bir kör nasıl anlarsa sabah olduğunu perdeyi kaldırarak öyle anlıyorum ben de bu değişmeyi : Sessizliğin bir yanında gülümseme yok; Ama kuşlarla soluk aldığım zaman, Kutsama duygusuna dönüşüyor öfke duygusu Ve şakımaya başlıyor uykumda ölüler karanlıklarından. |
Bildirim