. Yakin dostu jarvani zirhindaki islemelerinden tanidi ona kostu. Sirtindan kucaklayarak kaldirdi. Siddetli carpmanin etkisiyle elinden dusurdugu mizragini almak icin egildiginde zirhinin islemelerinin arasindan suzulen kum tanelerinin topraga dustukce karardigini gordu. Garen e donup "sanirim bu sefer cok zor olacak" dedi. Garenin haykirmasi ile kendine gelen savascilar bir bir ayaga kalkti. Herkes ayaklarinin altindaki topragin nasil hizla renk degistirdige sahit oluyordu.
Simsiyah kutlenin dustugu yerde bir hareketlilik vardi, karanlik tarafin yaratiklari sanki zafer kazanmiscasina siritip kulaklari parcalayan cigliklari atmaya basladilar. 2 beden belirdi bunlardan birisi Karanligin yer yuzundeki en bilinen ismi Isis in oglu Kral Nasus digeri ise onun haylaz kardesi Renekton du. Elinde asasi, 3 insan boyundaki dev cussesi ve tum heybeti ile karsilarinda duruyordu. Aslinda bir anubis yani yari kopek yari insan olan Nasus o ana kadar gelmis gecmis en guclu karanlik gucu temsil ediyordu. Cunku Aydinlik caglarda bile karanliga hukmeden Isis ona inanilmaz gucler bagislayarak Karanlik caglarda yeniden uyanmak uzere uykuya dalmisdi. Nasus un durusu o kadar sasaliydiki vucudunda tekbir hareket bile olmamasina karsin kendisine yaklasilmasi ve yenilmesi imkansiz oldgunu biliniyordu. Cevresini saran siyah kuslar ise onun karanlik tarafindan sadece bir parcaydi.
Kardesi Renekton ise timsaha benzeyen sekli ve elindeki o inanilmaz buyuk baltaya benzer silahi ile Garene bakip onun kanini icmek istedigni belli edercesine silahinin keskin tarafini yaliyordu. Garen ve ordusu bu isin kolay olmayacaginin farkinda bir sekilde savunma yapmak icin hazirlaniyordu.
Her iki ordu arasinda bir muddet suren bakislar ve sessizlik Garenin ordusundan atilan bir mancinikla bozuldu. Manciginin hedefi dogruca Isis in oglu Nasus du. Neredeyse bir insan boyundaki kaya alevler icinde karanlik ordunun lideri Kral Nasus a dogru geliyordu. Tam carpmak uzereyken Nasus sadece asasini kaldirarak hizla gelen alevler icindeki kayayi durdurdu. Her iki orduda saskinlik icinde bu sahneyi izliyodu. Nasus o an iki ordununda canlarini yakarcasina haykirisindan sonra dahada buyudu ve o runelerle suslenmis altin sarisi zirhi olumu anlatan siyah bir zirha donusdu. Alev topunu elinde tuttugu asayi hava cevirerek iki ordunun arasina tam ortaya vurdu. Alev topu yere gomuldu ve nasusun buyusu ile cok genis bir cevrede simsiyah kumalar havaya sacilmaya basladi. Daha sonra bu alevler ve simsiyah kumlar arasinda kalan bolgeye dogru kardesi ile beraber kostular ardindan ordulari geldi.
Savas meydanin icinde bu yasananlara hayretle bakan en ondeki askerler birden Renektonun dev gibi silahi ile uzerlerine geldigini farketiler ama sadece 1 saniye icinde renekton onlarin yaninda belirdi ve Silahini savurarak kimisini belinden kimisini basindan kimisini bacaklarindan olmak uzere onlari ikiye boldu. Bu vahsi sahneyi henuz kavrayamayan baska bir bolgeye ise nassus asasini dogrulttu ve binlerce vahsi siyah kusun onlara dogru yonelmesini sagladi. Kuslarin saldirdigi askerler bir bir aci icinde oluyordu cunku kuslar o askerleri tipki bir kursun gibi delip geciyordu. Asasini dogrulttugu yerden genisce bir alanda kumlari savuruyor ve o alanda olan tum askerlerin aci icinde cigliklari duyuluyordu. O karanlik kumlarin icinden Nasus un buyu yuklu asasinin isigi ve kardesi renektonun devsilahinin savrulma sesleri geliyordu. Garen olup biteni korku icinde seyrediyor bir yandanda kendilerine saldiran karanlik ordudan korunmaya calisiyorlardi. Garen siyah kumlar arasindan Nasus un parildayan gozlerini gordu. O kargasa ve hengame icinde durmus ona bakiyordu. Garen siraninkendisinde oldugunu biliyordu.
Birkac saniyelik bu anda tum dunyadaki sesler kisildi ve nasus Garen in beynine girdi. Bedenine rahatlikla girdigi ve saniye icinde kendini oldurebilcek gucu hissediyodu garen. Ama garen beyninde Isisin sesisni duydu sonra Nasus un kendi dilinden ona soylediklerini. Hicbirinin anlamini bilmiyordu ama fisilti gibi aklinda bu sozler belirdi. "bedenin cok zayif, isime yaramaz seni parcalamak bana daha cok zevk verecektir, nihahahah" Garen boguk sesler aridindan carpisan kiliclarin ve savasin seisni yeniden duydugunda karanlikdaki gozlerin isiltisi artmis sekilde nasusun kendine dogru kostugunu gordu. Peki bu olabilrmiydi yuzlerce askerin arasindan Nasus onu oldurebilrmiydi?
Nasusun attigi her adimda yer sallaniyor ve yakinlarindaki herkes dusuyordu, karsisindaki askerler ayaklari altinda can veriyordu. Atilan mizraklar, oklar kiliclar sadece carpip kiriyordu. Bunu goren Jarvan nasus un hedefinin Garen oldugunu anlamis ve Aydinlik icin Garenin yonetimine ve gucune ihtiyaclari oldugunu bildigi icin Nasusun onune Garenin kardesinin savaslarda kendini korumasi icin orettigi buyu ile kalkanini hazirlayrak atildi. Agzindan cikan buyulu sozler ile zirhinin kivrimlarindan sizan isiklar o gune kadar Garen in gordugu en muhtesem olaydi. Jarvan sozlerinden sonra Nasusa suzulerek uctu ve mizragini nasusun tam karina sapladi, Mizrap nasusun bedenine degdigi an Nasus vejarvanin cevresinden sivri kayalar cikarak Nasusu kacamayacagi bir cembere sardi. bu kayalar o kadar hizli ciktiki yerden etrafindaki onlarca asker etrafa savruldu. Nasus rakine giderken bekelemdigi bu suprizden sonra afallamis ve yaralanmis olarak Jarvana bakiyordu.
Kayalarin yksekliginden dolayi sadece Nasusun devasa boyu gorunuyordu, tek dizi uzerine cokmus ve asassina sikica sarilmis. Garen olup biteni izliyor bir yandanda ordusunu yonelndirmeye calisiyordu. nasus ayagi kalkti asasini kaldirdi ve o cemberin icini siyah kumlara buladi. Birkac saniye sonra Garen ne oldugunu anlamisti, gozunde hafif bir seyrelme oldu, gozleri bulanilastki. Aci bir ciglikla beraber Jarvanin, nasusun asasinin ucuna saplanmis bedeni o sivri kayalarin aridindan yukseldi.....

Sonra kirmizi baslikli kiz sonsuza dek mutlu mesut yasadi :D

quote:

Orijinalden alıntı: Gurcellonline

Karanlik cagin baslmasiyla tum dunya boyut degistirmeye baslamisdi. Karanlik guc her yerde ortaya cikip hayatlari ve ruhlari caliyordu. Demacia adinda bir sehir bu karanlik guce henuz yenilmemis ve var gucu ile savasiyordu. Savascilari ve buyuculeri hem aydinlik icin savasiyordu hemde aydinligin en guclu tarafini temsil ediyorlardi. Adaleti ve gucu ile bilinen Prens Garen adindaki savasci butun karanlik buyulerin meydana getirdigi yaratiklarla basacikabiliyordu ve en yakin dostu olan jarvan onun hep yanindaydi. Sehrin girisinde karanligin butun yaratiklarini alt eden ikili, ordulari ile beraber zaferin tadini cikartirken Guzelligi ile destanlasan isigin gucunu temsil eden Prenses Lux kardesi garene yardim etmesi icin en yakin hizmetkari ve korumasi olan Xin i savasa gonderdi.
Savaslar sehrin onunde tum gucu ve siddetiyle surerken garen in gozune bir hareketlilik carpti. Ordularinin biraz ilerisinde karanligin icerisinde bir siyah dalga ile yaklasan birsey vardi. Tipki bir mancinikdan firlatilan devasa bir kayanin uzerlerine geldigi gibi savas meydaninin tam ortasina dogru geliyordu. Prens kilicini goge kaldirip , ordularina geri cekilmelerini emretti. Biranda herkes geri cekilmeye basladi ama daha meydandan uzaklasmadan Prens Garen, jarvan ve ordunun ileri gelenlerininde icinde bulundugu onlarca kisi o simsiyah topun meydana dusmesi ile etrafa savruldular. Guclu Prens Garen sersemlemesine ragmen en cabuk ayaga kalkanlardan oldu. Ortalik toztoprak icinde simsiyah lekelere burunmusdu. Yakin dostu jarvani zirhindaki islemelerinden tanidi ona kostu. Sirtindan kucaklayarak kaldirdi. Siddetli carpmanin etkisiyle elinden dusurdugu mizragini almak icin egildiginde zirhinin islemelerinin arasindan suzulen kum tanelerinin topraga dustukce karardigini gordu. Garen e donup "sanirim bu sefer cok zor olacak" dedi. Garenin haykirmasi ile kendine gelen savascilar bir bir ayaga kalkti. Herkes ayaklarinin altindaki topragin nasil hizla renk degistirdige sahit oluyordu.
Simsiyah kutlenin dustugu yerde bir hareketlilik vardi, karanlik tarafin yaratiklari sanki zafer kazanmiscasina siritip kulaklari parcalayan cigliklari atmaya basladilar. 2 beden belirdi bunlardan birisi Karanligin yer yuzundeki en bilinen ismi Isis in oglu Kral Nasus digeri ise onun haylaz kardesi Renekton du. Elinde asasi, 3 insan boyundaki dev cussesi ve tum heybeti ile karsilarinda duruyordu. Aslinda bir anubis yani yari kopek yari insan olan Nasus o ana kadar gelmis gecmis en guclu karanlik gucu temsil ediyordu. Cunku Aydinlik caglarda bile karanliga hukmeden Isis ona inanilmaz gucler bagislayarak Karanlik caglarda yeniden uyanmak uzere uykuya dalmisdi. Nasus un durusu o kadar sasaliydiki vucudunda tekbir hareket bile olmamasina karsin kendisine yaklasilmasi ve yenilmesi imkansiz oldgunu biliniyordu. Cevresini saran siyah kuslar ise onun karanlik tarafindan sadece bir parcaydi.
Kardesi Renekton ise timsaha benzeyen sekli ve elindeki o inanilmaz buyuk baltaya benzer silahi ile Garene bakip onun kanini icmek istedigni belli edercesine silahinin keskin tarafini yaliyordu. Garen ve ordusu bu isin kolay olmayacaginin farkinda bir sekilde savunma yapmak icin hazirlaniyordu.
Her iki ordu arasinda bir muddet suren bakislar ve sessizlik Garenin ordusundan atilan bir mancinikla bozuldu. Manciginin hedefi dogruca Isis in oglu Nasus du. Neredeyse bir insan boyundaki kaya alevler icinde karanlik ordunun lideri Kral Nasus a dogru geliyordu. Tam carpmak uzereyken Nasus sadece asasini kaldirarak hizla gelen alevler icindeki kayayi durdurdu. Her iki orduda saskinlik icinde bu sahneyi izliyodu. Nasus o an iki ordununda canlarini yakarcasina haykirisindan sonra dahada buyudu ve o runelerle suslenmis altin sarisi zirhi olumu anlatan siyah bir zirha donusdu. Alev topunu elinde tuttugu asayi hava cevirerek iki ordunun arasina tam ortaya vurdu. Alev topu yere gomuldu ve nasusun buyusu ile cok genis bir cevrede simsiyah kumalar havaya sacilmaya basladi. Daha sonra bu alevler ve simsiyah kumlar arasinda kalan bolgeye dogru kardesi ile beraber kostular ardindan ordulari geldi.
Savas meydanin icinde bu yasananlara hayretle bakan en ondeki askerler birden Renektonun dev gibi silahi ile uzerlerine geldigini farketiler ama sadece 1 saniye icinde renekton onlarin yaninda belirdi ve Silahini savurarak kimisini belinden kimisini basindan kimisini bacaklarindan olmak uzere onlari ikiye boldu. Bu vahsi sahneyi henuz kavrayamayan baska bir bolgeye ise nassus asasini dogrulttu ve binlerce vahsi siyah kusun onlara dogru yonelmesini sagladi. Kuslarin saldirdigi askerler bir bir aci icinde oluyordu cunku kuslar o askerleri tipki bir kursun gibi delip geciyordu. Asasini dogrulttugu yerden genisce bir alanda kumlari savuruyor ve o alanda olan tum askerlerin aci icinde cigliklari duyuluyordu. O karanlik kumlarin icinden Nasus un buyu yuklu asasinin isigi ve kardesi renektonun devsilahinin savrulma sesleri geliyordu. Garen olup biteni korku icinde seyrediyor bir yandanda kendilerine saldiran karanlik ordudan korunmaya calisiyorlardi. Garen siyah kumlar arasindan Nasus un parildayan gozlerini gordu. O kargasa ve hengame icinde durmus ona bakiyordu. Garen siraninkendisinde oldugunu biliyordu.
Birkac saniyelik bu anda tum dunyadaki sesler kisildi ve nasus Garen in beynine girdi. Bedenine rahatlikla girdigi ve saniye icinde kendini oldurebilcek gucu hissediyodu garen. Ama garen beyninde Isisin sesisni duydu sonra Nasus un kendi dilinden ona soylediklerini. Hicbirinin anlamini bilmiyordu ama fisilti gibi aklinda bu sozler belirdi. "bedenin cok zayif, isime yaramaz seni parcalamak bana daha cok zevk verecektir, nihahahah" Garen boguk sesler aridindan carpisan kiliclarin ve savasin seisni yeniden duydugunda karanlikdaki gozlerin isiltisi artmis sekilde nasusun kendine dogru kostugunu gordu. Peki bu olabilrmiydi yuzlerce askerin arasindan Nasus onu oldurebilrmiydi?
Nasusun attigi her adimda yer sallaniyor ve yakinlarindaki herkes dusuyordu, karsisindaki askerler ayaklari altinda can veriyordu. Atilan mizraklar, oklar kiliclar sadece carpip kiriyordu. Bunu goren Jarvan nasus un hedefinin Garen oldugunu anlamis ve Aydinlik icin Garenin yonetimine ve gucune ihtiyaclari oldugunu bildigi icin Nasusun onune Garenin kardesinin savaslarda kendini korumasi icin orettigi buyu ile kalkanini hazirlayrak atildi. Agzindan cikan buyulu sozler ile zirhinin kivrimlarindan sizan isiklar o gune kadar Garen in gordugu en muhtesem olaydi. Jarvan sozlerinden sonra Nasusa suzulerek uctu ve mizragini nasusun tam karina sapladi, Mizrap nasusun bedenine degdigi an Nasus vejarvanin cevresinden sivri kayalar cikarak Nasusu kacamayacagi bir cembere sardi. bu kayalar o kadar hizli ciktiki yerden etrafindaki onlarca asker etrafa savruldu. Nasus rakine giderken bekelemdigi bu suprizden sonra afallamis ve yaralanmis olarak Jarvana bakiyordu.
Kayalarin yksekliginden dolayi sadece Nasusun devasa boyu gorunuyordu, tek dizi uzerine cokmus ve asassina sikica sarilmis. Garen olup biteni izliyor bir yandanda ordusunu yonelndirmeye calisiyordu. nasus ayagi kalkti asasini kaldirdi ve o cemberin icini siyah kumlara buladi. Birkac saniye sonra Garen ne oldugunu anlamisti, gozunde hafif bir seyrelme oldu, gozleri bulanilastki. Aci bir ciglikla beraber Jarvanin, nasusun asasinin ucuna saplanmis bedeni o sivri kayalarin aridindan yukseldi.....

Sonra kirmizi baslikli kiz sonsuza dek mutlu mesut yasadi :D

quote:

Orijinalden alıntı: RuneForce

Katarina elindeki kağıda baktı, sonra metal kapıyı ittirdi. Kapı gürültüye açıldı. Katarina elinde buruşturduğu kağıdı yere attı ve içeri girdi. Burası eski bir bale salonuydu. Sanki yüzyıllardır kullanılmamış gibiydi. Aynalar, eski ve tozlu perdelerle kaplanmıştı. Büyük sütunlar eskimiş ve yıpranmıştı. Katarina salonun içinde ilerledi. Kapı tekrar büyük bir gürültü çıkararak kapandı. Katarina buraya , kendisine gelen bir mektup üzerine gelmişti. Mektupta bahsedilene göre , kim olduğu belli olmayan biri Katarinaya meydan okuyordu. Katarina bu meydan okumayı hiç düşünmeden kabul etmişti. En sevdiği şey öldürmekti. Tek amacıydı bu. Öldürdükçe daha çok güçlendiğini hissediyordu. Kurbanlarından bir hatıra almayı da unutmazdı. Bu hatıralar genelde kafa, göz gibi parçalar oluyordu. Bu parçalardan 25 altın gibi miktarlar kazandığı da oluyordu. Katarina salonun ortasına geldi ve kimliğini bilmediği kişiye doğru seslendi: "Geldim işte. Yüzünü göster!" Birkaç dakika geçti aradan. Ortalıkta kimseler görünmüyordu. Katarina sıkılmaya başlamıştı. Tam geri dönmeye karar vermişken bir ses duydu. "Tss..." Yere doğru baktı. Yanından bir yılan geçip gitti. Sonra bir tane daha gördü. Bir tane ve bir tane daha. "Tss..." Neler oluyor? diye düşündü bir an. Sonra tekrar bir sürüngen sesi duydu. Bu seferki daha gürültülüydü ve ses tam arkasından geliyordu. Katarina arkasına döndü. Hala yere bakıyordu. Sonra devasa yılanın kuyruğunu gördü. Daha fazla bakmadı. Çünkü eğer bakarsa bunun sonu olacağını biliyordu. "Kardeşimsss..." dedi önündeki ses. "Sen... CASSIOPEIA !" "Eeevettsss." Katarina gözlerini kapattı. "Neden?" diye sordu. Sonra kulaklarında korkunç bir kahkaha yankılandı. "Ahahaahaha....Neden mi? Çünkü.... SENDEN NEFRET EDİYORUMsss !" Cassiopeia, Katarinanın kız kardeşiydi. Her ne kadar kardeş olsalarda birbirlerinden ölesiye nefret ediyorlardı. Cassiopeia bir Gorgondu. Belden aşağısı yılandı.Ayrıca gözleri, bakan kişinin gördüğü en son şey oluyordu. Katarina ise tamamen insana benziyordu. Bazı kişilerin katarinanın aile yapısı hakkında ciddi düşünceleri vardı. Bazıları da bunun normal olduğunu , sonuçta katarinanın sionun parçalarını birleştiren kişi olduğunu söylüyordu. "Ben sana ne yaptım?" diye sordu Katarina. Cassiopeia tekrar kahkaha attı. "Bana ne mi yaptın? Sen benimsss hayatımı çaldın! Hep en çok sevilen sen oldun! Ailemsss beni dışladı. Hep en iyi en mükemmel sen oldun." Katarina hiçbir şey söylemedi. Cassiopeia devam etti: "Şimdi...Hahaa...İNTİKAM ZAMANI!" Cassiopeia, Katarina'ya doğru atıldı ve onun vücuduna dolandı. Katarina'nın yüzüne dokundu. "Çok güzelsin... Heykel koleksiyonumda çok iyi duracaksın." Katarina , çıkardığı bıçaklarını gözü kapalı olarak cassiopeia'ya sapladı. Cassiopeia çığlık atarak kendi başka yere attı. "Seni küçük sürtük!" diye bağırdı. Sonra parmaklarını şıklattı. Katarina'nın altında yılanlar dolaşmaya başladı. Katarina ilk defa korkuyordu belki de. Gözleri kapalı savaşmak zorundaydı. Üstelik kardeşine karşı... Yılanlar ayaklarına dolandığında aniden patladılar. Katarina ne olduğunu anlayamamıştı. Ama sonra etrafını saran yeşil dumanı farketti. Öksürmeye başladı, boğulacak gibi oluyordu. "Ahahah... ÖLECEKSİNsss YAVAŞ YAVAŞsss." Katarina bir an her şeyin bittiğini sandı ama savaşmadan pes etmeyecekti. Gözleri kapalı katil iç güdülerini harekete geçirdi. Artık Cassiopeianın nerede olduğunu hissedebiliyordu. Konsanstre oldu ve kızkardeşine doğru, pembe sislerin arasında ışınlandı. Artık Cassiopeianın arkasındaydı ve Cassiopeia pembe bulutların içinde hiçbir şey göremiyordu. Şimdi avantaj Katarinadaydı. Bıçaklarını kız kardeşini sırtına sapladı. Acı bir çığlık bütün bale salonunu kapladı. "Seni küçük ..." Cassiopeia hızla Katarinanın üzerine atıldı. İkisi birlikte yere kapaklandılar. Katarinanın bıçakları başka tarafa fırlamıştı. Cassiopeia , Katarinayı sardı, onun boğazından tuttu ve "GÖZLERİNİ AÇ VE BANA BAK SÜRTÜK" diye bağırdı. Katarina, her şeyin bittiğini sandı ama hayır. Tekrar konsantre oldu ve aynalara doğru ışınlandı. Cassiopeia öfkeyle perdelerle kapatılmış aynaların önündeki Katarinayı kıstırdı. "Pekala" dedi Katarina yorgun bir şekilde. "Sen kazandın... Kardeşim" Cassiopeia gülümsedi. "Şimdi gözlerini aç!" Katarina derin bir nefes aldı. Gözlerini araladı ve yere bakmaya başladı. "Bana bak!" diye bağırdı cassiopeia. "Şimdi düşündüm de sana bir hediye vermek istiyorum." Sonra önündeki perdeyi çekti. Perdeler aşağı doğru indiğinde her şey bitmişti. Acı bir çığlığın ardından ürpertici bir kahkaha duyuldu. Cassiopeia'nın taşlaşmış bedeninden kafasını alırken Katarina hala gülüyordu.