KYK YURDUNDA İLK GECEM YARDIM (4. sayfa)

çok sevindim hocam sizin adınıza darısı bana diyelim

hocam inanın arkadaşa anlatamadığın derdini sevgiline anlayabilirsin. daha önce hiç sevgilim olmadı lisede pek sosyal biri değildim. sadece birinden çok hoslandim. baya bi platoniktim açıkladım sonra ama olmadı. bilmiyorum şimdi o işler nasıl yapılır

hocam ben o dengeyi kuracağıma inanıyorum. lisede sosyal biri degildim. OKB(takıntı) hastalığıyla uğraştım. bir arkadas ortamının olmasını çok istiyorum. annem babam bile her gün aradıklarında ilk olarak arkadaş durumunu soruyorlar. unide eğlenmek de faydalı olacaktır tabi dengeyi kacirmadigim sürece. mezun olup, İstanbul'a yerlesmişsiniz çok sevindim sizin için umarım ben de bir an önce bu evreye gelirim ama tabi böyle hedeflere çiçekli yollardan gidilmiyor. oda arkadaşlarım çok iyi şu anlık ama değişme durumu var. alıştım baya şu ankilere. peki oda arkadaşının kötü olması durumunda herhangi bir öneriniz var mı

geçer

benim gibi çirkinler sub5ler bunu okuyup gaza gelmesin böyle bir şey yok ünideyim kimseyle tek kelime konuşmadım wpde bile oylama falan olur o oylamalarda bile oy atmam çirkinim çünkü dalga geçerler

hocam ben öyle tiplerin yanında öyle kizlar görüyorum ki

umarım hocam. öyle bi kız arkadaşı desteğine gerçekten ihtiyacım var

hocam kafam göre bi arkadaş bulamıyorum. çevremde gördüğüm arkadaş gruplarının sohbetine bazen kulak misafiri oluyorum yani mizah anlayışları bile o kadar bana uyuyor ki.. fakat kendi sinifimdan hala öyle birini bulamadım. aile konusuna gelirsem de saçmasapan bir düşünce kafamı yoruyor. sanki ailemle işim bitmiş, onlar beni buraya bıraktığı günden itibaren ben artık onlara yabancıyım gibi olur korkusu sarıyor beni.. hocam geçmişte OKB(takıntı) hastalığı yaşamış biri olarak bu dusunceler sarıyor beynimi lütfen yardımcı olsun bu mesajı gören herkes bana tavsiye versin

evet hocam kesinlikle katılıyorum

güncelleme: arkadaşlar cumartesi pazar pazartesi kendime gelmeye başladım ancak dün yine çok kotu olmaya basladim. boşluğa düştüm. bir türlü alisamiyorum isinamiyorum buraya. özellikle yurt yaşamı çok kötü etkiliyor beni. travma gibi sürekli annemlerin bıraktığı noktaya bakıp bakıp duruyorum. yurttakilere isinamiyorum. çok şükür ilk oda arkadaşlarım harika çok destek oluyorlar fakat oda arkadaşları degisecekmis sanırım asıl odalarimiza gececekmisiz. 3.sinif olup bana destek olan arkadaşım kendi arkadaslarinin odasına gidecek muhtemelen. ve bu tür şeyler beni gerçekten fazlasıyla bunaltiyor. tekrar oda değiştirmek istemiyorum. yurtta sürekli yalnızım. ailemin eksikliğini fazlasıyla hissediyorum. öyle bir boşluktayim ki. Allah göstermesin intihara doğru gidiyor neredeyse

Mutlaka bir uğraş bul, instagram reels batağından çık. Okuldaki kişilerle tanışmaktan korkma. Bir sürü kulüp var oralara katıl. Dil kursuna yazılabilirsin. Dediğim gibi yurtta çok vakit geçirme sadece yatmaya gel. Dediğim gibi boşluğa düşmeden bir şeylerle meşgul olman lazım. O yurtta 3.5 yıl kaldım nasıl bir yer olduğunu iyi bilirim. Sürekli volta atarsın değişik değişik tipler vardır. Hafta sonu günü birlik turlar var. Tek kişi katılmaktan korkma. Maddiyat durumun sıkıntı değilse yapacak çok şey var. En başında topluluk ve kulüplere katıl.

hocam liseden beri pek sosyal biri değildim. burada sosyalleşme amacım da vardi. ancak şu an her şey çok kötü gidiyor. okula gitmek, derslere girmek çok hoşuma gidiyor seviyorum ama sürekli yalnızım. bilirsiniz ilk günler gruplar halinde samimi olmadan dolaşır. öyle bir ortam var şu anda. lisedeki anilarim aklima geliyor sürekli kendimi bir türlü buraya burdaki insanlara ait hissedemiyorum. bambaşka yabancı bir sehirdeyim. okul güzel geçiyor dediğim gibi ama akşam olunca yurda dönüş vakti gelince içimde öyle fırtınalar kopuyor ki durağa gittiğim yol çivili bir yolmus gibi geliyor bana. sanki hapishaneye gidiyormuş gibi hissediyorum. yurda gelip odama geçince ailemle aramda yüzlerce km olduğunu hatirlayinca çok kotu oluyorum. hiç bir şeye odaklanamiyorum yarın ne yapacağım hakkında bile fikrim yok yataktan kalkmak istemiyorum akşama kadar. bir de bizim odamız ve oda arkadaşlarımız değişecek galiba ama ben şu ankileri çok sevdim özellikle 3.sinif olan arkadaşım geldiğimden beri çok destek oluyor şimdi yeni odamda ya bahsettiğiniz tiplerle aynı odaya düşersem korkusu basliyor nolur yardımcı olun her şey için

Oda arkadaşlarınla anlaşamazsan oda değişimi talebinde bulunabilirsin. Ama asıl yapmanız gereken diğer 3 arkadaşla o problemli arkadaşı adam etmeniz. Kavgasız gürültüsüz. 1'den fazla kişi problemliyse o kadar kolay olmuyor o işler. Çok rahatsız olursan oda değişimi talebinde bulunursun.

Çiçekli yollardan gidilmiyor kesinlikle haklısın. Ben harıl harıl finallere hazırlanırken oda arkadaşlarım uyuyordu ve uyumalarını kıskandığımı hatırlıyorum, keşke ben de şuan uyuyabilsem diye...

Şuan yeterince uyuyorum.  Doğru yeri ve zamanı beklemek gerekiyor. Mantıklı karar ver, duygularınla değil mantığınla ilerle her zaman. Benim tavsiyelerim bunlar. Başka soruların olursa bana ulaşabilirsin her zaman DM'den.

hocam babam da aynısını söylüyor. hani bırakıp gelebilirsin, garson olarak işin hazır diyor(kendisi restoran sektöründe) babam, baya bı konuştu benle bugün biz senden gururla bahsediyoruz her yerde diyor. pes etme sık dişini dayan tarzı konuşmalar yapıyor ama hocam ben küçüklükten beridir okula gitsem bile ailem aklimda onları özlerdim. onlarla yaptığım şeyler, geçirdiğim güzel vakitler aklıma gelirdi. ha şu anda da yüzlerce km var aramızda gerisini siz düşünün. bu arada özel konusmaktan cok memnun olurum. dmden nasıl yazacağım acaba size?

Canım benim kötü düşüncelere girme,

Sosyal olmaktan çekinme, okulda sınıfta herkesle göz göze gelmekten tebessüm edip selamlaşmaktan çekinme, gerisi gelir zaten.

Dağcılık ve spor kulübü var, kampa gidiyorlar. Garaj okuma salonunda stant açmışlar git kaydol. Mng avm de spormack var veya kampüste oksijen spor salonu oraya yazıl veya cumhuriyet caddesinde fitbox spor salonu var oraya git kendini geliştir. Diğer türlü hiçbir şey yapmayarak bu girdaptan çıkamazsın. Önce çabalayacaksin her gün kendinin daha iyi versiyonu olmak için emek vereceksin. Sonrasında göreceksin ki yavaş yavaş güçlendiğini hissedeceksin. Eğer bugün yarın pes edip ailenin yanına dönersen kabuğunu kıramayıp yerinde sayan birisine döneceksin. Kendi memleketinde ufkun yeteri kadar açık olmaz. Emin ol bu 4-5 yıl, iyi değerlendirirsen sana çok şey katacak. Kendim 2022 mezunuyum. Şuan iyi bir işim var halimden memnunum ama hala kendimi geliştirme adına yüksek lisansa başvurdum. O kadar güzel ki üniversite zamanları ileri de çok pişman olursun. Eğer ki babadan kalma güzel bir iş yoksa okumalısın. İnsan her hayata alışıyor. Üniversite boyunca ailemden 1000 km ötedeydim şimdi yine 1000 km ötedeyim. Nasibin nerdeyse orada olacaksın olmak zorundasın