Küçükken çok seviyordum onlarıbaşarılı öğrenciydim gurır duyduklarımı felan sanardım , ama hep faha fazla başarı diyolardı unutuyorlardı yaptıklarımı.Hep kavga ediyorkardı kaç defa ayrılcaklardı , çocuk gibi onları biraraya getirmeye çalışıyordum ağlayıp.Psikolojim pert oldu , kaç okul değiştirdim bilmem . Baba karı kız (çocuk) manyagı birisi , annemde beter gibi. Babam köyden geldiği içim (amcamın fabrikası var) hem cahiş hemde herşeui para zannediyor. Bunlarım hepsini anlamam , onların sadece kendni düşündüğünü vs 20 yaşımda oldu. Benim gelişmemi istemiyorlar , yaptığım şeylerde negatiflik buluyorlardı.Ama inanın annem babam diye hep doğru gibi çelişiyordum. BABAM KÖYDENMİDİR NEDİR HEP SAYGISIZ !DİYORDU BANA ANNEM İSE AÇIĞIMI BULUP YARALAMAYA.. HATTA YALANDAN DÜN AĞLADI SÜLALE REİSİ AMCAMIN YANINDA BENİ KÖTÜLEYİP.
BU YIL SINAVA HAZIRLANCAM O YÜZDEN MANTIKEN SAKİN RELAXİNG OLUP HE DEMEM LAZIM . DEMEM OKİ BİREY OLAMAMIŞ İNSANLAR EVLENİNCE SIKINTI OLUYOR BİZİM GİBİLERE :( AYAKTA DURDUĞUNUZU GÖRÜNCE VRYA MUTLU OLDUĞUNUZU ÇÖKERTMEYE ÇALIŞIYORLAR ÇÜNKÜ YAPAMADIKLARINI YAPIYORSINUZ.