Şimdi Ara

(AYRILIK YAKLAŞIYOR) AİLEDEN AYRILMAK (16. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
376
Cevap
11
Favori
21.836
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 1415161718
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • vay be zaman ne çabuk geçiyor geçen sene yazmıştım bu konuya gerçekden 1 sene zor geçti ev ortamını özlüyosun her zmn
  • quote:

    Orijinalden alıntı: MysticDesign

    vay be zaman ne çabuk geçiyor geçen sene yazmıştım bu konuya gerçekden 1 sene zor geçti ev ortamını özlüyosun her zmn

    nerde ne okuyorsun
  • quote:

    Orijinalden alıntı: meliheken26

    quote:

    Orijinalden alıntı: ballıkk

    quote:

    Orijinalden alıntı: ballıkk

    Şu an bir şey hissetmiyorum Eskişehir'den İstanbul'a gidiyorum nasipse,burası da tutuyor fakat gitme vakti geldi artık

    İstanbul demişim ama İzmir'e gidiyorum Bende halen üzüntü belirtisi yok ama annem psikolojik olarak çöküşte

    Hocam aynı durumdayız bende eskişehirden izmire gidicem.ailenin tek çocuğuyum bide

    Aa öyle mi Aynen ben de tekim




  • quote:

    Orijinalden alıntı: mrt__gl

    quote:

    Orijinalden alıntı: MysticDesign

    vay be zaman ne çabuk geçiyor geçen sene yazmıştım bu konuya gerçekden 1 sene zor geçti ev ortamını özlüyosun her zmn

    nerde ne okuyorsun

    bilecik
  • tercih döneminde ah bi kurtulsaydım diyordum ama içimdeki gerçek ben şu anda hep bir pişmanlık içinde keske kendi sehrimi yazsaydım diyorum gideceğim anı düşündükçe içim eriyor : ( her gün içimde farklı bir duygu kendimi hiç böyle bilmezdim kim bilir duygusallığı içime atmış kitlemişim yıllardır ama patlak verdi şu kelimeleri yazarken bile inanın boğazım düğümleniyor.30-40 yıllık çalışma hayatı için ne gerek var 4 yıl 5 yıl hasretliğe gurbete elbette bir gün evden çıkacağız ama iş için olması ayrı okul için olması ayrı. ilk sene notları yüksek tutmaya calıscam ve kendi sehrime yatay geciş yapcam inşallah. Bundan sonraki arkadaşlara tavsiyemdir ailenizle anlaşıyorsanız (arada bir kavga etmek anlaşamıyorsunuz anlamına gelmez) şehir dışını tercih etmeyin sonradan çok koyuyor.
  • Alışırsınız dostlar sakin olun,ben de ilk ayrıldığımda öyleydim bir de evin tek çocuğuyum düşünün. Şimdi gitmek için can atıyorum resmen.
  • Yurt çıkmadı, misafirhanelerde geçineceğiz maalesef. O evin rahatlığını özlerim sanırım baya :)
  • Siz türkiyedesiniz ben yurtdışına gidiyorum. Ayın 9 unda gideceğim ama şimdiden annemi özlemeye başladım bile
  • Kayseride yaşıyorum. Erciyes üniyi kazandım Bir yere gittiğim yok. Kız kardeşim kırşehir fen lisesinde erkek kardeşim de inşallah askeri liseye yerleşecek(Şuan intibak eğitiminde). İkisi de gitti ben kaldım burada
  • Hafif bir üzüntü var bende de. Gerçi pek uzağa gitmiyorum, Zonguldak'tan Düzce'ye. İki haftada bir uğrarım artık.


    quote:

    Orijinalden alıntı: PetrovaFire

    Kayseride yaşıyorum. Erciyes üniyi kazandım Bir yere gittiğim yok. Kız kardeşim kırşehir fen lisesinde erkek kardeşim de inşallah askeri liseye yerleşecek(Şuan intibak eğitiminde). İkisi de gitti ben kaldım burada

    Bu işte bir terslik var.




  • her kavgada düşünürdüm bir gitsem şurdan diye. ama yok keşke başka il olmasaymış ne zormuş aileden uzak olma duygusu. başın sıkıştığında tek telefona bakar. karnın ağrısa 2 lafına bakar. çok zormuş çok. nasıl gideceğim bilmiyorum nasıl bırakırım ailemi...
  • Bu olayı iki yıl önce yaşamıştım ve şimdi tekrar yaşayacak biriyim çünkü yeniden hazırlandım bu sene biraz tecrübem var ama o ilk günler unutulamaz özetle;

    O sene istemediğim bir yeri kazanmıştım neden yazdıysam artık İstanbul'dan Bilecik'e gidecektim. İnsanın birde gideceği yer gittiği yerden çok küçükse daha zor alışıyor.
    Ailemle gitmiştim son gün biraz şehri dolaştık sonra yurta gittik ayrılık vakti yaklaşıyordu ben ise şöyle bir insanın içine bazen ağlamak gelir ya ne olur gitmeyin diye yalvarmak nedense öyle bir his gelmişti içime. Ama kurtuluş yoktu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum mutlu gibi görünmeye çalışıyordum . Aile ile son veda çok zor olur buna alışın. Sonra hiç unutmam yurtta çayhaneye gittim oradaki pencereden ailem görünüyordu biraz ilerde arabayı durdurmuşlar bişey yapıyorlardı. O zaman tutamadım göz yaşlarımı hafiften ağlamaklı oldum. Taki arkadan bir ses kardeşim çay içersin herhalde diyerek bana gel sana bir çay ısmarlayayım diyen bir arkadaş çıkana kadar.Birden kendimi toparlayıp göz yaşlarımı silmeye çalıştım ve gidip arkadaşın yanına oturdum.Biraz konuştuk ve kendime biraz gelsemde gene ilk bir ay çok sıkıntılı geçti.Bir ay mod damardım. Sürekli acıklı türküler dinliyordum.Ferdi , Müslüm ,Orhan baba , Edip Akbayramın isyankeş şarkılarını dinlemeye başladım o süre zarfında nedense o şarkılar beni kendime getiriyordu.Bilecik İstanbul'a yakın olduğu için trenle 3 saatte gidiliyor. Bu yüzden ilk başlarda her hafta sonu bir kaç ay sonra 15-20 günde bir son zamanlarda ise 30-40 günde bir ailemin yanına gidip geldim.Zamanla insan ister istemez Bilecik bile olsa ortam olduktan sonra gittiği şehre alışıyor korkmayın. Sadece ilk bir kaç günü atlatın geri kolay.

    Derken yatay matay geçiş yapamadım ama ortalamam da fena değildi ve üniversiteyi bırakıp yeniden hazırlanmaya başladım. Bu süre zarfında aileden ayrı yaşamaya o kadar alışmışım ki bu seferde ailemle yaşamaya tekrar başladığımda Bilecikteki Geçirdiğim Günleri özlemeye başladım.Evde iken hep ailene uymak zorundasın yat,kalk şunu yap oraya gitme, bunu al şuraya git, zart zurt. Ama aileden ayrı iken kafana estiğini yaparsın . Bunu benim durumumda olan arkadaşlar çok daha iyi anlar.Arkadaşlar inanın bana şu an şehir dışına çıkacak arkadaşlar birde iyi bir şehre gidiyorlarsa hayatlarının en güzel dört beş senesini geçirecekler. İlk aylar zor olacak ama neyin ilki kolay olur ki? Şuan benim bazı arkadaşlarım kendi evlerine hiç dönmek istemiyorlar yaz tatilinin yarısını bile orada geçiriyorlar.Bu benim dediklerim Bilecik gibi İstanbul'un bir mahallesi kadar bile olamayan bir yer için geçerli birde büyük bir yere gidiyorsunuz ise siz gerisini düşünün.Bu sene İstanbul da kazansaydım bile evde kalmamayı düşünüyordum hazırlanırken mesela

    Velasıl Kelam gel gelelim bu seneye Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi beklerken Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi geldi. Marmarayı çok istiyordum olmadı bir kaç gün sonra bu yeni duruma alıştım. P.tesi günü gidip Eskişehire gidip kayıt yaptırdım. Şehri ilk bakışta sevdim sanki İstanbul'un deniz olmayanının minyatürü gibi. Kampüste hoşuma gitti. Ancak gene içimde şöyle bir ayrılık acısı oldu nedense . Gene son gün ailem bırakır beni ve gene yukarıda yazdığım gibi bir gün geçirebilirim.
    Ama sadece bir gün ve artık biraz tecrübe sayesinde çabuk atlatırım gibi geldi. Seneye de zaten yüksek hızlı tren mi ne açılacakmış İstanbul bir buçuk-iki saat olacakmış bunu öğrendiğimde çok sevindim. Zaten Eskişehir fena bir yer değil ama kafama her estiğinde de İstanbul yollarına akarız artık . Bunun için bir buçuk yıl bekleriz artık.

    Arkadaşlar bu anılarımı neden paylaştım bilmiyorum ama galiba içimden geldi ve gidecek arkadaşlar için belki bir moral olur. Bazı sorula
    rınız ol
    ursa da cevaplayabilirim




  • ailemle bende sorunluyum seneye kazanıp gitmek isteyenlerdenm acaba bendemi sizin gibi olrm:D
  • La evimle okul arası zaten 4km yok evimin tam karşısındaki bilgi üniversitesi var 500mt falan mesafe geliyordu tam burslu orayı yazmadım fsm vakıf tamburslu yazdım oda 4km
  • .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Clinical Psychologist -- 5 Eylül 2012; 9:50:28 >
  • Gittim geldim beyler raad olun ;) ;) ;)
  • Abi amma abartmışsınız. Tamam bigün ayrılacaktınız zaten ki artık belli yaşa gelmişsiniz. Kimsenin biyere gittiği yok her fırsatta memleketinizde olacaksınız zaten. Habire tatil var siz biliyosunuz. Hayatı tek başına öğrenmekte fayda var dışarı gidenler bu yüzden daha şanslılar ;)
  • Bu sene olmadı inşallah seneye İstanbul yada Kocaelindeyim.
    Şimdilik 06
  • ya bugün annemle bu konulardan konuşurken annem evinde bi annen var sakın unutma dedi ciğerim parçalandı resmen :( artık müzikte dinleyemiyorum geçmişi hatırlıyorum , hep yabancı müzik dinleyen ben hayatımda dinlemediğim arabesk dinliyorm off .
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ballıkk

    quote:

    Orijinalden alıntı: meliheken26

    quote:

    Orijinalden alıntı: ballıkk

    quote:

    Orijinalden alıntı: ballıkk

    Şu an bir şey hissetmiyorum Eskişehir'den İstanbul'a gidiyorum nasipse,burası da tutuyor fakat gitme vakti geldi artık

    İstanbul demişim ama İzmir'e gidiyorum Bende halen üzüntü belirtisi yok ama annem psikolojik olarak çöküşte

    Hocam aynı durumdayız bende eskişehirden izmire gidicem.ailenin tek çocuğuyum bide

    Aa öyle mi Aynen ben de tekim

    yoksa siz .. Aman Allahım olamaz.. Siz kardeşsiniz.. Ulan kardeş olsalar ailenin tek çocuğu olmazlardı




  • 
Sayfa: önceki 1415161718
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.