Şimdi Ara

Üst Komşu ve Yönetici Yüzünden Evimi Satmak Zorunda Kaldım

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
5
Cevap
0
Favori
401
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • 2 yıl önce güvenliği olan, dışardan eli yüzü düzgün gözüken bir siteye taşındım. İlk günlerde sabah 5-6 saatlerinde 1-2 saat süren koşma, bağırma, vurma sesleri duyuyorduk. Çocuğum o zaman 3 yaşındaydı, her sabah 6'da kaldırıyorlardı, bütün gün o huzursuzlukla uğraşıyorduk... Gün içinde de inanılmaz bir gürültü oluyordu. Yere neden saatlerce vurduklarını anlamlandırmaya çalışıyordum. Üst katın kreş ya da oyun alanı olduğundan bile şüphelendik eşimle. Bir ara komşuya bakıcı olup olmadıklarını sorduk. 2-3 hafta böyle geçti, artık özellikle hafta sonları dayanılmaz hale geldi. En sonunda güvenliği aradık, bu tür insanlarla asla bire bir muhattap olmak istemem, gürültücü insanların düzelmeyeceğini biliyorum çevremden.

    Evler o kadar yalıtımsız ki telefonda güvenliğin adamla konuşmasını bizim mutfakta duydum. Adam "ha öyle mi? rahatsız mı olmuşlar! vah vah" gibi alaycı sesle konuştu. Çok sinirlendim o konuşmayı duyunca ama eşimin telkiniyle bir de kapılarına gidip konuşalım diyince zorla da olsa gittim. "Biz yeni taşındık, tanışmaya geldik" dedim, meslekleri sorduk derken sabah çok gürültü olduğunu, gün içinde olan gürültüyü çekeceğimizi ama sabah saatlerinde gürültünün hepimizi uyandırdığını söyledim. "Ha tabi sinirlenmişsindir, çocuk işte" gibi bir tepki gösterdi. Sonra indik, gün boyu o rezil gürültü devam etti ve avm'ye gidip oturduk. Şöyle anlatayım hiç ses gelmese bir süre, aniden çok yüksek desibelde bir sesle (güm) gibi ani bir geliyordu hep ve irkiliyorduk. Oturamadık evde... "Neyse en azından sabah yapmasınlar, çocuk büyüyene kadar bekleriz" diye avuttuk kendimizi.

    Ertesi sabah oldu pazar günüydü, hiç unutmuyorum, çok yüksek bir ses kalktık ve saate baktım. 5:45'ti!!! Sonra ertesi gün aynı, saat falan kurmamıza gerek kalmıyordu artık. Baktım olmuyor, sinirlerime hakim olamayacağım, birkaç gece arkadaşta kaldım, sonra kapalı otopark olduğu için arabada yattım, çocuktan dolayı uzun sürmedi ancak gürültü aynen devam etti. Arada yöneticiye söyledik, birkaç defa şikayet ettik - üst komşu ile arasının çok iyi olduğunu, özel bir ilişkilerinin olduğunu- (geçmişten gelen tanışıklık, çıkar ilişkisi vs...) öğrendik o seçenek de kalmadı. Artık ben sabah kalkınca ben olmuyordum, çünkü 4 ay geçmişti. Her sabah aynı şeyi yaşıyorduk, korkarak uyanma fobisi ile geceleri uyuyamamaya başladım. Sabah onlar gürültü yapınca ben de yapıyordum... O sersemlik, o ruh haliyle ne dediğimi hatırlamıyordum bile! Delirttiler 40 yaşıma kendi halinde gelen beni bile... Özellikle 6 şubat depremi dönemi deprem oluyor korkusuyla nasıl uyandığımızı düşünüyorum da, çocuk korkudan tir tir titriyordu.

    Mahkemelik olduk, karşılıklı şikayetler, benim evimde tepki gösterdiğimde ses kayıtlarını aldılar, üstüne bir sürü iftira atıp şikayet ettiler, ben ettim... Sonra sabah gürültüleri kesildi, gün içinde olanı da ben umursamıyordum çocuk yaptığı sürece ama bu kadar olayın üstüne utanmadan adamla beraber top oynadıklarında, tavana vuruyordum. Eşek kadar adamın gürültüsünü çekemem, çocuğun oynasın da, sen ne alaka?

    Sonra sabah gürültüleri kesildi ben de çok umursamadım, ancak tekrar yaptıklarında hiçbir tahammülümün kalmadığını farketmeye başladım.
    Derken artık dayanamadık Mayıs ayında evi ilana koyduk, satmıştık da, anlaştığımız ev işi bozunca açıkta kalma korkusundan biz de fiyat arttırmak zorunda kaldık, yaptığım en büyük hata buydu, kısmet diyip gitmem gerekiyordu.

    Bu dönem çocuğum okula başladı ve okuma yazma çalışıyoruz, bir sürü ödev. Yukardan gelen sesler yüzünden ödev yaptırmakta çok zorlanıyorum, çocuğu çıkarıp cafe'de ödev yaptırmak zorunda kalıyorum. Sabır diyip bekliyorum ama bu kadar olayın üzerinde hala top oynadıklarında cinnet geçirecek duruma geliyorum.

    Dün yine top oynuyorlardı, evde durulmuyor, kulaklık taksam bile fayda etmiyor. Artık dayanamayınca telefonla kayıt yapmaya başladım evde, sonra apartmana çıktım ortalık yıkılıyordu, merdivende kayıt yaptım biraz, sonra kadın merdivende gördü beni asansörden inince, ben de mahkemede görüşürüz diyip aşağı indim. Sonra kvk izni falan saçmaladı ben eve girerken kocası da birden kapımda bitti. İçerde çocuk ve eşim korkudan kendini içeri kitledi. Bana saldırdı kapımın önünde, eşi arada kaldı. Eşi zarar görmesin diye vurmadım ama bu eşinin arkasından yumruklar savurmaya devam etti. Yine de kadın zarar görmesin diye tuttum o sinire rağmen kendimi. Kadın sanki ben saldırıyormuşum kendi kapısının önündeymişiz gibi "imdat, yardım edin" diye feryat ediyor. Bizim kattan kimse dışarı çıkmadı, çünkü durumu biliyorlar. En üst komşu geldi bunları tanıyor ama Allah için sadece yatıştırmaya çalıştılar, öyle taraf tuttuklarını görmedim. Onları geçmişten tanımalarına rağmen.

    Sonra sürekli bunlara arka çıkan yönetici yanına 3 dalkavuk alıp geldi. Onların yanında bana parmağını sallıyor "sen suçlusun, evini satıyorsan madem sabredeceksin gürültüye" falan saçma sapan konuşuyor. Yumruğunu sıkıyor, temas ediyor falan, öyle ters konuşuyor ki sırf içerde çocuğum eşim ağlıyor diye alttan aldım. Evimin önünde tehditkar tavırları yetmiyormuş gibi "gelsene sen aşağı" diye beni kavgaya çağırıyor, tabiki yanındakilere güveniyor. Yanındakiler de evimin önünde saldırıya ben uğramış olmama rağmen beni suçlamaya çalışıyorlar. Biri, kadın bağırıp ortalığı karıştırmasına rağmen otizmli çocuğunu uyandırdığımı iddia etti. Diyemedim bu insanlar üzerinde bu gürültüyle olsa ne yapardın diye? O şaşkınlıkla, sadece sonra üzüldüm adamın haline, benim kapımda ne işi olduğunu bilemeyecek kadar çıkarcıydı! Ha bu yönetici herkesin içinde ben tarafım onları tutuyorum da dedi.

    Sonra salona geçtim çocuk altına işemişti, gözümden bir damla yaş geldi. Allah belanızı versin dedim, umutsuzca! Sonra gittim darp raporu aldım, her yerim çizilmişti duvara yakın boğuştuğumuz için. Şikayet etsem bir şey çıkmayacak defalarca ettiğim gibi. İftira atmak konusunda da inanılmaz maharetli bu insanlar.

    Şimdi bugün evimin fiyatını düşürdüm değerinin çok altında bir fiyata, belki de amaç buydu(?) bilemiyorum. Bu insanlarla başa çıkamam, şeytan bunların yanında toy çocuk bile olamaz.

    Tek bildiğim; bu ülkenin gerçek manada çivisi çıkmış durumda. Kurallara uyan, empati yapan, kendi halinde yaşayan insan için gerçek bir cehennem. Umarım buradan kurtulurum, kendimi tutmaktan yoruldum...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi alpcubukcu -- 2 Ekim 2024; 3:22:11 >
    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >







  • Bizde benzer bir durum yaşıyoruz. Yeni evliyiz 1 yılı aşkındır bu binadayız haliyle ilk evimiz. Binada 5 daire var 3 katlı. Biz orta kattayız. Üst katımız dublex kaçak kat çıkıp çatıyı da ayrı bir daire gibi yapmış oğluna ev olarak vermiş. Biz gelmeden önce de apartmanda otopark sorunu oluyormuş. Bu gavatların iki aracı var ve apartmanda iki araçlık otopark var. İkisi de ona aitmiş biz kiracıymışız otopark mülkiyeti ev sahibinin olurmuş falan filan. Sokak ortasında defalarca kavga etmek durumunda kaldık. Sokaktan geçen adam bile abi siz haksızsınız diyor insancıklar anlamıyor.

    Benim köpeğim var diye ilk iki ay sineye çektim havlarsa falan diye sorun çıkmasın diye ama sonra tak dedi boğazıma. En son sizin kaçak katı bir şikayet edeyim de siz görün dedim diğer aracını polis ile oradan çektirdim düzeldi gibiler ama adam olmadılar.

    Bu köylü insanı toplu yaşam alanında yaşamanın ne demek olduğunun, kişisel hakların toplum bilincinin farkında olmayan iflah olmayacak sapkınlar.

  • hocam vercen evi kalabalık suriyeli vs ama özellikle sıkıntılı kiracıya ses yapın bağrın çağrın diycen kendin git başka yerde kirada takıl , hayatta en ama en saçma şey daire olayı insanlar bu kadar iç içe olmamalı uzak olsun müstakil olsun .

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • paslicivii P kullanıcısına yanıt
    Kardeşim, alt kattkine olan olur, hiç günahı yokken.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • Bizde benzer bir durum yaşıyoruz. Yeni evliyiz 1 yılı aşkındır bu binadayız haliyle ilk evimiz. Binada 5 daire var 3 katlı. Biz orta kattayız. Üst katımız dublex kaçak kat çıkıp çatıyı da ayrı bir daire gibi yapmış oğluna ev olarak vermiş. Biz gelmeden önce de apartmanda otopark sorunu oluyormuş. Bu gavatların iki aracı var ve apartmanda iki araçlık otopark var. İkisi de ona aitmiş biz kiracıymışız otopark mülkiyeti ev sahibinin olurmuş falan filan. Sokak ortasında defalarca kavga etmek durumunda kaldık. Sokaktan geçen adam bile abi siz haksızsınız diyor insancıklar anlamıyor.

    Benim köpeğim var diye ilk iki ay sineye çektim havlarsa falan diye sorun çıkmasın diye ama sonra tak dedi boğazıma. En son sizin kaçak katı bir şikayet edeyim de siz görün dedim diğer aracını polis ile oradan çektirdim düzeldi gibiler ama adam olmadılar.

    Bu köylü insanı toplu yaşam alanında yaşamanın ne demek olduğunun, kişisel hakların toplum bilincinin farkında olmayan iflah olmayacak sapkınlar.





  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.