Yeni baskı eski yerli CD albümler (2. sayfa)

Pardon hep soracağım unutuyorum, bu hangi programın analyzeri? değerleri nasıl okumamız gerekiyor. bilgi verebilir misiniz?

Birşeyi merak ediyorum, peki neden müzik şirketleri ilk baskı 1 adet cd yi alıp bire bir çoğaltamıyorlar. Sonuçta dijital bilgi bir bir kopyasını oluturabilirler öyle değil mi?

Şöyle anlatayım

şimdi bir albüm stüdyodan DAT veya makara analog formatta baskı fabrikasına gidince direk bundan cd çoğaltamıyorlar, cd çoğaltan makina bunları okumaz. önce stamper denilen bir kalıp üretilir. bu kalıp üzerinden çoğaltım yapılır o nedenle dönem baskılar bu ilk stamperden çoğaltım ve cd materyal kalitesi optimum olduğu için en doğru olanı oluyor. yeni basımlar ise var olan cdlerden hatta mp3ler den bile fabrikada stamper yaptırılıp çoğaltılıyor maalesef.

Bu firmalar o kadar kötü yönetiliyorlarki;

Kaliteli bir ürün çıkarttıklarında tekrar satış yapacaklarını düşünmüyorlar (Analog'u geçtim, dijital de bile kötüler)

Kartonet onlar için önemli değil, asıl önemli konu maliyet

Baskı, satış konusunda kendilerine ait sözleşmelerle sabit bir ürün olduğunun ve bunu ne kadar iyi yaparlarsa satışın o kadar olacağının farkında değiller

Özellikle müzik kayıtların da ve cd kopyalama da çok geride olduğumuzu söylemeliyim elin sanatçıları çıkartırları her albümlerini analog kayıt, basımları ise üst düzey analoğa yakın DSD formatında basarlar... Bizimkiler de youtube ordan burdan indirdikleri mp3 şarkıları cd ye kopyalarlar, bu bir adiliktir, dolandırıcılıktır. Bende, eski basım cd leri almaya çalışıyorum, bi kaç sene önce de mustafa sandalın suç bende yeni basım albümünü D&R dan almıştım çok kötü yaa. Yok abi biz bu işi yapamıyoruz. Ben yeni basılan cd lerden bile şüpheliyim allah bilir onları da 320 kbps olarak kopyalıyorlar.

Şans eseri denk geldiğim bu tartışmaya ciddi bir müzik dinleyicisi ve 1000'in üzerinde cd arşivi olan, bilgisayar programları vasıtasıyla kendi çapında ses iyileştirmeleri yapan biri olarak dahil olmadan edemedim, üstünden kaç yıl geçmiş olsa da... :)

Hocam Zuhal Olcay'ın İki Çift Laf albümüyle ilgili bir detay vermişsiniz... 90'ların ikinci yarısından beri Ada Müzik kataloğunda bulunan bu albüme ilk kez 1991'de cd baskısı yapılmıştı Göksoy Plakçılık firmasından... Onu atladınız mı, yoksa ben okuduğumu mu yeterince anlamadım? :)

Haklısınız ben orada ilk baskı demek istememişim. yani konusu üzerine 2007 de basılan baskı oldukça iyi demek istedim. çünkü bende önceki de vardı.

Acaba Dünyanın Gelmiş Geçmiş En İyi Amfisi Bu Olabilir Mi?

Audio Note Ongaku lambalı entegre amfiden söz ediyorum. Piyasaya ilk çıktığı 1989 yılından bu yana bir çok hifi eleştirmenince dünyanın hemen hemen en iyi amfisi olabileceği söylendi, hifi çevrelerinde de genellikle böyle kabul gördü.

Piyasaya ilk çıktığında 60 bin dolarlık bir fiyat etiketi taşıyordu. Bugünün parasıyla 306.000 US dolara denk gelen bu etiket o zamanın en pahalı stereo cihaz etiketiydi. Haliyle ancak çok zenginlerin alabileceği bir müstesna cihazdan söz ediyoruz.

1989 Audio Note Ongaku

Evet, “dünyanın en iyisi” kavramı biraz sorunlu bir kavram. Ortada ölçülebilecek bir metrik, ölçülebilir bir parametre yoksa, dünyanın en iyisi neye göre belirleniyordu? Nihayetinde müzikal algı ve müzik deneyimi özneldir ama yine de hifi dünyasında çok kullanılan bir değerlendirme kıstası var ve oldukça nesnel sayılabilecek bir tabana dayanıyor görünüyor. O da şu: Bir stereo cihaz giriş yolundan aldığı sinyali hiç bozmadan işlemeli, hiç renklendirmemeli, giren müzik sinyaline karşı tamamen transparan olmalı, ilave hiçbir sinyal, gürültü, parazit vb. katmamalı ve sinyali aslından sapacak şekilde eğip bükmemelidir. Ayrıca sinyali daraltmamalıdır da. Analog dünyasında – dijitalde de zor ama – bu hedef hayli zorlayıcı bir hedeftir ve çok az cihaz bu nirvana düzeyine – ulaşabilir demiyorum – yaklaşabilir. Esasen bu kıstas teorik bir kıstastır. Spek bazında arada bazı ufak tefek farklar bulunan 2 ayrı cihazı dinlediğimizde kulaklarımız hiçbir fark ayırt edemeyebilir. Farklar o kadar küçüktür ki bizim algı eşiğimizin altındadır. Ama yine de bu farklar teorik olarak vardırlar.

2020 Audio Note Kondo Ongaku

İşte Audio Note Ongaku bu teorik hedefe ulaşmak amacıyla tasarlanmış ve hedefine çok yaklaşmiş bir entegre pure class A lambalı (valfli) amfi. Şimdi amfiyi bu kadar özel ve bu kadar pahalı kılan şey nedir bir göz atalım:

Bu amfi bir kere el yapımı. Önce bunu bir not edelim. Hatta o kadar el yapımı ki içindeki gümüş levhalı kapasitörlerden tutun, gümüş tel sargılı transformatörler bile el yapımı. Cihazın içinde neredeyse her şey gümüş. Tüm elektronik bileşenlerin üzerine monte edildiği bakır plaka (kalın şase) dışında bakır yok gibi. Neden gümüş peki? Çünkü gümüş bakırdan çok daha iyi ve temiz bir iletken, üstelik titreşimi bakırdan çok daha iyi absorbe ediyor. Tüm iletken hatlar da yalıtkan olarak doğal ipekle kaplanmış gümüş tellerden oluşuyor. Kullanılan gümüş ise saflığı ile bilinen ve daha pahalı olan İtalyan gümüşü.  Dirençler ve lambalar dışında kullanılan tüm elektronik parçalar Audio Note tarafından imal edilmiş. Lamba olarak efsane NOS VT4C 211 kullanılmış. Dirençlerse nadir toprak elementlerinden tantalumdan imal. Cihaz 34 kilo ve bunun 2 kilo kadarının saf gümüş olduğu söyleniyor. Amfiyi oluşturan tüm bileşenler için 1. sınıf demek yetersiz kalıyor. Gerçekten maliyet zerrece düşünülmeden, ideal ses için ne gerekiyorsa onu kullanarak imal edilmiş son derece istisnai bir üründen söz ediyoruz. Aslında amfinin topolojisi olağandışı değil, sadece iyi düşünülüp tasarlanmış bir tek-uçlu amfi topolojisi. Aynı topolojiyi kullanıp kendi amfilerini imal edenler olmuş ama sonuç istedikleri gibi olmamış. Demek ki işin sırrı daha çok kullanılan malzemede. Kuşkusuz saf bir class A amfi olarak çıkış gücü yüksek değil, 2 x 27 watt ama bu rakam yine de class A bir amfi için iyi bir değer. Distorsiyon tek-uçlu amfilerde yüksek oluyor. Ongaku’da da 27w çıktıda %5, frekans tepkisi ise 8 Hz – 21 KHz.

Amfinin sesine gelirsek; mükemmel bir sahne, müthiş bir dinamik erim, olağanüstü doğal ve gövdeli  tınılar vb. olarak tanımlanıyor. Özellikle insan seslerinin gerçeğinden ayırt edilemezliğine vurgu yapılıyor. Bunun bir nedeni ise cihazın tasarımcısı ve üreticisi prof. Hiroyusu Kondo’nun bir opera tutkunu olması. Kuşkusuz cihazın gerçek kapasitesine ulaşabilmek için mükemmel hoparlörler ve belki de doğrudan master tape’den veya orijinal dijital stüdyo kaydından dinlemek gerekiyor.

Sonuç olarak bu amfi piyasaya çıktığı 1989 yılında dünyanın en pahalı amfisiydi ve izleyen yıllarda nerdeyse tüm stereo eleştirmenleri onu dünyanın en iyi amfisi ilan etmişlerdi. Sonra dijital devrim geldi. Artık hala dünyanın en iyisi mi tartışılır ama Audio Note Ongaku’nun hifi dünyasında yarattığı şok tartışılmaz. 1996 yılında ünlü Amerikalı prodüktör ve gitar amfisi üreticisi Steve Hoffman açık bir şekilde Ongaku’nun dünyanın en iyi amfisi olduğunu söylemiş. Keza 2013 yılında Stereophile dergisinden eleştirmen Wes Philips Ongaku’yu dinledikten sonra diğer tüm amfilerin çöp olduğu manasına gelen “after auditioning the Ongaku, all other amps are just noise” diyerek amfiye olan hayranlığını dile getirmiş.

Peki nasıl bir firma bu Audio Note ve yaratıcısı/tasarımcısı ve sahibi prof. Hiroyusu Kondo?

Prof. Hiroyusu Kondo 1976 yılına kadar CBS Sony’de akustik ve kayıt mühendisi olarak çalışmış, orada istediklerini yapamayacağını anlayınca, ayrılıp Audio Note adında kendi şirketini kurmuş bir mühendis. Doğal sese olan tutkusu yüzünden, o dönem ve hala Japonya’da egemen olan “push-pull” amfi topolojisi yerine “single-ended” tabir edilen tek uçlu yani tek (veya çift)* triod’lu, ters polariteye dayanmayan amfi topolojisini tercih ederek onu mükemmelleştirmiş ve el yapımı amfisinde kullanmış.

Kuşkusuz tek-uçlu topolojiyi kullanan lambalı amfilerin sesini sevmeyenler de var. Dolayısıyla Ongaku herkes için dünyanın en iyi amfisi olamaz ama büyük çoğunluk için öyle olduğu söylenebilir. Türkiye’de Ongaku amfi var mıdır bilmiyorum ama olmadığını düşünüyorum. Bu paraları verecek birileri olsa bile bu kişilerin arasında Ongaku’daki sanatı takdir edip onu satın almayı isteyecekler olduğunu sanmıyorum. Doğrusu bu amfiyi dinlemek isterdim.

Biraz da Ongaku konusunda kafa karıştıran mesele üzerinde duralım. Bugün piyasada 2 ayrı Ongaku amfi var. Birini İngiliz Audio Note UK üretiyor, diğerini orijinal Audio Note Konda Japan üretiyor. 2006 yılında vefat eden Hiroyosu Kondo çok naif bir insanmış. Üretime ilk başladığında Japonya dışında pek bilinmiyormuş. İngiltere’den Peter Qvortrop adında bir girişimci Hiroyosu’ya gelerek distribütörü olmak istemiş. Satış ve pazarlama konusunda zayıf olan Kondo, Peter’a Japonya dışında tüm ülkelerde satış hakkını vermiş. Aradan birkaç yıl geçtikten sonra Peter’a Audio Note adıyla stereo bileşenler üretip satma hakkı da vermiş ki bu çok büyük bir hata. Daha sonra bu hakkı geri almış ama Peter Audio Note markasını kullanmaya devam etmiş. Çok naif bir insan olan Kondo, Peter’ı mahkemeye vermemiş. Bugün 2 ayrı Audio Note markası var. Orijinal Audio Note markası Audio Note Kondo Japan olarak biliniyor, Peter Qvortrup’un markası ise Audio Note UK olarak biliniyor. Her 2 markanın ürünleri de çok üst düzey ve seçkin. Ancak Audio Note Uk ürünlerinin Audio Note Kondo ürünleri kadar iyi olmadığı inancı hifi dünyasında taraftar buluyor.

Audio Note UK Ongaku 2023

Orijinal Audio Note veya Hiroyosu Kondo San’ın Audio Note web sitesi:

AUDIO NOTE

Eski UK distribütörü Peter Qvortrop’un Audio Note web sitesi:

Music's Finest Conductor | Audio Note (UK) England

*Aynı kaynaktan ve aynı transformatörden beslenmesi kaydıyla.