Yaş 23, üniden mezunum ve sürekli buluşup, konuşup takılabildiğim hiç arkadaşım yok. Üni öncesinden kalan 1-2 arkadaşımla da aram açıldı çünkü bana hiç yazmıyorlar hep ben yazınca anca konuşup ediyoruz, bende yazmayı kestim bıktım artık çünkü tek taraflı olmasından ilişkinin. Hiç bir şeye motivasyonum yok sürekli uyumak istiyorum. İş aramak yada işte çalışmak istemiyorum para kazanmak anlamsız geliyor, yaşamak anlamsız geliyor çünkü. Bazen dışarı tek çıkıp bi hava alıp eve dönüyorum. Annem sabrediyor fakat onunda sabrı taşacak yakında iş ara baskıları gelecek. Geçen dayanamayıp anlattım ona ne kadar mutsuz olduğumu sosyal hayatımın, arkadaşımın olmadığını falan filan kadın ağladı başarısız oldum seni yetiştiremedim, seni topluma kazandıramadım diye.(babam ben 12 yaşındayken vefat etti) Maddi durumumuz çok çok kötü değil fakat zenginde değiliz yani çalışmam gerekecek elbet. Ne yapacağımı bilmiyorum kendimi çok yanlız hissediyorum sürekli keşke arkadaş grubum olsada bişeyler yapsam diye kendi kendimi yiyorum. ilk okul-lise ve üni 2. sınıfa kadar aşırı asosyaldim, işte bu 1-2 arkadaşım vardı sadece. Ünide 1 arkadaş daha edinmeyi başardım fakat onunda liseden arkadaş tayfası olduğu için o onlarla takılıyor hep. Şu an yapa yalnızım ve lisede ve öncesinde sosyalleşemediğim, iyi arkadaşlar edinemediğim için çok pişmanım. Keşke zamanımı sosyalleşerek, insanlarla kaynaşarak geçirseydim < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FollowTheLight -- 31 Ağustos 2021; 1:45:15 > |
şu koca dünyada hiç arkadaşımın olmaması

-
-
Aynı durum bende de var
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > -
aynı pişmanlıkları ben de yaşıyorum. keşke sosyalleşebilseydim kendimi kapatmasaydım eve. eski arkadaşlarım olsaydı. askere gittim geldim orada da kimse ile arkadaşlık kuramadım. eskiden çok takmazdım kafaya bu durumu ama yaş ilerledikçe yalnız olmak çok kötü hissettirmeye başladı. kocaman bir boşlukta hissediyorum bir kaç yıldır. hayatımda diğer şeyler de yolunda gitmiyor sürekli bir depresyon içerisindeyim mutsuzum. umudum kalmadı artık.
-
Keşke liseden yada çocukluktan kalan samimi arkadaşlarım olsaydı. Üni ve sonrasında kurulan arkadaşlıklar çok sıkı olmuyor bana göre. Çok bitkin hissediyorum
-
benimde 6 ay öncesine kadar bi sürü arkadaşım vardı da ne oldu boşver kendini geliştirmeye bak kendine çalış arkadaştan kimseye fayda yok. bana güven...
-
anlat hocam dertleşelim istersen
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X