İşe girecek psikolojide değilim

23 yaşındayım, 24 olucam mayısta, geçen sene mezun oldum grafik tasarım bölümünden. Lisenin başından beri depresyondayım. Lisede 1. sınıftan itibaren kendimi izole edip lise hayatımı tamamen bilgisayar karşısında geçirdim. Hiç adam akıllı arkadaş edinemedim. Liseden hatırlanacak hiç bir anım yok. Ergenlik çılgınlıkları yapamadım, arkadaşlarımla hatıralar yaratmadım, ev okul ev okul hayatım böyle geçti. Çok pişmanım. Keşke lise hayatımı arkadaş edinerek, ergenlik salaklıkları yaparak doya doya yaşasaydım. Üniversiteyi hatırlamıyorum bile. Kendi şehirimde okudum. Hazırlık ve 1. sınıfı tamamen kendi başıma, ev okul giderek geçirdim. Kimseyle konuşmuyordum derslerde falan, zaten kafama uyacak kimsede yoktu. Derse giriyordum, öğle arası cafede tek başıma takılıp tekrar derse girip eve gidiyodum. 2. sınıfta 1-2 arkadaş edinimiştim, bazen onlarla takılıyordum. 3. sınıfta korona çıktı zaten, 2 sene okula gidemeden mezun oldum. Bu arkadaşlarla şimdi ara sıra mesajlaşıyorum, biri yurt dışına gitti zaten. Hiç buluşmuyorum. Sosyal hayatım yok gibi bişey. Arkadaşım diyebileceğim 3 kişi var fakat onlarıda fazla sevmiyorum. Birini ararım gelemem üşeniyorum der, diğeriyle çıkarız konuşacak ortak konumuz yoktur, bön bön birbirimize bakarız sonra eve döneriz. Diğeri ayrı bi garip, zaten kendi arkadaşlarıyla takılır genelde, kimsesi yoksa gelir benle takılmaya. Öyle işte, sürekli bi boşluktayım. Hiç bir amacım yok, hiç bir motivasyonum yok, anneme maddi manevi yük olmaktan başka bişey yapmıyorum. Kadın benden işe girmemi, kız arkadaş edinmemi, sosyalleşmemi, mutlu olmamı, kendi ayaklarım üzerinde durmamı isterken ben odamın içinde duvarlara bakıyorum. İşe girdiğimi ve sorumluluk aldığımı düşündükçe midem bulanıyor. Geçen sene staj yaptım ve çoook zorlanıyordum. Bazen tuvalete gidiyordum ağlayacak gibi olduğum için. Kafam kaldırmıyordu. Sürekli yanlız hissediyorum. Arkadaşlarım olsa keşke diyorum. Sıkıldığımda tek tek arasam hepsini çıksak takılsak muhabbet etsek bi parkta oturup falan, ne güzel olurdu. Psikologdan randevu aldım, bunu lisedeyken yapmalıydım sanırım. Umarım işe yarar

HACI BENCE İŞE GİR ÇALIŞ. EVDE TIKILI KALMAK ADAMIN ASABINI ÇOK BOZAR. HATTA HER HANGİ BİR İŞE GİR. BİRAZ HAYATI TANI. MÜCADELE ETMEYİ ÖĞREN.

saol hocam git öl desen daha yardımcı olmuş olurdun

hocam denedim, dayımın restoranında büfecilik yaptım 5-6 ay falan fakat yapamıyorum sürekli depresif düşüncelerle boğuşuyorum çalışırken. Yanımda kuzenim var benle yaşıt sürekli arkadaşlarından mesaj geliyor, sürekli bi arkadaşı arıyor plan yapıyolar çıkıp takılıyolar, tatile gitmek için izin alıyor 1 hafta gelmiyor, arkadaşlarıyla gidiyor tatil yapıyor, kız arkadaşıyla konuşuyor, gidip onla buluşuyor. Ben ise bütün gün büfede ayakta iş yapıyorum, telefonum 1 kere bile çalmıyor, ne mesaj geliyor ne başka bişey. Doğum günüm geliyor kimse hatırlamıyor, 1 kişi bile arayıp mesaj atmıyor. Yanlızlıktan kafayı yicek gibi oluyorum, kuzenimle konuşuyorum bu durumu beni anlamıyor, nasıl arkadaşın yok gibisinden konuşuyor daha çok üzülüyorum. Napıcamı bilemez oldum. Arkadaşım dediğim 3-5 kişi var hiç birini yakın görmüyorum, ben arayıp sormazsam hiç aramıyor, buluşalım dediğimde bahane üretiyorlar. Çok kötüyüm gerçekten

tamam da hacı telim çalmıyor diye dert edilmez ki? boşver çalmasın daha iyi. nerde çokluk orda .okluk derler. 5-6 ay da uzun bir zaman değil. otur sebat et çalış. işe odaklan. arkadaşlığa goy goya odaklanma. kuzenine tel geliyo diye de üzülme. boşver. zamanla her şey olur. her şey senin elinde..

iş hayatı berbat sürekli birileriyle iletişim halindesin. insanlar hemen o negatif enerjini de anlıyor. evden bir iş edinmeye bak bölümün buna uygun. hayatın yine depresyonda geçer ama işe gitmekten birileriyle yüz göz olmaktan rol yapmaktan iyidir. onun haricinde düzelecek pek bir şey bence kendine bir kız arkadaş ararsan daha iyi olur bu saatten sonra dediğin anlamda bir arkadaşın olmayacak gibi görünüyor malesef ben de öyleyim.

?

Hiçmi konuştuğun 1 2 tane yakın arkadaşın yok.Benim arkadaşlarım baya vardı ama şimdi herkes dağıldı işe girdi.İşe girince üni deki arkadaş çevresi dağılıyor.Ben amcaoğullarıyla takılıyorum mesela seninde kuzenin varmış işte takılın onunla çok kafayı takma yahu.Yanlış anlama sende biraz aşağılık kompleksi var gibi hissettim.

istanbul hocam

kardeş kusura bakma da o bölümden mezun olsan ne mezun olmasan ne ? 4 sene babanın parasını harcamışın. liseden sonra girip başlanacak bir meslek o .

illa mühendislik falan mı okumam gerekiyor anlamadım

geçerliliği olan düzgün birşey .grafik mrafik boş iş. adam liseden sonra gidiyor 6 ayda işi öğreniyor bitti gitti. sana bir de karikatür bırakıyorum olay bundan ibaret.

örnek verebilir misin mesela geçerliliği düzgün olan bir şeyi

Kesinlikle en doğru en net cevap, inan bana deseler emekli ol şu an çok az maaş verexez vallahi kabul ederim insanlarla uğraşmak kadar berbat bişey yok.

İşe gir güzeldir diyenler neye göre diyiyor anlamıyorım tiktokdan youtubedan ne kadar para kazanan gördüysem işini bıraktı dünyadaki en saçma şey işe gitmek.