Herkes benden ümidi kesti,kendimi nasıl toparlarım?(CİDDİ) (4. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Rorschach-db

Yazılan yorumlar karşısında kendimi gerçekten çok kötü hissettim.Gerçekleri başka insanların ağzındn duymak daha çok koyuyor adama.Belki dalga geçecek birileri çıkabilir ama yorumları okuduktan sonra ağladım inanın.
Ne yazacağımı bilemiyorum.
Kendimi toparlayıp bir hedef belirlemeliyim artık,bunun farkındayım.Umarım güzel sonuçlar elde edeceğim.

quote:

Orijinalden alıntı: Rorschach-db

Öncelikle belirtmeliyim ki bu konu benim hayatımla ilgili ve gerçekten çok önemli.Sizlerin düşüncelerine saygı duyarak bu konuyu açtım,inanıyorumki cevaplarınızın katkısı olacaktır.
Lütfen dalga geçmeyin,karı-kız konuları ve bazı diğer saçma sapan konularla kıyaslamayın.
Ciddi,yol gösterici,anlamlı cevaplar beklemekteyim.
Bir yardım edin Allah aşkına.
Not:Konu biraz uzun olabilir ama önemli olmasa bu kadar uzatmam.

92 doğumluyum.Yaşıtlarıma göre hem fiziki açıdan hemde düşünce açısından biraz daha olgun olduğumu düşünüyorum ki çevremde böyle söylüyor.Lise 1'de sınıfta kaldım GTA'ya olan bağımlılığımdan.Lisede 4 seneye çıkınca 5 senede bitirdim.Düz lise sözel bölümü mezunuyum.2010 senesinde Kaymakamlık sayesinde bilindik dersanelerden birinde 1 sezon geçirdim.Okulda ve dersanede sınıflarımdan son derece memnundum.Çevremde ne kadar ABİ'lerde olsa ben hep kendim gibi oldum.Ailem,arkadaşlarım,öğretmenlerim,çevremdeki herkes benden birşeyler bekliyordu,bana inanıyorlardı.Ama ben herkesin beklentilerini boşa çıkardım.

O sene Ygs sınavına girip 318 civarı puan elde ettim.2.sınavın önemli olduğu söylenip duruldu moralimiz bozulmasın diye.Ben hiç tatmin olmamıştım,çünkü çalışmıyordum.Dersanenin insana birşey kattığınıda düşünmüyordum,ailemde aynı düşünceye sahipti.Herşey insanın içindeydi.Kendi köyümden dersanesiz,onca zor şartlar altında yaşayıp,çok güzel puanlar alıp çok güzel yerlere giden insanları biliyordum.Olacaksa heryerde her şekilde olabilirdi.
Lys sınavıda güzel geçmedi.Tercih zamanı dersaneye gittiğimde anca 2 senelik sanat tarihi,sümeroloji gibi pek hazetmediğim bölümlere gidebileceğimi söylediler ama istemedim.Sınav arkadaşlarım Türkiye'de 5000 altında sıralamalara sahipken ben yarım milyonu geçiyordum.Yediremedim kendime bunu,gitmedim.Açıköğretim hakkında bilgi aldım ve öğretmenlerin gazıyla sosyoloji bölümüne yazıldım.Bir yandanda askerlikten kurtulmak amaçlıydı.Derslere çalışmadım sınavlara dahi girmedim.Ne de olsa seneye sınavı kazanır giderdim bir yere.Kim uğraşacaktı açıköğretimle.Haliyle o sene kaldım.
O sıralarda ne yapmam gerektiğini düşünürken bir akrabamın film çektiğini öğrendim.Antalya'da festivalde yarışan filmlerden biriydi.Herneyse,bana gel bizimle çalış,ışıkçı,sesçi,kurgucu falan olmayı öğren gibisinden laflar söylediler.Bende kararsız bir şekilde çekimlere az çok yardım ettim.Ufak da bir rolüm vardı filmde.
Okul bittikten sonra 2011 nisan ayına kadar boş gezdim boş yaşadım.Ne olacağını ne yapacağımı bilmeden.Bir teknoloji marketinde satış danışmanı olarak işe başladım.Yaklaşık 6 ay çalıştım.O sırada yine ygs sınavına girdim ve 265 puan aldım.Yine çalışmamıştım,yine boşa geçmişti zaman.Lys başvurularını yaptım,ilk sınava girdim.2.sınavda birazda iş yorgunluğuyla tarihleri karıştırıp sınava giremedim.Hayatımda yaptığım en büyük aptallıktı.Herkes şok olmuştu bu nasıl oldu diye,bende anlamadım zaten.O sınavdan iyi sonuç alamayacaktım ama yinede girmeliydim,olmadı.Tercih dönemini yine iş yoğunluğundan kaçırdım.Zaten pek de ilgili değildim.Baktım ki askerlikten kağıt gelecek tekrar açıköğretim kayıt yenileyip bölüm değiştiremeden sosyoloji okumaya başladım.Verdiğim harç paralarıda zararıma oldu.Şuan 1.senem derslerde orta seviyede.
Bu sene yine çalışmadım ve ygs'de 255 puan aldım.Lys'ye kazanamayacağımı bildiğim halde yine başvurdum.
Herkes umudu kesti,ne yapacağımı bilmiyorum.Bu hayat böyle nereye kadar gidecek bilmiyorum.
Her seferinde bir gün herşey değişecek diyerek kendimi avutuyorum ama en ufak bir adım bile atmıyorum.Treni kaçırmış,kaybettiğim yılların üzüntüsünü yaşıyorum.Arkadaşlarım iyi yerlerde okuyorlar.Benim hedefim bile yok.Bir türlüde kendimi bir yere yerleştiremiyorum.2011 ekim ayından beride çalışmıyorum,evdeyim.İyice kilo aldım.Ailemde işe gir çalış falan diyor ama ne bileyim işte.

Coğrafya veya ingilizce öğretmeni olmayı isterdim.Gezip görmek de gerektiği için.Şimdi bakıyorum onca öğretmen açıkta.
Bilgisayar yazılım veya mühendislik isterdim ama sözeldeyim nasıl yapacağım bilmiyorum.
Yine dil okuyayım diyorum ama tahminimce artık teknolojiyle birlikte diller arasında çevirim daha da kolay olacak cihazlar sayesinde.İnsanların arasındaki dil iletişimi teknolojiyle ortadan kalkacak gibime geliyor.Ne kadar gerçek olur bilinmez.

Hayallerim vardı ama artık yavaş yavaş silinmeye başladı gözlerimin önünden.
Güzel bahçeli bir ev,mutlu bir aile ve Türkiye'den başlayıp ömrüm el verdiğince birçok şehri,ülkeyi gezmek.
Hiçbiri olmayacak sanırım.
Sizce ne yapayım arkadaşlar?Bu kadar olumsuzluğun içinden,bu kadar zaman kaybından sonra nasıl kendimi toparlayayım?Hedefimi nasıl belirleyeyim?Nasıl mutlu olayım?

Benim gibi olan veya bu duruma yakın şeyler yaşamış arkadaşlar ne yapıyorlar?

İyi günler.

quote:

Orijinalden alıntı: Mert_R6V2

çalış 10 sene boyunca asgari ücretten 700 tl alırsın bu parayla git bireysel emeklilik muracadı yaptır. 3 bankayla anlaş her birine aylık 100 tl ödemek şartıyla toplamda 3 bankaya 300 tl öde . tabi bunlara her sene fazla abartılı olmayan makul bir şekilde zam gelcek. ama senın maaşında zamlancak. herneyse 10 sene sonunda 3 bankadan direk maaş alabilecek şekilde emekli olcan. ortalama bu ödemeyle her bankadan en az 800 tl filan alcaksın . bugunun enflasyonuna gore o zaman 1300 filan alırsın. en az 3 milyar gelir elde ettikten sonra bu paralarlada ssk nı doldurursun. ve saglık alanındakı sosyal güvencende devam eder. sigorta primin dolduktan sonrada birde devletten emekli olursun. al sana 35 yasında baslayan bir emeklilik ve 3 maaş. 65 indede gelecek olan ssk ile 4 maaş