Yardımcı olabilir misiniz?

Öncelikle merhaba. 23 yaşındayım ve hayata uyum sağlamakta ciddi anlamda sıkıntı yaşıyorum. Darmadağınım. Zihnim susmuyor bir işe asla odaklanamıyorum. Az önce ödevim olduğu için bir belgeseli açıp izlemek istedim ve 15 dk izleyebildim kapattım gitti. Üniversite son sınıfım beynim donmuş halde arkadaşlar. Bu durumu belki aşabilirim diye farklı hobilere yelken açmak istedim. Dün tek başıma burada bulunan D&R 'a gidip hobi malzemelerinin olup olmadığını sordum. Sadece yaşıma uygun olarak numaralandırılmış halde bulunan boyanacak bir tablo vardı ve 200 liraydı açıkçası ona 200 tl verecek kapasitede değilim. Dün birkaç tenis kursu veren yerle telefonda görüştüm. Aylık 800 tl dediler. Bir öğrenci adına cidden çok yüksek bir fiyat. Kısaca ne hobi malzemesi bulabildim ne de tenise başlayabilmek için kurs. Bugün düşündüm ve dedim ki belki yüzmeye başlarsam yüzme iyi gelir. Yaşadığım yerde yüzme havuzu da yokmuş. Gençliğim bunalım içinde mutsuz ağlayarak hiçbir şekilde ilerleyemeden geçip gidiyor üzülüyorum açıkçası. Evet her insanın derdi var farkındayım kimsenin hayatı kusursuz tam anlamıyla harika olamaz. Ancak dün akşam dışarıya çıktım benim yaşlarımda insanlar o kadar enerjik canlılar ki. İnanın kendimde çoğu zaman banyo yapacak kıyafetimi değiştirecek motivasyonu bile bulamıyorum. Boşuna yaşadığımı bu hayata sürünmeye geldiğimi düşünüyorum. Hiçbir şekilde zerre mutluluk hissetmiyorum. Kafamı dağıtmak motive olmak istiyorum ama bu şansı da bulamıyorum. Sadece gezmek istedim bunun için izmiri seçtim arkadaşıma mesaj attım saat 11 de çıktığım halde saat dörtte arkadaşım geldi sadece çimenlerde oturup bir pizza yiyerek geldiğim yere geri döndüm. Çünkü saat geç olunca il değiştirip yurda gelmem zor. Karanlık ve sessiz olacak yol. O kadar yolculuk yaptım masraf ettim ve 0 eğlenme. Çimenlerde yaşadığım yerde de oturabilirdim pizzayı da aynı şekilde yiyebilirdim. Gezmek istesem tadını çıkaramıyorum. O kadar demoralize haldeyim ki. Bunu aşmak için psikiyatriye gittim. Depresyonda olduğumu söyledi doktor. İlaç yazdı ve hobiler edinmem gerektiğini söyledi. Odamda bomboş oturup derin düşüncelere dalıyorum. Bu hayatta anne baba dışında kimsem yokmuş gibi bu arada yurtta kalıyorum tek başıma. Dün dışarıya çıkmak istediğim için 6 arkadaşıma ulaştım hiçbiri de gelmedi ben de tek çıktım. Çoğu zaman tek çıkıyorum tek de dönüyorum. İnsanların nazıyla uğraşmak beni yoruyor zaten çok yorgunum. Bu tarz sorunlar yaşayıp kendini toparlayan oldu mu?

Derslerde çoğu zaman pratik beceriler elde edinilir. https://proficourse.com