BİLGİSAYAR OYUNU oynamak eskisi gibi zevk vermiyor! (43. sayfa)

Aslında oyunların zevk vermemesini çok basit nedenleri var. Mesela:

• Çoğu oyunların artık birbirlerini veya geçmişteki oyunlara benzemesi. Özgünlük yok. Hikaye yok. Aynı, benzer şeyleri reboot'la koy. Bu yüzden benzer şeyleri tekrarlamak sıkıyor. En sevdiğiniz yemek dahi sürekli yenile yenile sıkar. Çok sevdiğiniz filmi bile 13OK'unu çıkarsanız daha fazla izleyemezsiniz. İzleseniz bile keyif vermez. Oyunlarda benzer şeyler.
• Yaş olarak büyüyen insanların eğlenmeye ayıracak vakitlerinin geçim meşgalesi, aile nedeniyle azalması.
• Yaş almaktan ötürü ölüm hissinin yaklaşması. Aktif olarak olmasa da subkortikal düzeyde; sanal olan, düğmesine basınca kapanan belki de buglarını gördüğünüz, yapmacık olduğunu gördüğünüz bir olgunun size hakikatten uzak geldiğini hissetmeniz.
• Oyunların hobi olması ve hobilerinde para istiyor oluşu vesaire vesaire diye gider...

Benim fikrime göre bunun nedeni bunalım veya yaş ilerlemesi değil 2000 lerde oyunlar piyasada yer almak için yapılıyordu şimdi ticari kaygıyla yapılıyor örnek vermek gerekirse adamlar bir gta 5 oyununun 10 sene ekmeğini yedi oyunlar ondan tek düze hep aynı mantıkla yapılıyor yenilik yOk en sevdiğin tatlıyı bile sürekli yiyemezsin artık boğar buda onun gibi benim fikrim

son 7 senede çıkan oyunlar berbat ve özgün değil, eskiye kıyasla

oyun oynamak tamamen eğlence amaçlı olmalı, eğlenceden çok bir amaç veya hırs ürünlerine dönmüş durumda son zamanlarda

buna ek olarak ülkemizin durumu göz önüne alındığında yarınımızın pek bir garantisi olmadığı için insanlar oyunu en iyi sistemlerde veya konsolda oynasa dahi stres ve zihin yorgunluklarından dolayı bu eğlence olayı zevk alamama ve zevk alamamaya rağmen oynamaya devam etme gibi bir kısır döngüye dönüşüyor.

2000-2010 arası oyun keyfimi şu an imkanlarım kat kat iyi olmasına rağmen maalesef alamıyorum. film ve dizilerle çok aram yok, oyun dışında pek bir etkinliğimde bulunmuyor bu ekonomik düzende maalesef. kısır döngünün kralı budur  

ben hala keyif alıyorum ama artık eskisi gibi gece gündüz demeden oynayamıyorum, maksimum 1.5 - 2 saat sonra sıkılıp kapatıyorum.

Ben 36 yaşıma geldim. Çocukluğumda atari 2600, nes ve snes sonrasında 1998'de pc oyunculuğu ile devam ettim. Eskisi gibi zevk vermediğinden ziyade yeni nesil oyunculuğun zevksiz olduğunu düşünüyorum. Arada eski oyunları tekrar tekrar oynar bitiririm ve neredeyse aynı keyifi alabiliyorum (chrono trigger, deus ex, unreal, half life, resident evil 1-3 ve daha nice dönemin iyi yapımları)

Şimdiki oyunlarda (En azından son 10 yılı ele alırsak) endüstrinin büyümesi ve erişilebilirlik kaygısı ile keyiften uzak bir deneyim gözlemliyorum. Ya fazla sinematik, ya fazla oyuncuyu elinden tutan veya fazla politik doğrucu mesaj kaygılı. Görsellik desek evet iyice tavan yaptı ama ilk 3dfx ekran kartımızı aldığımızda glide api ile grafiklerdeki sıçrayışı, hızlanışı ve vay anasını hissiyatını yeni nesil hiçbir şeyde yaşamadım.

Eskisi gibi zevk vermemesinin hem politik hem de nostaljik sebepleri var. Ama yaşlanmamızdan ziyade şundan eminim ki eskinin oyunları hem daha özgür hem de daha yaratıcıydı.

Oyuncular kendi arasında sosyalleşti ve sosyalleşen bu birimlerde linç kültürü gelişti. Linçten korkan yapımcılar bazı kesimlerde alınganlık yaratmayacak veya bazı kesimleri yağlayacak yapımlar geliştirmeye başladılar.

Aha ps5 karşımda tv altında yatıyor ve toz yutuyor. ps4-ps5 neslinde bloodborne hariç hiçbir ps oyunu bana keyif vermiyor, ben bunu dediğim zaman linç yiyorum mesela. Last of us part II'dan tiksindiğimi söylesem linç yerim. Veya son god of war oyununun aslında bir god of war olmadığını söylesem çatlak sesler tartışmalar yükselir. Bu yüzden geriye uyumluluğu sağolsun xbox ve pc tercih ediyorum, o eski oyunları yine aynı keyifle oynayabiliyorum. Misal fortnite, lol, dota, cs go vs çok oynayanı var ama tiksiniyorum adeta. Bir şeyin çok satılması, çok oynanması-izlenmesi oyun iyi olduğunu göstermez.

Bir de artık oyun oynarken dikkatimizi dağıtan çok şey var. Telefon sosyal medya vs bunlardan biri, en ufak bir yükleme ekranında veya oyunda sakin bir anda hemen b.k var gibi telefonumuzu bildirimlerimizi kontrol ediyoruz, odak yitirebiliyoruz.

38 yaşındayım 6 yaşımdan beri atari sega ps serisi ve tabi pc de oyun oynuyorum. Çalışmayada başladıktan sonra yani 11 yıldır nerdeyse her aaa ve aa oyunu alıyorum. Bence sorun oyunların eskiden olduğu kadar değerini hissettirememesi. Ama bunun nedeni oyunlar değil. Aşırı erişilebilir bir hale gelmiş sosyal düzen. Otobüsle gidip cd ciden arayıp tarayıp keşfettiğin oyunun değeri daha baştan o kadar yüksek oluyorduki çoğu zaman berbat oyunlardan bile keyif alabiliyordum. Buglı yerinde takılacağımı bildiğim halde defalarca oynadığım oyunlarım oldu. Bir neden de oyunların artık yorucu hale gelmesi ve nedensizce zaman istemesi. Düşünüyorum da son 10 yılda god of war serisi rdr2 ve daha dün oynadığım sifuya kadar pek hatırımda kalan oyun bile yok. Araba tutkumda ötürü yarış oyunlarını bu eleştirinin dışında tutuyorum çünkü onların çizgisi teknolojiyle beraber çok bozulmadan değişiyor ve kendilerini eskisi gibi oynattıtabiliyorlar.

Benim de yaş 43 çocukluktan beri oyun oynarım. İlginç bir şekilde yaş geçtikçe oyun oynama isteğim artıyor. Akşam işten eve gelip, aileye de belli bir zaman ayırdıktan sonra kalan zamanımın çoğunu oyun oynayarak geçiriyorum. Boş zamanlarımı oyunlar , film izleme ve kitap okuma üzerine kurdum. Şu ekonomik şartlarda çok zorlaştı ama önceden arada ufak şehir dışı gezilere de çıkıyorduk. Yorumlardan anladığım kadarıyla kendi durumumu da düşününce , oyun işi tamamen kişisel değerlendirmeyle alakalı bence. Tabi diğer sosyo-ekonomik faktörler ve kişisel deneyimler de etkiliyor bu durumu doğal olarak. Şu an için durum böyle ama tabi hiç belli olmaz , oyunlardan zevk almamaya başladığım zaman ileride belki bende oyun oynama işini bırakabilirim.

35+ veya 40+ evli, evlinin halinden anlayan arkadaşlar varsa mesaj atabilir. Genelde 2,nadiren 4 arkadai PC'de oyun oynamaktayız.

FPS bir tık daha ağırlıklı olmak üzere çoğu oyuna aşinayız.Aşinayız ama ustası değiliz.Co-op Pve, Co-op Pvp önerilere açığız :)

Pm atabilirsiniz.

Bazıları mevsimsel bence: yazın sıcakta oyun oynamak zor, oyun diğer mevsimlerin etkinliği. Sağlam oyun bile çıkmıyor yaz aylarında. Eylülün başında olduğumuz şu günlerde oyunları unutmamız biraz normal ama yakında yine başlarız.  

Mevsimsel değil de genel olarak oyunlardan sıkılmayı ben şu bağlıyorum: Çoğu oyun artık bizden çok fazla saat istiyor, vakit istiyor, emek istiyor, oyunda çözülmesi yapılması gerek çok iş var. Yaşını almış, sorumlulukları artmış bir insanın maalesef buna fırsatı ve enerjisi olmuyor. "Ana hikayede devam etmek için 30 level olman lazım ama sen daha 15 levelsin" oyunları ile uğraşamıyor insanlar. Açık dünya yapıp boş etkinlikler ile oynanış süresi uzatılmış oyunlara gram heves yok.

Haftasonu tek oturuşta Stray'i bitirdim ama gidip yeni bir Assasins Creed'e hayatta başlamam. Oyunların içeriği ile alakalı.

la delirtmeyin adamı oyuna vakit kaldı da sıkılmaya mı başlayacaz bi de  

ben bir de evli değilim ve cumartesi de çalışmıyorum. iş ev arası 15 dakika ben bile zorlanıyosam zaman ayırmada çoluk çocuğa karışan ölsün artık  

@efendimuhendis

AC'ye başlamamak (bu arada hangi AC?) bence tercihle ilgili, oyunla ilgili değil hocam. Aç 3 bölüm at geç. Zaten o 3 bölümü bitirince diğer bölümü yapacak güce erişiyorsun. Zevkler konusu tartışmaya kapalı olmakla beraber benim nezdimde Origins, Odyssey ve Valhalla'dan daha iyi.

hiçbir oyun mükemmel denilecek kadar iyi değil çünkü amk özellikle benimki gibi bir kötü pcniz varsa. 10 sene önce mw2 oynadım hala daha iyi oyun oynamadım

ac2 oynadım geçen gün sıkıldım 5 saate sürekli aynı şeyleri yapıyoruz çünkü neyini oynayayım bunun amk oyun sıkınca hikayeye de odaklanamıyorum o da gidiyor bomboş bir şey kalıyor

Yaş 36. Kız bu sene okula başladı. Ev, iş, çoluk çocuk derken zaman falan kalmıyor. Eskisi gibi geceleri oturacak gücü de bulamıyorum kendimde. Sabah 6da kalkıyorum işe gitmek için. Ama oyun oynamaktan vazgeçmedim. Az da olsa oynuyorum. Başka neyimiz kaldı ki elimizde? Gün gün elimizden kayıp gidiyor yaşama sevinci. Bari fantastik diyarlarda kafa dağıtalım.