Sosyal fobili olup üniversite okuyabilen var mı ?

1 yıl sonra sınava gireceğime rağmen daha şimdiden ya üniversiteyi kazanırsam da nasıl giderim diye korkuyorum arkadaşlar. Benim seviyemde olup üniversite hayatına alışabilmiş birileri var mı ?

senin gibiydim kanka hiç kimseyle konuşamazdım bile. dışarı çıkınca gözün açılıyor merak etme.

Sosyal fobi resmen hayatımı mahvetti. Hayatımı bir türlü yaşayamıyorum. Ne bir arkadaş ortamım var ne de kız arkadaşım oluyor.. Özelliklede kızlarla nasıl konuşulur hiç bilmiyorum.Gelecek hayatımda yalnız kalıp bu forum köşelerinde vakit tüketmekten de korkuyorum.

kızlarla konuşmak istiyor musun o mesele var bi de. genel olarak sığ insanlar oldukları için ben konuşmuyorum tercih meselesi. ama diğer yönlerden açılırsın merak etme. insanlar sana zarar vermeye çalışacak her zaman, zarar gördükçe gözün açılır. bıyık büküle büküle kaytan, insan s.. s.. şeytan olurmuş. tecrübeyle sabit.

açılır mısın orasını bilemem sosyal fobinin seviyesine bağlı. bu "açılanların" çoğunda sosyal fobi falan yok zaten de neyse. her halükarda, hakiki sosyal fobiye sahip olup okuyanlar var, okunuyor yani xD

yaş 19 oldu hiç açılamadım ve bitirdiğim lise hayatımda ağır sosyal fobi - asosyallik ile geçti gitti o yüzden üniversitede de böyle olursam diye korkuyorum

Arkadaş veya konuşulacak biri bulamayıp en arkada 4 yıl geçirmek cehennem gibi gelir bana.

O zaman tedaviye başlamalısın

Donanımhaber'de sosyal fobiden şikayetçi adamlara bakıyorsun ve derinlere gidince bir öğreniyosun adamın hayatı iyi hem de kız arkadaşı falan da olmuş. Kız arkadaşı olan birinin sosyal fobisi mi olur F*CK YOU ! Yani bu forumda açılmış sosyal fobi konularına inanmıyorum bir türlü. Gerçek bir sosyal fobili ve asosyal olan benim. Hayatımı yaşamama engel olacak seviyede bir sosyal fobim var. Bugüne kadar hiç kız arkadaşım olmadı çünkü sosyal fobinin dışında olan aşşağılık kompleksi,çirkinlik gibi hayatımı kasıp kavurup kabusa çeviren sıkıntılarım da var.

Sosyal Fobi Seviyem ;

- Sunum yapılacağı zaman daha tahtaya kalkmadan önce kalbim güm güm atmaya başlıyor ve tahtaya kalktıktan sonra biraz rahatlıyor ama heyecandan ne konuşacağımı unutup 2-3 dk sustuğum bile oldu.

- Kızlarla konuşmaya korkuyorum çünkü tipsiz olduğum için ya beni terslerde ve onla kavga edersem diye korkuyorum.

- Hızlı ve taşak arkadaş ortamlarına ayak uydurmakta zorlanıyorum ve sadece yaptıkları muhabbetlere gülüp bir kaç espri yapmaya çalışıyorum o kadar.

- Büyük şehirlerde gezerken büyük stres yapıp kendimi boşlukta sanıyorum ama bunun sebebi hayatım boyunca büyük şehirlerden uzak durmam sanırım (30 K nüfusu olan kasabada yaşıyorum )

- Üniversiteye gidersem yurtta aynı odada kalacağım insanlar kafa dengi,taşak ve anlayışlı insanlarsa eğer kalırım(yine de zorlanırım yurt hayatında,evde kiralayıp kalmak daha rahatlatıcı bana göre) ama bana uzak kişilikte adamlar varsa yurtta kalmak benim için büyük kabus ve cehennem.

- Normalde kendimi iyi ifade ederim ama topluluk içerisinde veya sınıf ortamında heyecandan ne diyeceğimi karıştırıyorum. Büyük bir sınıfta(kampüs olabilir) sessizlik oluşmuşken birden öğretmenin benim ismimi söylemesi bile kalpten gitmem için yeterli.

- Normal bir şekilde sırada otururken bile kendimi kasıyorum acaba nasıl gözüküyorum,yoksa karşıdan kötü mü gözüküyorum diye kafamın içinden bin bir türlü düşünce geçiyor.

- Yanımda arkadaş olmadan konser,disco,klüp,kafe vb. gibi şeylere asla gidemem.

- Liseye ilk başlayacağım zamanlar da böyle korkuyordum ama lisedeki sınıfımda en azından ortaokuldan kalma arkadaşlar ve akraba olduğum çocuk bile vardı o yüzden çok sıkıntı çekmedim ama üniversite her türlü farklı insanın olduğu yabancı bir ortam ve benimde yeni insanlarla kaynaşıp tanışmam çok ama çok zor.

Bende sosyal fobi var, üni bitti kız arkadaşım olmadı. Flörtüm bile olmadı.

bu sosyal fobininde seviyeleri var.

bizim sınıfta hiç kimseyle konuşmayan bir kaç kişi vardı.

bende de sosyal fobi var ama benim en azından 2 yakın toplam 6-7 arkadaşım vardı(hepsi erkek).

kızlarla okul görevi sebebiyle falan konuşmam oldu ama arkadaşlık falan kuramadım.

hazırlık senesinde kız arkadaşım olabilirdi aslında ama sosyal fobi yüzünden olmadı resmen uzaklaştırdım kendimi sosyal ortamlardan.

üni bitince bir sürü iş görüşmesi falan yaptım hiç birinde sosyal fobi beni etkilemedi.

onun dışında üni okursun ne olacak.

listenle benim halimi karşılaştırıyorum:

- Sunum yapılacağı zaman daha tahtaya kalkmadan önce kalbim güm güm atmaya başlıyor ve tahtaya kalktıktan sonra biraz rahatlıyor ama heyecandan ne konuşacağımı unutup 2-3 dk sustuğum bile oldu.

1. sınıfta çok sunum yaptım. Heyecan oluyor ama ben kendi kendime bunu yapmak zorundayım ve başkalarının ne düşündüğünü umursamıyorum diyerekten bu korkuyu yenmiştim.

En önemli şey sunuma hazır olmak.

- Kızlarla konuşmaya korkuyorum çünkü tipsiz olduğum için ya beni terslerde ve onla kavga edersem diye korkuyorum.

Ben korkmuyorum ama çekiniyorum. Şahsi düşüncem Türk kızlarıyla iletişim çok zor. Fazla kasma boşver. Ne de olsa benden hoşlanmayacak diyerek rahat konuşabilirsin.

- Hızlı ve taşak arkadaş ortamlarına ayak uydurmakta zorlanıyorum ve sadece yaptıkları muhabbetlere gülüp bir kaç espri yapmaya çalışıyorum o kadar.

Bunda bir sorun yok, bende böyleyim.

- Büyük şehirlerde gezerken büyük stres yapıp kendimi boşlukta sanıyorum ama bunun sebebi hayatım boyunca büyük şehirlerden uzak durmam sanırım (30 K nüfusu olan kasabada yaşıyorum )

Alışırsın. GPS kullanmayı öğren. İlk üni'ye gittiğimde yurda dönerken kaybolmuştum, hemde gps kullanarak.  

- Üniversiteye gidersem yurtta aynı odada kalacağım insanlar kafa dengi,taşak ve anlayışlı insanlarsa eğer kalırım(yine de zorlanırım yurt hayatında,evde kiralayıp kalmak daha rahatlatıcı bana göre) ama bana uzak kişilikte adamlar varsa yurtta kalmak benim için büyük kabus ve cehennem.

Ben 2 sene yurtta kaldım iki senede kafa tipim birisi değildi oda arkadaşım.

Oda arkadaşın illa arkadaşın olmak zorunda değil. Merhaba merhaba naber sınav nasıl aa öylemi falan demek yeterli. Bölümde seninle aynı sınıftna biriyle arkadaşın olması çok daha önemli.

Oda arkadşaını sevmezsen odanı değiştirirsin.

- Normalde kendimi iyi ifade ederim ama topluluk içerisinde veya sınıf ortamında heyecandan ne diyeceğimi karıştırıyorum. Büyük bir sınıfta(kampüs olabilir) sessizlik oluşmuşken birden öğretmenin benim ismimi söylemesi bile kalpten gitmem için yeterli.

Bu normal ya, bunda normal davranmak için baya yırtık biri olmak lazım.

- Normal bir şekilde sırada otururken bile kendimi kasıyorum acaba nasıl gözüküyorum,yoksa karşıdan kötü mü gözüküyorum diye kafamın içinden bin bir türlü düşünce geçiyor.

başkalarının ne düşündüğünü umursamamalısın. bunu yenmen lazım bu çok kötü bir şey, senin mentalin için kötü. kötü gözükmemek için hijyenine dikkat et gerisini boşver. zaten sosyal fobili insanlar olarak bir çekiciliğimiz yok.

- Yanımda arkadaş olmadan konser,disco,klüp,kafe vb. gibi şeylere asla gidemem.

Ben bunu üniversitede yendim. Yemekhaneye tek gidip yemek yiye yiye alıştım. Konser disco'ya nere gidiyon anlamadım sosyal fobilinin orda ne işi olur  

Karşındakileri çıplak hayal et bütün korkun gidecektir