Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Bildirim
ŞİİR!! (6. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Ölebilirim genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden görürebilirim.
Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim -
Bir gün,
Herkes kendi bahçesine, derlerse...
Hazır mısınız? -
Bir Yusuf Masalı
Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylâk
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.
Hata yapmak
fırsatını Adem'e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.
Çeşme var, kurnası murdar
yazgım
kendi avucumda seyretmek kırgın aksimi.
Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim
nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da
gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem
ne fark eder demişim
bilmeden farkı istemişim.
Vay beni leylâk kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Yola madem
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım
hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar
yola devam ederdim.
Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim
gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın
onunla ben
hep sevişecek gibi baktık birbirimize.
Bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık.
Oysa bu sürgün yeri, bu pıtraklı diyar
ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde
hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık
bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için
kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık
eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce
alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık
ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı
doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız
ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık
gönendi dünya bundan istifade
dünya bayındırladı:
Bir yakış, bir yanış tasarımı beride
öte yakada benî âdem
her gün küsülü kaldık.
Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan
artık bu yaşa erdirdin beni, anladım
gençken almadın canımı, bilmedim
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer
çiğ tanesi sanmak ne cüret, gözyaşıymış
insanın insana raptolduğu cevher.
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana Yarabbi
taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım Ya Rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?
İsmet ÖZEL
-
Al Mendil Sende Kalsın
Sakla Koynunda Kalsın
Ben Murad Alamadım
Mendilim Murad Alsın
Oy Dağlar Zalım Dağlar
Gurbanın Olum Dağlar
Değmeyin Yaralıyam
Yaradır Sözüm Dağlar. -
insan üç beş damla kan,ırmak üç beş damla su.
bir hayata çattık ki,hayata kurmuş pusu
geldi ölümlü yalan,gitti ölümsüz gerçek;
siz,hayat süren leşler ,sizi kim diriltecek?
kafdağını assalar,belki çeker de bir kıl
bu ifritten sualin,kılını çekmez akıl
NECİP FAZIL KISAKÜREK
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi zuga -- 24 Şubat 2006; 23:21:10 > -
Bu bir sonun değil, başlangıcın tarihidir.
Bu sana hiçbir zaman yollayamayacağım bende saklı mektupların ilkidir;
Bana aşkı öğrettiğin gibi, sensizliği, ağlamayı öğrettiğin gibi teslim olmayı da öğrettin.
Evet, Seni Seviyorum!
Artık sadece hasretin acıtacak içimi,
artık sadece dualarım uzanacak yarınlarıma,
artık sadece sana uzanan avuçlarıma ağlayacağım.
Önüme sunulacak engelleri kuşatacağım, açacağım kucağımı güllere açar gibi...
Mevsimler geçerken içimden bir bir, hep baharları saklayacağım yanıma.
Ebede sevdalanan yüreğimi hasretinle nişanladım.
Karanlıklar her zamankinden daha çok yakışsa da gecelerime,
yüreğim kanamaya devam etse de,
adını andıkça erise de kelimeler,
Ben sana ebede Sevdalıyım.........
SR_maN -
ANILAR DÜŞTÜ
ANILAR DÜŞTÜ PEŞİME UYUMAZ OLDUM,
DÜŞLERİM VARDI YAMACIMA VARAMAZ OLDUM
RÜZGARLA YARIŞIRKEN ,KOŞAMAZ OLDUM,
DÜZE ÇIKMAZ YOLLARIM,YÜRÜMEZ OLDUM
GEÇMİŞ GÜNLER DÜĞÜM DÜĞÜM,
ÇÖZEMEZ OLDUM GÜZELİM
SEVDA YÜKLÜ BULUTLARDAN,
GEÇEMEZ OLDUM GÜZELİM...
KAZIM KOYUNCU
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi velfecir -- 23 Mayıs 2006; 7:31:30 > -
geceler
nasılda iniverdi üstüme zamansız
karalara çaldı ruhumu apansız
bedenim çöküverdi kaldım dermansız
hayallerimi çaldı benden ıssız geceler
ne düşlerim kaldı nede hayallerim
nekadar çeker bilmem bunu bedenim
ölürsem ansızın birgün bilki sebebim
ayrılığa mecbur eden zalim geceler
nekadar hoyrat davrandı bana yıllar
yürüye yürüye bitiremediğim uzun yollar
sevipte yüreğime sığdıramadığım aşklar
saz olududa çalıp söyledi geceler
artık olmaz sende ne tasa nede gam
çökmüş dizleri üstüne ağlıyor bakbir adam
düşüverdi yüreğine sarı bir yaprak daldan
vicdanımı küleyledi hesap soruyor geceler
ayrılık akşamları yalnızlığı hiç sevmez
nekadar sevsede gönül vuslata erermi bilinmez
biçare gurbette ağlamaya hiç gelmez
yanar tutuşurda yüreği geriye vermez geceler
dörtduvar içinde kalmışsın ortada masa
sende boğulacaksın birgün ben gibi yasa
yavrumda olsa yanımda olmayacak dert tasa
sanada hesap soracak birgün bu yalnız geceler
şimdi ne dert kaldı nede hüzün
bende yokum artık gülsün yüzün
gerçeğe döndü bak söylediğin sözün
aldıda karanlığa beni gömdü geceler
yazan : ? -
Varlığın Tacı - Her Zaman ve Mekanın Çiçeğine - Dikensiz Tek Gül'e -
O 'na
Görmedi Seni iki gözüm
Ancak seni sevmek tek çözüm
Danimarkalılar nereden bilsin seni sevmeyi gülüm
Öncesinde senin aşkın yoksa neye yarar ki ölüm...
( Karikatür terbiyesizliği günlerinde yazmıştım ) İCEBERGİN -
Ey dide nedir uyku, gel uyan gecelerde
Kevkeblerin et seyrini, seyran gecelerde
Bak heyet-i âlemde, bu hikmetleri seyret
Bul Saniini, ol ana hayran gecelerde
Çün gündüz olursun nice ağyar ile gafil
Koy gafleti dildârdan uyan gecelerde
Çün gündüz olursun nice ağyar ile gafil
Koy gafleti dildârdan uyan gecelerde
Âşıklar uyumaz gece, sen hem uyuma kim
Gönlün yüzüne görüne canan, gecelerde
Gafletle uyumak ne reva abd-i hakire
Şefkatle nida eyleye Rahman gecelerde
Cümle geceyi uyuma, Kayyum’ı seversen
Ta hayy olasın Hayy ile ey can gecelerde
Dil, Beyt-i Huda’dır, anı pak eyle sivâdan
Kasrına nüzul eyler o Sultan, gecelerde
Az ye, az uyu, hayretle var fâni ol andan
Bul can-ı beka ol ana mihman gecelerde
Allah için ol halka mukarin, gece gündüz
Ey Hakkı, nihan aşk oduna yan gecelerde
Erzurumlu İbrahim HAKKI
(açıklama:@seyyahca 'dan alıntıdır.)
Ey göz uyku nedir? gel uyan gecelerde.yıldızları seyret seyran gecelerde.bak alemin manzarasında bu hikmetleri seyret, bak da onun sanatkarını bul ona hayran gecelerde.çünkü gündüz sevgiliden başkalarıyla gafil olursun.sevgiliden gafleti bırak da utan gecelerde.bu aciz kula gafletle uyumak doğru değildir ki rahman, şefkatle nida etsin gecelerde.asla uyumaz olanı kayyumu seversen, bütün gece sende uyumaki, gönül gözüne sevgili görünsün gecelerde..gönül mevlanın evidir onu ondan başkasından temizle, zira o sultan köşküne iner gecelerde..az ye, az uyu, hayrete var, fani ol dünyadan..sonsuzluk canını bul onun ağırladığı gecelerde..Allah için o halka yakın ol gece gündüz…aşkın gizli ateşine yan gecelerde….
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi driver -- 8 Temmuz 2007; 17:59:34 > -
OTUZ BEŞ YAŞ ŞİİRİ
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.
Cahit Sıtkı TARANCI -
Yağmur yağıyordu
Ben aşıktım
Hava karanlıktı
Üşüyordum
Yavaş yavaş
Yürümeye başladım
Sokaklar boştu
Ve ben hala aşıktım
Evlerden sesler geliyordu
Yağmur yavaşlamıştı
Sokaklar insan dolmuştu
Aramaya başladım
Bir kız gönlümü çalmıştı
Korkutucu bir şimşek çakmıştı
Parktaki kedi korkmuştu
Ben onu arıyordum
Yağmur yeniden başlamıştı
Artık yorulmuştum
Yavaşça kaldırıma oturdum
Yığılmışım
Sabah gözümü açtım
Karşımdaydı
Biraz bitkindim
Ama hala aşıktım -
YA RAB BU UĞURSUZ GECENİN YOK MU SABAHI?
Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?
Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!
Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun!
'Yandık! ' diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!
Esmezse eğer bir ezelî nefha, yakında,
Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasında,
Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i İslâm;
Hep fışkıracak yerlerin altındaki esnâm!
Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn'i,
En sonra, salîb ormanı görmek Harameyn'i! ...
Bin üç yüz otuz beş senedir, arz-ı Hicaz'ın
Âteşli muhitindeki sûzişli niyâzın
Emvâci hurûş-âver olurken melekûta?
Çan sesleri boğsun da gömülsün mü sukuta?
Sönsün de, İlâhi, şu yanan meş'al-i vahdet,
Teslis ile çöksün mü bütün âleme zulmet?
Üç yüz bu kadar milyonu canlandıran îman
Olsun mu beş on sersemin ilhâdına kurban?
Enfâs-ı habisiyle beş on rûh-u leimin,
Solsun mu o parlak yüzü Kur'an-ı Hakim'in?
İslâm ayak altında sürünsün mü nihâyet?
Yâ Rab, bu ne hüsrandır, İlâhi, bu ne zillet?
Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?
Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ!
Câni geziyor dipdiri... Can vermede mâsûm!
Suç başkasınındır da niçin başkası muhkûm?
Lâ yüs'ele binlerce sual olsa da kurbân;
İnsan bu muammalara dehşetle nigeh-bân!
Eyvâh! Beş on kâfirin îmanına kandık;
Bir uykuya daldık ki: cehennemde uyandık!
Mâdâm ki, ey adl-i İlâhi yakacaktın...
Yaksaydın a mel'unları... Tuttun bizi yaktın!
Küfrün o sefil elleri âyâtını sildi:
Binlerce cevâmi' yıkılıp hâke serildi!
Kalmışsa eğer bir iki mâbed, o da mürted:
Göğsündeki haç, küfrüne fetvâ-yı müeyyed!
Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,
Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar!
En kanlı şenâatle kovulmuş vatanından,
Milyonla hayâtın yüreğinden gidiyor kan!
İslâm'ı elinden tutacak, kaldıracak yok...
Nâ-hak yere feryâd ediyor: âcize hak yok!
Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?
Ağzım kurusun... Yok musun ey Adl-i İlâhî!
Mehmed Akif ERSOY
KİRLİ YÜZLÜ MELEKLER
sayende sayebân olduk istanbul şehri
sayende sebil olduk aç kaldık sefil olduk
yıldızlar dem çekti güvercinler gibi başucumuzda
ve yaktı perişan eyledi sine-i sâd-pâremizi
saplanıp hançer misâli bir hilâl
sokaklar serseri biz serseri
yüksekkaldırım da
bir cezayir şarkısını dile getirdi plâklar
cadde-i kebir: bütün ışıklarını yakmış bir gemidir
sinemalar neredeyse boşalacaklar
vay anam vay
sen ne dersin istanbul
sen garip bir şair olsan söyle ne halt edersin
kimin gücü yeterse kahretsin parasızlığı
sefalet akıyor gürül gürül sokaklardan
yol üstünde bir şehvet çarşısı tıklım tıklım
yol üstünde sevda pazarlığı aşk pazarlığı
kurtulamadık gitti bu denlü kepaze hayattan
hep böyle gecelerin koynunda yaşadık
geceler serseri biz serseri
karakoldaki aynada safran gibi kirli yüzümüz
gözlerimiz hasta gözleri ellerimiz hasta elleri
kırılmış kavala dönmüşüz
sen söyle serseriler kralı istanbul
sen söyle iki gözüm
hangi merhem çâredir şu bizim yaramıza
yel üfürdü su götürdü gençliğimizi
elimiz boşa geldi meydanlarda kaldık
meydanlar serseri biz serseri
sağımız sefalet solumuz ölüm
işte geldik gidiyoruz
kahrolasın
kahrolasın istanbul şehri
Attila İLHAN
ULUORTA
seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin-
-nazlanırsın ama bir gün gelirsin-
düşen bir yaprağa bağladım hayatımı
olsun artık diyorum ne olacaksa
paralı asker miyim neyim ben
ekleyip duruyorum sabahları akşama
ve kendimi arıyorum meşgul çalıyor
gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta
aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim
nasıl bir dostluk ki bu, hem kadim
hem de mayhoş elma tadında.
kendimi de koysam ayağımın altına
yine de yetişemiyorum ey aşk,
omzunun hizasına.
çünkü bende birikiyor her şeyin tortusu
ve ayağını kaldırıyor dünya, konuşurken benimle.
budanan oğullar gibiyim sessiz ve narin
nereye konsam geri sayım başlıyor
kurcalıyor beni bir çırağın elleri
ah, unufak olsam ve desem ki
ağzın tat görmesin hayat
kandırdın beni.
sorma,
elim kırılsın bir daha
dokunursam güneşe.
kılpayı kaçırılmış bir şeyin
bıraktığı ardında
neyse oyum ben.
yaralı serçe, benim için dua et:
gök bir kayalık gibi şimdi üstümde
dr. şükrü öncüoğlu'ndan
üç ayda bir reçete.
acıyan bir şeyim ben burdan çok uzaklarda
ve koskocaman bir hansın sen uğraşma bu çocukla
çünkü nasıl bir şey biliyorum itin taştan korkması
bir yastık arıyorum kuş seslerinden
mühim değil sonrası.
sorma,
yangın sönseydi suyla
denizler her akşam böyle yanmazdı.
yakartop oynayan melekler gördüm güneşle
ve büyük çiftçiler gördüm dağları biçen
yolundaydı herşey, ben bile yolundaydım
ama
kıyıya vardığımda
kendimi unuttuğumu anladım
karşı kıyıda.
şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy, sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana.
sorma,
usulca uzandığında
bir ceset oluyorsun öpüldükçe şımaran.
İbrahim TENEKECİ -
Başımı kaldırdığımda tekrar görebilecek miyim seni
Sesini yeniden duyabilecek miyim sonsuzluğumda
Başımı kaldırdığımda duyabilecek miyim seni yine?
Yoksa zifirden başka bir şey göremeyecek miyim?
İki kelime dökülürken dudaklarımdan hüznümle
Seni yine yanımda bulabilecek miyim?
Hayatın anlamı seni seven kişiyi
İki sözü ile anlayabilmektir
Diye susarak...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi OğuzhanAhan -- 15 Temmuz 2007; 15:03:07 > -
Ölsün Aşk
Sessizliğe bir ses ver endamınla
Dile gelsin gecenin ürkek karanlığı
Bir damla yağmur ol toprağa
Canlansın yeşillerin aşk kokan fidanlığı
Bir kanat çırp korkmadan Barış’ a
Dinlensin yüreğinin yorgun firtınaları
Ömrümü teklif ederken sana hiç düşünmeden
Sevmelisin demiştim son kez en derininden
Bu hoyratlığı kalbin nasıl kaldırıyorsa
Vurdumduymaz olmaya nasıl cesaret ediyorsa
Bir adım atmaya bu kadar korkuyorsa
Varsın ölsün aşk ölsün senden sonra
Şimdi Git... Sonra Gel...
Daha fazla önünde durma acılarımın
Oynatma yerlerinden duygularımı
Düşüncelerime dokunma artık
Diriltme anılarımı
Beni yalnız bırak
Şimdi git...
Sonra gel!
Ben yalnızlığıma bağımlıyım...
Sevdamı kolay kolay
Ayak altlarında çiğnetmem
Beni yalnız bırak
Şimdi git...
Sonra gel!
Gökyüzünün sitemine alışığım ben
Hiç önemli değil
Üstüm açık kalsın uyurken...
Ağaçlarıma kendim çıkarım
Kendim sularım çiçeklerimi
Beni yalnız bırak
Şimdi git...
Sonra gel!
Daha fazla önünde durma acılarımın
Oynatma yerlerinden duygularımı
Düşüncelerime dokunma artık
Diriltme anılarımı.
Beni yalnız bırak
Şimdi git...
Sonra gel!
Anlamak Zor
Akıyoruz bir uçtan bir uca
hayat ırmağının düzünden tersine
Tersinden düzüne
Yokuşlar çıkarak inişler inerek
Dursuz duraksız
Bilinmezler denizidir yüzdüğümüz
Uçsuz bucaksız
Bir yönden var oluşa
Çabalarımız
bir yönden tükenişe
Bulup yitirmeye
Yitiklerimizi bulmaya uğraşımız
Adımız Adem
Sanımız yokluk
Olumsuzdan olumluya
Olumludan olumsuza
Durmaz akarız
Biteviye
İlâhi düzenin şenlerine bakarız
Günahlarımızla,sevaplarımızla
Kılıçtan keskin mi keskin
Kıldan ince mi ince
Köprüler geçeriz durmadan
Kudret şarabıdır içtiğimiz
Kevser ırmağında yedi kurnadan
Adımız Adem
Sanımız yokluk
Hayat tarlasında harmancıyız
Yabasız oraksız
Yaratan yaratılmışla özdeş
yaratılan yaratanla hemhal
Öyle bir sır ki anlamak zor
Anlatmak olanaksız
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi theworldismine -- 14 Temmuz 2007; 23:46:15 > -
SÖZLER, YAPRAK
bazı sözler karanlıkta söylenir, diyorum uykularımın birinde
bazı sözler hiçbir zaman, diyorum kendi sesime uyanırken
bazı sözler karanlıkta söylenir
bazı sözler hiçbir zaman
diyorum armaların birinde
öyledir, iki yanı ağaçlı yollar, arasından
geçip gitmektir şiir
ağaçla, yolla, ne tarafa
ve hangi zaman
imgenin şiddetiyle çoğalır anlam
parçalana parçalana
geçtiğimiz yollardan
onca yaprak düşer
birkaç şiir kalır yalnızca
o derin ağaçlardankendi sesimize uyandığımız rüyalarda
Murathan MUNGAN -
Şiiriçi Hatları Vapuru
Nazım Hikmet vapuru
deniz ile arasına
dökülen asfaltı kırar
ve özgürlüğüne kavuşturur
salacak iskelesini
batmak pahasına
Can Yücel vapuru
alaycı bir düdük çalar
savaş gemilerine
ki rakı şişeleri asılıdır
can simitlerinin
yerine
Attila İlhan vapuru
keyfile yarar suları
içinde çünkü sevgililer öpüşür
ve güvertesinde
sigarasını rüzgara karşı yakan
bir katil üşür
Edip Cansever vapuru
denize yansıyan
otel ışıkları altında
gider gelir boğazın en uzak
iki iskelesi arasında
Orhan Veli vapuru
evlerine taşırken
telaş içindeki insanları
küpeştesinden atılan
simitleri kapışır
martı kuşları
Cemal Süreya vapuru
akşamüstleri giyince
ışıklı elbisesini
ince bir duman savurarak havaya
dansa kaldırır
kız kulesini
Sunay Akın -
* Sitem *
Sitem bu sitem
Seni benden çalana,
Seni benden ayırana sitem.
Başka kollarda olduğun,
Beni ayyaş yaptığın,
Dipsiz kuyuya attığın için sitem.
Bu yüreğin altına elini koyamadığın,
Bu yüreği bitirdiğin için sitem.
Hissedemediğin aşk,
Soldurduğun busem için sitem.
Denizlere sel olup akıttığım göz yaşlarımı
Dalgalar vurur sahiline diye günlerce beklediğim için
Aptallığıma sitem.
Riyasız, çıkarsız, sınırsız davranıp,
İhanete uğradığım için saflığıma sitem.
Başımı dik tutamayıp onurumu, gururumu
Ayaklar altına aldığım için
Kendime sitem...
Canan Palabıyık -
BENİM GİBİ
Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını..
Herkesin yüzü gözü ıslak,
Başları eğik omuzlarının arasında..
Yağmur yağdığında... Herkes..
Benim hep olduğum gibi...
Ceyhun Yılmaz
KÜÇÜK KIZ ÇOCUĞU
Birgün sende anlayacaksın..
Kalabalıklardan kaçıp,
Dizlerini karnına kadar çekip ağlayacaksın!
İşte o an özleyeceksin..
Eski sevgilini değil,
Pili bitmiş oyuncak ayını..
Yanından ayırmadığın saflığını..
Sen de birgün anlayacaksın
Dizlerini karnına kadar çekip,
Çocukluğuna ağlayacaksın..
O küçük kız çocuğu değilsin artık..
Tel sarar kızıma tel sarar diyen babana
Benzemeyecek bazı erkeklerin gözleri
Ve özleyeceksin kendini
O küçük kız çocuğu değilsin artık..
Ama birgün sende anlayacaksın
Kenarları dantelli elbisesiyle
Saçlarını özene bezene
Yanlara ördüğün bez bebeğini
Nereye koyduğunu
Hatırlaman gerektiğini..
Ceyhun Yılmaz
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
