Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
Arabayı emanet verme/vermeme. Nasıl bakıyorsunuz? (4. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Selam,
Araba ne ki? Ben kitap, CD, DVD dahi paylaşmıyorum.
Kitaplıklarımda eşimin kitapları bile benimkilerden farklı raflarda durur 
Taner Bey'in bir önceki sayfada dediği gibi, benim kadar özen göstereceğine inanmıyorum. İlla birisi kitap falan ödünç isterse satın alıp hediye ediyorum.
Araba için özellikle otopark için yanaşanlara, "şirket arabası, veremem" deyip geçiyorum. Sadece kardeşimin arabasını ( o da arabasız Ankara'ya gitmişsem) ödünç alıp kullanırım. Babamın arabasına hiç ilişmem.
Arabanın anahtarını teslim ettiğim tek yer yetkili servistir.
Böyle kıl tüy birisiyim işte...
-
isteyen kişinin emanete hıyanet etmeyeceğini düşünürsem veririm yoksa yok 
-
Sadece bana emeği, hakkı geçen sevdiğim akrabalara veririm. Bunun dışında kimseye keyfe keder araç vermem. -
Asla emanet vermem..
Çok samimi dostumsa gideceği yere götürürüm, gerisi taksi tutsun, otobüse binsin, araba kiralasın.. Burası istanbul, dağ başındaki on haneli köy değil, her türlü imkan var..
İnsanlar çok tuhaf ya, mahallede hiç selam bile vermeyen bir komşumuz bir gün kapımızı çalıp arabayı emanet istemişti.. Memleketten akrabaları gelmiş de onları biraz gezdirecekmiş..
Ulan sen kimsin, selamımız sabahımız yok, adını bile bilmiyorum, apartmanın birinde oturan sarı çizmeli mehmet ağa.. Bu ne cesaret, bu ne yüzsüzlük.. -
arabamın istenmesinden hoşlanmam, acil bir durum varsa da her zaman göreve hazırım...
arabamı sadece eşim kullanabilir. şehir içinde çoğunlukla teşvik eder "biraz da sen kullan da şu sağ tarafın keyfini çıkartayım" derim. ama pek yanaşmaz
uzun yol seyahatlerinde, uygun olan yollarda eşimin kullanmasını seviyorum, hem az yorucu oluyor, hemde keyifli.
kullansın diye duygu sömürüsü yapıyorum. yaşlandım, yoruldum, belim ağrıdı, boynum ağrıdı gibi sızlanmalarım işe yarıyor. hiç dayanamaz
önceki arabamı çocukluk arkadaşıma 2 gün için vermiştim. o iki gün nasıl geçti ne siz sorun ne ben anlatayım...
istanbul'a gidince kızkardeşimin cam tavanlı honda jazz'ının arka koltuğunda seyahat etmeyi çok seviyorum.
onun arabasını kullanırım "abi sen kullansana" dediği zaman...
-
Şöförlüğüne güvendiğim, insan olarak değer verdiğim kişilere veririm.
Hiç sıkıntı yok bu konuda benim için
-
Emânet istemem. Yakınım ve güvendiğim herkese verebilirim. Dolayısıyla tümleyenini de yazarsam yakınım olmayan ve güvendiğim/güvenmediğim, yakınım ve güvenmediğim kimselere vermem.
Güven genelde sürüş ile ilgili. Araca birşey olursa da elbette kendisi kabahatli değildir diyebileceğim kişilere veririm.
Ha bir de mecbur kalıyorsun. Bir başkasının arabasını bir yere götürmen gerekiyor. İş yerinde ya da aile içi düğün vesaire zamanın önemli olduğu yerlerde. O zaman alıp veriyorsun mecburen.
Kendi ailemde hiç kafama takılmaz ama hanımın ailesi oldu mu hep düşünürüm bir kere çünkü savruk kullanıyorlar gibime gelir. Bizimkiler de iyi şofördür kanaatimce. Belki psikolojik birşey bilemiyorum. -
kendisini çok sevdiğim amcam,2ayda bir arabayi ister.. Tamam kendisini çok seviyorum ancak ben yokken arabayi başka birini kullandiğni biliyor olmak kötü hissettiiriyor beni.. Işin ilginç yani mazotu kendisi koyuyor,araci ona babam götürüyor,amcam işini halledinceye kadar babam amcamlarda oturuyor ve amcamin işi bitincede babam araci alip eve geliyor.. E bre adam gideceğin yere tahsiyle git,babami niye uğraştiriyorsun.. Düşünmeden edemiyorum..
bi kaç saat önce amcam aradi araba şu gün lazim diye,benim yine sinirler bozuldu.. Bu sefer bir bahane uyduracağim galiba -
Hiçkimseye emanet vermem; şahsi görüşüm arabanın tek kocası olmalı... -
emanet vermem. çok da afaki bir durum olursa da gerekirse ben sürerim yine vermem 
-
Arabadan daha cok önem verdigim biriyse alir kullanir, kirar, döker, vurur. 3 günlük dünya yahu -
At Avrat silah emanete verilmezmiş -
Güvenmediğim adama ve ihanet edeceğini tahmin edeceğim adama emanet araba vermem. -
arabasizligin ne kadar berbat bisey oldugunu cok iyi biliyorum.
Gercekten ihtiyaci olan sevdigim dostlarima arabayi veririm. Birde suruculugune cok guvendigim kisilere araba dedigin nedir ki yeterki duzgun kullansin. -
bu konuda biraz gıcığımdır. vereceğim ailem ve 1 arkadaşım dışında kimseye vermem. hatta kuzene verdim geçenlerde hız yapmış bi daha istedi vermedim ama arasıra yanımdayken kullanıyor :) . ama eskiden aldığım oluyordu, şimdi mecbur kalmadıkça onuda yapmam.
ben kullandırma konusunda bile kılım. saydığım kişiler dışında kullandırmam bile. çok yakın 2 arkadaşım istedi 1-2 kere vermedim. arabam kıymetli :)
bi yerlere bırakma konusunda bile kılım. çok yakın bi arkadaşım bilkentten havaalanına gidicekti(sabah 6:30 uçağı için) götürmem dedim. sonra havaş varmış aştiye bırak dedi yok dedim taksiyle git. sonradan pişman oldum o kadar yakın arkadaşım o saatte servis yok bırakmam lazım diye ama etraf kar buz olunca yine bırakamadım (lastikler yazlık)
işin özü iş araba olunca çok bencil ve kıl oluyorum. -
Ben ev arkadaşıma kullanımından dolayı vermemiştim ( gerçi kimseye vermiyorumda ) kendisi benim sayemde otomobil sahibi oldu 
2 gün önce eski kasa tek kapı A3 aldı
-
Veririm. Bu teneke parçası bana hizmet edecek, ben ona değil. -
mecbur kalmadıkça başkasının arabasını almam, mecbur kalmadıkça da vermem. bazen araca çok sıkışıyorsun ve sana arabasını rahatlıkla veren arkadaşın sayesinde çok da katı olmamak lazım diyorsun. o yüzden birisi benden araç istiyorsa gerçekten zor durumdadır, o kıvama getirdim çevremdekileri. zor durumdaysa veririm.
diğer taraftan bir defa düğün arabası olması istenmişti aracımın, araçta sıfır gibi. kibarca olmaz dedim. o arkadaş gitti düğün arabası kiraladı. bir emanet projeksiyon cihazı almıştı düğün için. kına gecesinde aracın camı kırılarak projeksiyon cihazı çalınmıştı.
ben de emanet araç aldığımda bir-iki ciddi kaza atlatmıştım. o yüzden emanetin canı az olur deyimine inanırım. kardeşime araç aldık, hem para yardımında bulundum hem de neredeyse tüm aracı alma, ustaya baktırma, alım-satım işlemlerini yaptırdım. yine de aracını kullanmıyorum, mecbur kalırsam kullanırım ancak. çünkü emanetin canı az oluyor.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Taner Göde
Emanet vermem ve emanet almam, öyle yazmıştım.
Fakat KULLANDIRIRIM ve KULLANIRIM.
Kendi aracımı yanında olmam koşuluyla yakınlarım ve arkadaşlarım kullanabilir. Başkasının aracını da sahibi yanımdaysa kullanabilirim. Başkasının aracını da sahibi özellikle kullanmamı isterse (ödünç şoför) tek başına da kullanırım. Yani İSTEK (TALEP) araç sahibinden çıkarsa (ben veya başkası) sorun olmaz.
Burada RIZA önemli.
Rıza göstereceğinizi karşı taraf biliyorsa, ya da karşı tarafın riza göstereceğini siz biliyorsanız aracı talep etmede veya tahsis etmede sorun yok. Bazı örnekleri aşağıda yazdım.
1. Sevmediğim teyzeoğluma aracımı kat'î şekilde vermek istemem, o da gelip benden istemez. Sorun yok.
2. Aracını çok temiz kullandığını bildiğim kuzenim arabamı ödünç isterse ona veririm, çok titiz olduğumu bilir.
3. Kuzenim benden kendi aracını bir zahmet kullanmamı isterse bunu kabul ederim, beklentilerini karşılarım.
4. Hasta olduğumda geçmiş olsuna gelen arkadaşımdan bana ilaç alması için kendi aracımı tahsis edebilirim.
5. Komşum gece saat 3:00'te kapımı çalıp hastaneye gitmek için araç istediğinde onu ben şahsen götürürüm.
6. Aram bozuk veya soğuk olan akrabamla aramda araba muhabbeti olamaz. Ama et tırnaktan ayrılmazmış.
7. Oto park, oto yıkama ve yetkili servis dışında aracımı bana sormadan genelde pek fazla kime kullanamaz.
8. Aracımı vermekte gönülsüz olduğumu hâl ve hareketlerime zaten belli ederim. Bu bir savunma kalkanıdır.
9. Başkası özellikle istemediği sürece yeni aldığı aracıyla "şöyle bir tur" atmam. Yeni aracın heyecanı onundur.
0. Bir olay olmuş ve aracımı başkasına vermişsem o başkasından değil de araçtan soğurum. Ben de böyleyim.
Kendi kemiğini yalatma, başkasının kemiğini yalama.
Böyle düşünmeme sebep olan bir olaydan söz edeyim, ama otomobille ilgisi hiç yok. 1984'te Türkiye'ye eşyalarımızı getirdiğimizde 60 adet Beta video kasette 100'e yakın film getirmiştik. Tabi eş-dost-tanıdık-akrabalar bunların başına üşüsünce benim titizlikle sınıflandırdığım ve kategorize ettiğim kasetleri (etiketlerini bile OLYMPIA marka daktiloda yazmıştım) 3 hatta 4 ayda zor geri toplamıştım, çoğunun üzerinde leke dahi olmayan plastik veya karton kabı yırtılmış, ilgisi olmayan başka bir kasetin kabı ile değişmiş, kasetlerin üzerinde zeytinyağlı dolmadan kaynaklanan parmak izi, kopan bantlar, vb. vb. Tabi o zaman 16 yaşında bir genç olarak babamın "Ver!" emrine itaatsizlik edemeyeceğim için kasetler bu tecavüze inanmak zorunda kalmışlardı.
Ondan sonra kendime ait herşeyi gizli kasalarda, kapalı kutularda ve toz almayan dosyalarda sakladım. Halen de saklarım. Benim DEĞER verdiğim bir şeye, maddi veya manevi, başkası değer vermiyorsa, vermezse ve vermeyecekse paylaşmam. Ben onunla eşyamı paylaşmadan önce o benimle duygularımı pahylaşsın. Materyalist değilim, duygusalım.
Saygılarımla,
Taner Göde
Taner abi çok doğru söylemişsin.
Arkadaştan eşe dosta arabaya bakış açısı çok farklı insanlar var. Hatta emanet mala farklı gözle bakan var.
Kimi insan emanet mala enayi malı gibi düşünüp haşatını çıkarıyor. Kimi ise kendi malıymış gibi koruyup aldığı gibi hatta aldığından daha temiz bile bırakabiliyor.
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
