Kişinin Benlik Kazanması

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

ıYı

Binbaşı

1745 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

ıYı

Binbaşı

1745 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

ıYı

Binbaşı

1745 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Esaretin Nedeni

Yüzbaşı

479 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Queens Boulevard

Teğmen

227 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Esaretin Nedeni

Yüzbaşı

479 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

gncttyslgr

Yüzbaşı

288 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: CLAIRV0YANT
.

Konuya gelecek olursak her insan gibi fiziksel koşullar altında doğup büyüyoruz. Fakat doğduğumuz andan bir süre sonra kendi bilincimiz oluşuyor ve kendimiz oluyoruz. Daha açık olabilirsem: Gören sizsiniz, dokunan sizsiniz düşünen sizsiniz, yani o beden size ait durumda. Bunun farkındasınız ve sizden dışarıdaki dünyada herkes başkaları durumunda. Peki bu nasıl oldu? Neden o bedene aitsiniz? Daha doğrusu neden bir bedene aitsiniz? Neden bilinciniz var? Neden o bedendeki bir başkası değil de sizsiniz? Ana hatlarıyla konu bu. Nette biraz araştırdım ama bununla ilgili pek bir konuya rastlamadım. Son çare olarak kendim bir konu açmayı uygun gördüm.

Hocam çok derine inmişsiniz, bence bu kadar derine inmeye hiç gerek yok, hayat gayet açık seçik bence, evrenin oluşmasıyla, nerden geldiğimizle alakalı dinlerden ve kitaplardan başka bir kaynağımız yok nedense(bu da çok ironik ayrıca) fakat basite indirgeyecek olursak,ben dinlere ve kitaplara inanmayan bir insan olarak, hayatın gayet basit olduğunu düşünüyorum.

Her canlı, dünya üzerindeki bütün canlılar doğar, büyür ve ölür. Bu canlıların arasında, biz insanlar da aynı şekilde, nereden geldiğimizi bilmemekle beraber doğmuşuz, ve hepimiz aynı şekilde öleceğiz.

Yaşadığımız an içinde vücudumuz işlevini yerine getiriyor, ruh diye şeyin varlığına inanmamakla beraber, bir bitkiden, hayvandan farkımız olduğunu da düşünmüyorum, bence insanlar ölüm korkusu ve ölecek olmanın gerçekliğini kabl edememelerinden dolayı kendilerini cennet ve cehennem gibi yerlerin varlıgına inandırmaya çalışıp bunun için ibadet ediyorlar. Fakat bence biz bundan ibaretiz, bir beden, aklımızla düşünüyor,ses tellerimizle konuşuyor, yine aklımız ve duygularımızla hareket ediyoruz, bu kadar basitiz bence.

Plato demiş ki, işte bu dünya diğer bir dünyanın yansıması, aslında herşey yansımadan ibaret, bu dünya gerçek değil, ölünce diğer dünyaya gideceğiz vs vs. Aristotle da bunun tersini savunur, ki bence doğru olan da budur. Asıl dünya bu dünyadır, kendimizi kandırmaya gerek yok, her canlı gibi doğduk bu hayatı, bu dünyada yaşıyoruz ve öleceğiz. Yani neden o bedene aitsiniz gibi bir soru sormuşsunuz, bunun cevabı bence yok, bunun nedeni yok. Bilincimiz var çünkü beynimiz var, geçen gün yağmurdan sonra bir sümüklü böcek takıldı gözüme, beyni yada aklı olmadığı o kadar açık ki, tek yaptığı sürünmek :) Bunun kadar basit bence hayat, beynimiz var, bir sosyal sınıf içerisinde doğuyoruz, yine genellikle o sosyal sınıfın bilinciyle hayatımıza devam ediyoruz.

İçimizdeki kişi neden biziz demişsiniz, içimizdeki kişiyi yaratan biziz bu nasıl başka biri olabilir, eğer ruhun var olmadığını düşünüyorsanız, o zaman her insan bir bedendir, o beden içinde dünyaya gelmez, o bedendir, aklı da onun o olmasına yardımcı olandır,başka bir şey değil.

gncttyslgr

Yüzbaşı

288 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

c.ronnie

Yüzbaşı

361 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: CLAIRV0YANT

Başlıktan da anlaşılacağı üzere biraz karışık bir konu. Birkaç sene önce düşünüyordum bunu ama sonra aklımı başka şeyler dağıttı ve birkaç gün önce yeniden bu soruyu düşünmeye başladım.

Konuya gelecek olursak her insan gibi fiziksel koşullar altında doğup büyüyoruz. Fakat doğduğumuz andan bir süre sonra kendi bilincimiz oluşuyor ve kendimiz oluyoruz. Daha açık olabilirsem: Gören sizsiniz, dokunan sizsiniz düşünen sizsiniz, yani o beden size ait durumda. Bunun farkındasınız ve sizden dışarıdaki dünyada herkes başkaları durumunda. Peki bu nasıl oldu? Neden o bedene aitsiniz? Daha doğrusu neden bir bedene aitsiniz? Neden bilinciniz var? Neden o bedendeki bir başkası değil de sizsiniz? Ana hatlarıyla konu bu. Nette biraz araştırdım ama bununla ilgili pek bir konuya rastlamadım. Son çare olarak kendim bir konu açmayı uygun gördüm.

Eğlenceli ama derin bir tartışma. Ben de birkaç kelam etmek isterim.

Öncelikle, ufak bir yanlış anlaşılmayı düzeltelim. Tabula Rasa muhabbetine girilmiş, oradan çıkış olmaz. Yanlış yönlendirir bizi. Tabula Rasa demek, anne karnından çıkan çocuğun sıfır bilinç ve benlikle başlaması demek ki bunun doğru olmadığını günümüzde biliyoruz. Yani bilinç ve benlik kazanımı anne karnında başlar. Doğumda, yani anne karnının dışında olan dünyaya adım atarken her bebekte zaten belirli bir oranda bilinç ve benlik mevcuttur. Günümüzde yapılan en iyi tahmin, bunun genler ve anne karnında geçirilen zamanın nasıl geçtiği ile ilgili olduğudur. Yani anne karnında klasik müzik dinletilen ve Müslüm Baba dinletilen bebekler aynı bilince sahip olmayacaktır. Bununla beraber, annenin beslenmesi, stres durumu, içki ya da sigara kullanımı(Bu yazıyı okuyan hanımlar varsa eğer, günde 3-4 sigaradan çocuğa zarar gelmez diyen doktorlar sizden kazandıkları parayı kaybetmek istemiyorlar. Hamilelik sırasında içilen tek bir sigara bile çocuğun sakat ya da zihinsel olarak problemli doğmasına sebep olabilir. Daha fazla içtikçe risk artar ama az sayıda sigara da çocuğa zarar verebilir) gibi çeşitli koşullar hepimizin temellerini farklı şekilde yönlendirir. Tamamen aynı koşullara maruz kalan iki bebeğin farkı da genlerdendir.

Şimdi, bu bilinçle devam edelim. Felsefecilerin bile cevaplandıramayacağı, ya da daha doğrusu üzerinde uzlaşamayacakları bir soru sormuşsunuz. O nedenle cevaba ancak kendimizce yaklaşabilir ama çözemeyiz. Belki bedeni olmayan ruhlar, belki daha da beter durumda olanlar da vardır. Ya da parazitler mesela. Başka bir canlı olmadan yaşayamazlar. Çoğu hayvan ve biz kendi bedenimiz ve doğanın bize verdiklerine muhtaç durumdayız. Nedeni hakkında ya felsefi ya da dini cevaplar verilebilir. Tabii bu cevapların tek bir tanesi bile günümüz teknolojisiyle kanıtlanamaz. O nedenle size en yakın gelen sebep şimdilik en doğru sebep sayılır.

Tuomir

Yarbay

7968 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: c.ronnie

quote:

Orijinalden alıntı: CLAIRV0YANT

Başlıktan da anlaşılacağı üzere biraz karışık bir konu. Birkaç sene önce düşünüyordum bunu ama sonra aklımı başka şeyler dağıttı ve birkaç gün önce yeniden bu soruyu düşünmeye başladım.

Konuya gelecek olursak her insan gibi fiziksel koşullar altında doğup büyüyoruz. Fakat doğduğumuz andan bir süre sonra kendi bilincimiz oluşuyor ve kendimiz oluyoruz. Daha açık olabilirsem: Gören sizsiniz, dokunan sizsiniz düşünen sizsiniz, yani o beden size ait durumda. Bunun farkındasınız ve sizden dışarıdaki dünyada herkes başkaları durumunda. Peki bu nasıl oldu? Neden o bedene aitsiniz? Daha doğrusu neden bir bedene aitsiniz? Neden bilinciniz var? Neden o bedendeki bir başkası değil de sizsiniz? Ana hatlarıyla konu bu. Nette biraz araştırdım ama bununla ilgili pek bir konuya rastlamadım. Son çare olarak kendim bir konu açmayı uygun gördüm.

Eğlenceli ama derin bir tartışma. Ben de birkaç kelam etmek isterim.

Öncelikle, ufak bir yanlış anlaşılmayı düzeltelim. Tabula Rasa muhabbetine girilmiş, oradan çıkış olmaz. Yanlış yönlendirir bizi. Tabula Rasa demek, anne karnından çıkan çocuğun sıfır bilinç ve benlikle başlaması demek ki bunun doğru olmadığını günümüzde biliyoruz. Yani bilinç ve benlik kazanımı anne karnında başlar. Doğumda, yani anne karnının dışında olan dünyaya adım atarken her bebekte zaten belirli bir oranda bilinç ve benlik mevcuttur. Günümüzde yapılan en iyi tahmin, bunun genler ve anne karnında geçirilen zamanın nasıl geçtiği ile ilgili olduğudur. Yani anne karnında klasik müzik dinletilen ve Müslüm Baba dinletilen bebekler aynı bilince sahip olmayacaktır. Bununla beraber, annenin beslenmesi, stres durumu, içki ya da sigara kullanımı(Bu yazıyı okuyan hanımlar varsa eğer, günde 3-4 sigaradan çocuğa zarar gelmez diyen doktorlar sizden kazandıkları parayı kaybetmek istemiyorlar. Hamilelik sırasında içilen tek bir sigara bile çocuğun sakat ya da zihinsel olarak problemli doğmasına sebep olabilir. Daha fazla içtikçe risk artar ama az sayıda sigara da çocuğa zarar verebilir) gibi çeşitli koşullar hepimizin temellerini farklı şekilde yönlendirir. Tamamen aynı koşullara maruz kalan iki bebeğin farkı da genlerdendir.

Şimdi, bu bilinçle devam edelim. Felsefecilerin bile cevaplandıramayacağı, ya da daha doğrusu üzerinde uzlaşamayacakları bir soru sormuşsunuz. O nedenle cevaba ancak kendimizce yaklaşabilir ama çözemeyiz. Belki bedeni olmayan ruhlar, belki daha da beter durumda olanlar da vardır. Ya da parazitler mesela. Başka bir canlı olmadan yaşayamazlar. Çoğu hayvan ve biz kendi bedenimiz ve doğanın bize verdiklerine muhtaç durumdayız. Nedeni hakkında ya felsefi ya da dini cevaplar verilebilir. Tabii bu cevapların tek bir tanesi bile günümüz teknolojisiyle kanıtlanamaz. O nedenle size en yakın gelen sebep şimdilik en doğru sebep sayılır.

Başlangıçta ruhun varlığıyla birlikte açıklamaya çalışmıştım bunu. Ancak ruhun varlığını kabul ettiğimizde ve tüm insanları eşite indirgediğimizde herkesin aynı eşitlikte bir ruha sahip olamadığı sonucu ortaya çıkıyordu. Aynı marka bir t-shirtü giydiğini düşünün bütün insanların bu biraz ona benziyor. Ama fiziksel özellikler ruhun kapasitesini kısıtlıyor. Beyninde hasar olan birisi sizin gibi düşünemeyebilir pekala. Ya da başkalarının bakımına muhtaç birisi normal bir insanla aynı seviyeye konulamaz bu durumda. Fiziksel özellikler ruhun önüne geçiyor bir şekilde ve bizim en uhrevi parçamız ruhumuzsa olsa dahi kullanamıyoruz ve eşit olmak gibi bir durum da ortadan kalkmış oluyor. Kısaca her şey yapısal gibi görünüyor. Bedeninin özelliklerinin kısıtı altında insan. Ve yapısal özellikleri el verdiğince düşünüp karar verebilme imkanına sahip oluyor.

Daha sonra şunu düşündüm. Madem her şey yapısal. Öyleyse ikizlikten çok öte birebir aynı yapıya ve görünüşe sahip iki insan aynı şartlar altında çevre, kültür vs. de belli bir yaşa geldiğinde aynı düşünce yapısına mı sahip olurlardı? Bu iki insanın da aynı olması gerekmez miydi? Aynı benliğe sahip iki insan. Bu sorunun cevabı evet gibi görünüyor olsa da farklılıkların olması kaçınılmaz gibi geliyor bana. Kısacası belki insanda ruh diye bir şey yok ama çok daha başka bir olguya sahipmişiz gibi geliyor bana.

Tabula Rasa konusunda ise ben mesela tek tükde hatırlasam küçüklüğümle ilgili şeyleri belli bir yaştan sonra tüm her şey kopuyor bende. Ufak tefek kesitler halinde hatırlıyor olsak bile bir anı bu onu yaşadığımızı gösterir ancak bebekliğime dair ben hiçbir şey hatırlamıyorum.

c.ronnie

Yüzbaşı

361 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: CLAIRV0YANT

Başlangıçta ruhun varlığıyla birlikte açıklamaya çalışmıştım bunu. Ancak ruhun varlığını kabul ettiğimizde ve tüm insanları eşite indirgediğimizde herkesin aynı eşitlikte bir ruha sahip olamadığı sonucu ortaya çıkıyordu. Aynı marka bir t-shirtü giydiğini düşünün bütün insanların bu biraz ona benziyor. Ama fiziksel özellikler ruhun kapasitesini kısıtlıyor. Beyninde hasar olan birisi sizin gibi düşünemeyebilir pekala. Ya da başkalarının bakımına muhtaç birisi normal bir insanla aynı seviyeye konulamaz bu durumda. Fiziksel özellikler ruhun önüne geçiyor bir şekilde ve bizim en uhrevi parçamız ruhumuzsa olsa dahi kullanamıyoruz ve eşit olmak gibi bir durum da ortadan kalkmış oluyor. Kısaca her şey yapısal gibi görünüyor. Bedeninin özelliklerinin kısıtı altında insan. Ve yapısal özellikleri el verdiğince düşünüp karar verebilme imkanına sahip oluyor.

Daha sonra şunu düşündüm. Madem her şey yapısal. Öyleyse ikizlikten çok öte birebir aynı yapıya ve görünüşe sahip iki insan aynı şartlar altında çevre, kültür vs. de belli bir yaşa geldiğinde aynı düşünce yapısına mı sahip olurlardı? Bu iki insanın da aynı olması gerekmez miydi? Aynı benliğe sahip iki insan. Bu sorunun cevabı evet gibi görünüyor olsa da farklılıkların olması kaçınılmaz gibi geliyor bana. Kısacası belki insanda ruh diye bir şey yok ama çok daha başka bir olguya sahipmişiz gibi geliyor bana.

Tabula Rasa konusunda ise ben mesela tek tükde hatırlasam küçüklüğümle ilgili şeyleri belli bir yaştan sonra tüm her şey kopuyor bende. Ufak tefek kesitler halinde hatırlıyor olsak bile bir anı bu onu yaşadığımızı gösterir ancak bebekliğime dair ben hiçbir şey hatırlamıyorum.

Demek ki sizin için doğru da o

Bu arada, hatırlamanız gerekmiyor. Yaşandığında sizinle kalır. Unuttunuz diye olmadı anlamına gelmez. Oldu ama unuttunuz diye sizi etkilemedi anlamına gelmez. Etkiler ve ömür boyu sizinle kalır. Yani, anne karnını hatırlayan kimse de yoktur ama anne karnında da bilinç ve benlik oluşuyor, şekilleniyor.

quote:

Orijinalden alıntı: c.ronnie

quote:

Orijinalden alıntı: CLAIRV0YANT

Başlangıçta ruhun varlığıyla birlikte açıklamaya çalışmıştım bunu. Ancak ruhun varlığını kabul ettiğimizde ve tüm insanları eşite indirgediğimizde herkesin aynı eşitlikte bir ruha sahip olamadığı sonucu ortaya çıkıyordu. Aynı marka bir t-shirtü giydiğini düşünün bütün insanların bu biraz ona benziyor. Ama fiziksel özellikler ruhun kapasitesini kısıtlıyor. Beyninde hasar olan birisi sizin gibi düşünemeyebilir pekala. Ya da başkalarının bakımına muhtaç birisi normal bir insanla aynı seviyeye konulamaz bu durumda. Fiziksel özellikler ruhun önüne geçiyor bir şekilde ve bizim en uhrevi parçamız ruhumuzsa olsa dahi kullanamıyoruz ve eşit olmak gibi bir durum da ortadan kalkmış oluyor. Kısaca her şey yapısal gibi görünüyor. Bedeninin özelliklerinin kısıtı altında insan. Ve yapısal özellikleri el verdiğince düşünüp karar verebilme imkanına sahip oluyor.

Daha sonra şunu düşündüm. Madem her şey yapısal. Öyleyse ikizlikten çok öte birebir aynı yapıya ve görünüşe sahip iki insan aynı şartlar altında çevre, kültür vs. de belli bir yaşa geldiğinde aynı düşünce yapısına mı sahip olurlardı? Bu iki insanın da aynı olması gerekmez miydi? Aynı benliğe sahip iki insan. Bu sorunun cevabı evet gibi görünüyor olsa da farklılıkların olması kaçınılmaz gibi geliyor bana. Kısacası belki insanda ruh diye bir şey yok ama çok daha başka bir olguya sahipmişiz gibi geliyor bana.

Tabula Rasa konusunda ise ben mesela tek tükde hatırlasam küçüklüğümle ilgili şeyleri belli bir yaştan sonra tüm her şey kopuyor bende. Ufak tefek kesitler halinde hatırlıyor olsak bile bir anı bu onu yaşadığımızı gösterir ancak bebekliğime dair ben hiçbir şey hatırlamıyorum.

Demek ki sizin için doğru da o

Bu arada, hatırlamanız gerekmiyor. Yaşandığında sizinle kalır. Unuttunuz diye olmadı anlamına gelmez. Oldu ama unuttunuz diye sizi etkilemedi anlamına gelmez. Etkiler ve ömür boyu sizinle kalır. Yani, anne karnını hatırlayan kimse de yoktur ama anne karnında da bilinç ve benlik oluşuyor, şekilleniyor.

Alıntıları Göster

insanlar dünyaya gelirken yaklaşık 1 milyon tane sperm hücresinin arasından sıyrılıp geliyor yani bizim varlığımız orada başlıyor bunun çok büyük bir şansızlık olduğunu düşünüyorum

Benzer içerikler