Şimdi Ara

CAHİL ANNE VE BABALAR(psikolojik konu)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
3
Cevap
0
Favori
1.042
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Sözüm ağır bir biçimde aile baskısı altında yaşıyan genç liseli,üniversiteli kardeşlerime(konuyu doğru yeremi açtım bimiyorum daha çok psikoloji ile ilgili ama bildiğim başka forumda yok)

    Bir anımı anlatayım belki hayatimda hic unutmayacagim bir olay .Hiç ağlamayan birini.20 yasinda tehditler ile dayak zoruyla aglatan cahil ailem.Sirf saçma sapan nedenler ile yok bilmemne gozlerinin onunde kitap okumuyo , üniversite saatleri karmakarışık diye bilmemne univesite ogrencisi arastirmaci olamali gezmeli (ki bunlari zaten biliyoruz gerektiği zaman yapıyoruz) vb. 5 yasindaki cocuga bagirirmiscasina koseye sıkıştıran bide bunla yetinmeyip bu olay sonrası kahkahlar ile evden ayrılan gezen cahil anne babayı allah kimseye göstermesin.

    Bu olayları her ay yaşıyordum ve inanın artık aileme olan nefretim doruklara ulaşmıştı ve bu nefret o gün gözyaşlarına dönüştüı.Bana güvenmeyen saygı sevgi duymayan(ki ben onlar ile sonuna kadar saygı duyuyordum) yapmacık anne babam bana bakmak sanki zorundaymış gibi evde bir fazlalıkmışım gibi davranan bu evlat sevgisi beslemeyen iki ınsan.Eminim ki benim gibi hatta benden de kötü durumda olan gençler vardır.

    Tavsiyem dayanmanız başka bir şey değil.Böyle bir ailede yaşıyorsanız iş artık çıkarlara dayanıyordur çocuğundan bıkmış aileler özellıkle genç üniversiteli iseniz bu 4-5 sene tehditler içinde geçecektir.Tabi anlayışlı aileler vardır onalara karışmıyorum zaten fakat böyle anadolu tarzı cahil köy yerleşkesi tipli beyinsiz inatçı sözünüze inanmayan aileler vardır.Dediğim gibi bir kaç sene dayanın sömürebildiğimiz kadar maddi ihtiyaç sömürün gerekirse part time iş bulun (Yurtta kalma olayını en son düşünün dayanabildiğiniz kadar evde dayanın yurt hayatı hafif zorlar) .Gerekirse uzak akrabalardan yakın arkadaşlardan manevi destek alın ki almalısınızda.Bir şekilde halledersiniz.Ünversite sonrası hayat ta artık size kalmış tavsiye veremiceğim))

    Hele ki tek çoçuksanız ve aile baskısına çok mağruz kalıyosanız.Ailenız icin değil kendiniz için dayanın.Çünkü üniversite ortamı zaten yeterince gergin kafanızı bu tip saçma aile meseleleriyle doldurmayın gerekirse ailenizi görmezden gelin(Yapmacık sevgi gösterin).Yeterki böyle cahil karanlık insanlar anne babanız olsa dahi bunca yıl hayatta kalmanızı sağlamış olsalar dahi sakın ha gururunuzu ,dürüstlüğünüzü ,aklınızı ,kendi geleceğiniz için oluşturduğunuz planlarınızı değiştirmelerine duygularınızı incitmelerine sakın izin vermeyin.Dayanın aklınızı kullanın sert ve ciddi olun , dostlarınızdan gerekirse sevdiğiniz öğretmen hocalardan destek fikir alın ,yaptıklarınız ile ilgili 1gr tereddüt etmeyin.Allah hepinize kolaylık ve mutluluk versin kardeşlerim hayatınızda başarılı olmanız dileğiyle...







  • vallaha seninle aynı durumdayım.Üniversiteyi başka şehirde okuyup mezun olduktan sonra tek yaşıcam.Planım bu dayanıyorum
  • her gün dersime çalışırım sınıfımda çok iyiyimdir vs. sanki sınıfta kalıcak falan gibi muamele yapıyorlar.Hayatta 1 kere 1 bile gelmedi karneme.Deliricem
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.