Arif V 216 (17. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Drybeansandrice

Cem Yılmaz'ın bu kadar emek vermesi, Türk sinemasını bu denli önemsemesi mutluluk verici.
Ben filmi beğenerek izledim.

Yer yer güldüm, yer yer üzüldüm. 60'lar kuşağına hitap eden birçok gönderme olduğu için biraz yabancı kalsam da severek izledim, sıkmadı.
The Shining, Whiplash gibi filmlere göndermeler yapılması da ayrı bir güzeldi.
Beğenmediğim kısımları bazı ürün yerleştirmelerin yersiz olması, filmin sonundaki efektler oldu. Aynı zamanda filmin sonu pek iyi ve yeterli gelmedi. Daha iyi bir final beklerdim.

Genel olarak filme notum;
7/10

quote:

Orijinalden alıntı: Drybeansandrice

The Shining göndermesi;

Filmin ilk başlarında halk evin etrafına toplanınca Arif'in dışarı çıktığı sahne. İkiz, mavi elbiseli ikizler vardı. Arif sanırsam bütün dünya sizden korkuyor gibi bir şey demişti.

Whiplash göndermesi;

Arif'in ''Kuzu Kuzu'' şarkısını yine bir başka Cem Yılmaz'a söylediği sahne. Oradaki diğer Cem Yılmaz (karakterin ismini unuttum) Whiplash'daki Terence Fletcher'in hareketlerini yapıyordu. Ben çok benzettim.
Şu sahne:

quote:

Orijinalden alıntı: dj.trust.06

arif yine arifliğini yapıyor filmin bir bölümünde ve zirve yaptığı bölümde bence odur.arka arkaya saydırıyor esprileri ve şakaları ve resmen damardan yakılıyor.müzik dünyası çokça geçiyor konu olarak.zaten ordan damar yakalamaya çalışıyor.yoksa başı sonu belli değil hani filmin bence.ayrıca garavel ustanın sahneleride efsane.bu ikisi dışında kalan muhabbetler ve şakalar çok soğuk resmen gereksiz bir sırıtma ifadesi oluyor, ulan ben buna nasıl güldüm diye kendinizi sorguluyorsunuz.hatta izlerken bu nedir la sosyal mesaj üstüne mesaj verilmiş diyesim geldi.son çıkan teaser resmen efsane zaten.onu defalarca izleseniz keyfini zaten almış oluyorsunuz.sinemaya gitmekte üstüne cila oluyor. zeki müren ve erşan kuneri sahneleriyse efsane olmuş. erşan kuneri karakteride bir film ister bence ama tabi bilemiyorum biz buna hazır mıyız?

quote:

Orijinalden alıntı: Verdampfer

UYARI: İzlemediyseniz açmayın.

Bunu ben de sezdim bir şey eksik diyorum, bulamamıştım. Tam olarak bu, doğallık eksikti filmde. Besim Toker, Garavel Usta, Cambaz Ömer, partideki diğer yeşilçam oyuncuları çok güzel oynamışlar fakat bunların dışındaki diğer oyuncular bir şekilde oturmamış rolüne sanki tam girememişler role. Cem Yılmaz Erşan Kuneri olarak çok iyiydi ama Arif olarak bir kasıntılık vardı sanki. Ozan Güven ilk hali iyiydi fakat drama kısımlarında tam girememiş role. Zeki Müren fevkalade idi diyemem ama baya iyiydi mesela o da. Ajda Pekkan yine iyiydi, Cem Yılmaz'ın Tarkan-Zeki müren karışımı sahneleri güzeldi ve doğaldı, mesela 216'nın 2017'deki hali çok kasıntıydı ya da şu mahalleliyi cambaz ömer dışında pek beğenemedim. Bir de çitlembik fena değildi de o da sırıtıyordu yine çokta iyi değildi. En sevdiğim yer sünnet düğünü kısmıydı çok çok güzeldi mekanları cennet olsun dünyadan göçmüş olan saygıdeğer oyuncuların. Mesela diğer Cem Yılmaz filmlerinde Cem Yılmaz tek başına döktürüyordu, olayın akışında bir şey anlamadan yağ gibi kayıyordu film. Bunda bir pürüz var sanki tam giremiyosun filme hissedemiyosun. Bunun en büyük sebeplerinden birinin de doğallık eksikliğinin yanında senaryonun biraz kopuk olması da var sanırım. Bir anda acayip duygulanıp bir anda gülüyorsun bir anda 2017 bir anda 69 derken kafa gidiyor. Şu 2017 sahneleri çok saçmaydı bence mesela. Finalde de noktayı tam koyamadılar alakasız bir yerden bir anda pilim bitiyor falan filan diyene kadar iş finale bağlandı ne olduğunu anlamadan final oldu. Ama tüm bunların yanında güzel duygular yaşattı daha önce hiçbir Cem Yılmaz filminde böyle duygulanmamıştım hele Cambaz Ömer(Kerem Alışık) - Sadri Alışık sahnesi...