Can dostumu kaybettim..

Arkadaşlar buradan ilk söyleyeceğim özellikle genç arkadaşlara sakın köpek almayın eğer köpeğiniz varsa lütfen senede 1 kere kontrol ettirin. Benim güzel kızım 9 yaşındaydı ve hiçbir şeyi yok gibiydi ve sabah oyun oynadığımız günün akşamında epilepsi nöbeti gibi nöbet geçirdi veterinere götürdüğümüzde mr çekildi, beyninde ve akciğerinde çok büyük olacak şekilde kitleler vardı artık hiçbir şekilde eskisi gibi olmayacaktı tedavisi de hastalık ilerlediği için mümkün değildi o yüzden ilaçlarla hayatına devam edecekti, doktor 3 ay ömür biçmişti ama Allah'tan umut kesilmez dedik ilaçlara başladık gerçekten ilaçlar sayesinde eskisi gibi olmasa da durumu iyi görünüyordu. 4 ay boyunca bu şekilde ilaçlarla hayata tutundu ama 3 Nisandan itibaren daha kötü bir hal almaya başladı ve en son 5 Nisanda artık yerden kalkamaz hale geldi ve mecburen uyutma kararı aldık ailecek, gerçekten hayatımın en zor anlarından bir tanesiydi belki de en zor anıydı, kızımı 5 Nisan günü kaybettik ve 4 ay kansere dayanabildi. Arkadaşlar dünyanın en zor duygusu, evladımı kaybettim ve hala inanamıyorum sanki evin içinde tuvalete çıkarmam için beni bekliyormuş gibi hissediyorum. Ama içim çok rahat çünkü bir köpeğin yaşayabileceği en güzel hayatı yaşadı günde 3 kere dışarı çıktı en az 2 saat arkadaşlarıyla oynadı gün içinde, denize yüzmeye gitti ormanlara gitti her şeyi doya doya yaşadı. En güzel yemekleri yedi mamaları yedi. Benim üzüntüm onun yokluğu sadece, çok özlüyorum.

Dostum başın sağolsun...

kelimeler yetmez farkındayım bu durumda ama

bu dünyada hepimiz yolcuyuz zaten..

Allah razı olsun, dostlar sağolsun..