BOŞANMAK ÜZEREYİM.. SİZ OLSANIZ NE YAPARDINIZ??? (2. sayfa)

Hocam olay yüzde yüz gerçek bence böyle baskın baskıcı kadınlar aşırı çok gel beni evimden al sen nasıl erkeksin diyen bağıran çağıran kadınlar çok fazla toplumda arttı erkeğe saygı yok

2 sene önce evlenmiş kısaca bu yolları yakın zamanda geçmiş biri olarak yazayım;

Hocam şimdi her evlilikte sorunlar problemler olur ve olacaktırda.Kadınlar genelde eşlerinin ailelerini istemez ve sevmezler yaratılışları(Belki kıskançlıktan, belki ben merkeziyetçilikten vs. nedeninin bilmiyorum)böyle lakin o insanların senin ailen olduğu gerçeği kesinlikle ortadan kalkmaz.Kimse kusura bakmasın, bu dünyada insanı koşulsuz şartsız sevebilecek sadece annesi babası varken anne babadan uzaklaşmak benim yapabileceğim birşey değil lakin anne babanında eşe kötü davranılması müsade edilecek bir durum değil.Bu bir denge ve bu dengeyi senin kurman gerekiyor.Kısaca evlilikte mutlu olmak istiyorsan ne ailen için eşinden nede eşin için ailenden feragat etmemen gerekiyor bu tabi eşinin ailesi içinde geçerli.Olaylarda birebir anlattığın gibiyse şayet eşinin biraz ağır gittiğini düşünüyorum.Bunu kendisini karşına alıp düzgünce konuşmalısın.

Diğer konu yani hakaret, küfür vs. kesinlikle kabul edilebilecek birşey değil.Hele ki ailesinin yanında sana laf söylemesi katiyen müsade etmemen gereken bir durum.Ne olursa olsun bir sorun problem varsa kendi aranızda halletmelisiniz.Kol kırılır yen içinde kalır!

Şayet eşini seviyorsan bu dengeyi kurmalı ve herşeyi kendisine düzgün bir şekilde anlatmalısın.Problemler çözülmüyorsa yapacak birşey yok.Hayırlısı olsun hakkında.

Edit:Bu arada evlilikte ipleri elinde tutmak aslında satranca benzer biraz.Misal benim kaynana herşeyi kontrol etmek isteyen ve kendi kızı ile benim ailemin arasını açmak isteyen bir kaynana(Ne çıkarı olacaksa…).Annesi hakkında hiç konuşmam ama bilinç altına doğru zamanlarda doğru şekilde işlerim ve kaynana buna yeltendiğinde ne olur kendi kızıyla kavga eder 

Bak olay basit bunu aile olayına çevirip kavga çıkartacağıma hem kaynananın çabaları boşa çıkıyor hem eşim annesinin baskısı altında kalmıyor.

kardeş evlenmeden önce bu kadının böyle olduğunu hiç mi anlamadın peki?

Bekarlık sultanlıktır beyler. Ne diye sırtınıza yük alasınız? Konu gerçekse buyurun ispat.

Evlilik hamallıktır. Erken yaşlandırır. Süründürür ve öldürür. Ben evlenmiş arkadaşlarımın hiçbirini musmutlu görmedim daha. Gerçi çoğu boşandı.

O değil de takılar kızda kalıyor. Düğün ve kınayı erkek yapıyor. Evi erkek düzüyor. Bir dünya borca giriyor. Daha o borçlar bitmeden mahkemelik oluyorlar. Hakim de kararını veriyor.

EVLENDİKTEN SONRAKİ TÜM EŞYALARIN YARISI KIZAAA....

AYLIK ŞU KADAR NAFAKAAAAA...

DÜĞÜNDE TAKILAN TÜM TAKILAR KIZAAAAA....

Ulan bir de karıya bağırdın mı var yaaa öfff. Hemen koruma tedbirleri.. Evden uzaklaştırma. Arkadaşım kendi evinden atıldı 1 ay. Babasından miras kalan eve çökmeye çalıştı kız tarafı. Düşünün gerisini. Biraz uşak da saf biraz arabayı karısının üzerine yapmış. Onu da hediye diye gösterdiler avucunu yaladı uşağım. Hala kredi ödüyor. Nafaka da cabası. Hatta oturma grubunun son taksitleri geldi artık rahatım diyordu. Evlilikte aldığı MAC bile paylaşıldı. O derece zararlı bir şey evlenmek.

EVLENMEYİN OLUM EVLENMEYİN

Bu doğru. Fakat bu istek sağlıklı bir istek değil. Geçmiş travmalardan geliyor.

Büyürken babası annesini dövdüğü için atıyorum, aklındaki kadın-erkek ilişkisi çarpık bir hal alıyor. O olmayınca mutlu olamıyor, fakat o olunca da mutlu olmayacak...

Benim eski eşim böyleydi mesela. Bilmeden evlendim, kafam çalışmıyordu o zamanlar. Gördüm bunları ama sorun olarak algılamadım. Eşimin ailesiyle bütün ilişkisi kavga, bağırış, çağırış üzerineydi. Bizim ilişkimizin de öyle olmasını istiyordu doğal olarak. Hoşuna gitmeyen bir durum olduğunda konuşup anlatmak yerine, kavga etmeye çalışıyordu mesela. Ben alttan aldığım, kabul ettiğim zaman da mutlu olmuyordu, çünkü kafasındaki ideal ilişki kavga-gürültü üzerine kuruluydu. Ben "tamam haklısın" dediğim zaman sanki onu görmezden geliyormuşum gibi hissediyordu.

Yürümedi tabii ki, patladı bir süre sonra... Ben onunki gibi bir aileden gelmiş olsaydım atıyorum, büyürken babam sürekli annemi ezmiş olsaydı, ben de bunu normal görecektim, belki de birbirimizle sürekli kavga ettiğimiz, çok mutlu bir ilişkimiz olacaktı.

O yüzden özetle, dediğin doğru ama arkasındaki sebebi iyi öğrenmek gerekiyor.

Boşanman en mantıklısı da anladığım kadarıyla öyle bir durumda sen elinde avucunda ne varsa eşine verirsin. Biraz kendini düşün hocam kendini. Böyle hayat mı geçer yahu?

Mutlu olmak için evleniyorsun. Mutlu musun? Değilsen kendine işkence çektirme. Zaten eninde sonunda boşanacaksınız. Yıllarca sürecek çile yerine şimdi bitirin.

Hocam eşiniz evlenmeden önce nasıldı? Kaç yıldır tanışıyorsunuz? Eşinizin eğitim durumu nedir? Bunları merak ettim

Eşinize yardım etmek doğal. Ben evlensem bende yardım ederim yemeğe bulaşığa gayet normal ama sizinki sınırı biraz geçmiş gibi anlattığınıza göre. Özellikle eşinizin kullandığı kelimeler hemde annesinin babasının yanında sen erkek misin falan demesi kabul edilemez. Ağırlığınızı koymanız lazımdı başta. Eşiniz baya baya sizi kullanıyor gibi.

Hocam eş konusunda şanssız çıkmışsın ama sen de gereğinden fazla yumuşak davranıyorsun. Ben de evliyim hatta bana da hanımcı diyebilirsin ama bunların birazı başıma gelse senin kadar sabretmezdim. Zira seninkinin de sabırdan fazlası doğrudan doğruya gereksiz taviz olduğunu düşünüyorum. Muhtemelen mevcut eşinde boşanman da bir o kadar zor olacaktır. Allah yardımcın olsun