Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
''' KAYBEDENLER KLÜBÜ ''' (2. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
yeni üyelerimiz eklenmiştir : ) -
-
Mutlu olmak için negatif olan herşeyden uzak durmak lazım 
-
Bu aralar ben de mutsuzum. Eklersen sevinirim..
Ama istediğimiz zaman üyelikten ayrılabilir değil mi?
-
öeahh adamın içini kararttınız ülen 
-
quote:
Orjinalden alıntı: moonshine traffic
Bu aralar ben de mutsuzum. Eklersen sevinirim..
Ama istediğimiz zaman üyelikten ayrılabilir değil mi?
dostum cıkmak istersen uyelikten pm atman yeterli... -
beni de ekleyin 
onunsuz benim için hayatın anlamı yok
-
hızlı gelişiyoruz
uzulsem mi sevinsem mi bilmiyorum!!!! -
quote:
Orjinalden alıntı: sepulturgay
hızlı gelişiyoruz
uzulsem mi sevinsem mi bilmiyorum!!!!
tezat bir durum değil mi...
-
Yarım kalıp yaşayacağıma öleyim daha iyi. Ölümün bedeli değilsin belki ama; belki inanırsın seni ne denli çok sevdiğimi, herşeyimi feda edecek kadar bağlandığımı. Hani hep yalnızlık çok güzeldir derdim ya sana, belki de yalnız olmadığımdan güzel geliyordu bana. Belki de yalnızlığı seçemediğim için çekici geliyordu yalnızlık. Yalnız kaldığımda anladım, seçilmedikçe ne denli acı verici bir kavram olduğunu. Çünkü ben seninle bir bütündüm, seninle tamamdır. Sensiz eksik bile değilim çünkü sensiz ben bir hiçim.
Mutsuzum, çünkü kalabalıkta yalnızım.
Mutsuzum, çünkü sen yoksun.
Mutsuzum, çünkü ölüyorum.
Ölümden değil de, sevenlerimi üzmekten korkuyorum.
Somut halimden soyut halime geçtiğimde mezar taşımdan bakacağım, ve bekleyeceğim tek sen olacaksın. Bir dua kadar sıcak, bir dua kadar içten...
-
quote:
Orjinalden alıntı: Dave Mustaine
Yarım kalıp yaşayacağıma öleyim daha iyi. Ölümün bedeli değilsin belki ama; belki inanırsın seni ne denli çok sevdiğimi, herşeyimi feda edecek kadar bağlandığımı. Hani hep yalnızlık çok güzeldir derdim ya sana, belki de yalnız olmadığımdan güzel geliyordu bana. Belki de yalnızlığı seçemediğim için çekici geliyordu yalnızlık. Yalnız kaldığımda anladım, seçilmedikçe ne denli acı verici bir kavram olduğunu. Çünkü ben seninle bir bütündüm, seninle tamamdır. Sensiz eksik bile değilim çünkü sensiz ben bir hiçim.
Mutsuzum, çünkü kalabalıkta yalnızım.
Mutsuzum, çünkü sen yoksun.
Mutsuzum, çünkü ölüyorum.
Ölümden değil de, sevenlerimi üzmekten korkuyorum.
Somut halimden soyut halime geçtiğimde mezar taşımdan bakacağım, ve bekleyeceğim tek sen olacaksın. Bir dua kadar sıcak, bir dua kadar içten...
vay be döktürmmüssün hocam...
ne deyim Allah sabırlar versin ...
-
Bazı yalanlar güzel
Bazı gerçekler acıymış
Bazı ölümler uzun
Bütün hayatlar kısaymış. -
Beğendiğine sevindim, yüzlerce sayfalık yazılarım var ama yüzleşmeye kalbim dayanmıyor. Sildim dediğim ve kendimi buna inandırmaya çalıştığım resimlerle beraber bilgisayarımın bir köşesinde duruyorlar. Eğer zamanla kendimde bu cesareti bulursam, sizinle paylaşırım.
Cümleler biraz devrik ama idare edin, konu hoşuma gittiği için bir dakika içinde duygularımı sizinle paylaşayım istedim.
Hepinize iyi geceler... -
quote:
Orjinalden alıntı: L`EstrancdeqDe`Stran
quote:
Orjinalden alıntı: sepulturgay
hızlı gelişiyoruz
uzulsem mi sevinsem mi bilmiyorum!!!!
tezat bir durum değil mi...
-
Nasıl Mutlu Olunmaz?
Bu yazıda "Beyaz Türkler"den ve onların mutsuzluk sendromundan söz edeceğim.
Beyaz Türkler kavramını dilimize ünlü sosyoluğumuz Nilüfer Göle kazandırmıştı. Göle, bu kavramla, kendilerini Türkiye'nin "ilericileri" olarak gören asker-sivil bürokrasiyi ve entellektüelleri kast etmişti. Benim sözünü edeceğim kesim ise, Beyaz Türkler'in genç jenerasyonu. Çoğu kolejlerde, hatta sonra yurtdışında okumuş, 1980 sonrası ortamda büyüyerek "köşe dönme" kültürünü özümsemiş, iyi mesleklere, Batılı yaşam standartlarına kavuşmuş, genç ve orta yaş kuşak insanlarımız.
Beyaz Türkler, görünürde, mutlu olmak için pek çok nedene sahipler. Bu ülkenin yaşam standartlarının bir hayli ötesindeler. Adeta küçük Asya'da New York'u, Londra'yı veya Paris'i yaşıyorlar. Değerli entellektüellerimizden Rıfat Bali, Beyaz Türklerin bu bohem yaşamının iyi bir yansımasına işaret etmişti: İstanbul'daki bir partiyi, "Burası New York, karşısı Üsküdar!" diye duyuran bir davetiye...
Beyaz Türklerin çoğunun yaşamındaki en büyük değeri ise aslında tek bir kelimeyle özetlemek mümkün: Tüketim... Yaşamları daha fazla ve daha kaliteli tüketim üzerine kurulu. İyi kazanç sağlayan işlerde çalışmak ve böylece daha iyi evlere, arabalara, giysilere kavuşmak... Gezmenin, eğlenmenin ve belki de gösterişin doruklarına çıkmak... Hep daha fazla tüketmek ve bu tüketimi de, bol "marka"lı bir yaşam biçimi içinde, eşe-dosta duyurmak.
Bu renkli hayat Beyaz Türkler tarafından yaşanırken, medya aracılığıyla da "öteki Türkiye"ye daha da süslenip seyrettiriliyor. Bu öteki Türkiye'nin "televole kültürü" içinde yanıp tutuşan kısmı da, Beyaz Türkler gibi olmak, onlar gibi tüketebilmek için can atıyor.
Ama acaba bu renkli hayat Beyaz Türkleri mutlu edebiliyor mu ki?
Mutsuzluk Krizi
Kuşkusuz her bireyin mutluluk ölçüsü ve düzeyi birbirinden farklıdır. Ancak Beyaz Türkler'in çoğunda garip bir mutsuzluk sendromu olduğunu gösteren ve "içerden gelen" sesler var. Milliyet'in genç kalemi Ece Temelkuran, bir yazısında bu sendromdan şöyle söz etmişti:
"Sanıldığından daha çoklar. Gitgide çoğalıyorlar. Etraftalar. Hayatı panzehirsiz kaldıramıyorlar. Sipram, Prozac, Xanax, Lustral ve benzerleri olmadan devam edemiyorlar. Anti - depresansız çekilmeyen bir hayat bu; panzehiri alınmazsa öldüren... Yirmilerin sonunda, otuzların başındalar. Hepsi "başarılı" çocuklar. İyi okullarda okumuş, iyi işlere girmiş insanlar. Hayatlarında ters giden pek bir şey yok ama yine de mutlu değiller.... İlaçsız üstesinden gelinemeyen, hatta nedeni bile pek anlaşılamayan bir mutsuzluk dalgası var etrafta; marka giysiler üzerini örtüyor."
Bir başka deyişle, Beyaz Türklerin pek çoğunun psikolojisi, reklamlarda veya magazin basınında gösterildiği gibi iç açıcı değil.
Acaba neden?
Aslında sorun, sadece Beyaz Türklerle değil, onların coşkuyla benimsedikleri tüm bir "modern yaşam"ın kendisiyle ilgili. Varolma amaçlarını daha fazla paraya, kariyere, statüye, cinselliğe ve eğlenceye ulaşmak olarak belirleyen çağımız insanların çoğunda, yaygın bir mutsuzluk, bir depresyon hali var.
Bunu da en iyi sanatçılar ifade ediyor. fight club 2.jpg
1999'da çevrilen ve tüm dünyada yankı uyandıran "Fight Club" (Dövüş Kulübü) filmi, bu ifadenin çarpıcı örneklerinden biriydi. Filmde, iyi bir ev ve iş sahibi olan genç bir adamın, tüm bunlarla bir türlü mutlu olamayışı ve sonunda kendi benliğinden ikinci bir karakter çıkararak bir tür "anarşi örgütü" kurması anlatılıyordu. Filmin "filozof" aktörü Tyler Durden (Brad Pitt), örgütün üyelerine şöyle sesleniyordu:
"Reklamlar bizi arabaların ve giysilerin peşine düşürdü; nefret ettiğimiz işlerde çalışıyoruz, ihtiyacımız olmayan şeyleri satın alabilmek için... Biz tarihin üvey evlatlarıyız. Ne amacımız var, ne yerimiz. Biz ne bir büyük savaş yaşıyoruz, ne de büyük buhran. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş; bizim büyük buhranımız, kendi hayatlarımız. Televizyonla büyütüldük ve bir gün hepimizin milyonerler, film yıldızları veya rock starları olacağına inandırıldık. Ama olmayacağız ve bu gerçeği yavaş yavaş öğreniyoruz ve feci şekilde asabımız bozulmuş durumda..."
Beyaz Türklerin çoğu "bu asabı bozulmuşluk" durumunu ya yaşıyor ya da yaşamamak için kafalarını kuma biraz daha gömüyor, takviye olarak da "Prozac" alıyor. Her tüketim düzeyi onlara yeni bir kurtuluş vaad ediyor; bir üst model arabayı, bir öncekinden daha "çılgın" bir eğlenceyi hedeflemenin bir tatmin duygusu var elbette. Ama o hedefe varınca tatmin hemen ortadan kalkıyor. Kendisine varılınca yok olan çöl serapları gibi, modern yaşamın mutluluk paketleri de açılınca anlamsızlaşıyor.
Peki Beyaz Türkler nasıl kurtulur? Nasıl mutlu olurlar?
Elbette bunun cevabını her insanın kendi başına bulması gerekiyor. Ancak bilge siyasetçi Süleyman Demirel'in yöntemiyle düşünerek, önce olmazları belirlemek; yani, önce insanı neyin mutlu etmeyeceğini tespit etmek, iyi bir başlangıç olabilir.
Reklamların Sahte Dünyası
İlk tespit, tüketimin insanı mutlu etmeyeceğidir. Reklamlarda milyonlarca kez gördüğümüz; şu marka arabayı kullandığı veya bu marka gazozu içtiği için mutlu olan insan tasvirleri, tek kelimeyle aldatmacadır. Din adamı kimliğinin yanında derin bir entellektüel de olan İngilitere Başhahamı Jonathan Sacks, bu konuda şu yorumu yapıyor:
"Bize yeni moda blue jean'i, şu saati veya bu arabayı almakla elde edeceğimiz vaad edilen mutluluk, az sonra yeni bir ürün tarafından yok edilmekte ve o ancak yeni ürünü almakla yeniden mutlu olacağımız söylenmektedir. Tüketim toplumu, arzuları uyandırma, tatmin etme ve sonra yeniden uyandırmadan oluşan sonuçsuz bir süreci izler. Nihai huzura giden bir çabadan ziyade, bir tür bağımlılıktır." (Jonathan Sacks, "The Dignity of Difference", 2003, s. 40)
Hayattaki hiç bir maddi kazanım, hiç bir statü aşaması "kurtuluş" olamamaktadır. Her biri yanında yeni sıkıntılar, yükler ve bir de "tüm bunları kaybetme korkusu" getirmektedir modern insana...
Peki acaba bu gibi maddesel şeyler değilse, aşk mıdır insanı mutlu edecek şey? Günümüzde pek çok genç, özellikle de genç kız, bu inançtadır ve "gerçek aşk"ı bulup beyaz atlı prensiyle mutluluğa yürüme hevesindedir.
Oysa bu heves de modern eğlence endüstrisi tarafından insanlara çizilen toz pembe bir senaryodan kaynaklanır ve gerçeğe uymaz. Dikkat ederseniz, romantik filmlerin çoğu, çiftlerin türlü badireleri atlatıp evlenmeleri ile sona erer. Görkemli bir düğün sahnesinde etrafa gülücükler dağıtırlar. Hayatın anlamını o törende bulmuş gibidirler... Ancak gerçekte bir kaç ay sonra aşkın büyüsü sönecek, eşler bir diğerinin olumsuz yönlerini de görmeye başlayacaklar ve evlilik yaşamın rutin bir parçası haline gelecektir. Duruma göre belki iyi bir rutin olabilir, ama bir "kurtuluş" değildir.
Bir zamanlar 68 kuşağını motive etmiş olan entellektüel çabalar da, paradan veya "aşk"tan biraz daha doyurucu olabilseler bile, yeterli değildir. Jonathan Sacks şöyle der:
"Aydınlanma sonrası sistemler — bilim, ekonomi veya siyasi ideolojiler — ilk başta ortaya koydukları kuşatıcı iddialarından geri çekilmek durumunda kalmışlardır. Bilim tarifsel; ekonomi ilişkisel, siyaset ise yönetseldir. Bize neyi ve nasıl sorularının cevabını verebilirler, ama "neden" sorusunun cevabını veremezler." (Jonathan Sacks, "The Dignity of Difference", 2003, s. 37)
Çünkü sorunun cevabı daha derinlerdedir.
Sonsuzluğa Özlem
Beyaz Türklerin ve genel olarak modern insanın yaşadığı kriz, insanoğlunun amaç ve özlemlerini, maddesel dünyayla sınırlamalarından kaynaklanır. Oysa Hz. İsa'nın İncil'de söylediği gibi, "insan yalnızca ekmekle yaşamaz".
M.I.T., University of California, Berkeley gibi dünyanın önde gelen üniversitelerinde ders vermiş olan Amerikalı düşünür Houston Smith'e göre, "Bu dünyanın sınırlı varoluşu, insan kalbini tam olarak tatmin edememektedir. Çünkü insanoğlunun doğasına, günlük deneyimimizin bize veremediği 'ötedeki' bir şeye özlem duyma hissi kazınmıştır." (Houston Smith, Why Religion Matters, 2001, s. 28)
İnsan, kendinden ve etrafındaki her şeyden daha büyük, daha mutlak bir ideale bağlanma ihtiyacındadır. Bu ihtiyacı reddettiğinde, kendi doğasına aykırı davranmış olur. Modern insan, ve bu arada bizim Beyaz Türklerimizin çoğu, bu temel gerçeği göz ardı ettikleri için krizdedirler. Kimi düşünürlerin "anlam krizi" dediği şeydir bu. Hayatın anlamını, aslında anlam oluşturamayacak şeylerde aramakta ve sonuçta anlamsız hayatlar yaşamaktadırlar.
Öte yandan modern insanın bencil ahlakı da, kendi doğasına aykırıdır. Dünyada ve ülkemizde milyonlarca insan yarı aç ve fakir biçimde yaşarken, israf ve açgözlülükle dolu bir tüketim çılgınlığı sürmek, vicdansızlıktır. Ve vicdan, ne kadar bastırılırsa bastırılsın, bu yolun yanlış olduğunu söyler insana. İnsan o vicdanı daha da bastırabilmek için uğraştıkça, insanlıktan o kadar uzaklaşır. Mutsuzluk ise kaçınılmaz bir sonuçtur; çünkü mutluluk insanlara özgü bir duygudur.
Peki kurtuluş nerededir?
Başta belirttiğim gibi, hepimiz bu soruyu kendi vicdanlarımızın içinde cevaplamak durumundayız.
Ama şu kesindir: Beyaz Türklerin sahip olduğu, öteki Türklerin çoğunun da imrendikleri şeylerin hiç biri, mutluluk veremezler. Hayatı kolaylaştıran, renklendiren birer araç olabilirler; ama amaç olamazlar.
Bir diğer kesin gerçek ise, tarih boyunca kendilerini en mutlu hissetmiş olan insanların; almak yerine vermeyi, bencilik yerine fedakarlığı ve madde yerine anlamı tercih edenler olduğudur.
Bir bildikleri vardır belki de...
Mustafa AKYOLhttp://www.mustafaakyol.org/2005/07/nasil_mutlu_olunmaz.php
-
quote:
Orjinalden alıntı: Dave Mustaine
Ölümden değil de, sevenlerimi üzmekten korkuyorum.
Somut halimden soyut halime geçtiğimde mezar taşımdan bakacağım, ve bekleyeceğim tek sen olacaksın. Bir dua kadar sıcak, bir dua kadar içten...
bizde oda yok be kardeşim.
öbür tarafta çok ceza çekeceğimi bilmesem seneler önce intahar etmiştim ben... -
Ölümden, hesap gününden, acı çekmekten hiç çekinmem hiç korkmam.
Korkum, Rabbime lâyık olamayıp yasakladığı "kendi hayatına kıymak" eylemini gerçeğe döküp O'nu gücendirmek, O'nu üzmek.
Tek çocuğum, ailem bensiz yapamaz, annem babam delirir onları üzmekten korkarım. Ölümden değil de, getirdiği sorumluluklardan korkarım. Ama diğer yarımı kazanmak için, bir bütün olmak için değil de; sırf bana inanması için Allah'ımın ömrümü kısa kesmesini ve beni yanına almasını isterdim.
Evet ahmağım, dünyadaki milyarlarca insan gibi hayatımı dünyevi bir şeye, ve en nankör varlık olan insana adıyorum. Ama alışamıyorum, alışmak da istemiyorum. Çünkü bana ilişkimizden tek kalan şey acılar. Onlar da olmasa anlamı kalmaz yaşananların, değil mi? -
İmzamdan belli olmuyormu -
[link=http://forum.donanimhaber.com/m_14241157/tm.htm][dh] daimi mutsuzluk FAN CLUB[*************/link]
buda şimdilik imzamız bu olsun kod yukarda dileyen imzasına koysun
sondaki ** ları silip koyabilirsiniz...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi sepulturgay -- 13 Mayıs 2007; 23:10:01 >
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
