İslam, Musevilik ve Hristiyanlık - Sohbeti

Youtube'de şöyle bir videoya denk geldim ve çok beğendim. Bir imam, papaz ve haham bir araya gelirse nasıl bir ortam oluşur düşüncem yıllardır bende merak uyandırıyordu. Keyifli, eğlenceli ve bilgilendirici bir sohbet olmuş. Vardığım sonuç ise, Deizm hala daha mantıklı gelmekte. Din bir kültür aktarımından başka bir şey değildir görüşüm devam ediyor. Ben bir Türk olarak İslam öncesi kültürüme göre yaşamaya devam edeceğim.

dün akşam 55 dk.'sını izledim. bu akşam da geri kalanını izlemeye çalışacağım. ilk izlediğim kısımda bende kalan izler:

öncelikle imam olan katılımcının yapmış olduğu örnekleme dikkat çekici oldu. din konusunda insanlara genel veya kişisel de olsa görüşler sunulurken, insanları güldürmeye veya kendisinin de sözlü olarak ifade ettiği gibi kendisini sevdirmeye çalışacak tarzda, taklitde bulunmasına gerek yoktu. papaz ne dedi gördünüz. ben bütün insanları sevmek zorunda değilim dedi. insanlara din'i anlatmaya çalışırken, güldürme politikasını izlemeye gerek olmamalı. gülünecek bir durum olsa, bütün islam alemi şu an gülüyor oluyordu. halbuki tam tersine ağlıyoruz, ağlatılıyoruz. gülmek isteyen tv izleyebilir. reklam olmasın zaten güldürme amaçlı programlar var. yani, dini anlatabilmek için kendisini sevdirtmesi zaruriyetinin olması mümkün olamaz. insanlara şirin görünmek veya ılımlı bir hava yaratmak için bu tarz girişimler yapmak doğru olmamalı.

55 dk'nın sonlarına doğru sanırım haham'ın yapmış olduğu bir çıkış da oldukça etkileyici oldu bende. imam'ın, dünyadaki müslümanların çoğunluğunun sünni olması, yani kuran ile birlikte peygamberimizin de (sav) kuran'a göre yürüttüğü yaşam tarzı, yaptıkları dikkate alınır, sünnetine uyulur manasında açıklamada bulunmasından sonra , yanlış hatırlamıyorsam kutsal kitaplar ile birlikte peygamberlerin örnek alınıyor olması onları kusursuzlaştırmıyor mu? şeklinde bir soru yöneltmesi oldu. bunu duyunca şaşırmadım çünkü, kuran'da peygamberlerini öldürenler hakkında bilgi veren ayetler hemen aklıma geldi. yani haham, peygamberler de insan, sonuçta onlar da hata yapar, onların örnek alınabilirliği konusunda belli ki aklında yer edinmiş olan şüpheleri hakkında imama bir soru yöneltti. bu soruyu yöneltince zaten, imamın bu soru öncesinde peygamberler için yapmış olduğu bütün konuşmaları da silip atmış oldu adeta. yani hahm'In bir kulağından girip öbür kulağından çıkmış dememiz gerekiyor. çünkü imam'ın peygamberlerimizi övmüş olması, kimi neden rahatsız edebilir ki? sonuçta hepsi Allah'ın elçisi. bu hatayı suudi prens de yaptı, kabenin tepesine çıkarak peygamberler de hata yapar, biz insanlar nasıl hata yapmayalım dedi. yani peygamberlerin sahip olduğu vasıflar, edinmiş olduğu görevler ve yaşam tarzlarına istinaden bir insanın kendisini peygamberlerle kıyaslaması, akıl işi değildir. bu başka bir şey, başka bir konu. ama şahsen kendi düşüncem, bir hristiyanı islam'a davet edebilirsin. bu daveti yaparken de ona kuran okutman gerekecek. kuran'ı okutmak için hristiyana abdest almasını şart koşarsan   bu abdest olur mu? abdest almak hanefi mezhebine göre sünnettir. hristiyana göre neden sünnet olsun? yani daha başlangıçta sünnete uymasını şart koşarsan, anlamsız olur. bu örnekte vurgulamak istediğim şey ise, haham aslında şöyle sorsaydı daha güzel olurdu: kutsal kitaplarına tek başına yeterli midir? sonuçta Allah'ın kelamı olduğunu düşünürsek, bence yeterlidir. ama zaten dine gönül veren, onu tebliğ etmekle ömrünü geçireni de bir aşk ile sevecektir. sevemedi ise zaten sorun var demektir. Allah'ın sevdiği ve nasıl diyelim tüm insanlara örnek olmuş olan peygamberlerimize olan hitaplarını gördükten sonra peygamberler ve onların kusurları hakkında konuşmak doğru değil. kısaca haham, eskilerin sahip olduğu bir zihniyetin kalıntılarına sahip olduğunu adeta itiraf etmiş....