Ülkedeki Başıboşluk Sizi Rahatsız Etmiyor mu

Hocam elinize bir anahtarlık alın çaktırmadan kenardan çizin arabayı. Bu sorun ancak böyle çözülür.

Bir yandan "başıboşluk"tan şikâyet ederken, bir yandan "devlet güçlerini devre dışı bırakıp herkes kendi hukukunu kendisi korusun" önerisinde bulunuyorsunuz. Doğru mu anladım?

Düzeni savunan mahalle çete gibi davranırsa böyle olur.

Devlet güçlerini kim devre dışı bırakıyor. Ve kaldırımda yürüme hakkı kimin kendi hukuku.

Orada yapılan öneri şu mantığa dayanıyor:

Kaldırımda yürümek benim hakkım, bu araba kaldırıma park ederek benim bu hakkımı elimden alıyor. Sorunu çözmesi için devletin polisini göreve davet etmek yerine, arabayı çizerek cezayı ben kendim keseyim.

Bir yandan bu mantıkla hareket edip, bir yandan da başıboşluktan yakınamazsınız. En büyük başıboşluk, kişilerin kendi adaletini kendi başına sağlama yoluna gitmesidir.

Not: O cevabın verilmesine sebep olan yorumdaki "Yetkili geçerken anons yapıyor sadece." cümlesini göz ardı ediyor değilim. Görevli bize göre ihmalkâr davranıyor olsa bile, yine de yasal yolları zorlamak gerekir. Yoksa, "orman kanunu" denilen düzeni bizzat biz yürürlüğe koymuş oluruz.

Ülkede hiçbir şey düzgün işlemiyor ki hiç bir şey ne gününde ne saatinde olmuyor. Sular kesik en basitinden öğlen 12 de gelecek diyorlar akşam 8 oldu sular hala yok. Bunu diyen resmi devlet kurumu. Yani sözün bittiği yer.

Bahsettiğin tarzda kişiler şu şekilde düşünüyor: "Benim yaptığım kanundur, mutlak doğrudur. Ben kafama göre orman kanunlarını uygulayabilirim. Ama güzel gözükme adına ve bana karşı bunları değil devletin adaletini isterim"

Kimse kimsenin canına ve malına kendini korumak hariç hiçbir şartlar altında kastedemez. "Uygun olmadığını düşündüğüm bir şey yaptı döveyim, arabasını parçalayayım" şeklinde düşünmek normal değil. Yani yukarıdaki örneğe göre kaldırımda park etmek yanlış davranış ama arabasına zarar verirsen sen de yanlış bir şey yapmış olursun. Görevli kişi işini yapmıyorsa bu da başka bir sorun.

Bu tarz kafada insanlar çoğaldıkça o yerde yaşamak da zorlanıyor. Çünkü herkes "bana göre" şeklinde bakarsa orada tam orman kanunları olur.

Aslında şunu inkâr etmiyorum: Bazı saygısız, hak-hukuk tanımaz insanların yaptıkları tahammül sınırlarını zorluyor, eğer resmî makamlar da gerekeni yapmıyorsa, içimizdeki öfkeyi kabartarak bizzat cezalandırma isteği doğuruyor. İşte buna rağmen bile yasal zeminlerin dışına çıkmamak gerekir. Yoksa her birimiz mini-mafya gibi ortalıkta dolanır hâle geleceğiz. Hatta belli ölçüde bunun belirtilerini görmeye başladık.

Ben bizim neslin gerçekten uygar bir ülkede yaşayabileceği umudumu kaybettim. Kısmetse, sonraki nesillere... O da tabii toplum, "biz nereye gidiyoruz böyle?!" deyip silkinirse...

Bazen o tarzda isteğin doğması bence normal. Haksızlık karşısında gözünü kapatmıyorsun demek. Medeni insan olmak da bu dürtüleri doğru kontrol edebilmek, yanlış yollara sapmamak. Yoksa dediğin gibi bir yerden sonra mini mafya haline gelebiliriz. Death Note animesindeki hikayeye döner sonra.

Komşunun çocuğu tepende tepiniyor saat gece 2'de. Şikayet ediyorsun değişen birşey yok. Sokaklar suçlu kaynıyor. 50 suç kaydı olan çocuk sokaklarda dolanıyor. Sokak köpekleri cirit atıyor. Sabah biryere yürüyerek gitmeye korkuyorsun. Biraz yürüyüş yapayım diye parka iniyorsun suriyeli çocuklar bağıra bağıra top oynuyor. Öyle bunaldım ki.