Neden dinlemiyor konuşmak için sıramızı bekliyoruz?

quote:

Orijinalden alıntı: Kartal Göz

Şimdi dinlenecek insan var, dinlemeyi bırak bir söz bile söylenmeyen insan var: insandan insana fark var. Bana bir şey katacağını düşündüğüm herkesi dinlerim hatta az konuşurum. Tam tersi ise yani ben birilerinde eksik görüyorsam ve bundan eminsem ben konuşurum ve bildiklerimi aktarırım. Tabi dinlemeyi bilmeyen, umursamayan birine bir şey anlatmam. Aynı şekilde boş konuştuğunu bildiğim kişileri umursamam, uzaklaşırım. Bu bendeki davranış biçimi. Kesinlikle planladığım bir şey ya da "böyle yapmayalıyım, böyle olmalıyım." diye şekilledirdiğim bir davranış değil. Tamamen içgüdüsel, tamamen refleks.

quote:

Orijinalden alıntı: coreytoddgray2

quote: Orijinalden alıntı: Kartal Göz Şimdi dinlenecek insan var, dinlemeyi bırak bir söz bile söylenmeyen insan var: insandan insana fark var. Bana bir şey katacağını düşündüğüm herkesi dinlerim hatta az konuşurum. Tam tersi ise yani ben birilerinde eksik görüyorsam ve bundan eminsem ben konuşurum ve bildiklerimi aktarırım. Tabi dinlemeyi bilmeyen, umursamayan birine bir şey anlatmam. Aynı şekilde boş konuştuğunu bildiğim kişileri umursamam, uzaklaşırım. Bu bendeki davranış biçimi. Kesinlikle planladığım bir şey ya da "böyle yapmayalıyım, böyle olmalıyım." diye şekilledirdiğim bir davranış değil. Tamamen içgüdüsel, tamamen refleks.

Guzel bir refleks ama ben karsimdakine bir sey katacagini dusundugum seyleri aktarirken de dinlenmiyorum, o yuzden anlatmamayi seciyorum. Burada sorun bende mi sizce yoksa karsi taraflarda mi?

quote:

Orijinalden alıntı: Kartal Göz

quote: Orijinalden alıntı: coreytoddgray2 quote: Orijinalden alıntı: Kartal Göz Şimdi dinlenecek insan var, dinlemeyi bırak bir söz bile söylenmeyen insan var: insandan insana fark var. Bana bir şey katacağını düşündüğüm herkesi dinlerim hatta az konuşurum. Tam tersi ise yani ben birilerinde eksik görüyorsam ve bundan eminsem ben konuşurum ve bildiklerimi aktarırım. Tabi dinlemeyi bilmeyen, umursamayan birine bir şey anlatmam. Aynı şekilde boş konuştuğunu bildiğim kişileri umursamam, uzaklaşırım. Bu bendeki davranış biçimi. Kesinlikle planladığım bir şey ya da "böyle yapmayalıyım, böyle olmalıyım." diye şekilledirdiğim bir davranış değil. Tamamen içgüdüsel, tamamen refleks. Guzel bir refleks ama ben karsimdakine bir sey katacagini dusundugum seyleri aktarirken de dinlenmiyorum, o yuzden anlatmamayi seciyorum. Burada sorun bende mi sizce yoksa karsi taraflarda mi?

Anlatırken sizi ve dinleyiciyi görmeden bir şey diyemem. Çünkü bir şeyleri sıkmadan anlatabilmek de bir beceridir ve herkes bu beceriye sahip değil. Kimisi boş laf konuşsa bile akıcı ve eğlenceli üslubundan dolayı kendini dinletebilir. Kimisiyse yüksek bilgi ve tecrübesine rağmen bu iletişim becerisinden yoksun olduğu için kendini dinletemeyebilir. Çok yavaş konuşmak, mıymıymıy konuşmak, kekelemek, sürekli düşük cümleler kullanmak ve sürekli anlatım bozukluğu yapmak dinleyiciyi uyutur ve hatta bazen kanser eder. Kanser eder derken şöyle. Mesela bizim uzaktan bir akrabamız var. Adam bir şey anlatırken cümleleri zor toparlıyor ara ara oluşan kelime ve cümleler arası boşluk çok. Haliyle 30 saniyede anlatılacak şeyi 5 dakikada anlatıyor adam. Bir süre sonra lafı bitirse de konuşma bitse kıvamına geliyorsunuz. Ben buna kanser eden konuşma diyorum. Tabi bu adam bir uç örnek, dünyada pek emsali olduğunu sanmıyorum. Sizi de "böylesiniz" demiyorum, yanlış anlaşılmasın. Sadece genel olarak ihtimaller üzerinden konuşuyoruz. Sorun sizin anlatımınızda değilse karşı taraftadır. Ya iyi bir dinleyici değildir ya da sadece anlattığınız konularla ilgilenmiyordur. Ya da ilgilense de sadece o an ilgisini başka şeyler çekmiş olabilir. Başka ihtimaller de olabilir ama aklıma şimdilik bunlar geliyor. İyi forumlar.

quote:

Orijinalden alıntı: hawk1903

Tartışmayı bir şeyler öğrenmek değil de galip gelmek için yapanlarda olan durum. Kendi adıma sığ, bana bişey katamayacak insanlarla hiç muhattap bile olmuyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: yuksek

Bir kişinin konuştuklarının dinlenilip dinlenilmemesi meselesinde, konuşan kişinin sosyal ve ekonomik statüsü de belirleyici olabiliyor. Ye kürküm ye, durumu.

quote:

Orijinalden alıntı: CoolSnow

Odanın içinde lider konumuna anında ulaşabilir durumda iseniz insanlar büyülenmiş gibi sizi dinlemeye başlar. Bu durumda onlar genelde bir kukla gibidir, hareketlerini gerçekleştirmek için bir çobana ihtiyaç duyarlar.

Fakat hedef kişi veya kitlelerle kendimizi ne kadar eşit göstermeye çalışırsak çalışalım her türlü karşı tarafın garip bir tür savunma mekanizmasını tetiklemiş oluyoruz.

Yukarıda yazdığım iki kısımda da tek bir insan tipinden bahsediyordum. Bu tiptekiler liderlerinden öğrendiği mutlak doğruluğuna inandığı düşünceleri bireysel bir hale getirerek bu yeni bireysel fikirleri ispatlamaya çalışırlar. Çünkü Liderlerinden aldıkları bir nüfuz gücü vardır. Bu nüfuz gücü yanında tekrarları da getirir, Mutlak doğru olduğu düşünülen bilgileri hiç bir şey değiştiremeyeceği için gözlerini kapatıp çevrelerindeki herkese bu bilgiyi tekrar ede ede yayarlar.