Apartman hayatı insanı delirtebilir (Müjde artık şikayet edebiliyoruz!!) (9. sayfa)

Soysuz köpekler yine bu saatte mal yükleyip çıkarıyorlar. Zangır zangır titriyor bina. Gidip ne söyleyebilirsin? Sadece her gece beddua ediyorum, inşallah çoluğuyla, çocuğuyla sınanırlar, acılar yakalarından düşmez diye. Hepsi soysuz köpek bunların. Alayı it oğlu it.

keşke imkan olsa ve etrafı açık,en yakın komşuna en az 10 metre mesafesi bulunan müstakil az katlı evlerde yaşayabilsek.

ancak maalesef 60-70 m2 kutu gibi beton yığınlarında ömür çürütüyoruz ve dahası buna mecbur bırakılıyoruz.

elbette para biriktirelim istediğimiz hayatı kurmaya çabalayalım ama asgari ücretlerle bu işler epey zor bence. anca atalarınızın köyünde ev falan olucak, emekli olunca tadilat yapıp oralarda hayatınıza devam edebiliyorsunuz.fakirlik sonucu çoğu sade vatandaşın modu bu maalesef.

hele yarın öbürgün çoluk çocuk olursa onların eğitim hayatı,onları korumak kollamak için vs. yine açık alanlara taşınma işlemi gerçekleşemiyor ve hayaller öteki dünyaya kalıveriyor.

üzücü ve üzüldüğüm durumlardır.

Evet hocam, 10 senedir çekiyorsunuz, hiç ses çıkarmadınız, melek gibisiniz. Ama otizmli çocuğun çıkardığı sese korku filmi gibi diyorsunuz. Umarım bu yazdıklarınızı bir otizmli çocuk ebeveyni görmez, zaten zor bir şekilde büyütüyorlar çocuklarını, bir de sizin gibi densizler çıkıyor...

Aynı durum bizde de var. Hem sadece üst komşuda değil, alt komşuda da 2 çocuk var. Alttakiler resmen daireyi yıkacak seviyede gürültü yapıyor, üstteki de sabahında köründe dört nala her gün koşturuyor. Gece geç saatte uyuyan biriyim ve her sabah bunların yüzünden uyanıyorum. Gittim efendi efendi konuştum olmadı, yöneticiye söyledim olmadı, duvara çekiçle vurdum rahatsızlığımı dile getrieyim diye olmadı, olmuyor olmuyor olmuyor. Dikkat edilse bile en fazla birkaç gün huzur oluyor, sonra yine aynı. Apartman olayı cidden saçmalığın daniskası

Apartmandan ziyade müstakil evler var her şehirde. Tabii maliyeti ve merkeze uzaklığı farklılık gösteriyor ama kafa rahat ediyor. :)

Nüfusu çok olan şehirlerde apartman adabı aramak saçma.

En güzeli site. Sıkıntımı var şikayet et. Güvenlik adamın kapısına gidip uyarıyor. Kim dediklerinde söylemiyor. Kafan rahat

Sabah 8 de üst kattakilerin ikizleri tepinmeye başlar. Akşam 8 den sonra alt kattaki karısıyla tartışır, küfürler ederler birbirlerine bağırırlar kavga ederler. Osursa birisi ses nereden geldi lan acaba diye düşünür insan.

bizim üsttekilerde laftan anlamıyor ama olayı çözdüm, benim altım ve onun altı boş oyüzden gümbür gümbür açıyorum, bir gün geldi kapıya dedim senin çocuklarının yüzünden uyuyamayacağımıza kendi sesimizden uyuyamıyalım daha iyi..şimdi daha dikkatli davranıyorlar eskiye nazaran daha iyi durumda..

Sözde daire başına 1 araçlık otoparkta zorunlu :)

Kılıfına uyduruyorlar.

Sensin densiz. Edepsiz. Ben senin asker arkadaşın mıyım? Ne bu samimiyet. İnsan gibi anlatıyoruz. Sen ne yapardın diyorum. Farzet benimle aynı durumdasın. Evet cevap bekliyorum. Çekmediğin bilemediğin,anlamadığın, anlayamayacağın şeyler hakkında ahkam kesme. Ben çıkan sesi tasvir ediyorum. Senin kalın kafan olayı anlayabilsin diye uğraşıyorum. Sen olaya tamamen tek taraflı bakıyorsun. Gocunduğun bir şey var. Çıkar ağzındaki baklayı. Ne demeye çalışıyorusun. Nereye varmaya çalışıyorsun. O gürültüyü çekelim mi yani. Senin başına gelseydi ne yapardın. Onu söyle diyorum. Senin tuzun kurun tabi böyle bir şey başına gelmedi. Gelseydi eminim sen daha agresif olurdun. Şimdi boş yapma. NE düşündüğün umurumda değil.

hocam "çocuk bunlar yapacak bir şey yok " bahanesini kullanıyorlar. dediğiniz şeyleri ben de yaptım. sopayla da vurdum, " yeter lan yeter " diye bağırdığım da oldu. ama yok, çocukmuş onlar yaparmış...

Aynen hocam klişe bir söylem var; "çocuk bunlar ne yapalım yani", bana da aynısını söylüyorlar. Biz de apartmanda büyüyen çocuklardık, annemiz babamız bize şştt! dedimi biz buz kesilir, kalırdık. Onların yerine de koymaya çalışıyorum kendimi, diyorum hiç mi ses olmayacak sanki, evet illa ki olacak ama günümüzde yaşadığımız bu durumun kesinlikle ilgisizliğin, boşvermişliğin sonucu olduğunu düşünüyorum. Yoksa bu kadar sesin gelmesinin mümkünatı yok.

Neredeyse rahatsız eden haklı sen haksızsın. Allah senin belanı versin diyecek. Gürültü çıkarana tek kelime etmiyor. Başına talihsizlik gelmiş, haklısın, üzüldüm durumuna falan demiyor. Evet çocuk otistik. Kimsenin başına gelmesin. Ailesine sabır diliyorum. Ama ailesi ne yaşıyorsa, ne çekiyorsa aynısını altta biz çekiyoruz. Peki çekmek zorunda mıyız? Kirada olsak çeker gidersin. Ev almışsın para gömmüşsün. Ne umutlarla. Mahalleyi beğeniyoruz. Nezih, kibar, iyi insanların olduğu bir mahalle. Şimdi bir daha para gömüp ev yaptırıyoruz. Yazık değil mi bize. Doğru olan makul olan böyle bir çocuğun varsa müstakil evde oturmak değil midir? Benim aynı şekilde otistik çocuğum olsa. Benim insanları rahatsız etmeye, dertlerimi ortak etmeye hakkım yok diyerek müstakil eve geçerim. Hayır müstakil ev alabilecek imkanları da var. Olmasa anlarım. Arkadaş dönüp dolaşıp sen böyle dedin sen şöyle dedin diyor. Asıl konuya odaklanamıyor. Gürültüyü çeken, rahatsız olan biziz. O konu hakkında konuş sen. Olay bu.

O konuda bir şey diyemem, ben zaten İstanbul'da kolaylıkla ve ucuz müstakil ev bulunabilir demedim. Şehir dışında da olsa nispeten merkezi yerlere daha yakın ve makul fiyatlı müstakil evler var. 

Ayrıca bugün iyi bir muhitten, yalıtımlı iyi bir apartman dairesi alınmak istense müstakil ev fiyatlarından aşağı kalır yok. Elbette ha dedin mi kolayca yapılabilecek şeyler değil ama en azından biraz daha sabredip para biriktirerek apartman dairesi almak yerine başka alternatifler düşünülebilir.

Arsa konusu da aynı şekilde. Anca şehir dışında makul fiyatlı bir arsa alınabilirse hiç olmazsa elinde bir kaçış yolun olur. İleride imkan bulunursa oraya prefabrik de olsa bir ev yapıp taşınma imkanı olur.

Evet, bunları yapana kadar o parayı biriktirmek, bu imkanları bulmak çok zor. Ama en azından hayatının bir kısmına da olsa huzurlu bir şekilde yaşama hayali bile insana yetiyor. Ama ne yazık ki uçuk fiyatlar, merkezi yerlere ulaşım, çocuğun varsa eğitimi, iş yerin vb. durumlar insanı oldukça kısıtlıyor. 

Bir arkadaş yukarıda yazmıştı "gecekonduda yaşayan çingeneler, rezidansta oturanlardan bin kat daha rahat yaşar". Sonuna kadar katılıyorum. Hani hep deriz ya sağlık her şeyin başı. Huzur olmadıktan sonra stresten dolayı sağlık da kalmıyor. Kendimizi bu kadar yıpratacağımıza her şeyi göze alıp bir şeyler yapmak gerekiyor. Şu an ki amacım da bu durumdan bir an önce kurtulmak için elimden geleni yapmak.