Allah üst komşunun belasını versin! (17. sayfa)

Ne yaparsan yap boş. Eğitim insanın küçükken öğrenmesi gereken bişey.

Benim de sinirlerim yıprandı.

Aynı sorunu biz de alt komşuyla yaşıyoruz. Her sesi bizden biliyor. İstanbul'da oturuyoruz. Antalya'da tatilde iken telefonumuz çalıyor kavga ediyor bu saatte ne süpürgesi diye. asdasdasdsa

Arkadaşlar, toplaşıp cimere ve yetkili birimlere gürültü mevzuatıyla ilgili gerekli önlemlerin alınmasını, insanların mağduriyetinin giderilmesini yazalım istiyoruz. Bir grup kurduk facebookta ''komşu gürültüsü çekenler'' diye. Ne kadar çok kişi yazarsa o kadar iyi olur diye düşündük. Farklı fikirleri olanlar varsa ne olur onlar da yazsın.

Aynı dertler bende de var

Köyden dağdan ipini koparan büyük şehirlere geldi. Gelirken şehir hayatına adapte olalım falan hak getire. Sürekli üredikleri için çoğunda en az 2-3 çocuk var. Tarlada koşuyormuşçasına evin içinde koşuyor. Koltuklara çıkıp atlıyor. Zaart diye sandalye sürüklemeler, aşırı yüksek sesle konuşmalar, haftada 2 kere aile kavgası, haftada en az 2 kere eşyaların yerini değiştirip sabahtan akşama kadar yüksek sesli temizlik, kapıları düşmana vurur gibi kapama, kızgın demirle dağlanıyomuş gibi feryad eden veletler, camdan aşağıdaki evlere doğru leş çarşaflarını halılarını silkeleme, mutfak balkonundan iç çamaşırlarına yatak çarşaflarına kadar asma (alt katlara kadar sarkıtma), camdan boşluğa kadın pedlerine varana kadar her türlü pisliği atma ne ararsan var.

Arkadaş bi gün geliyor son ses müzik açıyor akşam saati. Onu şikayet etsen ertesi gün balkonda çöp atıkları buluyorsun. Onu şikayet etsen başka şeyler başlıyor. Yıldım artık.

Yahu en basiti evin içinde yürürken ayaklarına 5 liralık plastik terlik giymekten bile aciz tipler bunlar. Yürürken dabal dabal, topuğunu yere vura vura yürüyor. Tez vakitte kurtulmanız ve kurtulmamız dileğiyle

Valla hepimizi Allah kurtarsın hapiste olsak bu kadarını yaşamazdık herhalde :) Zira insanı şeytana dönüştürecek kadar şansını zoruluyorlar. Biraz dikkat etmek için uğraşmak insan olmak bu kadar zor olmamalı. Ama günümüz insanları o kadar çirkef o kadar arsız ki kavga etmek için bahane arıyorlar. Hepimiz zor zamanlardan geçiyoruz hepimizin kötü günleri oluyor ama bunlar doğuştan agresif. Sen kibarca uyarınca mahcup olacağı yerde seni vatan haini ilan ediyorlar. Ahırdan sahiplenmiş aileleri bunları. Aksi halde bu kadar gürültü yapmak için insan dışı bi varlık olmak lazım. Ben de temizlik yapıyorum ama pazar günü bile olsa paaaat diye yere attırmıyorum ya da sandalyeyi sürüklemiyorum kaldırıp koyuyorum ki her yer halı olduğu için ses gelmiyor zaten bizim asla ama üstümüzde ki yaratıkların halısı hiç yok tuvalette bile sandalye var herhalde sürekli her yerden cazz cuzzz süürkleme sesleri. Bu kadar rahatlık bu kadar saygısızlık asla affedilecek bi şey değil. Ben hakkımı helal etmiyorum normalde aradan zaman geçince vicdanım dayanmaz affederim ama bu dünyada asla hakkımı helal etmeyeceğim hatta ölseler bile gram üzülmeyeceğim kişiler onlar. Rabbim hepsine kendileri gibi komşu nasip etsin etsin ki nasılmış hayvanat bahçesinde yaşamak görsünler. Umarım bunca zaman çektiğimiz çileye değer onlar yaşayacakları. İnsan eve gelince dinlenmek kitap okumak huzur bulmak istiyor ben eve gelince korkuyorum ses gelecek diye panik atak olduk resmen. Taşınmama bi ay var müstakile geçeceğim ama sevinemiyorum daha bi ay var diye :D normalde çoğu insan aradan zaman geçince alışır duymazdan gelir ben hiçbir zaman böyle şeylere alışmadım aksine gittikçe kriz geçirebilen biriyim. Valla duracak olsam burada mahkemeye verirdim ama uğraşmaya değmeyecek birde ev sahibi gelecek haziran da biraz da o çeksin istiyorum çünkü ona anlatınca çok basit görüyordu ve biraz fedakarlık yapmak lazım duymamak lazım gibi saçma sapan konuşuyordu gelsinde görmezden gelsin bakalım :) Ne kadar duymazdan gelecek çok merak ediyorum sabah 6 da yatağından sıçrasında fedakarlığını göreyim :D birde öğretmen bu yeni çocuğu oldu uykusuz kalacak asıl kişi onlar olucak. Öyle uzaktan yaşamayan anlamadığı gibi empati de kuramıyor. Umarım mağdur olan herkese Rabbim yardımcı olur yoksa deli hastanesine yatacak seviyeye geliriz :D

Geçen haftalarda aynı şeyi ben düşündüm

Hapse girsem bundan farklı olmaz diye. Ne uykuda huzur kaldı ne de yenilen yemekte. En kötüsü de çaresiz kalmak. Yapacak bir hamle şansın kalmıyor. Gitsen gittiğin yer farklı değil. Laf anlatmaya çalışsan karşında laftan anlayan yok. İmkanın olsa bunların hiçbiri ile muhattap olmazsın. Çeker gidersin. Ama ya imkan yoksa ?

Bazen farklı ülkerlerde çekilmiş videolara bakıyorum. İnsanlar ne kadar düzgün bir nizam kurmuş. Evlerin çoğu müstakil, çoğu insan birbirine saygılı. Özgürlüklerinin sınırını bilerek, empatiyle yaşıyorlar. Doğal olarak kul hakkına girmiyorlar. Burda tam aksi. Şehrin tam ortasında, yerleşkelerin hemen dibinde gecenin bir yarısı düğün konvoyları, silah patlatmalar, asker uğurlamaları son ses. Hasta mı var, çocuk mu uyuyor bunu bile düşünen yok. Yazık.

İşte Ülke de adalet olmamasından hep bunlar. Ciddi cezalar kesilse yapamaz cesaret edemezler. Ama bu cesareti veren yine devlet. Seni şikayet ederim dediğim de adam '' istediğin yere şikayet et ne fayda ben de seni ederim '' diyerek zaten özgüveninin nereden geldiğini anlıyorsun doğru söylüyor bi işe yaramıyor maalesef. Ve yurt dışında evler ciddi anlamda mesafeli arsa zaten büyük en küçüğü bizim en büyük arsamızdan ben tlc yi çok izliyorum bu emlak ev tadilat programlarını izliyorum sadece adam 500 m2 eve küçükmüş diyor :D o kadar büyük ki arsaları evi küçük buluyorlar. Tamam bi dönüm arazimiz olacak değil ama yeni yapıların da yol olsun ev olsun mesafesi olmalı ses yalıtım sözde zorunlu biz de gerçekten zorunlu olmalı. En azından bunlar olsa bu kadar şikayetle uğraşmayacaklar hoş uğraşmıyorlarda zaten. Ben dört tarafı bahçeli arsa aradım hep ama doğal olarak fiyatta artıyor arsa küçükte olsa önemli değil direk fiyatı artırıyorlar çok şükür Allah bi şekilde nasip etti paraya ihtiyacı olan biriymiş ama ondan önce bitiş nizamdı müstakil olmasına rağmen sanki yanımızdakilerle beraber yaşıyor gibiydik. Bazen müstakil de bile çektiriyorlar o yüzden direk belediye el atacak bu duruma başka çaresi yok. Cidden haberler de izlerdim komşu cinayetlerin de bu kadar basit mi derdim evet basitmiş ve normalmiş böyle böyle delirtiyorlar adamları. Bizim köyü hiç sevmem normalde sıkıcıdır ama dayımın evi en azından kendi dünyasında kimse yok etrafında baya mesafeli evler insanlar bu yüzden köye ev yapmaya başladı. Merkeze yakın köylerde aşırı kentleşme var ve hepsi villa lüks yapıyorlar zengin insanların istediği tek şey sessiz sakinlik uzağa gitmekten çekinmiyor kimse huzursuz yaşamaktansa mesafeli olsun diyor cidden haklılar ben de öyle yaşardım mutlaka

İşin hukuki alt yapısını hazırlayıp sözleşmeli kiracı ya da ev sahibi olmak çözüm olabilir belki. Mesela müteahhit sattığı ya da kiraladığı daire için sözleşme imzalatacak. Çocuk ve köpek yasak. Çocuk yapmayı ve köpek beslemeyi düşünmeyen, apartman sakinlerini rahatsız edecek düzeyde gürültülü bir yaşam tarzı olmayan kişilere özel daire ve ev satışıyla sorun çözülebilir. Kurallar ihlal edildiğinde, apartman sakinlerinin oy çokluğu ile ev kendisinin dahi olsa çıkartılabilecek. Böylece başkalarını rahatsız etmeyen, huzurdan yana insanları aynı apartmana toplayarak sorun çözülebilir gibi. Hatta sırf bu nedenle o apartmandaki daire fiyatları bile yükselebilir. Ben şahsen kimin oturduğunu bilmediğim bir apartmanda 500 bine daire almaktansa böyle bir apartmanda 600 verip oturmayı tercih ederim.

Kesinlikle çözümler bulunabilir ama günümüz insanları o kadar gamsız ki aslında gürültüyü duyuyor ama şahitlik etmemek ya da o kişiyle papaz olmamak adına yine bir şey demiyor sizin dediğiniz hak savunmayı bilen birazda merhameti olan kişiler olacak ki hepsini bi arada bulmak imkansız gibi bi şey :D ben de hatta geçende anneme keşke gürültü yapanların ayrı yapmayanların binası ayrı olsa ne kadar harika bi şey olurdu dedim. Hatta o zaman görürdüm gürültü yapanları ben :) Bizim bu daireyi yapan müteahhit dolandırıcı zaten herkes sayıp sövüyor her şeyi eksik yapmış ses yalıtm var demiş ama s si bile yok. aslında şikayet etseler ciddi anlamda tazminat alırlar bundan eminim çünkü binanın eksiği yanlışı hatası asla bitmiyor ama komşuların yapabildiği tek şey sövmek süpürmek bu kadar başka vasıfları yok. 3 5 kişi bile şikayet etse hallolacakken 38 den çıt çıkmıyor. Bir de bir senedir yaşanan trajikomik bir hikayemiz var. Balkon dolapları rüzgarlı havada çıkıveriyor onu yapan nasıl takmış hiç çözemedim zaten ilk defa böyle bir durumla karşılaştım. Whatsapp grubundan hep paylaşıyorlar dolaplarınızı kilitletin aksi halde bi gün birisinin kafasına gelecek ölecek diye hiiiiiiç kimsenin umurunda değil zaten düşse kimse sorumlu olmayacak. Tam 8 dairenin kapağı hava da uçtuuu dülştü yere şaşırdığım nokta onca aracın üzerine hiç denk gelmemesi. Belki denk gelse o zaman olay çıkardı ama hala bana bir şey olmaz kafasındalar. Daha geçen hafta düştü biri kimse ciddiye almıyor. Düşünün böyle insanlarla yaşasanız o daire de depremin olacağını garantileseniz de çözüm sağlayamazsınız :D Kesinlikle gürültüsüz insanlar bu konuda özellikle hassas olanlar bi arada toplanmalı

Evet konuyu bi sene sonra ben açıp yeniden alevlendirdim :D Merak ettim acaba çözüm sağlayan oldu mu ya da ne gelişmeler oldu diye ama durum yine aynıymış maalesef

Birde imkanın elverdiği sürece ve kredi çekme şansın olduğu sürece en üst katta yaşamak bir tık daha avantajlı alt katını bastırabiliyorsun biz ilk geldiğimiz de öyle yapmıştık bi uyardık iki uyardık üçüncü de onlar gibi yaptık gece 2 de koştum zıpladım o günden beri daha dikkatliler çünkü üstten gelen ses çok daha yıpratıcı ve çok daha gürültülü ki vursanda sadece duvara vurabiliyorsun oda herkese gidiyor o yüzden biz satın alsaydık en üstten alacaktık hatta hatta temelden almakta şu yönden iyi müteahhitle görüşüp ses yalıtımını en üstten alınca yer zeminini en iyisinden yaptırmasını isteyeceksin ki altta ki her koştuğunda ses bu kadar yakın gelmesin ama orta katta ses yalıtım yaptırmak istesen hem üste hem alta yaptırmak maliyetini çok aşar. Hoş ses yalıtım başlı başına maliyetli ama temelden ev almak normalde almaktan bi tık daha uygun olduğu için belki onu karşılar diye düşünmüştüm zamanında en azından ne senin gürültün ona ne de alttakinin sana kolay kolay gelir. Zaten müstakil trilyon ediyor artık :(

Ahahah buradan gürültülü komşulara güzel seslendik :D

Giriş kattan alabildim. Üst komşu işi gereği Kayseri'ye gitti, evi boş onun üstüne anne baba öğretmen ve 3 yaşlarında kızı olan apartman yaşamına uyamamis öküz oğlu öküzler var.Kiz sabam akşam gece sürekli koşuyor. Bakın arkadaşlar abartmıyorum hiç durmadan teline tepine koşuyor ve ses bize geliyor sabah akşam sürekli bangır bangır birisinin üstünüzde koştuğunu düşünün. İllallah ettik, sözde.ogretmene yazdım ama hala aynı. Be öküz hadi çocuktur gündüz koşsun akşamın 12 sinde bangır bangır koşan çocuğuna dur diyemiyormusun bu Allah'ın belalarina nasıl musallat olabilirim ? Cinnet geçiriyoruz artik

Benim üst komşu duruldu bazen öldü mü acaba diyorum   9. Yılın sonunda bir durgunluk yaşıyoruz. Nazar değmesin. Sokaktan yüksek sesle müzik dinleyerek geçenlere sövüyorum sporu eksik bırakmıyorum

Buraya ilk yorumumu 3 yıl önce atmıştım. Siz de o yorumuma cevaben yazmışsınız. Güzel dilekleriniz için sağolun ama ne yazık ki haberler iç açıcı değil :( 

O günden bu güne hepimizde olduğu gibi hayatımda türlü dertler oldu. Bu dertlerden bitenler oldu, bitmeyenler oldu ama ciddi anlamda geçmeyen tek derdim bu komşu sıkıntısı... 

Bu sıkıntı yüzünden 3 yıl boyunca hayatımda hiç yaşamadığım sıkıntıları, stresleri, üzüntüleri yaşadım. Yaşamaya da devam ediyorum.

İlk başta buraya ve yukarda bahsedilen Facebook grubuna yaşadığım sıkıntıları yazınca ve başkalarının yazdıklarını okuyunca demek ki yalnız değilmişim diyerek teselli oluyordum. Ama bu gürültü sorunu o kadar kronikleşti ki bi yerden sonra bu teselli durumu etki etmemeye başladı hatta başkalarının yaşadığı sıkıntıları okuyunca ekstra onların yerine de üzülüyordum. 

Buraya ilk yorumumu attığımda yeni mezundum, kpss'ye çalışıyordum, pandemi zamanlarıydı.. 

O pandemi zamanlarında, sokağa çıkma yasaklarında, gürültücü komşuların bütün aile fertlerinin evde olduğunu düşünün.. Ve o gürültüler arasında (hem alt kat hem üst kat gürültüsü) ders çalışmaya çalışan bir ben... O zamanları hatırlayınca bile kendi halime üzülüyorum. 

Mezun olduğum o sene geceleri gürültüler olduğunda ''ben şimdi bir işte çalışsaydım ve sabah erkenden kalkıp işe gitmek zorunda olsaydım bu gürültüler içinde nasıl uyuyacaktım'' diye düşünürken o gün geldi ve bir işe girdim. Korktuğum şeyler başıma geldi ve uykusuz geçen kim bilir kaç gecenin ardından o şekilde işe gittim. Artık uykusuzluğa dayanamıyordum ve akşam eve gelince evin kısmen daha az gürültü gelen bir bölgesine gidip uyumaya çalışıyordum. Gece 12 ye doğru uyanıyordum ve gürültünün bitmesini bekleyip gece saat 3-4 gibi tekrar yatıyordum. Uyku düzenim alt üst olmuştu. İşe gittiğimde arkadaşlarım ''çok uykulu gözüküyorsun'' diyorlardı ama ben komşu gürültüsünden bahsetmek istemediğim için geçiştiriyordum. Çünkü kime bahsetsem bu konuyu fazla önemsemiyorlardı ve artık böyle tepkilerle karşılaşmak istemiyordum. 

O zorluklarla 1 seneye yakın çalıştım. Daha sonra askerliğim yaklaştığı için sözleşmemi yenilemedim ve işten çıktım. Askere gidene kadar tekrardan kpss'ye hazırlandım. Ve tabi yine aynı sorunlarla cebelleştim.. Derslerimi, sınavımı, kariyerimi düşünmem gerekirken bir yandan gelecek kaygısı ve sınav stresiyle baş etmeye çalışıp diğer yandan bu saygısız insanların gürültüleriyle baş etmeye çalıştım. Tam da bu sınav hazırlık sürecimde bir sıkıntı çıkmasın diye hep sustum sabretmeye çalıştım. Anne babam da bu insanlardan rahatsız oluyorlar ama daha az tepki gösteriyorlar, görmezden, duymazdan geliyorlar. Ama ben bunu yapamıyorum. Bu yüzden onlarla da tartıştığım anlar çok oldu. 

İlk başlarda çok tepki gösteriyordum. Kavga etmekten tartışmaktan hiç hoşlanmam hatta böyle bir durumda aşırı gerilirim kötü hissederim. Ama bu mahlukatlar gerçekten insanın ayarlarıyla öyle bi oynuyor ki.. İlk başta defalarca kapılarına gidip nazikçe uygun bir dille uyardım ama üste çıkmaya çalıştılar. Daha sonra duvarları yumruklamaya, bağırmaya başladım ama bu sefer de daha fazla karşılık vermeye başladılar. En sonunda pes ettim ve sırf ailemin huzuru için susmaya, sabretmeye başladım. Böyle diyorum ama sustukça, sabretmeye çalıştıkça bu sefer de içime atmaya, kafamda senaryolar kurmaya başladım. Bu da insanı çok yıpratıyor :( 

Bir işte çalışırken / işsizken

Öğrenciyken / mezunken

Ders çalışırken / çalışmazken 

Uyurken / uyanıkken 

Misafirimiz varken / yokken 

Her türlü durumda gürültülere devam ettiler. 

Kim bilir kaç gece elimde yastığım yorganım oda oda gezdim. Yeri geldi buz gibi havada balkonda yattım, yeri geldi mutfakta yerde yattım. Nereye gürültü daha az geliyorsa oraya gitmeye çalışıyordum ama bu mahlukatların gürültüsünden kurtulmak ne mümkün. İnat gibi ben nereye gidersem gürültüleri oraya geliyordu.. 

Bu mahlukatlar yüzünden hem kendi düzenim bozuldu hem de ailemin düzenini bozmama sebep oldular.  

Aynı sesler başka yerden gelse bu kadar tepki vermiyorum ama ne zaman bunların gürültüsünü duysam psikolojim bozuluyor. En ufak bir tıkırtılarında stres oluyorum. Çünkü o tıkırtı 1 dakika sonra daha büyük gürültülere dönüşebiliyor. İşte sırf bu yüzden tedirginliklerim başlıyor, uykularım kaçıyor. 

Ve şimdiye gelecek olursak gürültülerin azaldığı dönemler oldu, birkaç saatlik de olsa bittiği anlar oldu ama yıllar boyunca hep devam etti. 

2. kez kpss sürecim bittikten sonra şimdi yine bir işe başlangıç arefesindeyim. Ve yine aynı tedirginliklerim devam ediyor. Ben işe başlayınca nasıl uyuyacağım, nasıl uykumu alıp işe gideceğim... soruları kafamda dönüp duruyor. 

Eskiden rahatsız olmadığım seslere bu gürültüler yüzünden daha hassas hale geldim. En kötüsü de tedirginlik halinin sürekli devam etmesi. Şu an gürültü olmasa bile 1 saniye sonrasının garantisi yok. Yatış saatlerimi onlara göre ayarlamak zorundayım. Yatacağım zaman ''acaba gürültüler ne zaman biter'' gürültü olmadığı zaman ''şimdi yatsam acaba yine başlarlar mı'' şeklinde yıllardır tedirgin uykular uyuyorum. 

Ne uyuduğum uykunun bir kalitesi kaldı, ne yediğim yemeklerde iştah kaldı... Kafamı dağıtmak için TV izlediğim zamanlar ya da internetten video izlediğim zamanlarda bile huzurum yok.. 

Eskiden filmler, yabancı diziler izlerdim. Kitap okurdum. Bu gürültü sorunuyla karşılaşalı yıllardır bu evde ne doğru dürüst bir kitap okudum ne de bir dizi izleyebildim. Afedersiniz tuvalette banyoda bile rahat vermiyorlar. Duş alacağım zaman bile havalandırma boşluğundan gelen sesler yüzünden duşa girmeyi ertelediğim zamanlar oluyordu. Hep diken üstünde yaşıyorum diyebilirim. Gürültüler yüzünden izlediğim şeyi anlamak için defalarca geriye sardığım, okuduğum şeyi anlamak için defalarca okuduğum oluyordu.

Yıllardır kulak tıkacı kullanıyorum. Sesi kısmen baskılıyor ama darbe tarzı sesler ne yazık ki duyuluyor. Bazen kulak tıkacının yetersiz kaldığı anlar oluyor onun üzerine kulaklık takıp yüksek sesle yağmur sesi vb. açıyorum ama bunun bile yetersiz kaldığı anlar oluyor. İlk başlarda sadece uyku için takardım ama zaman geçtikçe ders çalışırken, kitap okurken, bir şeyler izlerken, dinlenirken ve daha bir çok durumda kullanmak zorunda kaldım. Elimden gelse tüm gün tıkaç takacağım günler de oluyordu ama hem bi seviyeden sonra kulağımı ağrıtıyordu hem de ailemle yaşadığım için onlarla iletişim açısından engel olmaması için sürekli takamıyordum.

Dışarıda bir yere gidince eve gelmeyi hiç istemiyorum. Sokağa girdiğim an moralim alt üst oluyor.  

Dışarıda gezerken apartmanlara bakıp acaba şu dairedeki insanlar huzurlu mudur diye düşünüyorum. 

İnternetten müstakil ev videoları izleyip iç çekiyorum.  

İnsanda ne huzur ne moral ne psikoloji bıraktılar... 

Bu mahlukatları Allah'a havale etmediğim bir gün yok sanırım. 

Bize yaşattıklarını misliyle yaşasınlar. Kimseleri rahatsız edemeyecekleri yerlere def olup gitsinler ama oralarda kendileri gibi insanlarla karşılaşsınlar ki ne demek olduğunu anlasınlar. 

Rahatsız ettikleri insanların ahı iki cihanda yakalarını bırakmasın. 

İntikamcı biri değilimdir hatasını anlayan kişiyi affetmeye çalışırım ama huzuruma, psikolojime, sağlığıma kast eden bu insanlara karşı nefret doluyum. Değil seslerini duymak yüzlerini bile görmek istemiyorum. En ufak bir ''çıt'' seslerine bile tahammülüm kalmadı artık.. 

1 sene önce yazmışsınız son 1 ayım kaldı demişsiniz. Ne mutlu size.. En azından o insanlardan kurtulacağınızı biliyorsunuz. Bazen ben de kurtulacağım günü bilsem de geri sayım yapabilsem diyorum.  

Anlattıklarınıza göre müstakil ev de çare olmuyor. Sonuçta o müstakil evin çevresinde de insanlar olacak ve bu tarz insanlıktan nasibini almamış sözde insanlar yine dönüp dolaşıp bizi bulabilir. 

Sizin adınıza üzüldüm gerçekten, sevdiğiniz bir müstakil eviniz varken bu sıkıntıları yaşayıp üstüne bir de daire sıkıntısı yaşamanız çok zor olmuştur. Ama çok şükür ki tekrardan bir müstakil eve çıkma durumunuz olmuş. İnşallah dediğiniz gibi bu sorununuz tarih olmuştur ve şu an huzurlusunuzdur. Saygısız ve gürültücü insanlar bir daha yakınızda olmaz inşallah..Darısı bizim başımıza artık.. 

Yalnız şunu fark ettim ki sizin anne babanız bu konuda size destek olmuşlar ve bu sıkıntıyı yaşadığınız o yerden kurtulmak için çabalamışlar. Benim ailem rahatsız olsalar bile görmezden geliyorlar. Ben çözüm önerileri sundukça ''bu devirde nereye gidelim, gittiğimiz yerde çok mu rahat edicez, bu insanlar her yerde varlar, hangi parayla gidicez'' vb. tepkiler veriyorlar. Haksız değiller ha deyince kalkıp gidemiyorsun ve dedikleri gibi gideceğimiz yerin sessiz sakin olması da garanti değil ama yine de en azından çaba göstermelerini, burdan kurtulmak istemelerini görmeyi isterdim... 

İnsan evinde mutlu ve huzurlu değilse başka hiç bir yerde mutlu olacağını düşünmüyorum. Çünkü burası bizim yaşam alanımız. Hastalanınca, üzülünce, yorulunca, işte/okulda sıkıntı yaşayıp gün sonunda eve gelince, misafirini dostunu ağırlarken her anında huzurun olması gereken bir alan. Evinde huzuru bulamazsan başka nerede bulabilirsin ki... Sağlık ve huzur... Allah bizi bunlarla imtihan etmesin. Sağlığın olmazsa huzurun olmuyor, huzurun olmazsa da o stres ve sıkıntıyla sağlığın olmuyor, kısır döngüye giriyor. 

İlk başlarda bu sıkıntılarla günler dahi geçiremezken şimdi dönüp baktığımda yıllar geçmiş ve ne zamana kadar böyle devam edecek bilmiyorum. Bu huzursuzlukla yıllar geçiyor ama geçerken de bizden de çok şey alıp götürüyor. Allah en kısa zamanda bu insanlardan ve böylelerinden kurtulmayı hepimize nasip etsin.