Şiirlerimden Paylaşmak İstedim

Ağlayın

Her yaz biter, bir gün kış gelir elbet
Donar sokaklar ve topraklar
Çoraklığın ortasında kalmış bir şehir
Alev alev yanar soğukta
Bulutlar döker kanlarını
Beslenir çiçekler

Yıkılan her ev ve umut için
Düş kurmayın da
Ağlayın, ağlayın
Çünkü bu yaz da bitecek
Uzaklaşıp gidecek
Hiç dönmemek üzere
Ve sallanırken cesetler köşede
Bir ağıt yankılanacak en tepede

Dua etmek için terk edin evlerinizi
Yazın sonunda
Saatler durduğunda
Ağlayın önümde ve diz çökün
Saati sormak için bana

Suratlarınız
Tuzdan yanarken
İzleyin çöküşün gelişini
Acı hissetmemeye başlarsanız
Derin bir uykuya dalar gibi kapatın gözlerinizi

İstanbul ağlıyor sessiz
Geceler boyu Harem’de
Rıhtımdan geçerken nefessiz
Gönlü kalmış bir güzelde

Gece dolanan sarmaşık
Sardı bütün benliğini
İstanbul denen aşık
Yitirdi tüm güzelliğini

Boğaz yitip gitti bugün
Eski bir bilge edasıyla
Denizde yatan kültürün
Bulunamaz rüyasıyla

Ne ölmeye yetecek gücüm var
Ne de yaşamaya azmim
Ne bir yere koyulacak kabrim var
Ne de verebileceğim bir nefesim

Ne tapacak bir tanrım var
Ne de sahiplenecek bir kitabım
Ne bekleyecek bir aşkım var
Ne de anlatılabilecek bir hayatım

Bir kedi geçiyor önümden
Anlamıyorum ki dilinden
Öğrenmeye çalışırsam
Kaçıveriyor elimden

İnsan yüzü görsem
Korku kaplar bedenimi
Dert anlatmaya çalışsam
Def eder başından beni

Yekparedir gönülleri
Demire vurulmaz elleri
Bir de bizim hale baksan
Ne kötüdür ne de iyi

Bilmiyorum günün ne zaman başladığını
Nerede bittiğini
Ne zaman uyanmamız
Ne zaman uyumamız gerektiğini

Geçiyor işte koca bir ömür
Yalpalanırken sağda solda
Daha nefes alamadan
Bir kere bile duramadan

Davet ediyorum sizi
Athena’nın tapınaklarına
Rivia’nın meyhanelerine
Gondor’un bahçelerine
Belki de yaptığımız her şey
Cehennemde çektiğimiz cezadır ve biz
Sınanırken burada
Gideceğimiz yer bir hayattır