Bu depresyon mu ? (Ciddi)

quote:

Orijinalden alıntı: amashe

Sevgili kardeşim, şunu söylemek isterim ki, hayat bize başkalarının dayattığı ve bizim elpence yaşamak zorunda kaldığımız süreçler dizgisi değildir. Annen, baban, sevdiklerin, başkaları... Herbiri, sahneleri gereğince saygıyı hakeden karakterler olsalar da, yalnızca atacağın adımlar için sayılı eylemlere, sayısız fikirlere sahip birer gölgelerdir. Kızma bana, ama gerçek bu! Bir başka gerçekse, dünyada önem vermen gereken tek ses kafanı yastığa koyduğunda duyduğun ses...



Öte yandan okul, arkadaş, iş, aile; öyle sanıldığı gibi kutsal kavramlar değildir. Gayet basit hiyerarşik sisteme aitlerdir ve öyle ya da böyle mutlaka son bulacaklardir. Bundan dahası, senin karakterin ve duygusal bağımlılığınla alakalıdır.



Şu var ki, okulu bitirmek kendini tamamlama yolunda seni bir adım dahi ileriye götüremeyebilir. Ailenin istediklerini yerine getirmek mutsuz, alelacele gireceğin bir ilişki hiç tahmin etmediğin kadar yipratabilir. Kaçıp gitmek mi? İşleri daha fazla zorlastirmaktan başka ne ise yarayabilir ki? Çalkantılı bir dönemden geçtiğin bariz, şu zamana kadar da içindeki sesi dinlediğini yani aklını kullandığını söylemek zor. Ne kadar duygusal olursan ol, içinde bulunduğun buhrandan kurtulmak için artık daha akıllı olmak zorundasın. Ondan da önce kendini dinlemek zorundasın. Kendinle yüzleşmek...



Tavsiyem, ne istediğine karar ver. Sonra bu yolda bir adım at, attığın adım taşa takılırsa tut ve o taşı yolundan kaldır... Zamanla hiçbir şey kolaylaşmayacak aksine her şey daha da zor gelecek, çünkü geçen zamanı yerine koymak, belki de biz insanların yetmeyeceği ender durumlardandir. Fakat bu olumsuzluğa rağmen daha güzel bir yeteneğe sahibiz! Zamanın ötesine gidebilmek. Kendini dinler, ne istediğine karar verir ve ötekileri boşvermeyi başarabilirsen, zamanın ötesine geçebilirsin.

quote:

Orijinalden alıntı: amashe

Sevgili kardeşim, şunu söylemek isterim ki, hayat bize başkalarının dayattığı ve bizim elpence yaşamak zorunda kaldığımız süreçler dizgisi değildir. Annen, baban, sevdiklerin, başkaları... Herbiri, sahneleri gereğince saygıyı hakeden karakterler olsalar da, yalnızca atacağın adımlar için sayılı eylemlere, sayısız fikirlere sahip birer gölgelerdir. Kızma bana, ama gerçek bu! Bir başka gerçekse, dünyada önem vermen gereken tek ses kafanı yastığa koyduğunda duyduğun ses...



Öte yandan okul, arkadaş, iş, aile; öyle sanıldığı gibi kutsal kavramlar değildir. Gayet basit hiyerarşik sisteme aitlerdir ve öyle ya da böyle mutlaka son bulacaklardir. Bundan dahası, senin karakterin ve duygusal bağımlılığınla alakalıdır.



Şu var ki, okulu bitirmek kendini tamamlama yolunda seni bir adım dahi ileriye götüremeyebilir. Ailenin istediklerini yerine getirmek mutsuz, alelacele gireceğin bir ilişki hiç tahmin etmediğin kadar yipratabilir. Kaçıp gitmek mi? İşleri daha fazla zorlastirmaktan başka ne ise yarayabilir ki? Çalkantılı bir dönemden geçtiğin bariz, şu zamana kadar da içindeki sesi dinlediğini yani aklını kullandığını söylemek zor. Ne kadar duygusal olursan ol, içinde bulunduğun buhrandan kurtulmak için artık daha akıllı olmak zorundasın. Ondan da önce kendini dinlemek zorundasın. Kendinle yüzleşmek...



Tavsiyem, ne istediğine karar ver. Sonra bu yolda bir adım at, attığın adım taşa takılırsa tut ve o taşı yolundan kaldır... Zamanla hiçbir şey kolaylaşmayacak aksine her şey daha da zor gelecek, çünkü geçen zamanı yerine koymak, belki de biz insanların yetmeyeceği ender durumlardandir. Fakat bu olumsuzluğa rağmen daha güzel bir yeteneğe sahibiz! Zamanın ötesine gidebilmek. Kendini dinler, ne istediğine karar verir ve ötekileri boşvermeyi başarabilirsen, zamanın ötesine geçebilirsin.

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-63340B9F6

Hocam ben de herkesin dediği şeyleri fazla kafaya takıyorum var mı tavsiyeniz?

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: amashe

Herkesten kasıt ailen mi, arkadaşların mi, yoksa başka başka sesler mi? Tam olarak ne yaşadığını bilmeden fikir söylemek doğru olmaz gibi. İstersen özelden yaz, birlikte akıl yürütelim.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: amashe

Yeryüzünde bundan daha fazla dile getirilen bir sorun yoktur sanırım. Havanın pusundan, toprağın renginden bile etkilenebilen oldukça basit ve bir o kadar karışık organizmalar kümesi olduğumuzu unutmamak gerekir. Elbette çevrene kulak kesileceksin, elbette diğerlerinin fikirlerine önem verecek, kafaya takacaksin. Daha doğalı düşünülemez. Fakat günün sonunda onlar ve sen arasındaki derin farkı yine senin cesaretin ve eylemlerin belirleyecek. Karar vermekten korkma, sürüye uymanin getirdiği rahatlık seni tatmin etmesin; insanlar ne derse desin, doğru ya da yanlış izin ver sonuçlar seni yaratsin. Hata yapmaktan korkma, hatalar belki ileride en güzel doğruların haline gelecek. Verebileceğim yegane tavsiye diğerlerinin olmanı istediği kişi olma! Kendine ve potansiyeline imkan tani.