Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Eğitim ve Sınavlar
  • Eğitim ve Sınavlar Genel Sohbet
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Ağır özgüvensizlik ve bunun sonucunda yaşanan kararsızlıklar (2. sayfa)

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
47
Cevap
5
Favori
3.356
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
21 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • DrDrunkenstein47 D kullanıcısına yanıt
    Hocam tıpta da sorunlu insanlar olacaktır,biliyorum. Ama sınıf gibi bir topluluk önünde uğraşmak zorunda değilsin tıpta. Yani demek istediğim sorunlu bir çocuk sınıfın bütün dengesini bozabilirken doktorlukta böyle bir şey yok.

    Ama sırf bunun için tıbba devam edilir mi karar veremiyorum.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • Hocam bence tıptan devam edip bitirin tıp ogrencisinden özel ders diye dersinizi yaz tatillerinde verirsiniz mesleginizi elinize aldiktan sonra belki tekrar matematik ya da öğretmenlik okursunuz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • kararsızadam123 K kullanıcısına yanıt

    Hocam acil ortamı daha berbat doktor yakinlarim maalesef cok sikayet ediyor ve her acile gittigimde asiri ters hastalar goruyorum sirf bu yuzden devlete gitmeyi biraktim. Aile hekimligi rahat ama yerinizde olsam aile hekimligine yonelirdim




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ribozomal Rna -- 26 Ağustos 2021; 21:2:40 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ribozomal Rna kullanıcısına yanıt
    Ekonomik bağımsızlığım olmadığı için rahat da düşünemiyorum. Dediğiniz gibi tıptan mezun olup elime para geçince daha sakin bir kafayla ne isteyip istemediğimi anlamış olurum. Ha o kadar emekten sonra muhtemelen öğretmenlik düşünmem ama en azından ipler babamın elinde değil, kendi elimde olur.

    Bu arada diğer mesajda acil ortamından bahsetmişsiniz. Dediğim gibi acil düşünmüyorum. Tıbbı da iş garantisi yani acile pratisyen hekim olmak gibi bir şey için okumayacağım. Aile hekimliği, halk sağlığı olursa biyokimya mikrobiyoloji gibi branşlar için okuyacağım.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • kararsızadam123 K kullanıcısına yanıt

    Hocam ben ankara'da bilgisayar mühendisliği okuyan doktor gördüm istedikten sonra neden olmasin yaparsiniz merak etmeyin

    Bol sans 6 yılda bitirmeye bakin


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Calismazsan kalırsın tıbbın şakası yok. 3 kere kalan adam da var. Atılan adam da var. Yine bizim ülkede durum iyi. Almanyada bir dersten 3 kere kalan direkt atılıyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sana tavsiyem macera aramaman. Hem asosyalim diyorsun hem tıp istemiyorsun. Asosyallik ve bir meslek yan yana koyulacaksa o tiptir zaten. Geri kalan mesleklerde ister istemez sosyal olman gerek.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • zamandayolculuketmişadam Z kullanıcısına yanıt

    Amaç iyi bir doktor olmazsa doktorlukta kesinlikle sosyallik var katilmiyorum sana.Doktorlugun ozunde insanla iletişim var.
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • zamandayolculuketmişadam Z kullanıcısına yanıt
    Tıpta da en az diğer meslekler kadar sosyallik gerekiyor. Sonuçta usta-çırak ilişkisine dayanan ve insanları muayene ettiğin bir meslek.


    Ben sadece öğretmenlikte çok daha fazla sosyallik gerektiğini düşünüyorum.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: DrDrunkenstein47

    Amaç iyi bir doktor olmazsa doktorlukta kesinlikle sosyallik var katilmiyorum sana.Doktorlugun ozunde insanla iletişim var.

    Amaç ayda 15-20k kazanamaksa herhangi bir devlet hastanesinin uzman doktoru olmak yeterli. Bunun için de sosyallige gerek yok. İnsanların yüzüne bile bakmaya pek gerek yok.




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi zamandayolculuketmişadam -- 26 Ağustos 2021; 21:38:29 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: kararsızadam123

    Tıpta da en az diğer meslekler kadar sosyallik gerekiyor. Sonuçta usta-çırak ilişkisine dayanan ve insanları muayene ettiğin bir meslek.


    Ben sadece öğretmenlikte çok daha fazla sosyallik gerektiğini düşünüyorum.

    Hocam insanlarla 2dk hastalığı ile alakalı muhatap olmak ayrı avukat olup müvekkil peşinde koşmak çok ayrı. Hiç insan yüzü görmek istemiyorsan labda çalışan bir akademisyen falan olacaksın.
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam oldukça garip bir hayat hikayeniz var oldukça dikkatimi çekti.
    Bence sizi tıpa çok korkutmuşlar, nen de geçen sene 3k sıralamadaydım ve bir ay kafamı ütülediler tıp yaz da yaz diye.
    Açık söyleyeyim siz nasıl tıptan caydınız çok hayret ettim. Yanlış anlamayın, ama sizin gibi kararlarda ailesinin sözünü dinleyenler genelde tıpa girip o önlüğü giydikten sonra bölümlerini oldukça sever oluyorlar, o şekil devam ediyorlar. Dediğiniz gibi, aile hekimliğinde oldukça rahat ederdiniz gerçekten yaptıkları bir şey yok. Bu konuda epey bir kötü tecrübe sahibiyim.

    Bu arada, nickinizi bile kararsız adam olarak açmışsınız.

    Bence öğretmenliği çok daha detaylı düşünün. Tıpta hala kaydınız da duruyormuş, 5k ile merkezi puanla yatay geçiş başvurusu yapıp geçemeyeceğiniz bir öğretmenlik yok.
    Açık konuşacağım, özgüven problemi olduğunuzu kendiniz belirtmişsiniz, ayrıca öğrenci karşısında ders vermeden de çekindiğinizi söylemişsiniz. Bu anlamda çok size uygun bir meslek gibi durmuyor. Özel ders ile sınıf eğitiminin farkı var.
    Kişisel olarak tıptan haz etmeyen biri olmama rağmen benim fikrim tıpta kalmanızdan yana olurdu. Yine özel ders verir cep harçlığınızı da çıkarırsınız, tıp öğrencisinden özel ders başlığına gelmeyen olmaz.

    Kararsızlıklar mantıksız kararlar doğurabilir hocam. Çok dikkatli olun.
    İyi temennilerimle.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Vezhack2 kullanıcısına yanıt
    Ben hem mizaç yapısı hem de yetiştirilme tarzı yüzünden çok pasif biriyim. Ben küçüklüğümden beri uslu çocuktum hep. Hani sınıfta en önde inek çocuklar olur ya, hah o bendim işte. Babam da bu pasif, sessiz mizacımı daha da sessiz bir hale soktu. Akrabalarım babama "bu kadar el bebek gül bebek büyütme çocuğu, biraz sorumluluk ver" dediklerini filan hatırlıyorum mesela.

    Ancak lise döneminde bu sessiz yapımdan kurtulmaya çalışsam da bir türlü kurtulamadım. Bu dönemde yine babamın etkisindeydim. Babam çok stresli biri ve ayrıca çok müdahaleci biri. Ben babama karşı çıkmaktan çok korkardım çünkü babamın stresleneceğini düşünmek hayatta en çok korktuğum şeylerin başında gelirdi. Ha babam streslenirse bizi döver miydi hayır ama o ortam dövmekten çok daha beter hissettirirdi beni.

    Geçen sene tıp kazanacak sıralamayı elde ettikten sonra babamın tıp dışında hiçbir alternatif sunmamasından ve geçmişten gelen babama dolmamdan ötürü geçen sene patladım babama. Tabi 5000.olup öğretmenlik yazan ağabeyin gazının da etkisi var tabi.

    Neyse ilk kez babama karşı çıkıyordum, bir yandan kendimi kötü hissediyordum bir yandan da çok iyi. Çünkü geçmişten beri babama karşı çıkmak istiyordum. Çünkü babam çok müdahaleci biri. Saçıma, sakalıma, giyinişime, meslek seçimime, siyasi görüşüme her şeye karışır. Aynı zamanda malum partili biri. Bu yüzden çok doluyordum babama karşı.

    Babama karşı çıkmıştım hatta öğretmenlik yazacaksan bu evden def ol git demesi üzerine evi terk etmiştim. Tabi zorla getirdi beni eve, o ayrı konu :)

    Şu an düşündüğümde benim ihtiyacım olan şeyin bölüm değiştirmekten çok babamdan uzak kalmak olduğunu düşünüyorum. Çünkü bir yıldır babamla küsüz ve ben oldukça rahatladım kafa yapısı olarak.Ha öğretmenlik sırf karşı çıkmak için seçtiğim bir bölüm değildi. Oldukça yatkınım aslında.Mesela bana fen lisesi öğretmenliği mi aile hekimliği mi deseler fen lisesi öğretmenliği derim. Ama boş beleş öğrencilerle uğraşmak bana göre değil asla.

    Neyse tıbbı şehir dışında okumayı düşünüyorum. Ama babamın maddi gücü sadece Kyk yurduna yeter. Orada da oda arkadaşlarım nasıl olur, ne kadar rahat olabilirim bilmiyorum. Yine bu şehir dışı konusunda da özgüvensizlik hakim oldu bana :) Ayrıca babam KYK'de kalsam bile maddi olarak strese girecektir.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >




  • Babanı çok takma kafana. Hayat senin hayatın. Onun görevi sen kendi hayatına eline alana kadar sana destek vermek. Belli ki tıpa ısınamamışsın, son zam olayından sonra hemşire doktordan 2k az alıyor. Pek fark kalmadı. Devlette çalışıp özel ders verirsen doktordan fazla kazanırsın muhtemelen.


    Otorite konusunda da bağıra çağıra otorite sağlanmaz zaten. Korkutursun ancak. Sen güzelce anlattıktan sonra derse ilgili çocuklar zaten dinler. İlgisiz olana da yapacak bir şey yok.


    Hangi üniversitedesin bu arada odtü mü boun mü?
  • kararsızadam123 K kullanıcısına yanıt

    Hocam aşağı yukarı empati kurabiliyorum. Çok inek olmasam da sessiz çocuktum ben de, ama ailem de çok baskıcı değildi.


    Sessizlik pasiflik özgüvensizlik aşılması zor şeyler hocam. Şahsımda da mevcut ve halen ben de aşmaya çalışıyorum ama çok kafama takmıyorum ileri düzeyde değil. Size bu konuda kafa yormanızı, gerekirse psikolojik destek almanızı, uğraşmıyorsanız sporla uğraşmanızı vb. Şeyler öneririm. Özellikle dövüş sporlarında özgüveniniz baya bi artar.

    Konudan biraz uzaklaştım ama tavsiye etmek istedim sadece.

    Olaya dönelim, özgüvensizliğiniz babanızın otoriterliği ve 5kdaki öğretmen hocamızın etkisiyle gaza gelmişsiniz. Kesinlikle anlayış gösteririm artık kendi kararlarınızı alıp babanıza uyan veya uymayan seçimler yapmak istiyorsunuz.

    Ama olay şu ki bölüm olarak çok da mantıksız bir yerde değilsiniz. Ve önünüzde hala alacağınız kararlar var, örneğin ne üstüne uzmanlaşacağınız mevzusu. Tıp bir derya, çalışacağınız alanı siz belirlersiniz. Şehirdışına gitmeniz kesinlikle harika, maddi olarak babanızı strese sokmanız çok kafanıza takılmasın. Babanız belli bi miktar para yollar, siz özel ders vererek bir miktar kazanırsınız ve bir de burslara başvurursunuz. Özellikle durumunuzu belirtirsiniz bu şartlar altında bir tıp öğrencisini okutmak çoğu vakıfın istediği bir şey.


    Bir de tekrar özgüven konusuna değineyim. Şehirdışında okumak zordur ama hayata bir yerden başlamanız gerek artık hocam. Akışına salın, her şeyi kontrol edemezsiniz. Ünide sosyalleşmeye arkadaş edinmeye bakının. Yalnız kalmayın. Kendinizi değiştirmeye çabaladıkça değiştiğinizi farkedeceksiniz  


    Son olarak, üstünüze çok düştüğümün ve tıp propagandası yaptığımın farkındayım ama yazmazsam çok içimde kalırdı. Forumda bu şekilde kafası karışmış ve bu karışıklıkta doğru düşünemeyen çok arkadaşa yardımcı oldum. Yine son karar sizin.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Vezhack2 kullanıcısına yanıt

    Siz ne yazmiştiniz hocam?
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • The biggest dreamer T kullanıcısına yanıt

    Makinedeyim hocam

  • Ben de gittim medikal okudum bizim sektör tamamen sosyal bir sektör. İş görüşmesine gidiyorum adamlar bakıyor ben ezik ve sessiz biriyim şak diye eliyorlar. Aynı kurumla aynı sınıftan arkadaşla görüştük, onu aldılar beni almadılar sen sessizsin yapamazsın diye. Ne halt yiyeceğimi bilmiyorum bu sorunu aşmayı çok denedim psikoloğa falan da gittim ama loserın tekiyim yani göz teması bile kuramıyorum buna rağmen gidip en sosyal bölümlerden birini okudum ah kafa

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız