Kendini Ağırdan Satanlar Daha Mı Değerli Oluyor?

İş hayatında, eş-dost ilişkilerinde, flört durumlarında kişi kendini ne kadar ağırdan satar, ne kadar az ilgi ve alaka gösterirse karşı tarafın gözünde hep bir değeri artıyor bunu fark ettim.

Mesela; iş arkadaşıma karşı çok kibarca yaklaşıp, soru sormak için müsaade istiyorum, sonra ricamı dile getiriyorum. Herhalde bu beni zayıf gösteriyor olacak ki adam terslemeye başlıyor ve başından savıyor. Ekip arkadaşıma bakıyorum, selam vermeden direkt konuya giriyor ve emrivaki konuşuyor, eleman kuzu oluyor bunun karşısında.

Kız meselesi de öyle, centilmence davranıp ilgi gösteriyorsun, önemsiyorsun, sonra ego tavan yapıyor hanımefendinin, sanıyor ki sen onun için ölüp bittiğinden yaptın bunu ve peşinde sürünmeye devam edeceksin. Bir kız için 1 ay uğraştım, onun da ilgisi olmasına rağmen davetimi reddetti ve ben de durumu kabullenip selamı sabahı kestim. Görmezden gelmeye ve ilgisiz davranmaya başladım. En fazla 2 hafta dayanabildi ve geçen gün gelip yemeğe çıkmaya davet etti :).

Efendi adam olmanın bir kıymeti yok cidden.

Bir şeyi delicesine istiyorsanız bile insanlardan gizleyin.

İnsanlara karşı hissettiğiniz yakınlığı açığa vurmayın, empati yapmayın.

Duygusuz ve vicdansız olun, insan ilişkilerinde kazanan taraf olmak için bunu yapmanız lazım.

bizim insanımız insan değil primat, ben kibar bi insanımdır ve bunun yüzünden bana yapmadıkları kalmadı çevremdekilerin, en yakın arkadaşım dediğim adama 1-2 kere yemek ısmarlamıştım içimden gelmişti, adam bana böyle yapmaya devam edersen seni kullanmaya başlarım dedi :D en azından dürüst. Dayımın restorantında çalışıyodum, bakıyolardı kibar bu çocuk, kibarsa saf salak ve eziktir diyip sürekli beni kullanmaya çalışıyolardı. En son baktım olmuyo insanlarla argo ve sert konuşmaya başladım, o zaman kesildi tamamen. Mal bu insanlar yemin ediyorum