Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Bu hayata katlanamıyorum

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
30
Cevap
1
Favori
1.028
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
1 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Herkese merhaba.biraz içimi dökmek istiyorum.aslında terapiye gidiyordum ve belli bir derecede iyi geliyordu ama artık gidemiyorum ve eksikliğini çok hissediyorum.her gün yaşam mücadelesi veriyorum adeta.bu hayata katlanamıyorum ama aileme böyle bir travma yaşatmak istemiyorum.organ nakli olunca vücut organa reaksiyon gösterir ya hani işte bende de aynı şekilde içimde bir şeyler yaşamama öylesine tepki gösteriyor ki.bu hayata o kadar yabancı hissediyorum kendimi.

    Bu mücadeleyi vermek istemiyorum artık.çok tükendiğimi hissediyorum.zaten bu haldeyken hayata odaklanmak da zor,bu yüzden hayatımı da mahvettim.olmak istediğim insandan çok uzağım bu da canımı çok acıtıyor.tabii öte yandan da bu hayatta ne olursam olayım bu hislerin beni rahat bırakmayacağını hissediyorum da belki biraz olsun daha iyi tutunabilirdim

    Yaş ilerledikçe de daha da zorlaşıyor sanki.eskiden daha iyi tutunabiliyordum hayata.şimdikinden çok daha iyi bir durumda olabilirdim ama ben mahvettim tabii bazı şeyler de kötü etkiledi beni.ailem yüzünden lisede yurtta kalmıştım ve gerçekten çok kötü zamanlar geçirdim hala etkisinden çıkamıyorum.kendi şehrimde okuyabilecekken sırf kendi takıntıları yüzünden puanın boşa gitmesin diyerek hiç istemediğim halde gönderdiler maalesef.lisedeyken o kadar kötü hale düşmüştüm ki ders başarım bile çok düşmüştü.tutunacak tek dalım bilimsel anlamda bir şeyler yapabilmekti.üniversite zamanı yine biraz iyi olmuştum matematik okumak istiyordum ama herkes beni demotive ediyordu.aile baskısıyla tıp seçtim ve hayatım daha da mahvoldu.sınıfı bile geçemedim.3 sene kaybettim.hem hiç bana göre değil hem de benim ilerlemek istediğim alanlar çok farklıydı.zaten o aralar kendimi o kadar çok bırakmıştım ki çok kopuktum hayattan.tabii şimdi çok pişmanım.belki şu an bir işim olsaydı hayata daha iyi tutunabilirdim.çok düşünüyorum gerçekten şu hayata beni bağlayacak en büyük şey bilim.artık onu da kaybettim ayrıyeten üzgünüm.

    Ben gerçekten mutsuzum diye sitem etmiyorum pek.biraz olsun hUzur isterdim.bomboş bi insan oldum bu da beni o kadar çok huzursuz yapıyor ki.ne kadar daha dayanabilexeğim hiç bilmiyorum.hiç gelmek istemezdim ki ben bu saçma dünyaya.var olmak istemiyorum ki :( aslında hep tutunmak istiyorum hayata ama bu konuda o kadar başarısızım ki.bu stres sadece ruh sağlığımu değil fiziksel sağlığımı,mental durumumu falan da mahvetti.gerçekten kendimi gerizekalı gibi hissediyorum beynimin küçüldüğünü hissediyorum.kendi tükenişimi izliyorum :(

    Bi yandan ben bu haldeyken kendimi çok sorumsuz hissediyorum.ailemin bana verdiği emeği falan boşa çıkardığım için onları üzdüğüm için de çok üzülüyorum.en azından onları mutlu etmek isterdim.belli bi zamana kadar benimle gurur duyarlardı.keşke onlara da bunları yaşatmasaydım.benim gibi bi evlatları olduğu için çok üzülüyorum onlara.ya bir de özellikle sıkıntılı olduğmuz şu günlerde onları destekleyebilmek isterdim çok :( kendimi topluma karşı da sorumlu hissediyorum.zor durumdaki insanları görünce onlar için de bir şeyler yapmak istiyorum ellerinden tutmak istiyorum ama ben o kadar berbat bi haldeyim ki.her şeye rağmen bu kadar mahvetmeyebilirdim hayatımı kendime çok kıZgınım :(

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >







  • ben de hiç ama hiç katlanamıyorum artık, kendime de katlanamıyorum




    bana net şekilde zarardan başka hiçbir şey vermeyen bir kızı, hayatımdan tamamen çıkarmam gerektiğini her fırsatta görmeme rağmen çıkaramıyorum. O yeni bir hayat kurmaya karar veriyor, uyguluyor, sürekli ama sürekli beni yok sayabiliyor. Ben buna rağmen, beynim "artık kesinlikle yapacağın hiçbir şey yok, unut gitsin" demesine rağmen bunu yapamıyorum, bu yüzden de ne hayatıma ne kendime katlanamıyorum.
  • Hayatı hata yapa yapa öğrenirsin, zekiyle salağı ayıran şey; zeki hatasından sonra denemeye devam eder, salak ise hatasından sonra bırakır ve kendi kabuğuna çekilir, savunma mekanızmaları yaratır. Uzun uzun yazar vesayre.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Stresten tansiyon hastası oldum 16 yaşında. Bu sene istemedigim bölüm kazandım (tıp) Ben de aynı şeyleri yaşayacağım gibi geliyor...

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Üzüldüm :( Şu zamandaki ilişkiler genel olarak çok toksik geliyor bana :( umarım atlatırsınız.zamanla daha iyi olacaksınız.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • barryallenn kullanıcısına yanıt
    Acımasızca yargılamak da hiç hoş değil bence

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • askmeafavour A kullanıcısına yanıt
    Geçmiş olsun.şimdiden şartlanmayın ya.ben kendimi tamamen bırakmıştım neredeyse o yüzden böyle oldu.şu an geçmişe gitsem o kadar bırakmazdım diye düşünüuorum.mücadele etmek çok zor geliyor ama mücadele etmeyince de çok daha kötü oluyor.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Nedir Bu Hayata Küskünlük Yahu. Ayağa Kalkın!!!!!
    7 yıl önce açıldı
    Psikolojik olarak çökmüş durumdayım, hayat enerjim kalmadı.
    11 yıl önce açıldı
    Anlamsız hayatına anlam katabilmek için hayatımı mahfetti
    8 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • Kim katlanabiliyor ki

    Herkes mecburen yaşıyor

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • hamza5806 kullanıcısına yanıt
    Insanlar gayet de zevk alıyorlar gibi geliyor bana.baya kişiye sordum hatta yine gelsen yine aynı şeyleri yapar mısın diye hep bin defa da gelsem yaparım memnunum diyorlar

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >

  • Tıbbın dersleri sıkıcı geliyorsa dersi geçmeye yetecek kadar çalış ortalama kasma zaten işin garanti. Kalan zamanda da hobiler yaparsın.
  • Thomas Silverstein T kullanıcısına yanıt
    3 sene kaybettikten sonra artık geçiyorum :( o kadar da sıkıcı değil ama asıl ilerlemek istediğim alan da değil.
    Hobilerden falan hiç zevk alamaz oldum.bomboş bi insan oldum beni en çok üzen şeylerden birisi de bu.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >

  • Ben de aslında senin gibi düşünüyorum, niye yargıladım çünkü başka bir ara yol yok, ne yapabiliriz ki? Hayatta bir oyun uydurmuşlar, mücadele etmek zorundasın, birilerine kendini pazarlamak zorundasın, birilerine hizmet etmek zorundasın. Bir şeyler yapmak zorundasın, hareket içinde olmalısın. Ben de katlanamıyorum bazen, boşlukta hissediyorum, depresif oluyorum. Hayat gerçekten zor, ve özellikle bizim ülkede. Eğer bunları düşünecek olursak ve dramatize edersek yaşamımız anlamsızlaşır ve çabalamaya tüm motivasyonumuz biter. Ne olmak istediğin kişi olabilirsin, ne de bir şeyden zevk alabilirsin. Kendini saldığın anda yere çakılıyorsun.


    Lütfen iyimser ol, kendini en azından bir şeylere bağlamaya çalış, sorunlarını duygularınla değil mantığınla düşün. Saygılarımla.


    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi barryallenn -- 29 Eylül 2020; 3:18:42 >
  • barryallenn kullanıcısına yanıt
    Çok haklısınız.ben de hep mücadele etmeyr çalışıyorum aslında ama bu acı veriyor bana :( çok yere çakıldım aslında ama pek ders alamıyorum davranışlarımı düzeltemiyorum yani.
    Ben de saygılarımı iletiyorum size

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: askmeafavour

    Stresten tansiyon hastası oldum 16 yaşında. Bu sene istemedigim bölüm kazandım (tıp) Ben de aynı şeyleri yaşayacağım gibi geliyor...

    Ben tıpı kazansam, dünyanın en mutlu insanı olurum lan Not : 4 Defadır üni sınavına girip 2 yıllık bölüm bile kazanamayan biriyim. Halinize şükredin.  
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • askmeafavour A kullanıcısına yanıt
    İstemesen de bırakacak durum yoksa sınıf geçmeye bak bence. Yoksa benim gibi sınıfta kalırsın
    Hangi fakülte?

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Geçmiş olsun.kaç sene kaldınız? çok kötü bir şey gerçekten.yaşıtlarım intörnken ben 3e yeni geçtim daha.mühendislik falan okuyanlar mezun oldular işe girdiler.insan kendini çok kötü hissediyor.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • 2019'da başladım ve aynı sene kaldım hocam.
    Siz de üzmeyin kendinizi hocam ya. Olan olmuş artık. Bölümden memnunsanız hem fazla bir önemi yok ki? İnsanlar üç yıl dört yıl sınavda hazırlanıyor artık. Sıkmayın canınızı umarım yoluna girer her şey.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Ben de katlanamıyorum hocam. Bazen hayat, insanlar beni aşağılıyor. Ama elimden geldiğince pozitif kalmaya çalışıyorum. Unutma çok düşünen insan gerçekle ilişkisini kaybeder ve ilüzyonda yaşamaya başlar. O yüzden pek düşünmemeye çalış bu durumları



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Hilbo Haggins -- 29 Eylül 2020; 20:51:47 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Umarım bir daha kalmazsınız.haklısınız olan olmuş da ben pek unutamıyorum.neyse artık geleceğe bakmamız lazım da o da çok zor.
    Umarım sizin için de hep yolunda olur.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hilbo Haggins kullanıcısına yanıt
    Insanlar çok acımasız maalesef :( haklısınız düşünmekten deliriyor insan ama düşünmeden de yapamıyorum

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
    • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum