Şimdi Ara

Nefretle doluyum arkadaşlar! (5. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
141
Cevap
0
Favori
4.609
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 34567
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Cumhuriyet.

    Benim babam da aynı şekildeydi yani hiç bir zaman baba güvenimi hissedemedim, arkadaş olarak iyiydik.
    1.5 yıl önce annemle babam boşanmışlardı ve bu konuda babamın haksız olduğunu düşünüyordum, sonra aradan zaman geçti 2 ay önce babamın bir yalanını yakaladım hem de büyük bir yalanını. Bana önceden de yalan söylüyordu küçük yalanlardı ve sadece onunla benim aramda olan olaylar olduğu için önemsemiyordum. Neyse annemde kaldığım için babamın yanına haftada 1 ya da canım istediği zaman gidiyordum ama 2 aydır babamla konuşmuyordum. 10 gün önce falan gittim ve onunla görüşmek istemediğimi söyledim sebeplerimi açıkladım ve ona yeterli gelmedi bana hala yalan söylüyordu ben de malesef istemediğim halde seni sevmiyorum, sana saygı duymuyorum, sana güvenmiyorum, sana inanmıyorum dedim ve ağlaya ağlaya kapıyı vurdum çıktım gittim. Sonuç olarak yalnız değilsin senden beterleri var sen kaçmayı seçeceğine konuşmayı denemelisin önce


    Ben de yalanlarını yakaladım hocam ama konuşmayı denersem elimden bir kaza çıkar emin ol. Beni afedersiniz ama şeyine bile takmıyor. İnsan olarak bakıyor mu onu da bilmiyorum. 12 sene okuduk sınıfımın yolunu bırak hiçbirşeyi bilmez. Sene sonu karneye bakar o kadar yorum da yoktur. Ama dediğiniz gibi çekip gidiceğim zaman konuşurum ve son konuşmam olur ne yaparlarsa yapsınlar artıkın bıktım insanım ben de bir yere kadar bünyem benimde.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Hayat bana karşı


    quote:

    Orijinalden alıntı: Cumhuriyet.

    Benim babam da aynı şekildeydi yani hiç bir zaman baba güvenimi hissedemedim, arkadaş olarak iyiydik.
    1.5 yıl önce annemle babam boşanmışlardı ve bu konuda babamın haksız olduğunu düşünüyordum, sonra aradan zaman geçti 2 ay önce babamın bir yalanını yakaladım hem de büyük bir yalanını. Bana önceden de yalan söylüyordu küçük yalanlardı ve sadece onunla benim aramda olan olaylar olduğu için önemsemiyordum. Neyse annemde kaldığım için babamın yanına haftada 1 ya da canım istediği zaman gidiyordum ama 2 aydır babamla konuşmuyordum. 10 gün önce falan gittim ve onunla görüşmek istemediğimi söyledim sebeplerimi açıkladım ve ona yeterli gelmedi bana hala yalan söylüyordu ben de malesef istemediğim halde seni sevmiyorum, sana saygı duymuyorum, sana güvenmiyorum, sana inanmıyorum dedim ve ağlaya ağlaya kapıyı vurdum çıktım gittim. Sonuç olarak yalnız değilsin senden beterleri var sen kaçmayı seçeceğine konuşmayı denemelisin önce


    Ben de yalanlarını yakaladım hocam ama konuşmayı denersem elimden bir kaza çıkar emin ol. Beni afedersiniz ama şeyine bile takmıyor. İnsan olarak bakıyor mu onu da bilmiyorum. 12 sene okuduk sınıfımın yolunu bırak hiçbirşeyi bilmez. Sene sonu karneye bakar o kadar yorum da yoktur. Ama dediğiniz gibi çekip gidiceğim zaman konuşurum ve son konuşmam olur ne yaparlarsa yapsınlar artıkın bıktım insanım ben de bir yere kadar bünyem benimde.


    Çekip gitme kararı ÇOK BÜYÜK BİR KARAR bu. Ben senin yerinde olsam artık kendi işime bakardım. 18 yaşından büyük olduğunu söylüyorsun senin artık babanı değil kendini düşünme zamanın. Çalışmıyorsan işe gir çalışıyorsan ayrı eve çıkmaya çalış kendi ayaklarının üstünde durmaya çalış artık. Baban sana o güne kadar babalık yapmamış bugünden sonramı yapıcak. Yapsa ne olur kuş yuvadan uçmuş. Sen o evde misafirsin bence misafirlik günlerini iyi geçir. 5 yıl sonra muhtemelen karınla çocuğunla 2 hafta kalıp çekip gideceksin




  • @Cumhuriyet. Haklısınız hocam amacım da o. Kendi ayaklarımı üzerinde durmak. Bu güne kadar evlenmem diyordum ben, ama bu saatten sonra böyle şeyler yaşadıktan sonra kendi evladıma adam gibi babalık edicem.Benim yaşadıklarımı o yaşamasın. Elimden birileri tutsa çekip gidicem durmam bile 1 saniye.
  • Anlattıklarından babanı sevdiğini düşünüyorum... Yoksa ilgisiz kalmasına kızmazdın o kadar...

    Yukarıda anlatmışlar; baban da seni seviyordur da belli etmiyordur... Sabredersen ileride anlarsın...

    Otur, oturduğun yerde!
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Hayat bana karşı


    quote:

    Orijinalden alıntı: köle

    Benim babam da aynı demiycem, aynı tarafları vardır olmayan tarafları vardır, ben daha çok durumu özetlemek istiyorum.

    Öncelikle babanı anlamaya çalış, ya da büyüyünce sen de aynı durumda olucaksın, ya da o da senden aynısını bekliyo gibi yorumlar bir insana yarardan çok zarar sağlar. Evet, çünkü böyle davranan bir babayı yaşayan bilir, ayrıca biraz zeki olan ve iyi kötü o babaya rağmen içinde sağlıklı gözlem yapan tarafları olan kişiler bilebilir.

    İnsan öldürecek raddye kadar gelebiliyor, ölse umursamam diyebiliyor. Durum gerçekten ciddi.

    Malesef çocuk yapmanın temelinde böyle bir adaletsizlik ve ailenin bencillik durumu var. Özellikle babaların yani erkeklerin kafasında daha da şiddetli, öfkeli sorunlar yatıyor. Siz onun kendi çocukluğunu temsil ediyorsunuz, o yüzden sizi sevmek yerine size bağırabilir, azarlayabilir, eleştirebilir. Ama o tanıdığınız baba dışarda bir melek olabilir, acaip insan canlısı biri olabilir. Ne kadar enteresan değil mi?

    Eğer bu durumu ve babandaki bu soğukluğu görebilmişsen, bunun için ağlayabiliyorsan ve hakkını arıyorsan herkesten bir adım öndesin demektir. Ama önünde uzun bir yol var. Çünkü babanın bu lanet tarafları senin içinde de mevcut. Arkadaşlarına böyle davrandığın olmuştur. Ya da ilerde çocuk yaptığında ona da böyle davranma ihtimalin olabilir.

    Öncelikle içindeki bu taraftan kurtulman lazım. Bunu evi terkederek mi yaparsın, yoksa kitaba felsefeye mi gömülürsün, yoksa hep dışarda mı gezersin bilmiyorum.

    Sonra kendini düzeltebilmişsen, belki babanın da bu eksik taraflarını tamir edebilirsin. Ancak onun laflarına, mesafesine ,soğukluğuna aldırmayan bir kişi babasıyla konuşabilir. Ve onu değiştirebilir. Belki onun babası olman gerekir, baba dediğin adam içinde yıllardan beri küçük bir çocuk saklıyo olabilir. Ne yapmak istediğin tamamen sana kalmış.

    Biraz uzun yazdığımın farkındayım ama bu benim için çok önemli bir konu. Başlığı okuyunca uzun uzun düşündüm ve insanların neler yaşadığını,yaşayabileceğini kestirmeye çalıştım. Umarım okuyan herkese faydası dokunmuştur.


    Hocam, elinize sağlık zahmet etmişsiniz teşekkürler ediyorum. Dediğiniz gibi bize başka dışarıya başkadır. Ama ben ne arkadaşlarıma ne de çevreme 2 yüzlü olmam. Bir yerde neysem her herde oyumdur. Ayrıca babanızın içinde çocuk olabilir diyorsun babana babalık et diyorsun. Denedim, onu da denedim ama olmuyor. Adamla ne muhabbet edebiliyorsun ne birşey söylüyor. Anneme de öyle. Diyelim sorun bende kaç yıllık eşine de mi insan öyle davranır? Evden kaçmak belki çözüm değil, ama ne yapmam lazım bari bunun için akıl verin? Bu saatten sonra kimse değişmez çünkü. Kİtaplara gömülsem ne olacak? Zamanı gelicek çalışmam lazım olucak eve ekmek getirmem lazım olucak bana çalış derlerse ne yapıcam? Elimde meslek yok kitaplarla olcak iş değil. Öss ye girdim 200 puan aldım ve hayatımda öss için günde 15 sorudan fazla çözmedim toplasak 100 soru olmaz. O çözdüklerim de lisede hocanın zoruyla. Benim aldığım puanın 20-30 fazlasını 1 sene dershaneye gidenler aldı. Övünmek gibi olmasın ama 1 sene çalışırsam üniversitenin kralını kazanırım, ama gel gör ki maddiyat olmaz o zamanda. Arkamda kimse olmadıktan sonra hiçbirşey önemli değil. Bildiğiniz gibi abiler vs var onlara da bulaşmak istemiyorum o yüzden gene aynı çözüm: Evden kaçmak! Kaçmak demeyelim de adam gibi yaşamak diyelim.Uzun oldu okuyana, okumayana teşekkürler.



    Ben kaçma demiyorum kaçmak en güzel çözüm. Ne karar vericeğin tamamen sana kalmış, belki aradan yıllar geçtikten sonra tekrar babanla iyi bi iletişime ulaşırsın. Eğer ona karşı tavrını net olarak alırsan ve ondan uzaklaşırsan, o da silkinicek ve olayın ciddiyetini görücektir. Görmeye de bilir. Ölene kadar babanla mutlu geçinemeyebilirsin. Bunların hepsine hazırlıklı ol, güçlü ve yalnız olmak zorundasın.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Evet, İsyan!

    Anlattıklarından babanı sevdiğini düşünüyorum... Yoksa ilgisiz kalmasına kızmazdın o kadar...

    Yukarıda anlatmışlar; baban da seni seviyordur da belli etmiyordur... Sabredersen ileride anlarsın...

    Otur, oturduğun yerde!


    Tabii, sabredersem ileride alırım. Yaşım oldu 19. Kaç senedir sigara kullanıyorum biliyor musun? İleride alıcakmışım pehhh! Lazımken alamadıktan sonra ne kıymeti var? Herşey yerinde ve zamanında güzeldir bence
  • Dediğim gibi artık çocukluğu bırak kendi ayaklarının üstünde durmaya çalış bir an önce. Ben 17 yaşındayım ve 3 yıldır babama baba yerine adıyla hitap etsem umrunda olmazdı O kadar aştık yani. O nedenle babamla görüşmemi kesmek gibi bir şey hiç bir zaman aklımın ucundan geçmedi ama bana yalan söylemesi hem de benim 1 yıl boyunca kafamı kurcalayan bir konuda yalan söylemesi artık bütün ipleri kopardı.
  • Babamdan nefret etmek istemem ama ben de sizin kervana dahil olayım...
    yalnız değilsiniz
  • çoğu kişide aynı dert var.Bendede kısmen böyle.Ama sana kötü koymuş
  • @köle Bu yaşıma kadar yanlızdım, bu saatten sonra da katlanıcağıma inanıyorum. Ama bu böyle durdukça düzelmez ben biryerlerden başlamalıyım bunu da en iyi evden uzaklaşarak yapıcam!
  • ----Spoiler hayatınızın diğer yarısında yaşayacaklarını anlatıyor. İsteyen okusun-----



    Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

    İnsan babası ölünce büyüyor çünkü. Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.

    Çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız; biz büyüdükçe küçülüyor.

    Zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor. Uzakta olsa da, bize dokunamasa da...

    Usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor.

    Müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık. Biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi.

    Zaman artık onun zamanı değil ya...

    Teknoloji gelişti ya...

    her şey değişti ya...

    Oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.

    Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.

    Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

    Siz de aile kuruyorsunuz, anne baba oluyorsunuz, sizinde gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

    Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.

    Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,
    korkacağınız bir babanız yoksa; büyüyorsunuz.

    Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...

    Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...

    Büyüyorsunuz o zaman işte.

    Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.


    Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.


    ----Spoiler hayatınızın diğer yarısında yaşayacaklarını anlatıyor. İsteyen okusun-----




  • Hocam iyi doğru yazıyor da çocuksak bir karşılığı olmalı değil mi? Çocukluğum nerde benim? Şu yaşımda yaşamıcaksam ne zaman yaşıcam? DÜşünün ki gelmişsiniz 80 yaşına ve loto çıkmış? Ne kıymeti var ki zamanında olmadıktan sonra!
  • ben 32 yaşındayım benim babamla durumum seninkinden kötü en son bir araya gelişimizde kafasına sandalyeyi vuracaktımda enişte mani oldu boşver... Tek kötü tarafı maddi yönden aileye muhtaç olunması gençlik döneminde oda ülkenin şartlarından kaynaklanan bişey.Elde imkan varsa direk kendi evine çık iş bitsin...
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Hayat bana karşı


    quote:

    Orijinalden alıntı: Evet, İsyan!

    Anlattıklarından babanı sevdiğini düşünüyorum... Yoksa ilgisiz kalmasına kızmazdın o kadar...

    Yukarıda anlatmışlar; baban da seni seviyordur da belli etmiyordur... Sabredersen ileride anlarsın...

    Otur, oturduğun yerde!


    Tabii, sabredersem ileride alırım. Yaşım oldu 19. Kaç senedir sigara kullanıyorum biliyor musun? İleride alıcakmışım pehhh! Lazımken alamadıktan sonra ne kıymeti var? Herşey yerinde ve zamanında güzeldir bence


    Ohoo 19 yaşındasın daha... Daha dur bakalım; yerini ve zamanını hemen tayin etmişsin... Sonrasında çok kıymetli olduğunu anlarsın...

    Senin canın bir yandığı zaman, babanın kalbi bin yanar...




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Evet, İsyan!


    quote:

    Orijinalden alıntı: Hayat bana karşı


    quote:

    Orijinalden alıntı: Evet, İsyan!

    Anlattıklarından babanı sevdiğini düşünüyorum... Yoksa ilgisiz kalmasına kızmazdın o kadar...

    Yukarıda anlatmışlar; baban da seni seviyordur da belli etmiyordur... Sabredersen ileride anlarsın...

    Otur, oturduğun yerde!


    Tabii, sabredersem ileride alırım. Yaşım oldu 19. Kaç senedir sigara kullanıyorum biliyor musun? İleride alıcakmışım pehhh! Lazımken alamadıktan sonra ne kıymeti var? Herşey yerinde ve zamanında güzeldir bence


    Ohoo 19 yaşındasın daha... Daha dur bakalım; yerini ve zamanını hemen tayin etmişsin... Sonrasında çok kıymetli olduğunu anlarsın...

    Senin canın bir yandığı zaman, babanın kalbi bin yanar...


    Yaşım 19 ama hayat bana belki de 60 yaşındakinin öğrendiklerini öğretti. Beni büyüten dedem ( annemin babası ) ondan çok şey öğrendim. Dedem de eskiden dayımlara soğuk davranırmış ilk torunu benim ve ben dedemi herkesten çok severim. 1-2 kere de hayatını kurtardım. Canımı istese veririm gözümü kırpmam. Ama dedim dayımlara hal hatır sorarmış adam gibi babalık etmiş ve benim babamın nasıl biri olduğunu bildiği için de belki beni o büyüttü ve babalık etti kendince... Gene gözlerim doldu.




  • Bir insan hayatını kurtarırsa 19 yaşında kurtarır. 25-30 yaşında kurtarmaz. Hayatını kurtaramassa bu başlıkta bahsedilen baba tipine dönüşür. Bir insanın ailesi bir kişiye tahmininizden çok daha fazla zarar verebilir. Sokaktaki bir sürü adamdan daha fazla zarar.
  • @@ImbaLanceD,
    Mükemmel Bir Yazı.. İnsan Duygulanıyor.. Babanın Değeri O Bu Dünyadan Gittikten Sonra Anlaşılır...
  • hemen hemen aynı sorunları yaşadım yaşıyorum..sonra biraz diğer alemlere daldım.anneme babama kendi kimliğimden çıkarak baktım.sonra gördüm ki tüm anne babalar gibi benim annem babam da sıradan birer insan.sonra yüce ALLAH' ın, beni yaratması için Hz İsa olmadığımdan dolayı annemi ve babamı aracı kıldığını anladım.sonuç olarak hayatımın başrolünün kendim olduğunu annemin babamın benim yaratılmamda,büyümemde,gelişmemde aracı olduklarını anladım..bu hayatın da toz pembe geçmeyeceğini bildiğim için bu aracılardan gelen sorunlar aslında bizim hem sınavımız hem de hayata hazırlanışımızın ilerideki daha büyük sorunlarla başedebilmemiz için hazırlanmış bir eğitim olduğunu anladım..sonuç olarak anne baba da olsa bir yere kadar.seni yaratan bir ALLAH var ve asıl sorumluluğun ona.sana düşen anne babadan kaynaklanan problemlerin hayatına engel olmasına izin vermemek.senin yaşama yükümlü olduğun yaşantının hakkını ver.bu bağlamda hedeflerini koy bu hedeflere giden yolda da neler yapman gerektiğinin kararına ver.anne babaya olan sorumluluğunu da unutma.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi 1. Selim -- 26 Ağustos 2009; 3:02:53 >




  • hangi baba çocuğunu sevmez ki.. kesin belli etmiyordur. bu kadar nefretle bakmak bence biraz fazla.. tanıdığım bir arkadaşım aynı problemi yaşıyordu ve bana hep bu durumu anlatıyordu ama biraz zaman geçince babasının aslında onu sevdiğini ona değer verdiğini anladı. bariz belli etmeselerde içten içe sevgileri mutlaka vardır.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: _asparagas_

    hemen hemen aynı sorunları yaşadım yaşıyorum..sonra biraz diğer alemlere daldım.anneme babama kendi kimliğimden çıkarak baktım.sonra gördüm ki tüm anne babalar gibi benim annem babam da sıradan birer insan.sonra yüce ALLAH' ın, beni yaratması için Hz İsa olmadığımdan dolayı annemi ve babamı aracı kıldığını anladım.sonuç olarak hayatımın başrolünün kendim olduğunu annemin babamın benim yaratılmamda,büyümemde,gelişmemde aracı olduklarını anladım..bu hayatın da toz pembe geçmeyeceğini bildiğim için bu aracılardan gelen sorunlar aslında bizim hem sınavımız hem de hayata hazırlanışımızın ilerideki daha büyük sorunlarla başedebilmemiz için hazırlanmış bir eğitim olduğunu anladım..sonuç olarak anne baba da olsa bir yere kadar.seni yaratan bir ALLAH var ve asıl sorumluluğun ona.sana düşen anne babadan kaynaklanan problemlerin hayatına engel olmasına izin vermemek.senin yaşama yükümlü olduğun yaşantının hakkını ver.bu bağlamda hedeflerini koy bu hedeflere giden yolda da neler yapman gerektiğinin kararına ver.anne babaya olan sorumluluğunu da unutma.


    Sorumluluğumu unutmadım, fakat anlatamıyorum derdimi. İlerde değişir diyen arkadaşlar 10-20 yıl geçerse ve burada olursak size yazıcam değişmeyen şeyleri. Bu kadar emin konuşuyorum. Bu hafta geleceğimle ilgili birşey sunucam babama eğer hayır derse çekicem resti daha da eve gelmem ölcek olsam da gelmem. Benim inadım inattır dünyayı karşıma alırım gene de gelmem. Sizin o değişir dedikleriniz değişmiş olabilir ama ben tanıyorum babamı merak etmeyin. Değişse bu zamana kadar değişirdi. Hep değişicek umuduyla zaman geçirdim çünkü!!!




  • 
Sayfa: önceki 34567
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.