Sıradan bir adamın yükselişini ve düşüşünü izledim Adımlarının geri gidişini görecek kadar yaşadım Duvarların tamamıyla yıkılmasını, dağılmasını izledim Sadece biz uyuduğumuzda yeniden inşa edilebilmesi için
Okyanusun derinliklerine kılıçlar fırlattık Barış için söz verdik ama uzun sürmedi Şimdi sinirli biçimde yeni bıçaklar dövdürüyoruz Bu ahengin geçmesini bekliyoruz
Nöbet tutuyorum Koruyucu gibi Hepsini görüyorum
Uzun zamandır uyanığım Gözlerimi kapatabilecek bir şey olmasını isterdim Tüm gördüklerim için Uzun zamandır uyanık Uyuya kalmak daha kolay olurdu
Aşık olduk ama aşk tükenmeyi sürdürdü Yolları takip ettik ama yollar bitti Yaşadık ve öğrendik, onsuz yaşamayı öğrendik Tırmandığımız merdivenlerden düşüyoruz
Geride kalan dulların gözlerini gördüm Yıkılmış bir adamın çocuklarını gördüm Ve liderlerimiz bir kereliğine bile özür dilemedi Başlattıkları savaşlar için
Gözümü ayıramıyorum ya da görmemiş gibi yapamıyorum Ve bu yüzden söylüyorum
Uzun zamandır uyanığım Gözlerimi kapatabilecek bir şey olmasını isterdim Tüm gördüklerim için Uzun zamandır uyanık Uyuya kalmak daha kolay olurdu
Uyuya kalmak
Belki uyuyabilseydim rüya görürdüm Belki bunun ne olabileceğini görebilirdim Olduğu şey yerine Cahillikte mutluluk mu var? Müdahale edemeyeceğimiz ölüm mü bu? Uyuya mı kalmalıyız?
Uzun zamandır uyanığım
Ve sürekli gece nöbetimiz gibi Ebedi alevleri taşı Açık bir kalbi acıyla doyuruyorum Ama hepsinin sayesinde Her kesikte uyanığım