Şimdi Ara

SONSUZ RUH(RP)(BÖLÜM 1 VE BÖLÜM 2'NİN BİRLEŞİMİ)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
10
Cevap
0
Favori
462
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Kendim hakkında çok şey bilmem.Kimse bilmez..Ruhumun derinliklerinde kayboluyorum bazen,tanıyamıyorum;ama kimi?Hhhh..Bu yaşam ya da ölüm mü demeliydim,beni yoruyor atık.Bir şeyler hissediyorum,evet hissediyorum ve bunu biliyorum ancak bunu ortaya çıkarmaktan acizim.Sonsuzluğun içine düşerken umutsuz ve çaresizce çırpınan kişi mi,yoksa sonsuzluğa düşmek için kollarımı açıp tanrılara isyan eden kişi mi olmalyım bilemiyorum artık.Düşünmekten kendimi alamıyorum.Fakat kesin olarak bildiğim tek şey şu;sadece bunları düşünmek için ruhum pahasına çalıştım ve bu gücü elde ettim.Çünkü bunları düşünmeye cüret etmek bile bazılarını çıldırtacak seviyede korkutmaya yeter.Arthas'ın bağları gözümden çözülüp Deathknell'de ruhum huzur bulduğunda daha çok zayıftım,acizdim.Şimdi bir bakın,Undercity'nin içinde yürürken birçok kişi saygıyla karışık bir korkuyla bakıyor bana..Biliyorum fakat aldırmıyorum.Aldırmazkende onları önemsiyorum.Çünkü amacımın ortakları onlar..Arthas'ı yok etmek için içtiğim andımın ortakları...Onların yerinde olmak istiyorum,ne kadar basit,sade bir hayatları var.Benimkisi gibi karanlık bir yaşama sahip değiller.Ben onları,onlar da beni kıskanıyor.Sylvanas denen o ahmak da bunların içinde...Ona bu cezayı yine Arthas piçi verdi,fakat onun yaptığı tek şey yanındaki boynuzlu yaratıkla zavallı halkıma emir saydırmak!!Öfkeliyim,Arthas'a,onun yaptklarına ve böyle acizlere!!Artık ruhumun ateşi içgüdülerimi kavuruyor,benim kendimden geçmeme neden oluyor.Daha fazla dayanmaya çalışmaktan bıktım artık,içtiğim andın,gücüm içinde yok olmadan önce gerçekleşmesini istiyorum.Ruhum için biraz gıda arıyorum;acı,korku,kan...fakat nihayetinde hiçbirini bulamıyorum her geçen dakika yok olduğumu hissediyorum.Bir zamanlar kalbimin olduğu yerin artık atmadığını hissediyorum ve yine aynı şey...İsyankarlığım gökleri yararak tanrılara ulaşıyor,onları titretiyor ve o zaman anlıyorlar....Artık zamanın geldiğini....
    Yanıma en güvediğim bir çırağımı çağırdım ve ona yazdığım parşömeni verip Sylvanas'a göndermesini söyledim.Daha sonra meraklı bir bekleyiş..Her zaman bu düşüncelerden biraz olsun kurtulmak için yaptığım meditasyonumdan uyandıktan sonra Sylvanas'ın mesajını aldım.Şöyle diyor:'Emrindeyim...'.Şaşırmama aldırmadan devam ettim.Kısa bir süre içinde Undercity'nin içinde intikam yeminleri edilmeye başlandı,herkes Deathknellde o hissettiği duyguyu,o coşkuyu benimsedi tekrar.Kendi kardeşlerimle bu işi bitirecektim,onların yanımda olması bana güç veriyordu.Benim ailem halkımdı..Geri zekalı orclar ve trollerden yardım istemeye tenezzül bile etmedim.Taurenler bunun için fazla onurlu ve barışçıllardı;bu bir intikam yemininin alevlenişiydi..O gece Undercityden çıkarken bir şey gözüme çarptı,kırmızı ve hala canlılığını yitirmemiş bir şey..bir gül..Zamanında halkın babasını öldürmeye geldiği zaman onun üstüne yağdırdığı gül yapraklarından biri;hala dipdiri,capcanlı orada öylece,vakurca gizemini çözemediğim bir nedenden dolayı kımıldıyordu...
    Bir gül parçasının bile rüyalarıma girmesine engel olamayacak kadar zayıf bir ruh halindeyim.Gözlerimin önünde genç ve diri olan her şey yitip gidiyor.Hayatım ve ölümüm boyunca bunları gördüm.İçimdeki tükenmişlik,acıyı bile içine çekti,yok etti.Artık sadece iki duygu hissedebiliyorum:İntikam ve sorumluluk.Sahip olduğum güç bana bunları hissetmeyi öğretti.Kendim içimde yok olmamı engelleyen bu iki şey,hep yolumu çizdi ve kaderimi yazdı.Bunların hiçbirini boşa çıkarmayacağım çünkü artık benliğimin kalan amaçları bunlar!Ve şimdi bunlardan birisinin hakkını vermeye çok yakınım:İntikamın...
    Ordu toplanmıştı ve şimdilik nefretlerini kınlarına sokmuştu halkım.Undercity'nin önünde toplanmış sağır edici bir sessizlikle ölümü dinliyorlardı.Bunlara rağmen cesurlardı ve nefretleri onlara güç veriyordu.Bir an ölüm kadar soğuk bir el,elf zarifliğiyle hareket işaretini verdi.Sessizlik çözülmüştü artık.Zırh ve silah sesleri nalların çıkardığı tok seslere karışmıştı.Ona yaklaştıkça ruhumdaki karanlık çözülüyordu.Bilmediği bir diyara atlarını süren halkım,nefret ve endişeyi yanlarından eksik etmiyorlardı.Hayır,korkmadıklarına şaşırmıyorum.İntikam onlar için de öenmli biliyorum.
    Günler sonra kıyıya vardık ve ordan gemilere binerek kaderimizi çizmeye devam ettik.Yaklaştıkça su daha da kararıyor;ölüm daha soğuklaşıyordu.Her şeye rağmen halkımla karaya çıktık ve işte orada bizi ordusuyla bekliyordu.Sanki yanındaki iblisler kukuletalarının altlarından sırıtıyorlardı...
    Ordular karşı karşıya dizilmişti.Uzun bir bekleyişten sonra çok uzaklardan gelen bir çığlık savaşı başlattı.Oradaki herkes canileşmişti.İki ordunun nefreti o kadar büyüktü ki,neredeyse fiziksel bir etki yaratıyordu.Ben de acımıyordum,önüme geleni ezip geçerek hedefime doğru ilerledim.Karşımda hazır olarak beni bekliyordu.Atımdan indim,yüzüme o rakibin moralini bozan gülümsemeyi takındım ve sonu başlattım.
    Gücümden etkilenmiş ve şaşımıştı.Onun beynini büyülerimle patlatıyordum,ruhunu emiyordum ve ona zamanla acı çektirecek büyüler yapıyordum.Onun acıyla kıvranması bana şifa veriyordu,güç veriyordu.Son kez kılıcını kaldırdı ve büyük bir kudretle vurdu.Geriye doğru düştüm ve doğrulamadım.Olduğum yerden onun ölümünü izledim ve ruhumun keleğçelerini çözdüm.Artık yok oluyordum.Bunu yaşarken intikamın bana verdiği huzur,ölümü kolaylaştırıyordu...
    Ve ölürken bile,bir çift yeşil göz,beyaz saçların ve donmuş sakalların arasından bana yalvararak bakıyordu...


    GEDİĞİNİ BULAMAYAN BÜYÜK BİR TAŞ GİBİ ORADA BURADA YUVARLANAN ADALETİN ALTINDA EZİLEN HALKIMA KİMSE DÖNÜP TEKRAR BAKMADI.....

    By the Eternal Soul of Xulkin tul Deziska..







  • öncelikle devam ettirirken harika bi şeklide yapmışsın devamı da en az ilk yazdıın bölüm kadar gsl olmuş yazı da beğenmediim bi şey yok ama savaşı çok kısa geçmişsin arthas la kapışman da kısa fazla uzatmak sıkabilirdi ama kapışmayı uzatman bence yazıyı daha da güzelleştirirdi tebrikler... emeğe saygı



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Sylvanas -- 2 Haziran 2006; 16:23:21 >
  • sağol olgucum.Diğer yorumları da bekliyorum..
  • bencede cok guzel olmus eline saglık ama Sylvanas da dedigi gibi savasa biraz daha ilginclik katabilirdin ama yınede devamı da cok guzel olumus ilk yazın gibi eline saglık
  • ya benı yanlış anlama am bu RAistlin gibi geldi bana ilk başları varya bak surası
    Fakat kesin olarak bildiğim tek şey şu;sadece bunları düşünmek için ruhum pahasına çalıştım ve bu gücü elde ettim.Çünkü bunları düşünmeye cüret etmek bile bazılarını çıldırtacak seviyede korkutmaya yeter.
    benziyor yada bana öyle geldi
    ama güzel olmus ayrıca bu sonunda öldürdüğün arthas dımı ????
  • evet arthas.Sanırım karakter olarak sadece raistlini bildiğin için böyle bir yorum yaptın.Raistlin çok farklı;onun tek amacı güç fakat benim burada yarattığım karakterin amacı terkedilmişliğin intikamını almak.
    Daha önceki yorumlarımda Dragonlance'i gerçekten anlayarak okumak derken işte bunu kastetmiştim..
  • Raistlin2212 : abi raistlin e hayranım diodun o zman Efsaneler üçlemesini oku orda raistlin in karakteri hakkında çok ii bilgi bulabilirsin raistlin kardeşini bile kendi güç tutkusu için kullanmış birisi kimseye karşı bi sevgisi yok intikam hissi yok yani hiç bi hissi yok o sadece büyü çalışıo birilerini kendi emelleri için kullanıo(hatta kendisine aşık olan ve sonsuz güveni olan Crysania yı bile !!) ve en sonunda da kullandıktan sora atıo... sinir oluorum zaten raistline
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • ii de babalr ben saten karakter tamamen raistline benziyor demedim ki sadece surası bana Raistlin anımsattı dedim yanı neden bu akdr karşı çıktını anlamadım bu bana öyle geldi ssenın yada bir başka sı için başka biri dir ama bana Fakat kesin olarak bildiğim tek şey şu;sadece bunları düşünmek için ruhum pahasına çalıştım ve
    diye giden yer bana raistlin anımsattı yanı bana anımsatı bakın altını çizemiyorum bana anımsatı öyle demiyorum
  • cankut sen kısa zaman içinde bi kitap yazarsın :) bizde seve seve alırız :) harbiden yeteneklisin...
  • sağol hüseyin valla düşünüyoruz aslında bir iki çalışma yapmak
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.