Memlekete gitmek, tatile gitmek, ev almak, araba almak, telefon almak LÜKS değil!!

Hala bunları lüks gören insanlar var.

Bunlar lüks değil. Ne için yaşıyoruz? İnsan hayatı boyunda ev almış, tatile gitmiş, araba almış vs vs. Neresi lüks?

Bir insanın ihtiyacı olan şeyler değil mi?

Lüksün ölçüsü bunlar olmamalı.

Vay efendim avm de park yeri bulamadık, vay efendim cafeler full, vay İstanbul boşaldı herkes tatile gitti ekonomi harika...

Adam koca bir yıl çalışıp tatile ya da köyüne gidiyor lüks bu mu?

Hadi diyelim Tr de 80 milyon insan var. Yazın bodruma kaç kişi tatile gidiyor? Oranlara hiç baktınız mı?

Manşetleree binlerce insan...

Yahu milyonlar var bu ülkede. Ekonomi madem iyi milyonların akın etmesi lazım değil mi? Benim çevremde bir Allah'ın kulu bodruma gidemiyor.

Bu devirde araba ekmek su gibi ihtiyaç. Kredi çekip araba alıyor insanlar ama bazılarının gözünde ekonomi iyi!!!

Zenginlik ve ekonomi iyi ölçüsü ev araba tatil memleket olanlara üzülüyorum.

Gerçekten çok haklısınız 2004 model opel astra h aracım var sırf dışı biraz yeni gibi gözüksün diye almıştım 450 bin küsür KM de ben daha iyisini istemez miydim ? Ama maalesef avrupa ülkelerinde insanların hurdaya atmak için üzerine para verdiği arabaları biz ancak hayal ediyoruz ve bu arabaya bizim ülkemizde lüks diyorlar. Evet bir arabam var ve şuan satsam borcumu dahi kapatamıyorum. Çünkü ufacık bir mala sahip olmak istediğim için kendimi borca soktum ve kendimi ne yaptıysam toparlayamıyorum. Tek nefes alma dayanağımız kredi kartları idi ona da kısıtlama getiriyorlar sürekli.

Eşim özel sınav kolejinde ingilizce öğretmeni asgari ücretin bin TL üstünü alıyor. Kamu kurumlarında ilk okul dahi bitirmemiş insanlar şirketlerden işçi kadrosuna geçiyor 30 bin TL den fazla maaş alıyor ikramiyelerini saymıyorum... Okuyan neredeee okumayan nerede ? Kısaca yazdığınız yazılar maalesef şuan ki koşullar için az bile kalmış. Bu dünyaya hayatı yaşamaya değil izlemeye gelmişiz. Ben artık fakirlikten hayalini kurduğum şeye sahip olamayacağımı bildiğimden teselli olarak kendime şunu söylüyorum. NASILSA BİR GÜN ÖLECEĞİM...

Açık ve net bu yaşamak değil işten eve evden işe sosyal hayat yok

laf anlatmaktan bıktım ben. he kardeşim aynen diyip geçiyorum, o da yerinde sayıyor

hocam aracı kaça aldınız?

Lüks kim dedi ama bunların hepsini yapabiliyorsan gayet refah iyi şartlarda ortamda yaşadığınızı gösterir.

Fakirlik neye denir gidin büyüklerinize sorun onlar daha iyi bilir fakirliği, deden ninen anan baban kendini kaç kere plaja çeşmelere bodurmlara atabilmiş gidin öğrenin sorun?.

9-10 yaşından beri hepsi sırtından ter gele gele çalışmıştır hepsi eve ekmek getirmiştir babasınnın eline çocuk yaşında maaşını saymıştır al baba evi geçindir diye .

bunlar lüks değil sadece bunlar köle ile efendi ayrımı. Köle olan bir toplum ve kölelik yaptığı gelişmiş ülke vatandaşları olarak 2 ye ayrılıyor bu durum. Misal alman 1300 euro işsizlik maaşı alıyor buraya geliyor hergün muge anlıya katılıyor yazın tatil yapıyor, bizim insanımızsa bunlara hizmet veren sektörlerde çalışıyor . Turizmi çok büyük noktalara gelmiş bir ülke olduğumuzdan daha çok eleman gerekiyor ki bunlarıda surıye ve afganıstandan karşılama derdindeler.. Hem otel sektor hem gıda sektörü ve buna bağlı sektörler için köle gerekli en az 3 çocuk gerekli

Bu konu tek taraflı değil çok yönlü bir inceleme konusu.

Toplumların istekleri belirler ihtiyaçları.

İhtiyaçlar hiyerarşisi vardır. Bu tüm insanlık için aynıdır lakin erişilebilirliği aynı değildir.

Yani en temel ihtiyaçlar sıralaması fiziki olarak en temel ihtiyaçları ele alır. Yeme, içme, seks, uyku gibi.

Bu ihtiyaçlar her yerde aynı elde edilmez. Nijer'in bir köyünde hayata geldiyseniz su sizin için çok zor elde edilen ve çok idareli kullanmanız gereken bir şey olabilir. Aynı ekonomik güçte olan bir Filipinler vatandaşı için ise su gökten durmadan inen, ıslaklık sebebi olan bir şeydir.

En temel ihtiyaçları geçince devreye başka ihtiyaçlar girer. Sağlık, güvenlik, aile edinme, çocuk sahibi olma, o çocuğu iyi şartlarda yaşatabilme, ev sahibi olma, araba alma, Ps5 alma, Iphone 15 Pro Max ya da bir su kuyusu gibi. Gene tamamen coğrafi şartlarla bile bunlar değişik zorluk ya da kolaylıklarda edinilebilir.

Diğer aşamada duygusal ihtiyaçlar başlar. Yani sevilmek, saygı duyulmak, cinsel tatmin, aileden ve çevreden itibar görmek, makam ve mevki edinmek gelir.

Şimdi biz önce hangi aşamadayız onu belirlememiz gerekir. Neredeyiz? Dünyanın hiçbir bölgesinde homojen bir dağılım yoktur. Her yerde bu ihtiyaçların tamamını çok kolay elde eden ya da bir çoğunu zorlanarak elde eden ya da daha en temel barınma ihtiyacını bile karşılayamayan insanlar bir arada toplumu oluşturur.

Biz birey olarak hangi aşamadayız? Yarın nasıl doyacağını mı düşünüyorsun, çocuğuna okula giderken harçlık verecek parayı mı düşünüyorsun, sevdiğin kadının sana saygı duymamasını mı düşünüyorsun, aldığın jetin bir üst modelini mi düşünüyorsun?

Sen birey olarak neredesin. Önce yerini belirlemeli insan. Sonra ancak bunun bireysel muhakemesi yapılabilir. Ondan sonra da toplumsal muhakemesi yapılır.

Ama önce insanın kendisini geliştirmesi gerekir. 2 kelimeyi bir araya getirip anadilinde yazamayan insanlar çok da şikayet etmemeli hayatından. Sonuçta hak ettiğinden fazlasını bile yaşıyor bir çok insan.

Bizim koyu AKP'li Erzurumlu Nurullah araba lüks diyordu hatta evde lüks diyordu

Evine ayda 2 kere tavuk alıyor et diye çocuklarıda kendi gibi 1.50 kalacak bu gidişle

Dünyaya köle olmaya gelmiş bunlar yapacak birşey yok alın işe bunları günde 14 saat çalıştırın acımadan hakettikleri o

Şu bodrumu övmeyin yahu. Bodrum içkicilerin alemcilerin dansöz oynatanların ve haram sevda peşinde koşan tiplerin takıldığı yer. Aileyle gidilmez oraya. Gittik içim daraldı orda.

benim komşuların hepsinin 2şer arabası var 2 milyonluk. her tanıdığımın en aşağı 2 evi var. aylık eve giren parası 80 bin tlden aşağı olan yok fakir nerede anlamadım

1 Sene önce almıştım hocam 230 a piyasanın bir tık altına. Ama yaptığım masrafı düşünecek olur isek daha iyisi olabilirdi. Bu zamana kadar 130 bine yakın masraf yaptım. Anlayacağınız üç kuruşluk malımız olsun diye donumuzu dahi teslim ettik neredeyse.