Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Sağlıklı Yaşam
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Agir depresyon geciriyorum

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
15
Cevap
0
Favori
712
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arladaslar normalde icime kapanik biriyim bi yuzden cok yakin arkadasim yok olan arkadaslarimda baska okullara gittiler 11. Sinifa gectim ve kimseyi tanimiyorum tanimazmis gibi herkes gecen yilki arkadaslariyla bir tek ben yanlizim okullun ilk gunu bunu farkettim yanliz olmak yanlizlik duygusu cok agrima gitti salya sumuk agladim ondan sonra olanlarsa tam anlamiyla depresyon hic birsey yapasim yok mutsuzum arkadasim yok her an agliycak gibiyim bogazimda bir yumru var ve hic gitmiyo bazen dusunuyorum ben cok mu kotuyumde hic arkadasim yok sosyal fobim var ve onu yenmek istiyorum ama icimde bir umitsizlik bi basarisizlik duygusu hakim olmak istedigim kisi degilim sosyal olmak istiyorum kolayca insanlarla kaynasmak uyum sorununun olmamasini istiyorum a nerden nasil yapicagimi bilmiyorum gercekten cok kotuyum ben deismek istiyorum
    Oldugum kisi sosyal fobik icine kapanik tanimadigi insalarla konusamayan cekimgen utangac biri ama ben Boyle olmak istemiyorum sosyal mutlu cekingen olmayan biri olmak istiyorum
    Ve ilk kez pazartesi oldugum kisiyle yuzlestim ben bu kisi olmak istemiyorum ne olur yardim edin ne yapmaliyim artik mutsuz olmak istemiyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Okurken üzüldüm kardeşim hayrına uplıyorum bende sana yakın durumdayım.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sende bendensi he peki bu durumu duzeltmek icin biseyler yapiyomusum
    Ben bu aralar hayatimdegisti.com daki teklinleri dinliyorum ve bilincaltimi sosyal fobiye karsi yapilandirmak icin calismalar yapiyorum bu gun derste oldugum assosyal kisiye karsi olumlama cumlleleri yazdim bunlarida tekinliycem 21 gun boyunca cunku olmak istedigim kisiyi once kendime yani bilincaltima inandirmaliyim ki bu bilincime ve davranisima yansisin bilinc altimdaki sosyallik korkusunu yenmem lazim birde okulumu degistiriyorum herseyi geride birakip baska okulda yeni bir safya acicam elimden geleni yapmaya calisiyorum en azindan bu sekilde biraz kendimi iyi hissediyorum insallah bu sosyal fobiyide depresyonuda yeni okulla birlikte geride birakirim sende dene telkin ve olumlamalari

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sosyal fobinizin üzerüne gidin, kaçarak yada daha çok dert yanarak değişemezsiniz. İleri derece psikolojinizi bozuyorsa ilk psikiyatri sonra psikologa görünün.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • ben de geçen 2 sene dahil farklı sorunlar yüzünden depresyondayım.okulum hiç ama hiç iyi gitmiyordu.sevdiğim kızdan yediğim kazık,yeni bir şehir ve sınav dolayısıyla aldığım kilolar falan filan.benim depresyon boyunca yaptığım şey sadece kendimi düşünmek oldu.başka insanları umursamamaya,her zaman kendi çıkarımı düşünmeye başladım.insanları kırmaktan bahsetmiyorum.sadece yapamayacağım şeyleri yapmadım ve beni mutlu etmeyecek sadece başkasına faydam olacak şeyleri yapmayı bıraktım. (yakın arkadaşlarımı kastetmiyorum ama onlara karşı yapmışsam da onları kırmak istemeden yapmışımdır ve bunu bilirler.onlara söylerim de.) yani en basitinden şöyle anlatayım.okulumu neredeyse boşladım ve beni eğlendiren şeylere yöneldim.video oyunları,yakın arkadaşlarla buluşmak,sevdiğim yemekleri yemek vb. ve önceden dert ettiğim her şeyi bırakmaya çalıştım.ve bolca zamanımı harcadım.kendi kafamı boşaltacak ne varsa onları yaptım.ailemden bu konuda gördüğüm hiç bir mental yardım yok ki olmazdı da.sadece arkadaşlarım ve kendi kendime vaktimi iyi geçirmeye çalıştım.belki başka zaman sorgulamayı düşünmeyeceğim şeyleri sorguladım.genelde bolca kendi kendime konuşup,hayal kurarım.ve yeni müzikler bulmaya çalışırım.yani biraz yalnız olmaya alışmaya çalıştım diyebilirim.bu tamamen boşvermişlikti aslında.yani bir çözüm değil.hala da bunun etkilerini içimde yaşarım ama eskisinden daha iyiyim o yeter diye düşünüyorum.ancak belli bir süre geçtikten sonra yaptığım hataları düzeltmeye karar verdim.mesela şuan kendimce diyet yapıp aldığım fazla kilomu vermeye çalışıyorum.veya eskisinden biraz daha sosyal olmaya çalışıyorum.sana verebileceğim tam bir tavsiye yok aslında ancak belki bende senden bir parçanı görüp ders alabilirsin diye yazmak istedim.senin durumun şuan okulunu boşverme hakkını sana vermiyor.o yüzden bunun dışında yapabileceğin şeylere yönelebilirsin.beğendiğin bir spor etkinliğine veya tiyatroya düzenli gidip kafanı dağıtabilirsin.erkeklerle pek aran yoksa onların sana gelmesini sağlayabilirsin.daha bakımlı olabilirsin veya diğer kızlardan farkını gösterebilirsin.önemli olan şey ise konuşurken karşı tarafa zeki ve mantıklı bir kişi olduğunu gösterebilmek.çekingen olabilirsin ancak onlar sana gelip konuşunca,senin de aynı şekilde cevap vermen doğru olur.bu herkes için geçerli.

    edit: okulumu boşlamamın bir sebebi de çok erken saatlerde uzun süren yoldu.klasik istanbul.yani okul orda bana günlük sıkıntı çektiren bir unsur gibi düşünülebilir.okulu bıkarak hiç bir yere varamazsın onu belirteyim.özellikle böyle absürt koşulları ve eğitim sistemi olan bir ülkede yapılabilecek en son şey okulu bırakmak.ayrıca ben istediğim bölümü kazanmıştım yani benim depresyon zamanlamam biraz daha talihli diyebilirim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi feelsgoodman -- 30 Eylül 2015; 18:33:52 >




  • Tesekkurler tavsiyen icin bende kendime bir kurtulma cozum yolu ariyorum su anki planim okulumu degistirip hayatima yeni bir sayfa acmak ama nakillerin ayda bir olmasi sebebiyle bir ay daha bu igrenc okulda kalicam bu sure boyuncada bastan asagi deismek istiyorum diyete giricem fazla kilolarimi vericem saclarimi kestiricem bol bol kitap okuycam konusmami akici hale getiricem daha cok konuya ilgili olucam artik 1 ayda ne kadar degisirsem elimden geleni yapicam
    Bu yapicaklarimin oz guvenimi yukselticegine inaniyorum ayni zamandada bilincaltimda birikmis kotu duygulari sosyal fobimi yenmek icin subliminal telkinler dinliycem olumlamalarda bulunucam bilinc altimdaki korkularimi cekirdek inanclarimi yenersem hayat benim icin daha kolay olur ve bu yasadigim agir depresif durumuda gun gun yaziyorum neler hissettigimi bu durum icin ne yapmam gerekenleri filan gercektan rahatlatiyo insani bir ay sonra insallah ustedinden gelmis olurum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sopaliksiniz yemin ediyorum. Millet görme engelle felçli kolu bacağı yok yinede yaşıyor sizin derdinize bakın

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Ali Babür

    Sopaliksiniz yemin ediyorum. Millet görme engelle felçli kolu bacağı yok yinede yaşıyor sizin derdinize bakın

    Psikiyatrik hastalıkların mortalitesi görece daha yüksek.
  • https://www.biliste.com/depresyon-tedavisi/ Arkadaşlar depresyonla ilgili yardimci olurum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Depresyondasanız psikiyatriye gitmelisiniz profesyonel yardım almalısınız, eğer sosyal fobiniz varsa şuan bir çözümü yoktur, kendimden biliyorum kişilik meselesi
  • Öncelikle bunların farkına varmanız ve sorunları çözmek için çaba sarf etmeniz çok güzel böylelikle aslında büyük bir adımı atlamış oluyorsunuz. Buraya yazdıklarını aynen okulunuzun rehberlik bölümüne yazarak sana yardımcı olmasını isteyebilirsin. Yardımcı olamasa da en azından seni yönlendirecektir. Bir psikoloğa gitmeni tavsiye ederim. Durumuna göre ilaçlar ile de desteklenebilir. Fakat ne sadece ilaçla nede çabasız halledilecek şeyler değil bunlar. Zamanla geçer diyebilirsin, çeşitli etkenlerle belkide iyileşmeler olur fakat tekrar benzer sebeplerle bu dönemleri geçirceğine garanti verebilirim. Kalıcı çözüm için erteleme ve üstlerine git. Bunlar hakkında bir sürü kaynak var onları araştır ve oku. Kendi kendini tedavi etme arzusunda olman çok daha hızlı yol almanı sağlayacaktır. Mesela sana İyi Hissetmek - Dr. David Burns önerebilirim. Olmak istediğin gibi biri olabilirsin. Olay sadece düşüncelerinde bitiyor. Her hareketini her olumsuz duygunu oluşturan seni kısıtlayan kalıp cümlelerin var. Düşünce mekaniklerini değiştirdiğinde düşünmek istediğin gibi düşündüğünde olmak istediğin gibi de olacaksın.

    Sosyal fobinin sebepleri vardır ve tedavi edilebilir. Bu tür şeyleri kişiliğinizle bağdaştırdığınızda zaten kabullenmiş olursunuz. Öyle olmak istiyorsanız ve sizi mutsuz etmiyorsa durum farklı fakat eminim bu durumdan hoşnut değilsiniz.




  • Ben 11. sınıfta bölümü, dolayısıyla sınıfımı değiştirmiştim. Kimseyi tanımıyordum ama bendeki sihir her zamanki gibi etkisini gösterip hem kızları hem erkekleri çekmişti. Herhalde samimiyet + zeka + iyi görünüş ve şimdilik saymaya gerek duymadığım diğer nedenleride göz önüne alınca insanlara ilgi çekici geliyorum. Ama ona rağmen bende bir olay çoook büyük etki bırakmıştı. Her ne kadar normal davranmaya çalışıp, olduğum asıl kişiyi veya yavaş yavaş ölen kişiyi (Enerjik, yaşam sevinciyle dolu, hiçbir şeyi takmayan vs.) yansıtmaya çalışıyordum dışarıya ama maalesef. Son yıllarda geldiğim karakter çok karanlık, karamsar ama bunlara rağmen yinede bi ilgi çekicilik var gibi. Çok çok uzun zamandırda karanlık odada aklıma hapsoldum ama son zamanlarda deniyorum! Önemli olan inancını koruyabilmektir. Allah'a olan inancım tam ve dualarım en şiddetli isteklerimde, yalvarışlarımda hep cevap buluyor. O yüzden Allah'a şükürler olsun. Yakın zamanda birşeyi satıp 450 TL para aldım. 150 dolar Şimdi öncelikli hedefim iş bulabilmek ve zamanı gelince o parayı çekmek

    Kötü düşünceleri beynin dolayısıyla sen yaratıyorsun. Onlarıysa ancak iyileriyle sen yenebilirsin. Ayrıca kendine güvenmenin yolu kendini beğenmeyle başlar. Yalnız aşırıya kaçarsan yine kötü. Eğer kendini çok beğenirsen insanlardan uzaklaşırsın, hiç beğenmezsen yine uzaklaşırsın. Benim tipim bana harika ötesi geliyordu. Yalnız kendimle çok fazla ilgilendim. Sanki o büyü benim gözlerimde yok oldum. Şu sıralar ara sıra kendime göre iyiyim :/ Ama yinede hayata tutunmaya, kafamdaki planları gerçekleştirmeye çalışıyorum. Ayrıca çoğu aşırı ünlü ve yaptıklarıyla ünü hak eden kişinin 28 yaş sonrası şöhreti yakaladığını gördüm. Türkleri bilmiyorum. Türkiye'de yaşıyorum kağıt üzerinde ama aklım hep başka yerlerde. Her şeyle ilgili bilgim var. Ama Türkiye'den, insanlıktan ve çoğu şeyden aşırı soğudum. Psikoloğa gidip gerçek düşüncelerimi döksem hastaneye kapatırlar Ama şimdi bi şarkı açıcam az en karanlık hissettiğim psikopat modda kalıcam, sonra kendime gelicem Şarkıya göre değişiyor gireceğim mod. Ayrıca her ne olursa olsun kalbimin ve ruhumun hep iyilikten yana olması çok güzel. Kötü insanlarla karşılaşınca en kötüsünü gösteriyorum onlara




  • elfiyum E kullanıcısına yanıt
    bu durumu sadece sen değil çok fazla insan yaşıyor.
    arkadaş çevresinden sağdan soldan internetten komşulardan yardım almak doğru değil yanlış şeyler söylenebilir.
    okulun rehberliği dersanenin rehberligi ile görüş yada hastane veya belediyenin psikoloğuna git

    rahatsız olduğunu ve değiştirmek istediğini söylediğine göre geriye kolay kısmı kalmış.
  • Gercekten tesekkur ederim buraya yazdigim zaman çok kotu hissediyordum hic bole hissetmemistim çoğu zaman ağlıyordum ama allaha Şükür gecti buraya yazmam biraz hafifletti paylasmam iyi geldi ama sonra fark etimmki cok kafama takiyordum ve hiç böle bir ruh haline girmedigimden ne yapicagimi bilemedim den ne yapacağımı sasirmistim sonra yavas yavas alismaya başladım su an da garip bir haldeyim eski arkadslarim kardesim dedim insanlar sana tekmeyi basinca önce ne oldugumu anlamadim garip bir melenkoli halindydim umursamaz takiliyordum ama okul gibi sosyal bir alanda yanliz kalinca daha cok hissettirdi yanlizlik kendini ve garip bir sekilde alistim tabi alisma sureci bira zorladi ama şimdi 3 tane cok iyi arkadaşım var ama bir türlü kanka diyemiyorum onlara sanki kanka filan desem kaybedicekmis gibi hissediyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Geçmiş olsun herşeyin bir çözümü var üzülme. Okulda edindiğin arkadaşlarında her zaman temkinli Ve seçici olmalısın. Hayatın gerçekliğiyle yüzleşmemiş kendini dahi daha tanımamış birey olma yolunda yeni adımlarını atmaya çalışan insanları barındırır lise ortamı. Anladığım kadarıyla sen lisedesin. Bu atılan adımlarda herkes farklı davranışlar seçebilir. Kimisi uyanık olacam der kimisi dik duracam der kimisi de güçlü olacam eziklikten uzak tavır takınacam der.

    Bu durumlarda senin bürüneceğin tek yol seçici temkinli Ve gözetleyici bir hali almalı. Madem degişmek isteme adımlarını atmak istiyorsun sağlam arkadaşlar edinmekle başlamalısın. Arkadaş güç demek bir yerde. Seni savunacak karakterde sözü bir yardımsever biri olmalı Ki bütün herşeyini anlatıp bu durumlardan kurtulabilmenin adımlarını yanında olarak sana göstermeli.

    İşte bu güç verir sana. Ayakta durmana her koşulda sığınabileceğim bir arkadaşım var demene yeni bir kapı açar. Dertlerimiz/üzüntülerimiz hep geçicidir ama izi kalıcı bu yüzden bir an önce herşey artmadan toparlamalısın kendini. İlk önce yanında olduğunu bilebileceğin bir dost aramakla başla. Üzme kendini hoşça kal unutma "hayat kısa"...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız