İşe gelirken her sabah poğaça yada simit alıyorum ve her sabah aynı kişi gelip çöküntü oluyor.sanada söyleyelim dediğimizde ise hayır ben yemeyecem kahvaltı yaptım bahanesini uydurarak bizimkilerden bölüp karnını zaten doyuruyor.Kardeşim sen niye almıyorsun dediğimizde ise ayıp yediğim lokmayı mı sayıyorsunuz diyor. bir günde ben alırım diyo ama nedense o gün hiç gelmedi ve gelmeyecek.Eminim çoğu iş yerinde böyle kişiler vardır.Kısacası eli cebine gitmeyen başkası üzerinden geçinen uyanıklar.Sabah bir simit almamayı öğlen yemekte sodexo kartımı unuttum diyerek para harcamayı kar bilen uyanıklar.
Aslında bu yakırada antattığım basit kalır ve daha anlatmadığım bir sürü şey yapım gereği kimseye birşey diyemem ama her sabah her sabah olunca insan sinirleniyor.
"Evet, sayıyorum" diye sert çıkabilirsin. Ben yapıyorum arada sırada pişman değilim
söyle dostum onlar yüz buldukça astar isteyen yüzsüz tipler. inan söylediğinde kırılmıcaktır. yüzsüz olduğundan anlamamazlıktan gelecektir.
ben stajdayım geçen yanımdaki abi dedi ki
avans çeksene dominos tan pizza söyleyelim
Kardeş alınma ama yaptığın enayilik. Yapım gereği filan değil.Küçüklükten gelen özgüven sorunu ve bu tür durumlarda fikir belirtememe problemi bu.Zaten o adam da emin ol sana 'enayi' gözüyle bakıyor... Almama gerek yok nasılsa işyerindekinden geçiniyorum diye düşünmekte...
Bir an önce kendin olup bu durumdan kurtulmanı öneririm.